Τρίτη 23 Γενάρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η «διαπλοκή» της χειραγώγησης

Τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων μόνο ειδήσεις, κατά κανόνα, δεν περιέχουν πια και αντί να γράψουμε ένα σχόλιο για το γεγονός αυτό, προτιμήσαμε να δημοσιεύσουμε ένα απόσπασμα από την προχτεσινή τοποθέτηση της βουλευτή του ΚΚΕ, Λιάνας Καννέλη, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής:

«Τα δελτία ειδήσεων έχουν χορηγούς, υπό το πρόσχημα της ώρας, και η ώρα έναρξής τους σε ποσοστό 99% ανήκει σε τράπεζα. Χαρακτηριστικό είναι ένα παράδειγμα, που θα σας αναφέρω. Η εταιρία μετρήσεων AGB είναι κάτοχος πακέτου της Alpha Τράπεζας Πίστεως. Η τράπεζα αυτή είναι κάτοχος μεριδίου της Τηλέτυπος (MEGA) και άρα έχουμε μια τράπεζα που σπονσονάρει το δελτίο ειδήσεων, έχει τις μετρήσεις και, τέλος, κατέχει ποσοστό από το κανάλι. Το κανάλι συμμετέχει στο χρηματιστήριο και θέλω να σας ρωτήσω εάν παίζει ή όχι ρόλο η μέτρηση στην τιμή της μετοχής. Το αντίστοιχο παράδειγμα συμβαίνει με την τράπεζα NOVA, που είναι χορηγός του καναλιού Alpha. Το κανάλι ALTER εισήχθη στο χρηματιστήριο ως εταιρία, δρασκελίζοντας 178 εταιρίες, που προηγούνταν πριν απ' αυτή την εγγραφή στο χρηματιστήριο και οι πάντες βοούν ότι συμμέτοχος στο κανάλι αυτό είναι μέτοχος άλλου καναλιού. Δηλαδή, με τα δελτία ειδήσεων, έχουμε μια φανερή καταστρατήγηση κάθε έννοιας ανεξαρτησίας καναλιών, δελτίων, κλπ. Πώς είναι δυνατό να είναι κάποιος κάτοχος πακέτου μετοχών του καναλιού, το οποίο το ίδιο μετράει και σπονσονάρει το δελτίο ειδήσεών του, και όλοι μαζί να είναι στο χρηματιστήριο;».

«Εκσυγχρονιστικό φακέλωμα»...

Να συμπληρώσουν ερωτηματολόγιο με το οποίο η επιχείρησή τους ζητάει ν' αναφέρουν γραπτώς απόρρητα προσωπικά δεδομένα - από στοιχεία αστυνομικής ταυτότητας, άλλα που αφορούν στην υγεία τους και στα ειδικά ή ιδιαίτερα ενδιαφέροντά τους και μέχρι να δηλώσουν τα πολιτικά τους φρονήματα - καλούνται οι εργαζόμενοι της εταιρίας ΑΕΒΕ Βόλου.

Κανονικό φακέλωμα, δηλαδή, ώστε ο ιδιοκτήτης της εταιρίας Ν. Κιολεΐδης - γνωστός «εκσυγχρονιστής» επιχειρηματίας και φίλος του πρωθυπουργού - να ελέγχει πλήρως όλους τους εργαζόμενους και αν χρειαστεί να μπορεί να τους εκβιάζει, χρησιμοποιώντας «κατά το δοκούν» τις απαντήσεις τους στο ερωτηματολόγιο.

Ανάλογο ερωτηματολόγιο είχε ζητήσει να συμπληρώσουν και όσοι θα ήθελαν να προσληφθούν στην επιχείρηση - το είχε αποκαλύψει κι αυτό ο «Ρ» στις 12/2/2000 - γεγονός που σημαίνει ότι ο «εκσυγχρονιστής» ιδιοκτήτης τους θέλει να «φακελώνει» τους πάντες για να έχει «ήσυχο το κεφάλι του».

