Μόνο όποιος εθελοτυφλεί δεν μπορεί να διακρίνει το άθλιο παιχνίδι που παίζουν στις πλάτες εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων του Χρηματιστηρίου οι ηγεσίες του δικομματισμού με αφορμή την πρόταση μομφής της ΝΔ. Βουτηγμένοι και οι δύο μέχρι το λαιμό στο μεγαλύτερο έγκλημα λεηλασίας των αποταμιεύσεων των «μικροεπενδυτών» - λόγος γίνεται για δεκάδες τρισ. - επιχειρούν να ξεπλύνουν και να εξαγνίσουν τις ευθύνες τους μέσα από κοινοβουλευτικά ή δικαστικά τερτίπια. Δεν αποκλείεται να θυσιάσουν και κάποιο εξιλαστήριο θύμα για να εξευμενίσουν την οργή των εκατοντάδων χιλιάδων «μικροεπενδυτών», αλλά μέχρι εκεί. Από εκεί και πέρα, από κοινού κυβέρνηση και ΝΔ θα προετοιμάσουν την επόμενη ληστεία των λαϊκών αποταμιεύσεων, καλλιεργώντας πάλι το παραμύθι περί «λαϊκού καπιταλισμού» ή για το «Ελντοράντο» της Σοφοκλέους. Κυβέρνηση και ΝΔ διαγκωνίζονται ήδη σε προτάσεις και μέτρα που θα βελτιώσουν το «ψυχολογικό κλίμα» στο ναό του τζόγου, τα οποία δεν είναι τίποτα άλλο από την ένταση της υλοποίησης των νεοφιλελεύθερων αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων. Καμία διέξοδος και προοπτική δεν υπάρχει για όσους εγκλωβίζονται στη δικομματική συμπαιγνία. Η μόνη τιμωρία που τους αξίζει είναι να τους γυρίσουν τις πλάτες και να αγωνιστούν για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και των εκπροσώπων της. Δύσκολο, αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση.
Μισές αλήθειες
Υπάρχουν καμιά... 800αριά δηλώσεις κυβερνώντων, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, με τις οποίες καλούσαν τον ελληνικό λαό να ασπαστεί το... ευαγγέλιο της «φούσκας» της Σοφοκλέους. Κι όμως χτες ο εκτελών χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου, ο Τηλ. Χυτήρης, κατάφερε και βρήκε μια δήλωση του Κ. Σημίτη όπου σύστηνε «προσοχή» σε κείνους που προηγουμένως τους είχε σπρώξει στην «γκανιότα», και την έκανε σημαία (!). Γιατί; Μα για να αποδείξει τη σύνεση με την οποία αντιμετώπισε το όλο θέμα ο πρωθυπουργός...
Τι αποδεικνύουν τα παραπάνω; Το γνωστό από τα παλιά: Μισή και ακόμη λιγότερη αλήθεια, ίσον ένα τεράστιο και προκλητικό ψέμα κ. Χυτήρη.
Τότε και τώρα...
Τώρα, που άνοιξαν οι... χρηματιστηριακοί ασκοί του Αιόλου. Τώρα που εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες ακούνε «Σοφοκλέους» και τρέμει το φυλλοκάρδι τους, όλοι, σπεύδουν να πάρουν αποστάσεις. Οι μεγάλοι ένοχοι του διαπραχθέντος εγκλήματος, προσπαθούν να περάσουν στη σκιά και στην ανωνυμία... Και ήταν πολλοί εκείνοι που έβαλαν το χεράκι τους, για να γεμίσει η «φούσκα» των μεγάλων ψευδαισθήσεων. Μέσω του Χρηματιστηρίου ασέλγησαν σε βάρος ανυποψίαστων θυμάτων, σύμπασα η κυβέρνηση, φυσικά, μαζί με τη ΝΔ που σήμερα παριστάνει τη μετανοούσα Μαγδαληνή, αλλά και ο «Αριστερός» ΣΥΝ, ο οποίος σήμερα, σοφά ποιούμενος, σιωπά... Τότε, όμως, δέσμιος της καιροσκοπικής του πολιτικής «όπου πάει το ρεύμα» μέχρι και ημερίδα είχε πραγματοποιήσει με θέμα το Χρηματιστήριο. Με το... φοβερό επιχείρημα ότι από τη στιγμή που με το Χρηματιστήριο απασχολείται τόσος κόσμος, η Αριστερά δεν μπορεί να απέχει... Τότε, τις «λαμπρές» ημέρες ο Γ.Δραγασάκης συντόνιζε τη συζήτηση και οι «γκουρού» του «ελληνικού χρηματιστηριακού θαύματος», όπως ο σημερινός πρόεδρος του ΧΑΑ Π. Αλεξάκης, ο Ν.Καραμούζης κλπ., εξηγούσαν στους... αμύητους το δρόμο προς το παράδεισο... Σήμερα όμως στο ΣΥΝ προσπαθούν να... ξεχάσουν τον εφιάλτη. Δε συμφέρει κανένα να τον θυμάται...
