ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ιδιαίτερα ολισθηρός δρόμος

Γρηγοριάδης Κώστας

Τις εφιαλτικές συνθήκες της γερμανικής κατοχής φαίνεται πως θέλει να επαναφέρει η κυβέρνηση. Κι αυτό, για να προστατεύσει τα δικαιώματα και την ασφάλεια των πολιτών από την τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα, όπως λέει...

Σύμφωνα, με όσα έγραφε η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», ορισμένες από τις ιδέες που επεξεργάζονται τα αρμόδια επιτελεία, σχετικά με το νέο «τρομονόμο», είναι και οι παρακάτω: Αστυνομικά μπλόκα στους δρόμους, αναρτήσεις φωτογραφιών υπόπτων σε δημόσιους χώρους, παγιδεύσεις κατοικιών με κοριούς και ηλεκτρονικές κάμερες, άρση του απορρήτου της αλληλογραφίας κ.ά. Και μπορεί, βέβαια, ο υπουργός Δικαιοσύνης να προχώρησε σε ανακοίνωση διάψευσης του προαναφερόμενου δημοσιεύματος. Η υπουργική διάψευση, όμως, ήταν γενικόλογη και αόριστη και, τέλος πάντων, κάθε άλλο παρά κατηγορηματική. Και όχι μόνον αυτό. Η παραίτηση του τέταρτου στη σειρά μέλους από τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή, του καθηγητή Ποινικού Δικαίου και πρώην γγ του υπουργείου Δικαιοσύνης, κ. Αργύρη Καρρά, μόνον τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς και τις υπουργικές καθησυχαστικές δηλώσεις δε βεβαιώνει.

Η κυβέρνηση βαδίζει σε πολύ ολισθηρό δρόμο κι όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσει, τόσο το καλύτερο.

«Ακραίος παραλογισμός» ή...

«Ακραίο παραλογισμό» του ΚΚΕ χαρακτήρισε σε συνέντευξή του ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος «ότι το ΚΚΕ αρνήθηκε να υποστηρίξει την πρόταση του ΣΥΝ για το 35ωρο»! Φυσικά, είπε και άλλα αντι-ΚΚΕ, δακρύβρεχτα φυσικά, για άλλη μια φορά.

Ετσι απλά και... αθώα. Χωρίς να σκεφτεί καν ότι ως αρχηγός, υποτίθεται ενός κόμματος κι αυτός, θα έπρεπε τουλάχιστον να γνωρίζει στοιχειωδώς τις θέσεις των άλλων κομμάτων στα οποία αναφέρεται. Του ΚΚΕ, εν προκειμένω. Οταν, μάλιστα, χρησιμοποιεί παραδείγματα για τα οποία έχουν γραφεί άρθρα επί άρθρων, έχουν γίνει επίσημες τοποθετήσεις στη Βουλή, σε συνεντεύξεις Τύπου, στα μαζικά κινήματα. Οταν έχουν δημοσιευτεί θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το συγκεκριμένο, αλλά τα άλλα προβλήματα στα οποία αναφέρεται στη συνέντευξή του και τα γνωρίζουν όχι μόνον τα μέλη και οι οπαδοί του ΚΚΕ, αλλά ευρύτερα ο ελληνικός λαός...

... έκφραση αδυναμίας του ΣΥΝ;

Οχι. Δεν πρόκειται για άγνοια ή πολιτική ανικανότητα του προέδρου του ΣΥΝ. Πρόκειται περισσότερο για έκφραση της αδυναμίας του για δικαιολόγηση των πολιτικών του ΣΥΝ, οι οποίες - ιδιαίτερα μετά το Συνέδριό του - βρίσκονται στην ίδια τροχιά με τις κυβερνητικές επιλογές της αντιλαϊκής διαχείρισης των ζητημάτων, ακριβώς όπως τα επιβάλλει η ευρωενωσιακή πολιτική και οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου στη χώρα μας.