... με κυβερνητική στήριξη

Το γεγονός, βέβαια, ότι η ΑΕΒΕ επιμένει στην τακτική των «φακελωμάτων», παρά τις αντιδράσεις που έχουν σημειωθεί από πολλούς φορείς των εργαζομένων, ακόμα και από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, δείχνει ότι έχει τη στήριξη, ή, τουλάχιστον, την ανοχή της κυβέρνησης. Αλλωστε, η αντεργατική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση είναι αυτή που «λύνει τα χέρια» των βιομηχάνων, οι οποίοι γνωρίζουν ότι «κινούνται ακριβώς στις κυβερνητικές κατευθύνσεις», όχι μόνο «φακελώνοντας» τους εργαζόμενους, αλλά λαμβάνοντας μέτρα για την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, για την καταπάτηση των δικαιωμάτων και την αφαίρεση όλων των κατακτήσεων της εργατικής τάξης. Αρα, μόνο αν ανατραπεί αυτή η πολιτική, μπορεί να σταματήσει και το «εκσυγχρονιστικό φακέλωμα»...

«Κινητικότητα» και κινητικότητα

Είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού πλέον, η «κινητικότητα» που προκαλεί η άρχουσα τάξη στο πολιτικό σκηνικό, ακριβώς για να εξυπηρετήσει τις πάγιες επιδιώξεις της για σταθερότητα και αποτελεσματικότητα του πολιτικού συστήματος. Στο πλαίσιο αυτής της κινητικότητας, η οποία σε κάθε περίπτωση έχει αντιλαϊκό και αντιδημοκρατικό χαρακτήρα, εντάσσονται, μεταξύ άλλων, η αναθεώρηση του Συντάγματος επί το αντιδραστικότερον, η ολοένα και εντεινόμενη φημολογία και διεργασίες για την αλλαγή του εκλογικού συστήματος επί το καλπονοθευτικότερο και η «ελεγχόμενη» ενίσχυση του υπό κατασκευήν κόμματος του Δ. Αβραμόπουλου, στο πλαίσιο της δημιουργίας νέων κομμάτων -αναχωμάτων της λαϊκής δυσαρέσκειας, η «κινητικότητα» εντός των δύο μεγάλων κομμάτων, κ.ά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κοινωνοί και πρωταγωνιστές ταυτόχρονα, αυτής της κινητικότητας είναι βέβαια οι ηγεσίες των δύο κομμάτων, οι οποίες, όμως, ταυτόχρονα, επιχειρούν να την αξιοποιήσουν προς «ίδιον όφελος» στο πλαίσιο της διαμάχης για την κατάκτηση και διατήρηση της εξουσίας. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση Σημίτη θέλει το κόμμα Αβραμόπουλου, αλλά μόνο στο βαθμό που προκαλέσει ζημιά στη ΝΔ και της εξασφαλίσει μια ακόμα τετραετία στην εξουσία. Αντίστοιχα, η ηγεσία της ΝΔ δεν το θέλει στο βαθμό που σταθεί «εμπόδιο» στο δρόμο για την εξουσία, αλλά δε διαρρηγνύει τις «γέφυρες» μαζί του περιμένοντας την έκβαση των εξελίξεων μέχρι τις παραμονές των επόμενων εκλογών. Ωστόσο, οι ηγεσίες του δικομματισμού συμπίπτουν τόσο στο περιεχόμενο και τις επιδιώξεις του αναθεωρημένου Συντάγματος, όσο και στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στον εκλογικό νόμο επί το ληστρικότερον, όπως η «εισαγωγή» του γερμανικού μοντέλου που εξασφαλίζει τη μακροημέρευση του πολύχρωμου δικομματικού συστήματος σε βάρος των ονομαζόμενων «μικρών» κομμάτων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του γεγονότος ότι οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων συμμετέχουν στις διεργασίες αυτές αποτελεί η σύναξη, μία από τις πολλές που γίνονται το τελευταίο διάστημα, που πραγματοποιήθηκε πριν από μερικές μέρες σε σπίτι μεγαλοδικηγόρου στα βόρεια προάστια και είδε το φως της δημοσιότητας, στο οποίο εκτός από επώνυμους μεγαλοεπιχειρηματίες και τραπεζίτες συμμετείχαν οι Α. Τσοχατζόπουλος, Αλ. Παπαδόπουλος, Γ. Σουφλιάς, Δ. Αβραμόπουλος και ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος! Είναι προφανές ότι σε τέτοιες «συναντήσεις» της οικονομικής ολιγαρχίας με το υπαλληλικό προσωπικό της δεν μπορούν να συζητηθούν ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό... προς όφελος των λαϊκών μαζών! Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το πώς θα καταφέρουν να επιβάλουν «αποτελεσματικότερα» τις σκληρές νεοφιλελεύθερες επιλογές τους με τις λιγότερες αντιστάσεις και τίμημα και πώς θα πρέπει να (ανα)διαταχθεί το πολιτικό προσωπικό.