Ο εκλογικός νόμος στην «ημερήσια διάταξη»
Οι πάντες στην κυβέρνηση θεωρούν δεδομένο ότι ο εκλογικός νόμος θα αλλάξει, εννοείται προς το καλπονοθευτικότερο, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της αναθεώρησης του Συντάγματος. Προχτές, ο Κ. Σκανδαλίδης, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο του ΣΥΝ, δήλωσε ότι είναι ανάγκη να υπάρξει μια βαθιά τομή στο πολιτικό σύστημα της χώρας. «Η συνταγματική αναθεώρηση αποτελεί το πρώτο βήμα για τη ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος», δήλωσε ο γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ και προσέθεσε ότι το θέμα του εκλογικού νόμου θα συζητηθεί συνολικά και θα τύχει επεξεργασίας μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος. Στο ίδιο μήκος κύματος ο Αλ. Παπαδόπουλος (στο «Βήμα») δηλώνει ότι «ο εκλογικός νόμος θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια αναγκαστικά. Οχι μόνο ως σύστημα κατανομής των εδρών, αλλά με την ανασυγκρότηση των εκλογικών περιφερειών». Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση, με τη συναίνεση της ηγεσίας της ΝΔ, έχει αποφασίσει να «θωρακίσει» παραπέρα το δικομματισμό απέναντι στη λαϊκή ετυμηγορία. Το ζητούμενο είναι ο λαός να αχρηστεύσει τον επιχειρούμενο, ακόμη βαρύτερο, βιασμό της βούλησής του.
Αυξήσεις και άλλα...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΚΙ ΑΛΛΕΣ αυξήσεις στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις μπαίνουν σε ισχύ, ενώ μειώνονται οι υπεραστικές και διεθνείς συνδιαλέξεις. Κι επειδή δεν πρόκειται για προσπάθεια προώθησης των διεθνών σχέσεων των Ελλήνων, αλλά για μέτρο εισπρακτικού χαρακτήρα, δικαίως θα διαμαρτυρηθεί ο κόσμος.
Αν το υπολογίσετε, μάλιστα, και προσθέσετε πόσα πληρώνουμε στον ΟΤΕ, σε συνδυασμό με την κινητή τηλεφωνία, που είναι σήμερα μια πραγματικότητα, μάλλον θα καταλήξετε στο ότι μας έρχεται πολύ ακριβά η επικοινωνία μας. Αν η επικοινωνία γινόταν συνεχώς πιο προσιτή και, ιδιαίτερα, στα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα, θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε ανάπτυξη, αλλά η κυβέρνηση δεν τα βλέπει έτσι τα πράγματα.
«ΕΠΕΤΕΙΟΣ» της υπόθεσης των Ιμίων χτες και διάφορα ακούσαμε σε τηλεοπτικά κανάλια και, επίσης, πολλά διαβάσαμε στις εφημερίδες. Ομως, όσο κι αν προσπαθούν να βγάλουν άκρη σ' αυτήν την υπόθεση με αστυνομικό τρόπο και με βάση τα γεγονότα, μάλλον θα απογοητευτούν.
Ο μόνος τρόπος να εξηγήσει κανείς αυτήν την ιστορία, είναι να αποκτήσει κριτήρια για το πώς δρα η κυβέρνηση και πώς ιεραρχεί τα πράγματα σε τέτοιες περιπτώσεις. Οι πρόσφατες επιδρομές στη Γιουγκοσλαβία είναι, ίσως, ένα πολύ καλό πεδίο για να αποκτήσει κανείς τέτοια κριτήρια, καθώς και η υπόθεση του απεμπλουτισμένου ουρανίου, που δεν έχει ακόμα ξεχαστεί.