Πρόκειται για την ίδια δυσκολία των κομμάτων τύπου ΣΥΝ και των πολιτικών τύπου Κωνσταντόπουλου, που θέλουν να μιλούν «αριστερά», «ενωτικά», για να μην ξεκόβονται εντελώς από το πολιτικό και κομματικό τους ακροατήριο, αλλά να πράττουν «εκσυγχρονιστικά», «δεξιά», με βάση τις προγραμματικές τους θέσεις, για να μπορούν να συνυπάρχουν και με τη Δαμανάκη, και με τον Μπίστη, και με άλλους και να μπορούν να «κλείνουν και το μάτι» στο ΠΑΣΟΚ για το κεντροαριστερό κυβερνητικό τους «όραμα»...

Περί «κοινής δράσης»

Τελικά δεν είμαστε όλοι ίσοι σε αυτή τη ζωή... Μερικοί, δε, παρά έχει γίνει το κακό να μπαίνουν σε δεύτερη και σε τρίτη μοίρα, και ποιοτικά και ποσοτικά, έναντι κάποιων άλλων. Για παράδειγμα, το ΚΚΕ έχει μερικές δεκάδες χιλιάδες μέλη, που πρόσφατα πραγματοποίησαν το 16ο Συνέδριό τους και πήραν τις αποφάσεις τους, εντούτοις αυτή τους η δραστηριότητα δεν «έτυχε» της προσοχής των ΜΜΕ. Αυτή ήταν η «τύχη» που επιφυλάχτηκε και επιφυλάσσεται συνεχώς στις απόψεις κάποιων δεκάδων χιλιάδων μελών και μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων του Κόμματος. Αντίθετα, τα ΜΜΕ δείχνουν να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τις απόψεις κάποιων άλλων ανθρώπων - που στην καλύτερη περίπτωση ανέρχονται σε μερικές δεκάδες -που πάντα, σαν από... σύμπτωση, φέρουν την ιδιότητα του πρώην μέλους ή στελέχους του ΚΚΕ.

Νομίζουμε ότι και οι πρώην σύντροφοι, όπως ο Γ. Θεωνάς - που την Κυριακή παραχώρησε συνέντευξη στο «Βήμα» - θα έχουν διαπιστώσει ότι η προβολή τους από τα ΜΜΕ, στο διάστημα που έπαψαν να είναι μέλη του ΚΚΕ, ξεπερνά σε αριθμό και σε συχνότητα όλες μαζί τις προσκλήσεις που είχαν λάβει από τα ΜΜΕ για να εκθέσουν τις απόψεις τους όλα τα προηγούμενα χρόνια, και ενόσω διατηρούσαν την ιδιότητα του μέλους του ΚΚΕ...

Πέρα από το στοιχείο της «υπερπροβολής», εκείνο που προβληματίζει, σε ό,τι αφορά στην τελευταία συνέντευξη του Γ. Θεωνά, είναι η ουσία των αναδρομικής ισχύος τοποθετήσεών του. Ενώ, όπως λέει, πραγματεύεται το θέμα της «κοινής δράσης της Αριστεράς», εκτιμά ότι μια τέτοια πορεία δεν ευδοκίμησε από τη μεταπολίτευση μέχρι τώρα διότι «εμείς αρμενίζαμε στραβά». Το «εμείς» αφορά το ΚΚΕ... Είναι προφανές ότι αν εμπλακεί κανείς σε μια κακόπιστη συζήτηση, δεν αποκλείεται να καταλήξει ότι το ΚΚΕ «φταίει» ακόμα και για το... προπατορικό αμάρτημα. Χωρίς να αναφερθούμε αναλυτικά, θα μας επιτραπεί πάντως να θεωρούμε ότι,

α) και τον καιρό που το «ΚΚΕ Εσωτερικού» έπαιζε το παιχνίδι του «ευρω-κομμουνισμού», ο οποίος σήμερα «μετεξελίχθηκε» και παραδίδει τη βάση του Αβιάνο στα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ,

β) και τον καιρό που η ΕΑΡ διατεινόταν ότι «οι αμερικανικές βάσεις δεν είναι ραπανάκια για να τις διώξουμε»,

γ) και τον καιρό που ο ΣΥΝ γινόταν ο «αριστερός» Δούρειος Ιππος για το «ναι» στο Μάαστριχτ ή το «ναι» στα εθνικιστικά σκοπιανοφαγικά συλλαλητήρια,

το ΚΚΕ και τότε έδινε και σήμερα συνεχίζει να δίνει τη μάχη όλης και κυρίως της πραγματικής Αριστεράς.