Δεν υπάρχει, όμως, η κινητικότητα που προκαλεί η άρχουσα τάξη. Την ίδια ώρα -και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο- αναπτύσσονται διεργασίες και ελπιδοφόρος κινητικότητα μέσα στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, με στόχο την απόκρουση της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας και την επιβολή μιας άλλης εξουσίας προς όφελος της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Μεγαλώνει διαρκώς ο αριθμός των εργαζομένων που αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να υπάρξει αγωνιστική ταξική απάντηση στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και στη βάρβαρη νέα τάξη και συναντιούνται σε επιμέρους μέτωπα συσπείρωσης και αγώνα με φιλοδοξία να οικοδομήσουν το Λαϊκό Μέτωπο σε αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή, δημοκρατική βάση. Σε αυτή τη λαϊκή κινητικότητα και αυτές τις συσπειρώσεις δοκιμάζονται και οι πολιτικές δυνάμεις εκείνες που είναι ή θέλουν να αποκαλούνται αριστερές. Κριτήριο όμως των διακηρύξεων και των λόγων τους είναι η πράξη και η στάση απέναντι στη συγκρότηση του Μετώπου. Το ΚΚΕ, με τις αποφάσεις του 16ου Συνεδρίου, έχει αποσαφηνίσει τη στάση του και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι των κομμουνιστών για την επίτευξη των παραπάνω στόχων.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Ο μόνος δρόμος για την απαγόρευση των πυρηνικών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ, μετά την ομολογία για χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να παραδεχτούν ότι στις βόμβες υπήρχαν και υπολείμματα πλουτωνίου, αλλά σε «μη ανιχνεύσιμη ποσότητα» (αλήθεια, ποιος την «ανιχνεύει»;). Γίνεται, έτσι, ολοφάνερο ότι δεν πρόκειται να κάνουν ούτε βήμα πίσω και, φυσικά, δεν πρόκειται να προχωρήσουν στην απαγόρευση της χρήσης των πυρηνικών αυτών όπλων. Οσοι τρέφουν αυταπάτες και προσβλέπουν στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ, ΕΕ) πως θα δείξουν «αυτοσυγκράτηση» και ως «πρώτο βήμα» θα σταματήσουν τη χρήση τέτοιων όπλων, θα πρέπει να αναθεωρήσουν τη στάση τους. Ενα μόνο όπλο υπάρχει για να σταματήσει το δολοφονικό χέρι των ιμπεριαλιστών. Ο συντονισμένος αγώνας όλων των λαών του κόσμου, η συγκρότηση ενός ρωμαλέου παλλαϊκού φιλειρηνικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, που θα παραλύσει κάθε διάθεση των πολεμοκάπηλων να χρησιμοποιούν την πανίσχυρη πολεμική μηχανή τους. Αρα, όσοι πραγματικά θέλουν να σταματήσει, όχι μόνο η χρήση των πυρηνικών όπλων, αλλά και οι πόλεμοι, πρέπει να συστρατευτούν στον αγώνα για την κατάργηση του ΝΑΤΟ και την ανατροπή της «νέας τάξης». Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Συναντήσεις αντί για κινητοποιήσεις

Επί ποδός βρίσκονται όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των υγειονομικών, εκφράζοντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις αντιδράσεις τους στο αντι-ΕΣΥ νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Οι μόνες που δεν ακούγονται καθόλου είναι οι Ομοσπονδίες των Εργαζομένων στο ΙΚΑ -των διοικητικών υπαλλήλων (ΠΟΣΕ-ΙΚΑ) και της ΠΟΥΓΥΙΚΑ.

Ετσι, λοιπόν, δεν είχαν ούτε την περιέργεια να πάνε στη σύσκεψη που οργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία των Εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) την περασμένη Πέμπτη για την καλύτερη οργάνωση της πανελλαδικής διαμαρτυρίας την πρώτη μέρα που θα συζητηθεί το ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο στην Ολομέλεια της Βουλής.