ΠΟΛΥ ΣΟΦΗ επιλογή αυτή του πρωθυπουργού, να πραγματοποιήσει επίσκεψη στις 4 Φλεβάρη στην Ινδία! Μια φορά κι αυτός να πάει κάπου που έχουν καταστραφεί από σεισμό και να μην του ζητήσουν ευθύνες για τη στήριξη των σεισμοπαθών. Γιατί εδώ, βέβαια, έχει ακούσει πολλά επ' αυτού.
Θα συνοδεύεται, φυσικά, και από επιχειρηματίες, γιατί σε αυτές τις επαφές κυβερνήσεων είναι γνωστό ότι η προώθηση συμφερόντων είναι που μετράει. Τα υπόλοιπα περί σχέσεων των λαών και του πολιτισμού είναι, απλά, το περιτύλιγμα. Δυστυχώς.
Γρηγοριάδης Κώστας
Ποιος «αριστερός πόλος»;
Το αίτημα για τη συγκρότηση ενός άλλου, αριστερού πόλου στην πολιτική ζωή επανέρχεται από πολλές πλευρές το τελευταίο διάστημα, άλλοτε καλοπροαίρετα άλλοτε όχι. Το πράγμα έχει βέβαια την εξήγησή του. Υπάρχει μια γνήσια ανησυχία από αρκετούς εργαζόμενους για το πώς θα παρέμβουν αποτελεσματικότερα στις εξελίξεις οι δυνάμεις που δε βολεύονται με την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, πώς θα συντονιστούν ή και θα συνεργαστούν, για να αντισταθούν και να ανατρέψουν την επέλαση του κεφαλαίου και της νέας τάξης. Η αγωνία αυτή εντείνεται καθώς διαπιστώνουν ότι οι κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων και των λαών σαρώνονται ολοένα και περισσότερο από την επίθεση του νεοφιλελευθερισμού. Ταυτόχρονα, διακρίνουν ότι το σύστημα επιχειρεί να απορροφήσει και εκτονώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, ρίχνοντας στην «πολιτική αγορά» νέα πολιτικά μορφώματα, τύπου Αβραμόπουλου.
Κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει -και πολύ περισσότερο οι κομμουνιστές- αυτή τη γνήσια λαϊκή ανησυχία και αγωνία, η οποία ωστόσο δεν έχει πάντα καθαρή τη διέξοδο και την εναλλακτική λύση που ανταποκρίνεται πραγματικά στα συμφέροντα των εργαζομένων, της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Πάνω σε αυτή τη σύγχυση πατάνε ορισμένοι καλοθελητές με τη μάσκα του αριστερού, προσπαθώντας να κερδοσκοπήσουν και να κατευθύνουν τη λαϊκή αγωνία σε ανώδυνες «λύσεις» και τελικά να την ενσωματώσουν στο σύστημα. Στο πλαίσιο αυτό ρίχνονται «ιδέες» για συγκρότηση ενός «αντιδικομματικού πόλου», για «ενότητα της Αριστεράς», για «συνεργασία σε ό,τι συμφωνούμε», ευκαιριακά δηλαδή και άλλα παρεμφερή. Κατ' αρχήν, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι η συσπείρωση και ενότητα ενάντια στο δικομματισμό δε λέει απολύτως τίποτα, αν δεν υπάρχει από την αρχή ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα με τι θα αντικατασταθεί ο δικομματισμός. Κατά του δικομματισμού, για παράδειγμα, ήταν και ο Αντ. Σαμαράς ή ο Στ. Μάνος, για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, αλλά στην πρώτη ευκαιρία συνεργάστηκαν μαζί του. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την ηγεσία του ΣΥΝ, η οποία όμως δεν της έχει δοθεί η ευκαιρία παρά το γεγονός ότι διακαώς την επιδιώκει.