Πέρα όμως από την ετεροχρονισμένη «αυτοκριτική» (απέναντι σε ποιον αλήθεια;), αξιοσημείωτο είναι ότι η επαναλαμβανόμενη θέση του Γ. Θεωνά περί «κοινής δράσης», ως μια τακτική που φαντάζει αποσυνδεμένη από τη στρατηγική και κυρίως σαν μια τακτική αδιάφορη για καίρια ζητήματα, όπως η ταξική αφετηρία της πολιτικής των συμμαχιών, υποτάσσει την ανάγκη της «συγκεκριμένης ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης» στην ιδεοληψία. Πρόκειται για ιδεοληψία πολύ συγκεκριμένης στόχευσης. Αλλά η στόχευση να δράσουν από κοινού οι κομμουνιστές με κείνους που θέλουν να γίνουν το - μετά τιμής και παροχής θώκων - «κεντροαριστερό» κερασάκι του ΠΑΣΟΚ δεν αφορά το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ πασχίζει για την από κοινού δράση του λαού. Αντιπαρέρχεται τον «εισοδισμό» που επιχειρείται στις γραμμές του από τους ταξικούς αντιπάλους του με δεκανίκια κάθε λογής «κινήσεις» και απευθύνεται πλατιά στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΝ (πράγμα το οποίο δεν κάνει ο Γ. Θεωνάς, που δείχνει να απευθύνεται αποκλειστικά στους φίλους και τα μέλη του ΚΚΕ), τονίζοντας το αυτονόητο: Η κοινή δράση του λαού, για να είναι του λαού και συνεπώς αριστερή, δεν μπορεί παρά να αρνείται κάθε αυταπάτη στις γραμμές της για το ρόλο των δήθεν «φίλων του λαού».

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ασφαλίτικες μεθοδεύσεις

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι δεν «της βγήκε» της κυβέρνησης η ιστορία με τα «πόθεν έσχες» των δημοσίων υπαλλήλων. Παρά τις απειλές και τους εκβιασμούς που χρησιμοποίησε, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο δεν έχαψαν το παραμύθι περί «διαφθοράς» και μαζικά αρνήθηκαν να υποβάλουν τις επαίσχυντες δηλώσεις, οι οποίες, εκτός των άλλων, τους προσβάλλουν, αφού τους θεωρούν ως «εν δυνάμει διεφθαρμένους». Επειδή, ακριβώς η κυβέρνηση υπέστη στην πραγματικότητα μια πολιτική ήττα, έχει επιστρατεύσει όλα τα μέσα, προκειμένου να «σπάσει τον τσαμπουκά» των εργαζομένων και να τους καθυποτάξει. Σε αυτό αποσκοπεί η τρομοκρατική μεθόδευση, που ξεκινά με την κλήτευση σε απολογία του κάθε υπαλλήλου που δεν κατέθεσε «πόθεν έσχες», ώστε να πειθαναγκαστεί να καταθέσει συμπληρωμένη τη δήλωση, διαφορετικά θα «στιγματιστεί» και θα παραπεμφθεί στο Πειθαρχικό! Η μεθόδευση αυτή, που θυμίζει τις αλήστου μνήμης μεθόδους της Ασφάλειας, δεν πρόκειται βέβαια να έχει τα προσδοκώμενα από την κυβέρνηση αποτελέσματα, γιατί ήδη η ΑΔΕΔΥ και οι Ομοσπονδίες έχουν δεσμευτεί ότι θα καλύψουν τους υπαλλήλους που τόλμησαν να αχρηστεύσουν το αυταρχικό μέτρο στην πράξη.