Η ΠΟΥΓΥΙΚΑ, βέβαια, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι είναι απασχολημένη με το συνέδριό της, που γίνεται την επόμενη Παρασκευή, αλλά μάλλον ασχολείται με πιο σοβαρά πράγματα: Για παράδειγμα, την οργάνωση της συνάντησης με τον προσκεκλημένο της Κ. Σκανδαλίδη την παραμονή του Συνεδρίου.

Αραγε, με ποια ιδιότητα προσκλήθηκε ο κ. Σκανδαλίδης; Ως καθοδηγητής (είναι γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ και στην ηγεσία της ΠΟΥΓΥΙΚΑ πλειοψηφεί η φιλοκυβερνητική παράταξη), ως βουλευτής της Αθήνας ή επίδοξος υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων;

Ας της δώσουμε γερό... μάθημα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΥΤΕΣ ΟΙ απαιτητικές αιτήσεις του πρωθυπουργού για αποτελέσματα στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, σε συνδυασμό με την «ευαισθησία» των Δυτικών μας «συμμάχων» για το όλο θέμα, δημιουργούν όσο να 'ναι ένα αίσθημα ανησυχίας σε όσους παρακολουθούν λίγο τα πράγματα, το οποίο είναι απόλυτα δικαιολογημένο.

Γιατί, ως γνωστόν όταν θέλει κανείς διακαώς αποτελέσματα σε τέτοιους περίεργους τομείς έχει πάντα δύο λύσεις. `Η να τα επιτύχει διά του ορθού δρόμου ή να τα κατασκευάσει. Και αυτή η κυβέρνηση ποτέ δε μας έπεισε για το δίκαιο παιγνίδι της.

Κι όσο να 'ναι πάντα αυτό το κλίμα γίνεται το όχημα για περαιτέρω αστυνόμευση της κοινωνίας. Οταν, μάλιστα, είναι πρόσφατο το «δημοσιογραφικό» τηλεφώνημα της Αστυνομίας στην ΕΕΔΥΕ τότε καταλαβαίνει κανείς «ποιο είναι το καθεστώς αστυνόμευσης που ζητείται να ενταθεί».

ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙ η κυβέρνηση ότι με πιλοτικά μαθήματα σεξουαλικής συμπεριφοράς και με μαθήματα περί των ολυμπιακών ιδεωδών «κάνει κάτι σοβαρό στην παιδεία τότε μάλλον τον εαυτό της κοροϊδεύει, γιατί τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές που βιώνουν την «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» δεν μπορεί να τους κοροϊδέψει.

Μάλλον, είναι η σειρά του εκπαιδευτικού κινήματος να αρχίσει να κάνει «μαθήματα στην κυβέρνηση μήπως και κατανοήσουν ότι πρέπει άμεσα να αλλάξουν τα πράγματα.

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΤΟ στοιχείο που είδε χτες το φως της δημοσιότητας: Το 4,2% του πληθυσμού της Γης κάνει χρήση ναρκωτικών! Ακόμα και η πλέον κερδοφόρος πολυεθνική του πλανήτη δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι κατέχει τέτοιο μερίδιο αγοράς, σας βεβαιώνουμε.

Αυτά ως απάντηση γι' αυτούς που εδώ και μερικά χρόνια επιχειρούν να υποστηρίξουν πως το θέμα των ναρκωτικών είναι ζήτημα προσωπικής ελευθερίας και τα σχετικά. Για επιχείρηση παγκοσμίου εμβέλειας πρόκειται και μάλιστα ιδιαίτερα κερδοφόρο, όπως και με αυτό το στοιχείο αποδεικνύεται.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Περισσή ειλικρίνεια!

Χωρίς περιστροφές αποκάλυψε τις προθέσεις του ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος, όσον αφορά στην πολιτική που προτίθεται να ακολουθήσει απέναντι στο Ιράκ. Τη στιγμή, που, σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά ακόμη και μέσα στη χώρα του, οι διαδηλώσεις κατά του εμπάργκο πληθαίνουν και γίνονται μαζικότερες, την ώρα που οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ παραιτούνται ο ένας μετά τον άλλο, καταγγέλλοντας τη γενοκτονία που διαπράττεται σε βάρος του ιρακινού λαού, ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ, όχι μόνο δεν εμφανίστηκε στοιχειωδώς προβληματισμένος, αλλά δε δίστασε να δηλώσει, εκ των προτέρων, «έτοιμος να χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία εάν κριθεί αναγκαίο».