Είναι φανερό ότι για όποιον δε θέλει να εκφυλιστεί η επιδιωκόμενη συγκρότηση ενός αριστερού πόλου σε μιας μορφής διαχείριση της δικτατορίας των μονοπωλίων, είναι ανάγκη να προσδιοριστούν με σαφήνεια οι συντεταγμένες της πορείας πλεύσης του. Μπορεί να υπάρξει ένας αριστερός πόλος χωρίς να έχουν ξεκαθαρίσει όσοι συμμετέχουν σε αυτόν ότι η σύγκρουση και ρήξη με τα μονοπώλια και το ΝΑΤΟ είναι ουσιαστικά μονόδρομος; Μπορεί να υπάρξει αυτός ο αριστερός πόλος αν δεν έχει αποσαφηνιστεί σε βασικά ζητήματα η φιλολαϊκή πολιτική που θα υποσχεθεί και εφαρμόσει ως εξουσία; Μπορεί στο πρόγραμμά του να μην περιλαμβάνεται, π.χ., η κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιούνται, η κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η θεσμοθέτηση του εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, ο συνεταιρισμός για τα μικροαστικά στρώματα, το διώξιμο των βάσεων και των πυρηνικών, η καταγγελία του «Συμφώνου Σταθερότητας», κ.λπ.;
Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, δε θέτουν μαξιμαλιστικούς ή ουτοπικούς στόχους. Ομως δεν μπορούν να κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους ή να τους χαϊδεύουν τα αυτιά με αυταπάτες. Δεν μπορεί να υπάρξει λαϊκή εξουσία που απλά θα είναι μια καλύτερη εκδοχή της διαχείρισης της εξουσίας των μονοπωλίων. Απευθυνόμενο στους εργαζόμενους και τις λαϊκές μάζες το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει ποια είναι η εναλλακτική λύση. Τα υπόλοιπα, θα κριθούν στη δράση και τους αγώνες και εκεί θα κριθεί ο προσανατολισμός και η δύναμη του Λαϊκού Μετώπου.
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ
Πρώτος στο ξεπούλημα!
Παπαγεωργίου Βασίλης
Μπορεί η ΝΔ να κατέθεσε μομφή κατά του Γ. Παπαντωνίου, αλλά ο τελευταίος δεν έχει πού να βάλει τις διεθνείς διακρίσεις, που παίρνει τη μια μετά την άλλη. Σύμφωνα, με ανυπόγραφα φυλλάδια, που διανεμήθηκαν στο υπουργείο, «το διεθνούς κύρους οικονομικό περιοδικό PRIVATISATION INTERNATIONAL (Διεθνείς Ιδιωτικοποιήσεις) απένειμε στον Ελληνα Υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γιάννο Παπαντωνίου το "Βραβείο Καλύτερου Υπουργού Εθνικής Οικονομίας σε θέματα προώθησης ιδιωτικοποιήσεων για το έτος 2000"».
Το... αίσθημα της υπερηφάνειας ξεχείλισε σε όσους διάβασαν τις γραμμές αυτές. Ακου καλύτερος υπουργός το 2000 για θέματα ιδιωτικοποιήσεων ο Γιάννος! Αλλά πάλι, διαβάζοντας τη συνέχεια του κειμένου, το μικρόβιο της αμφιβολίας άρχισε να εμφιλοχωρεί. Γιατί το υπόλοιπο κείμενο έμοιαζε καταπληκτικά με τις - πολύ βαρετές και ανιαρές είναι αλήθεια - ομιλίες του υπουργού Εθνικής Οικονομίας. Το άρθρο αναφερόταν στα γνωστά νεοφιλελεύθερα: τόσες ιδιωτικοποιήσεις έγιναν μέχρι τώρα, τόσες θα γίνουν στη συνέχεια, μπράβο και πάλι μπράβο στον Παπαντωνίου κλπ.
Και με δεδομένο, ότι οι νεοφιλελεύθεροι είναι ένθερμοι οπαδοί της ανταποδοτικότητας (αναπνέεις οξυγόνο, άρα πληρώνεις) δεν αποκλείεται κάποιος καλοθελητής να πλήρωσε για τη δημοσίευση σχετικού άρθρου κλπ κλπ... Και όσο για χρήματα υπάρχουν, και μάλιστα αρκετά. Τόσα τρισεκατομμύρια άλλαξαν χέρια στο Χρηματιστήριο τα δύο τελευταία χρόνια...
Εγκληματική τακτική
Αφόρητη μπόχα αναδύεται, όσο η Δικαιοσύνη ψάχνει το «βρώμικο κύκλωμα» εφοπλιστών - ιδιωτικής εταιρίας «Ελληνικός Νηογνώμονας ΑΕ». Τα στοιχεία που έρχονται στο φως συγκλονίζουν. Αποδεικνύουν ότι πρόκειται για ανθρώπους αδίσταχτους, που είναι έτοιμοι να σκοτώσουν για το κέρδος. Από το 1994 μέχρι και το 2000, η δράση τους έχει στοιχίσει τη ζωή 125 ανθρώπων. Ποιων; Των 24 ναυτεργατών του «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ», των 17 ναυτεργατών και 3 επιβαινόντων - ανάμεσά τους και ένα 10χρονο κοριτσάκι - του «ΔΥΣΤΟΣ» και των 81 επιβατών του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ».