Ο «βασανιστής» των Θεσσαλών

Η έλλειψη νερού απειλεί με απερήμωση το θεσσαλικό κάμπο κι όλοι πια αναγνωρίζουν πως η μόνη λύση του προβλήματος είναι η κατασκευή των έργων, που θα συγκεντρώσουν το διαθέσιμο προς διαχείριση από το υπάρχον νερό και θα φέρουν επιπλέον ποσότητες στη θεσσαλία, για να εμπλουτιστεί ο υδροφόρος ορίζοντάς της. Βασικό έργο που θα συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση είναι η εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου που θα φέρει περί τα 600 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού στη Θεσσαλία και μαζί με τα άλλα αναγκαία έργα - ταμιευτήρας της Κάρλας, φράγματα Σμόκοβου, Μουζακίου, Πύλης, Ενιππέα κ.ά. - θα λύσουν το μέγα παραγωγικό, και ταυτόχρονα, περιβαλλοντικό πρόβλημα της περιοχής. Κι ενώ το πρόβλημα είναι τεράστιο, η προφανής λύση του σκοντάφτει στην κυβέρνηση και, ιδιαίτερα, στον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτη, ο οποίος μπορεί και να χαρακτηριστεί ως «βασανιστής» των Θεσσαλών, αφού υποβάλλει στο μαρτύριο της δίψας τις καλλιέργειες, αλλά οσονούπω και ανθρώπους. Διότι ο Κ. Λαλιώτης σταμάτησε τη χρηματοδότηση των έργων εκτροπής του Αχελώου κι ενώ το έργο θα έπρεπε να ολοκληρωθεί τον ερχόμενο Αύγουστο, θα τελειώσει - αν, φυσικά, ισχύει η νέα υπόσχεση του υπουργού ότι θα επαναρχίσει η χρηματοδότηση από του χρόνου - σε πέντε χρόνια. «Ζήσε μαύρε μου», δηλαδή...

Τα μηνύματα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΟΝΟ ΚΑΛΑ μηνύματα δεν εσωκλείει όλη αυτή η φιλολογία για το περιεχόμενο του αντιτρομοκρατικού νόμου που «ψήνεται» εκεί στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Ο Μιχάλης Σταθόπουλος δεν κάνει μεν δηλώσεις, αλλά ...οι διαρροές δίνουν και παίρνουν.

Κι όταν είναι δεδομένες οι κυβερνητικές προθέσεις για μέτρα περαιτέρω αστυνόμευσης της κοινωνίας και απελευθέρωση (και) τυπικά των δυνατοτήτων παρακολούθησης καταγραφής και χρήσης προσωπικών δεδομένων, τότε μόνο προς τα εκεί μπορεί να οδηγήσει η όλη φασαρία.

Είναι και οι Αμερικανοί με τους Ευρωπαίους, που ούτως ή άλλως έχουν δημοσιοποιήσει τα σχέδιά τους και το τι θα ήθελαν για την Ελλάδα, οπότε ...καταλαβαίνετε.

ΠΑΝΤΩΣ Η ΤΡΟΧΑΙΑ δε φαίνεται να ...περιμένει τον περίφημο αντιτρομοκρατικό για να κάνει τη δουλιά της, αφού μετά την απόφαση του Ε` Τμήματος του ΣτΕ μπορούν τώρα να μας δίνουν κλήσεις μετά από καταγραφή μέσω κάμερας!

Οπότε καλού κακού, όταν περνάτε με κόκκινο ή κάνετε καμιά παράνομη επί τόπου στροφή ...να χαμογελάτε κιόλας. Πότε δεν ξέρετε ποια κάμερα σας παίρνει!

Τώρα βέβαια για το ότι οι κάμερες αυτές θα μπορούν εκτός από τις τροχαίες παραβάσεις να καταγράφουν για παράδειγμα και τις διαδηλώσεις που θα γίνονται στο κέντρο της Αθήνας δε μας λέει τίποτε η κυβέρνηση. Ούτε για το τι θα γίνονται αυτές οι καταγραφές μας δίνει κάποια εγγύηση.