Πιθανώς, μάλιστα, λόγω έλλειψης τριβής με τη «διπλωματία» της εξουσίας, για την οποία σαφώς ήταν φημισμένος ο προκάτοχός του Μπιλ Κλίντον, δεν μπήκε στον κόπο να κάνει μια νέα διάλεξη για το «σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και όλα τα συναφή. Γι' αυτό και λακωνικά δήλωσε ότι «η ιρακινή ηγεσία παραμένει σημαντικό χαρτί, επειδή έχει υπό τον έλεγχό της μερικά από τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου παγκοσμίως και αυτό, φυσικά, αποτελεί ζήτημα, που άπτεται των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ».

Ακρως ενδιαφέρων ο τρόπος, με τον οποίο χαράσσεται η παγκόσμια ιστορία! Τι σημασία έχει, άλλωστε, που το ιρακινό καθεστώς ενισχύεται και ο ιρακινός λαός αποδεκατίζεται από τις κυρώσεις; Τα συμφέροντα παραμένουν τα ίδια. Τουλάχιστον, οφείλει να αναγνωρίσει κανείς ότι ο νέος πλανητάρχης ήταν αρκετά ειλικρινής.

Η καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων

Μια και μιλάμε, όμως, για τα ασφαλιστικά ταμεία και ο λόγος, υποτίθεται, για τον οποίο οι κυβερνώντες οδηγούν τα αποθεματικά στο χρηματιστήριο είναι η αποτελεσματική αξιοποίησή τους, αξίζει τον κόπο να σημειώσουμε και τα εξής:

Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν υποστεί μια απίστευτη και πολύμορφη λεηλασία απ' όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Σε πρόσφατο δημοσίευμα των «Νέων» γράφονταν ότι τα τελευταία 25 χρόνια, τα ταμεία έχασαν 15 τρισ. δραχμές από τις κυβερνητικές παρεμβάσεις, την πολύμορφη εισφοροδιαφυγή, την απουσία κρατικής χρηματοδότησης ή το ληστρικό δανεισμό για να καλυφθούν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού. Με δυο λόγια, δηλαδή, από τις πολιτικές και πρακτικές των «πρασινο-γάλαζιων» κυβερνώντων του δικομματισμού. Αν, όπως σημείωναν τα «Νέα», το παραπάνω ποσό είχε αποδοθεί στα ταμεία και είχαν αφεθεί οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να διαχειριστούν την περιουσία τους, «σήμερα δε θα μιλούσαμε για προβληματικά, αλλά για πλεονασματικά ταμεία». Και να σκεφθείτε ότι άλλοι εκτιμητές ανεβάζουν σε ακόμη μεγαλύτερα ύψη τα ποσά που καταλήστευσαν από τα ασφαλιστικά ταμεία οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και τα «χαϊδεμένα παιδιά» τους, μεγαλοβιομήχανοι και σία.

Πιστεύετε, λοιπόν, ότι έπιασε τώρα ο πόνος τους κυβερνώντες και θέλουν να αξιοποιήσουν αποτελεσματικά και προς όφελος των ασφαλισμένων, όσα δεν έχουν προλάβει να ληστέψουν; Κάθε άλλο... Την αποτελεσματική αξιοποίηση, βέβαια, έχουν κι αυτοί στο μυαλό τους, αλλά προς όφελος των αναγκών του χρηματιστηρίου, δηλαδή της ολιγαρχίας και μόνο. Ας το 'χουν υπόψη τους οι ασφαλισμένοι και οι εργαζόμενοι γενικότερα κι ας πάρουν τα μέτρα τους.

Ρεκόρ χρεοκοπίας αλά ιαπωνικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενα νέο μαύρο ρεκόρ καταγράφηκε προχτές στην Ιαπωνία, μία χώρα που θεωρείται από τις πλέον ανεπτυγμένες οικονομικά της υφηλίου. Η χρεοκοπία ιαπωνικών εταιριών αυξήθηκε το 2000 κατά 23,4% μεταξύ άλλων και επειδή οι τράπεζες αρνούνται, λέει, να χορηγήσουν νέα δάνεια, με αφορμή το διογκούμενο κύμα συγχωνεύσεων και αβέβαιων προβλέψεων για την κατάσταση της οικονομίας...

