«Τα όποια αποθέματα φυσικού αερίου υπάρχουν στην Αν. Μεσόγειο αποκτούν τεράστια σημασία για την Ευρώπη - και ειδικότερα για τη Γερμανία και το Βορρά. Η κρίση της Ουκρανίας κατέδειξε με τον πλέον δραματικό τρόπο την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία. (...) είναι απολύτως βέβαιο πως οι Βορειοευρωπαίοι θα θελήσουν να αποκτήσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται ένα "Σχέδιο Β". Αυτή η εξέλιξη θα έχει προφανείς και σημαντικές επιπτώσεις στην περιοχή μας και θα επιταχύνει τόσο τις έρευνες όσο και τις αποφάσεις για το πώς θα μεταφέρεται στην Ευρώπη το φυσικό αέριο της Αν. Μεσογείου. (...) Η Ελλάδα έχει τα δικά της συμφέροντα. Από μια άποψη, η αστάθεια συμφέρει, γιατί καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη να στηριχθεί η χώρα, να μη μετατραπεί ποτέ σε "αποτυχημένο κράτος" και να παραμείνει αναπόσπαστο κομμάτι της Δύσης. Είναι σημαντικό να αντιληφθούν οι Ευρωπαίοι ότι πέραν της λογιστικής υπάρχει και η γεωπολιτική». («Καθημερινή της Κυριακής», 9/3/2014). Οι αστοί επιμένουν: οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις είναι «ευκαιρία» για την Ελλάδα να «παίξει» με το χαρτί της γεωστρατηγικής θέσης της στις διαδρομές μεταφοράς ενέργειας. Ετσι ελπίζει το ελληνικό κεφάλαιο ότι θα βελτιώσει τη θέση του σε σχέση με τους ανταγωνιστές του στην περιοχή...

Τι λένε; Η Αν. Μεσόγειος και η Ελλάδα έχουν υδρογονάνθρακες, άρα είναι ενεργειακή πηγή την οποία χρειάζεται η Γερμανία και η ΕΕ συνολικά για να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία, ιδιαίτερα δε λόγω κρίσης στην Ουκρανία. Επίσης -λένε- η Ελλάδα είναι η πλέον σταθερή χώρα στην περιοχή. Επομένως, η ΕΕ και η Γερμανία έχουν ανάγκη από μια σταθερή Ελλάδα λόγω και των αναγκών τους σε ενέργεια. Ας θυμηθούμε πριν μόλις 2 βδομάδες τους πανηγυρισμούς για τα κοιτάσματα του Αιγαίου. Ανεξάρτητα από το αν αυτές οι εκτιμήσεις είναι ή δεν είναι βάσιμες. Η αλήθεια είναι ότι τα «παιχνίδια» εκμετάλλευσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων είναι οδυνηρά, επικίνδυνα και ενίοτε ματωμένα για τους λαούς. Οτι όλα αυτά που συνιστούν τα λεγόμενα «γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα» δεν είναι ευλογία, αλλά κόλαση για τους λαούς. Δεν υπάρχει άλλωστε πιο τρανό παράδειγμα από την ίδια την Ουκρανία...

Είπε ο Αλ. Τσίπρας σε σύσκεψη στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές: «Τους υποσχόμαστε, όμως, ότι στην πορεία προς την κάλπη θα αποκαλυφθεί ο ρόλος τους. Θα μάθει ο κόσμος ποιοι είναι αυτοί που φορούν κουκούλες και κρύβονται πίσω από την τρόικα. Τους το υποσχόμαστε αυτό. Να μην έχουν καμία αμφιβολία». Καμιά θεωρία συνωμοσίας δεν χρειάζεται για να εξηγηθεί ποιοι βρίσκονται πίσω από την τρόικα. Είναι η Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τα συμφέροντα του κεφαλαίου εκφράζει. Συνεργάζονται δε για τη διαχείριση της κρίσης, αλλά ταυτόχρονα βρίσκονται σε ανταγωνισμό μεταξύ τους. Ο ανταγωνισμός αυτός εκφράζεται και στο μείγμα της πολιτικής που εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Εδώ «παίζει» η κυβέρνηση, «παίζει» και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που δεν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι όταν φύγει η τρόικα, δεν πρόκειται να φύγουν η Κομισιόν (της οποίας ο Τσίπρας θέλει να προεδρεύσει), η ΕΚΤ (από την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει να αναλάβει μεγαλύτερο ρόλο στη διαχείριση των κρίσεων), ενώ το ΔΝΤ ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν το «θαυμάζει» για τις θέσεις του στη διαχείριση της κρίσης, όπως π.χ. το κούρεμα στο οποίο συμφωνούν...