ΕΚΕΙ ΠΟΥ θα ήταν ομολογουμένως χρήσιμο να υπήρχε μια κάμερα ήταν στη χτεσινή συνάντηση που είχε ο Γιώργος Παπανδρέου με τον Κολίν Πάουελ, τον Αμερικανό ομόλογό του. Πολλά θα μαθαίναμε...

Γιατί βέβαια οι χτεσινές δηλώσεις του Ελληνα υπουργού δε μας διαφώτισαν ιδιαίτερα για το πού το πάνε οι Αμερικανοί. Αυτά τα κρατάει για τον εαυτό της η Ελληνική Κυβέρνηση. Να ξέρει κι αυτή τι θα κάνει...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η εξέγερση στις βραζιλιάνικες φυλακές

Associated Press

Εικόνες σκληρές, απάνθρωπες. Γυμνά κορμιά, στοιβαγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, σε κάποιο προαύλιο βραζιλιάνικης φυλακής. Κι από πάνω τους το «χέρι του νόμου και της τάξης», βαρύ, ασήκωτο και αμείλικτο. Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδωσαν, πως η εξέγερση στις φυλακές της Βραζιλίας οργανώθηκε από μια ισχυρή συμμορία και, πιθανόν, να είναι έτσι. Σίγουρο, όμως, είναι και το γεγονός, πως ανάμεσα στους δεκάδες χιλιάδες εξεγερμένους φυλακισμένους, ήταν και πολλοί, πάρα πολλοί -ισως οι περισσότεροι- περιθωριοποιημένοι μιας καπιταλιστικής κοινωνίας, όπου ο πλούτος των λίγων πάει χέρι χέρι με την ανείπωτη φτώχεια των πολλών, όπου η πολύμορφη και βαριά καταπίεση των «εχόντων και κατεχόντων» σε βάρος των εκμεταλλευομένων αποτελεί την πραγματική και βαθύτερη ρίζα των προβλημάτων. Οπως αδιαμφισβήτητες και δεδομένες είναι και οι ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες κράτησης και η ωμή βία, που βασιλεύουν και βάζουν έντονα τη σφραγίδα τους πάνω σε όποιον περνά την πύλη μιας τέτοιας φυλακής.

Η τελευταία εξέγερση στις φυλακές της Βραζιλίας τέλειωσε. Ποιος δεν καταλαβαίνει, όμως, ότι εικόνες σαν τη διπλανή φωτογραφία, προετοιμάζουν ουσιαστικά την επόμενη, ίσως πιο έντονη και πιο αιματηρή εξέγερση; `Η, μήπως, δεν καταλαβαίνουν και οι εδώ κυβερνώντες, ότι έτσι όπως πάμε, θα έχουμε και στη χώρα μας τα αντίστοιχα φαινόμενα;

Στη συσπείρωση η απάντηση

Οσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες σχετικά με τον υπό κατάρτιση «τρομονόμο» είναι εξαιρετικά ανησυχητικά: Επέμβαση κατασταλτικών δυνάμεων του κράτους και αποκλεισμός περιοχών, στις οποίες υπάρχουν πληροφορίες ότι μπορεί να κινούνται ύποπτα άτομα. Ειδικά μπλόκα στους δρόμους των πόλεων. Ανάρτηση σε δημόσιους χώρους φωτογραφιών ατόμων που θεωρούνται ύποπτα από τις διωκτικές αρχές. Παγίδευση σπιτιών και άλλων ιδιωτικών χωρών με «κοριούς» και κάμερες. Παραπέρα διευκόλυνση των τηλεφωνικών υποκλοπών. Αρση του απορρήτου της συμβατικής και ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Επεξεργασία στοιχείων που θα περιλαμβάνουν ακόμα και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα πολιτών.