Οι εταιρίες που κήρυξαν πτώχευση το 2000 ήταν τουλάχιστον 19.070 και το ύψος των χρεών τους ξεπερνά τα 246 δισ. δολάρια, ποσό που είναι αυξημένο κατά 77% σε σχέση με τα αντίστοιχα στοιχεία του 1999!

Μία απ' αυτές τις εταιρίες ήταν και η ασφαλιστική εταιρία «Κιουόι Λάιφ», που κατέρρευσε τον περασμένο Οκτώβρη με χρέη που ξεπερνούν τα 39 δισ. δολάρια. Η χρεοκοπία της «Κιουόι Λάιφ» καταγράφηκε ως η μεγαλύτερη, μεταπολεμικά, χρεοκοπία εταιρίας στην Ιαπωνία...

Μηνύματα από το «μέλλον», σε μία Ελλάδα που για την ώρα επιπλέει στον ωκεανό της υπερπροσφοράς δανείων σε επιτόκια «ευκαιρίας»;

Για γέλια και για κλάματα

«Καλή τύχη Αμερική... εάν οι κάλπες βγουν σωστές», είχε τονίσει σε κάποιες από τις πολλές «βαρυσήμαντες» δηλώσεις του, ο από σήμερα 43ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζορτζ Ουόκερ Μπους, προκαλώντας τότε το λιγότερο μειδιάματα, αν όχι τρανταχτά γέλια.

Τελικά εκλέχτηκε... για «κακή τύχη» όλων. Στην αρχή υπήρξε κάποια ανακούφιση που η «σαπουνόπερα» τελείωσε. Τώρα κανείς δε γελά, αφού όχι μόνο δεν εμπνέεται από την «απαστράπτουσα» προσωπικότητα του «νέου πλανητάρχη», αλλά μάλλον τρομάζει, αφού πια γνωρίζει πολύ καλά ότι ουδέποτε οι κάλπες βγήκαν σωστές και ο ίδιος κατάφερε με κάποιο «τρόπο» να εκλεγεί, αλλά και τι θέλει να πράξει...

Αλλά για να μην είμαστε τελείως άδικοι, ο «νέος πλανητάρχης» είχε σε ένα πράγμα απόλυτο δίκαιο: «Καλή τύχη» αφού όπως ο ίδιος δηλώνει «ήρθε η εποχή για την ανθρωπότητα να εισέλθει στο ηλιακό σύστημα»... και αφού θα εισέλθουμε στο «ηλιακό σύστημα», χρειαζόμαστε ΠΟΛΥ καλή τύχη να μην καούμε, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τις εκπεφρασμένες (σχετικώς πάντα) απόψεις του, αλλά κυρίως των συνεργατών του για την εξωτερική πολιτική που θα ακολουθήσει η νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Μπους

Να τον ...χαιρόμαστε,

με γεια,

της Γης

το νέο κεχαγιά,

κι αν κάποιοι

τρέφουνε ελπίδα

πως θα γυρίσουμε

σελίδα,

μάλλον τους έστριψε

η βίδα!

*

Στον Κλίντον

ίδιος και φτυστός

θά 'ναι, καημένοι μου

κι αυτός,

γκανγκστερισμούς

ίδιους θα κάνει,

θα κυβερνάει

με την κάννη,

κάθ' άλλη σκέψη

είναι πλάνη!

*

Ο νέος πραίτορας

λοιπόν

είναι βγαλμένος

με καρμπόν,

της «νέας τάξης»

είναι θρέμμα

και την προρφύρα του,

το στέμμα

κι αυτός θα βάψει,

ναι, με αίμα!


Ο οίστρος

Προσωπικό στοίχημα

Είναι μάχη. Είναι προσωπικό στοίχημα για κάθε κομμουνιστή. Ναι, η άνοδος της κυκλοφορίας του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ», της εφημερίδας της εργατικής τάξης, πρέπει να είναι ένας καθημερινός αγώνας, μια καθημερινή πάλη. Η αφετηρία έγινε την Κυριακή το πρωί. Στις συνοικίες της Αθήνας, όπως και σε κάθε μικρή και μεγάλη πόλη της Ελλάδας, βρέθηκαν χιλιάδες μέλη και φίλοι του Κόμματος, οι οποίοι, με το «Ριζοσπάστη» στο χέρι, πραγματοποίησαν μια μεγάλη πανεξόρμηση διάδοσής του. Στόχος τους, να φτάσει η εφημερίδα σε κάθε ελληνικό νοικοκυριό.