Ομως, αυτό που «σοκάρει» περισσότερο, είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι, όχι μόνο χαίρουν πλήρους κυβερνητικής κάλυψης, αλλά η κυβέρνηση έχει το θράσος να τους «επιβραβεύει» από πάνω. Πριν λίγες μέρες, ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Χρ. Παπουτσής, χωρίς ίχνος ντροπής και ακριβώς την περίοδο που οι δικαστικές έρευνες είναι σε πλήρη εξέλιξη για τα ναυάγια των τριών παραπάνω πλοίων, σπεύδει να ανακοινώσει ότι παραδίδει στην ιδιωτική εταιρία «Ελληνικός Νηογνώμονας», στο νούμερο ένα, δηλαδή, κατηγορούμενο των τριών ναυαγίων, αρμοδιότητες που ανήκουν στον Κλάδο Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων του ΥΕΝ! Ναι, έχουμε μπλέξει με εγκληματίες.
Αμελητέος παράγοντας η ανθρώπινη ζωή
Associated Press
Από το ινδικό κρατίδιο του Γκουτζαράτ είναι η διπλανή φωτογραφία, όπου ο πρόσφατος φονικός σεισμός των 7,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σκόρπισε το θάνατο και την καταστροφή. Θα μπορούσε κάλλιστα, όμως, να είναι και από το σεισμό της Αθήνας, πριν ενάμιση χρόνο περίπου, ή της Κωνσταντινούπολης ή τον πιο κοντινό, αυτόν στο Σαν Σαλβαδόρ, πριν από δυο βδομάδες. Οπως είναι σίγουρο - δυστυχώς - ότι παρόμοιες εικόνες θα αντικρίσουμε και στο μέλλον. Οχι επειδή θα γίνουν κι άλλοι σεισμοί, ορισμένοι από τους οποίους θα είναι στον ένα ή άλλο βαθμό ισχυροί, όπως οι πάντες γνωρίζουν. Αλλά γιατί -παρότι οι σεισμογενείς περιοχές ολόκληρου του πλανήτη είναι καταγραμμένες και αξιολογημένες από χρόνια τώρα - οι ανθρώπινες κατοικίες και, κυρίως, τα σπίτια των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων και ομάδων ή οι χώροι εργασίας, ψυχαγωγίας, κλπ., δεν ικανοποιούν τις αναγκαίες - αλλού περισσότερο κι αλλού λιγότερο - συνθήκες ασφάλειας. Βλέπετε, η ανθρώπινη ζωή είναι αμελητέος παράγοντας για τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους και της εκμετάλλευσης.
«Επέρχεται επίθεση εναντίον του ΠΑΣΟΚ και σημαίνω συναγερμό»!
Η δήλωση υπέρ της... επιστρατεύσεως είναι χτεσινή και ανήκει στον Ε. Γιαννόπουλο, ο οποίος με τον παραπάνω τρόπο σχολίασε τα του Χρηματιστηρίου. Α, είπε και κάτι ακόμα. Να κάνει ανασχηματισμό το Μάρτη ο Σημίτης, ζήτησε. Λέτε να προσδοκά τίποτα και δηλώνει έτοιμος και πάλι, «να πάρει τα όπλα», ο πρώην υπουργός;
Απάντηση στην κρατική τρομοκρατία
Πυκνώνουν τα κρούσματα παρακολούθησης των δραστηριοτήτων του μαζικού κινήματος, ιδιαίτερα δε των αντιΝΑΤΟικών, αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεών του. Στα πλαίσια της προσπάθειας της κυβέρνησης να περάσει ένα κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμού σε όποιον αντιδρά στην πολιτική της, συνεχίζονται διώξεις, ανακρίσεις, δίκες, εκδηλώνονται απειλές ακόμα και για μελλοντική δράση. Ενώ στην άμεση ιδιαίτερη προσοχή των κρατικών μηχανισμών βρίσκεται η δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Προχτές, ασφαλίτες «παρενοχλούσαν» τη σύσκεψη 13 εργατικών σωματείων, που είχε συγκληθεί για το συντονισμό της δράσης ενάντια στις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και τις επιπτώσεις των βομβών ουρανίου. Είχε προηγηθεί ασφαλίτικο τηλεφώνημα στα γραφεία της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη, ενώ καθημερινές είναι οι προσπάθειες τρομοκράτησης και χτυπήματος από την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της όσων φωνών αντιστέκονται στην πολιτική της. Η εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς τροφοδοτείται και ενισχύεται από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Το μπαράζ δικών σε αγωνιζόμενους αγρότες, εκπαιδευτικούς και μαθητές καλά κρατεί. Πρόσφατες είναι οι κλήσεις μαθητών σε σχολείο των Αμπελοκήπων να χαφιεδίσουν συμμαθητές τους που συμμετείχαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Καθημερινά, επίσης, είναι τα φαινόμενα όπου μέλη της ΚΝΕ, που μοιράζουν προκηρύξεις έξω από σχολεία και σχολές, αντιμετωπίζουν απειλές και καλείται η Αστυνομία από διευθυντές-φερέφωνα του κυβερνητικού μηχανισμού.