Ο αρμόδιος υπουργός έσπευσε να διαψεύσει ότι όλα αυτά θα υπάρχουν στο «τρομονόμο». Δε διέψευσε όμως ότι συζητούνται στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης που ετοιμάζει τον «τρομονόμο». Το νόμο, δηλαδή, που με πρόσχημα την πάταξη της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος θα αποτελέσει το κρεβάτι του Προκρούστη, πάνω στο οποίο θα κοντύνουν κι άλλο οι ατομικές ελευθερίες. Το έδαφος έχει ανοίξει με τη Συμφωνία Σένγκεν, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, την εργοδοτική τρομοκρατία, το καθεστώς που ισχύει για τους πρόσφυγες, τα αγροτοδικεία, την κήρυξη παράνομων των περισσότερων απεργιών. Χρειάζεται, όμως, μια ταφόπλακα στο όνομα του νόμου. Αυτήν που η κατεστημένη τάξη θα βάλει πάνω και στις ατομικές ελευθερίες. Αλλιώς, δε θα μπορέσει να υλοποιήσει τα σχέδιά της που αφορούν την καταπάτηση κοινωνικών δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί με αγώνες δεκαετιών και έχουν κοστίσει ανθρώπινες ζωές.

Το πρόσχημα της τρομοκρατίας επικαλείται η υπερατλαντική υπερδύναμη που προσπαθεί να επιβάλει την παγκόσμια αυτοκρατορία της. Γι' αυτό εξάγει όπλα, επεμβάσεις αλλά και... ιδέες, όπως αυτή της «μηδενικής ανοχής». Αλλά και αυτής που θεωρεί τη «δημόσια ασφάλεια» υπέρτατο αγαθό, σε βάρος ακόμα και των ατομικών ελευθεριών των πολιτών. Δε διστάζει να υπονομεύει ακόμα και βασικές αρχές συγκρότησης των αστικών καθεστώτων. Στην εποχή του καπιταλιστικού «imperium», του ιμπεριαλιστικού συστήματος, τους είναι πλέον άχρηστες. Ακόμα κι αυτό που έστω ψευδεπίγραφα ονομάστηκε «κράτος δικαίου», πλέον, αποτελεί εμπόδιο. Εξάγουν και πιέσεις μέσω των εκθέσεών τους για την τρομοκρατία σε κάθε χώρα του πλανήτη. Οπως αυτής που «φωτογράφιζε» σαν τρομοκρατικές τις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις. Στόχος τους, να τυλίξουν με συρματόπλεγμα όλη τη Γη. Μέσα από αυτό ο κάθε πολίτης θα σκεφτεί πολύ πριν κάνει την οποιαδήποτε κίνηση που θα αμφισβητεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Οι ντόπιοι εξουσιαστές και οι παγκοσμιοποιημένοι προϊστάμενοί τους θα τον έχουν στο στόχαστρο της καταστολής. Ενα παγκόσμιο «φραϊχαϊτσφερμπότεν». Αλλωστε, πριν 50 χρόνια κι άλλοι οραματίστηκαν νέες τάξεις που οδήγησαν σε εκατόμβες νεκρών.

Αυτή η απαγόρευση της ελευθερίας που οραματίζονται οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης τη ζούμε καθημερινά. Κάθε μέρα εκδηλώνεται κι ένα κρούσμα αυτής της αρρώστιας, που έχει στόχο το «ανοσοποιητικό αγωνιστικό σύστημα» του λαϊκού κινήματος. Που προσπαθεί να τρομοκρατήσει, να απογοητεύσει, να αποστρατεύσει όσους αγωνίζονται. Οσους δε συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις... Γι' αυτό και μόνο αντίδοτο - διέξοδος είναι η παραπέρα συσπείρωση και ο αγώνας. Είναι τα μόνα φάρμακα που μπορούν να αντιμετωπίσουν τον κατασταλτικό ιό. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι οι αγώνες που γίνονται σήμερα προετοιμάζουν τις αυριανές κοινωνικές ανατροπές. Αυτές που θα πετάξουν στο καλάθι των άχρηστων «τρομονόμους» και τα συστήματα που τους γεννούν.