Ηταν μια μεγάλη προσπάθεια, που, όμως, δεν πρέπει να μείνει εδώ, είναι απαραίτητο να μην επικεντρωθεί μόνο στις κυριακάτικες εξορμήσεις. Ο «Ρ» πρέπει να είναι ο καθημερινός «σύντροφος» των κομμουνιστών. Η καθημερινή μελέτη του είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσει ένα ακόμα εφόδιο, ένα πολύτιμο εργαλείο ιδεολογικού εξοπλισμού, προσανατολισμού και ενημέρωσης των κομμουνιστών. Μπορεί, όμως, να γίνει και μέσο επικοινωνίας, μέσο προσέγγισης των λαϊκών μαζών.

Η καθημερινή μεταφορά της «φωνής» του «Ρ», από τους κομμουνιστές και τους νεολαίους του Κόμματος, μέσα στους χώρους δουλιάς τους, μέσα στις πανεπιστημιακές σχολές και, γενικότερα, μέσα σε χώρους συνάθροισης των ανθρώπων του μόχθου, μπορεί να δώσει το έναυσμα για προβληματισμό και συζήτηση. Είναι σίγουρο ότι, μέσα στις σελίδες του, ο εργαζόμενος και ο φοιτητής θα βρει και θα διαβάσει, όλα αυτά που τού κρύβουν. Θα ανακαλύψει τις πραγματικές διαστάσεις, για γεγονότα που τα κρατικά και ιδιωτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τού «σερβίρουν» άοσμα, άχρωμα, διαστρεβλωμένα σε τέτοιο βαθμό, που, σε πολλές των περιπτώσεων, να φαντάζουν ιδανικά για το μέλλον του ίδιου και του τόπου. Αυτή η διαφορετική φωνή, απεγκλωβισμένη από επιχειρηματικά συμφέροντα που λυμαίνονται το χώρο της ενημέρωσης, σίγουρα μπορεί να αφυπνίσει συνειδήσεις. Να αποτελέσει για τους κομμουνιστές το βήμα, από το οποίο θα προβάλουν τις θέσεις και τις δραστηριότητες του ΚΚΕ. Θέσεις και δραστηριότητες, που η δικτατορία της πληροφόρησης προσπαθεί ως εκ θαύματος να τις εξαφανίσει. Να τις προσπεράσει σα να μην ειπώθηκαν, σαν να μην έγιναν ποτέ. Και όταν η πίεση της επικαιρότητας το επιβάλει, να τις παραχαράξει, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, εντελώς προκλητικά.

Σ' αυτήν την πρόκληση, σ' αυτήν τη συστηματική προσπάθεια εκμαυλισμού συνειδήσεων, η απάντηση των κομμουνιστών πρέπει να είναι η μεγαλύτερη διάδοση των θέσεων του ΚΚΕ, η διάδοση της εφημερίδας του Κόμματος. Ο «Ρ», σε δυσκολότερους καιρούς, ήταν το έντυπο που έφτανε και στο τελευταίο χωριό της χώρας. Ηταν η εφημερίδα, που ενημέρωνε το λαό και τον καλούσε να αγωνιστεί, να αντισταθεί. Σήμερα, οι κομμουνιστές έχουν χρέος να μεταφέρουν τη γνώση που παρέχει ο «Ρ», μέσα στους καθημερινούς αγώνες του μαζικού κινήματος. Οι εξορμήσεις του «Ρ» πρέπει να συνεχιστούν με μεγαλύτερη ένταση. Να φτάσει ο «Ρ» σε κάθε σπίτι, σε κάθε χώρο δουλιάς και μόρφωσης. Υπόσχεση, όλων εμάς που εργαζόμαστε στην εφημερίδα της εργατικής τάξης, είναι ότι θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για την παραπέρα βελτίωση της ύλης της. Θα βρεθούμε σε όλους τους χώρους δουλιάς, θα μεταφέρουμε τον παλμό του λαϊκού κινήματος, θα εργαστούμε για μια πραγματικά λαϊκή εφημερίδα, με μόνο στόχο την προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