1822 Με τη βοήθεια επαναστατών από τη Σάμο, η Χίος εξεγείρεται κατά της οθωμανικής κυριαρχίας.

1921 Γεννιέται ο Αργεντινός μουσικός Αστορ Πιατσόλα, από τους πιο σημαντικούς συνθέτες του τάγκο στον 20ό αιώνα.

1938 Το Αυστριακό Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα πραγματοποιεί πραξικόπημα, τα γερμανικά στρατεύματα περνούν ανενόχλητα τα σύνορα και την επόμενη μέρα (12/3) η Αυστρία προσαρτάται στο Γ' Ράιχ.

1944 Πάνω από επτακόσιες γυναίκες από την περιοχή των Τρικάλων μαζεύονται στο χωριό Ζούλιανη, για να κατέβουν στην πόλη και να διαμαρτυρηθούν για την επιστράτευση που σχεδίαζαν οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί τις συλλαμβάνουν και τις κλείνουν στη φυλακή για δύο μέρες. Υστερα από γενικό ξεσηκωμό της περιοχής, οι κατακτητές τις άφησαν ελεύθερες.

1955 Πεθαίνει ο Σκοτσέζος βιολόγος, φαρμακολόγος και βοτανολόγος Αλεξάντερ Φλέμινγκ, που, μαζί με τη σύζυγό του Αμαλία Φλέμινγκ, ανακάλυψε την πενικιλίνη. Για την επιτυχία του αυτή τιμήθηκε με το Νόμπελ Ιατρικής (1945).

1956 Συνέρχεται στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας η 6η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ (11-12/3/1956), που συγκλήθηκε με πρωτοβουλία της Επιτροπής των έξι ΚΚ (ΕΣΣΔ, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Τσεχοσλοβακίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας), η οποία συγκροτήθηκε στη διάρκεια του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Η παρέμβαση της Επιτροπής οδήγησε στη δεξιά οπορτουνιστική στροφή του Κόμματος. Στροφή, που στηρίχθηκε και υποβοηθήθηκε από αντίστοιχη, αλλά περιορισμένη έως τότε, τάση μέσα στο ΚΚΕ. Στην Ολομέλεια, ασκήθηκε κριτική για την επιλογή του Κόμματος για αποχή από τις εκλογές του 1946 και τον ένοπλο αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού. Οι ευθύνες γι' αυτές τις επιλογές προσωποποιήθηκαν κατά κύριο λόγο στον τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη, στον οποίο αποδόθηκαν κατηγορίες για «ανώμαλο εσωκομματικό καθεστώς», «προσωπολατρία», κ.λπ. Η 6η Πλατιά Ολομέλεια καθαίρεσε τον Νίκο Ζαχαριάδη από ΓΓ της ΚΕ και από το ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος.

1963 Συναυλία των Μάνου Λοΐζου και Χρήστου Λεοντή στο θέατρο «Ακροπόλ». Τα έσοδα της συναυλίας διατέθηκαν για το Δ' Πανσπουδαστικό Συνέδριο.

1965 Κοινοποιείται στα σχολεία η αντικομμουνιστική Εγκύκλιος 1010 της κυβέρνησης της Ενωσης Κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Η Εγκύκλιος είχε ως στόχο το τσάκισμα του μαθητικού κινήματος. Επρόκειτο για μια απροκάλυπτη αντικομμουνιστική, αντιλαϊκή επέμβαση, που επιχειρούσε να εξοβελίσει κάθε αντίσταση του κινήματος Παιδείας, με την επίκληση του «κομμουνιστικού κινδύνου», το χαφιεδισμό και την τρομοκρατία μέσω των απειλών απόλυσης αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών. Αιχμή αυτής της κατάπτυστης εγκυκλίου ήταν το χτύπημα της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (ΔΝΛ), που πρωτοστατούσε στους μεγάλους αγώνες για την Παιδεία.

1978 Πεθαίνει η τραγουδίστρια και ηθοποιός Σοφία Βέμπο.

1997 Μετά την ένοπλη εξέγερση που συντάραξε ολόκληρη την Αλβανία και την παραίτηση της κυβέρνησης, ο Σαλί Μπερίσα όρισε νέο πρωθυπουργό. Αναλαμβάνει ο προερχόμενος από το Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπασκίμ Φίνο.

2004 Πολλαπλό τρομοκρατικό χτύπημα στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Μαδρίτης προκαλεί το θάνατο 191 ανθρώπων, ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τους 1.400. Η κυβέρνηση Αθνάρ επιχειρεί να ενοχοποιήσει τη βασκική αυτονομιστική οργάνωση ΕΤΑ. Επειτα από 21 μήνες ερευνών, το ισπανικό δικαστήριο έκρινε ως ένοχο για τη βομβιστική επίθεση τον Μαροκινό Τζαμάλ Ζούγκαμ.