«Φυσικό φαινόμενο» τα τροχαία!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ως «υπόθεση ρουτίνας» θέλει να αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και τα φερέφωνά της, τους δεκάδες ανθρώπους που χάνουν τη ζωή τους στην άσφαλτο καθημερινά, αλλά και σε κάθε μεγάλη έξοδο από τα αστικά κέντρα. Υπάρχει πάντα η εύκολη, όσο και απαράδεκτη, εξήγηση ότι τάχα φταίνε οι οδηγοί που τρέχουν, που οδηγούν μεθυσμένοι, κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, τα ίδια τα θύματα ευθύνονται, γιατί ήθελαν να σκοτωθούν! Οι 33 άνθρωποι, δηλαδή, που έχασαν τη ζωή τους το τριήμερο το 'χαν βάλει σκοπό να πάνε στον Αδη. Οχι ότι δεν υπάρχει και η προσωπική ευθύνη του κάθε οδηγού. Ομως, για τους κυβερνώντες ποτέ και πουθενά δεν ευθύνονται οι άθλιοι δρόμοι - καρμανιόλες που έχει φτιάξει τα τελευταία χρόνια ο Κ. Λαλιώτης και οι εργολάβοι «του». Καθόλου δεν ευθύνεται η ελλιπέστατη (επιεικής όρος) σήμανση, η ανύπαρκτη προληπτική τροχαία αστυνόμευση, η κατάσταση των αυτοκινήτων, κ.ο.κ. Με αυτή τη λογική, όμως, το μόνο που θα κάνουν είναι να μετράνε διαρκώς θύματα και ταυτόχρονα να φροντίζουν να «περνάει» ως αναπόφευκτη εξέλιξη και «φυσικό φαινόμενο»! Ντροπή, ακόμα μια φορά.

Υπάρχουν για να «καθησυχάζουν»

Κανένα μέτρο δεν πήρε το Συμβούλιο των υπουργών Γεωργίας για τη μη εξάπλωση της επιδημίας αφθώδους πυρετού από τη Βρετανία. Η απόφαση αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει άλλη μια φορά ότι τόσο οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ όσο και η Κομισιόν για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να μη θίξουν τα «ιερά» κέρδη των πολυεθνικών και να μην πειράξουν την «ανταγωνιστικότητα». Στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την υγεία των εκατομμυρίων «υπηκόων» στην ΕΕ, την οποία έχουν παραδώσει στη «φιλανθρωπία» και την «ευαισθησία» του κεφαλαίου! Αυτό έχει αποδειχτεί σε πολλές περιπτώσεις μέχρι σήμερα (πρόσφατο είναι το παράδειγμα των «τρελών αγελάδων»), γεγονός που επιβεβαιώνει περίτρανα ότι ο ρόλος της Κομισιόν όσο και των κυβερνήσεων έχει περιοριστεί στο πώς θα ρίχνει στάχτη στα μάτια των λαών, πώς θα τους «καθησυχάζει» ώστε να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη συνέχιση της ίδιας κατάστασης πραγμάτων. Είναι ασυγχώρητη αφέλεια, λοιπόν, να πιστεύει κανείς ότι μπορεί οι θεματοφύλακες των συμφερόντων των πολυεθνικών, να διασφαλίζουν τη δημόσια υγεία. Δεν αρκεί όμως η απόλυτα δικαιολογημένη καχυποψία στις αποφάσεις και τα λεγόμενά τους. Χρειάζεται οργανωμένη πάλη και κατάδειξη της ρίζας του κακού, της πολιτικής που εφαρμόζει η Ευρώπη των πολυεθνικών.

«Μάτι» τρόμου

Μια κάμερα

αόρατη

θα μου κολλήσουν

πάνω

και τη ζωή μου

ολόκληρη

θα «γράφουν»

πλάνο, πλάνο,

θα ξέρουν

με ποιον μίλησα

τι έφαγα, πού πήγα