Ολα αυτά αποτελούν πρακτική εφαρμογή της κατασταλτικής πολιτικής ενάντια στο λαϊκό κίνημα, ως οργανικό στοιχείο της αναγκαίας κρατικής δράσης προκειμένου η κυβέρνηση να επιβάλει όλες τις αντιλαϊκές αλλαγές προς όφελος των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών. Αλλαγές που προωθούνται σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής, στα εργασιακά δικαιώματα, στην κοινωνική ασφάλιση, στην παιδεία, στην υγεία, στον πολιτισμό. Τα κρούσματα αυτά δεν είναι μεμονωμένα και τυχαία, εκπορεύονται από το ίδιο κέντρο εξουσίας, που επιχειρεί να καθυποτάξει το λαϊκό κίνημα. Ακριβώς, λοιπόν, επειδή ενιαία είναι η επίθεση στα λαϊκά στρώματα, η απάντηση σε τέτοια φαινόμενα περιορισμού των λαϊκών ελευθεριών πρέπει να δίνεται επίσης ενιαία. Ετσι, δεν είναι υπόθεση μόνο του κάθε θιγόμενου κάθε φορά, είτε είναι εργάτης, αγρότης, νεολαίος, μαθητής, αλλά συνολικά των οργανώσεων του λαού. Σε κάθε χώρο δουλιάς ή κλάδο, σε κάθε συνοικία, χρειάζεται οι εργαζόμενοι να είναι σε επαγρύπνηση και να ξεδιπλώνουν ποικιλόμορφα τη δράση και την αλληλεγγύη τους. Η υπεράσπιση των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, πρώτ' απ' όλα στους τόπους δουλιάς, του δικαιώματος στην απεργία και τους αγώνες, επιβάλλεται σήμερα να ενισχυθεί και να γίνει συνείδηση σε κάθε άνθρωπο καλής θέλησης, που είναι διατεθειμένος να «βάλει πλάτη» για να ανοίξει ο δρόμος μιας ουσιαστικά φιλολαϊκής ανάπτυξης.
Αυτό το μέτωπο είναι και επιβάλλεται να γίνει ακόμα περισσότερο ο πόλος συσπείρωσης ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων, γιατί εκτός των άλλων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει αποτελεσματική η λαϊκή κοινωνικοπολιτική δράση. Ειδικότερα σε μια περίοδο που προετοιμάζονται νομοθετικές ρυθμίσεις με το πρόσχημα της πάταξης της τρομοκρατίας, ο λεγόμενος «τρομονόμος», με στόχο την καταστολή του λαϊκού κινήματος. Η συγκρότηση της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη» είναι ένα ελπιδοφόρο βήμα, που συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις και μπορεί να συμβάλει στη διεύρυνση της πάλης για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες από το εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα. Το αστικό κράτος, η εξουσία-δικτατορία των μονοπωλίων στη χώρα μας και διεθνώς ετοιμάζουν το σύγχρονο οπλοστάσιό τους. Ο λαϊκός παράγοντας πρέπει να ορθώσει τη δική του απάντηση συγκροτώντας τη δική του συμμαχία, το δικό του αγωνιστικό μέτωπο υπεράσπισης των δημοκρατικών ελευθεριών.
Feeds
