Τρίτη 20 Αυγούστου 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το «σεισμόσημο» ξανά στο προσκήνιο

Η ιδέα του λεγόμενου σεισμόσημου που εμφανίζεται ξανά στο προσκήνιο, δεν είναι και τόσο νέα όπως παρουσιάζεται. Οι σχεδιασμοί για την υποχρεωτική ασφάλιση όλων των κατοικιών, για ένα ακόμα χαράτσι στην κατοικία, υπάρχουν από το 2001 αλλά και παλιότερα. Θυμίζουμε ότι τότε είχε κατατεθεί σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή με στόχο να απαλλαγεί το κράτος από οποιαδήποτε κοινωνική μέριμνα (έστω και αυτή την ανεπαρκέστατη κρατική συνδρομή που χορηγείται) σχετικά με την αποζημίωση σε πληγέντες από φυσικές καταστροφές. Τώρα, το σεισμόσημο επανέρχεται ως ιδέα που την έφερε, λένε, η τρόικα και με αφορμή τους σεισμούς των τελευταίων ημερών στη Φθιώτιδα...

Με το σεισμόσημο η συγκυβέρνηση, αφ' ενός φορτώνει νέα βάρη στα φτωχά - λαϊκά νοικοκυριά, μεταφέροντας στις πλάτες τους τις ευθύνες που πρέπει να έχει το κράτους για αντισεισμική θωράκιση και προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές. Και αφ' ετέρου, αναγκάζει το λαό να καταφύγει στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και να πληρώνει ένα ακόμα ποσό μαζί με όλα τα υπόλοιπα για το σπίτι του.

Η ουσία είναι ότι το συγκεκριμένο χαράτσι προστίθεται σε όλα τα υπόλοιπα που αφορούν την κατοικία (ΕΕΤΗΔΕ, ΕΤΑΚ και άλλα), την ίδια στιγμή που η συγκυβέρνηση μεθοδεύει την άρση των πλειστηριασμών στην πρώτη κατοικία για χρέη στις τράπεζες. Και όλο και περισσότερο ακούγονται σενάρια που θέλουν μεγάλες εταιρείες να είναι έτοιμες για αγορές ακινήτων που θα βγουν στο σφυρί.

Αθλιοι πανηγυρισμοί

Πανηγυρίζουν στην κυβέρνηση επειδή, λέει, συγκρατούνται οι δαπάνες εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού για τη χρονιά που τρέχει. Ολα σχεδόν τα υπουργεία, λένε τα σχετικά Δελτία Τύπου, κατάφεραν να πληρώσουν μικρότερα ποσά ακόμα και από αυτά που είχαν προϋπολογιστεί σαν δαπάνες του έτους.

Εκεί έχει φτάσει το θράσος τους.

Να εκθειάζουν τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού, τα οποία, όπως όλοι γνωρίζουν, στηρίζονται στις άγριες περικοπές των μισθών και των συντάξεων, στο απόλυτο ξήλωμα των δημόσιων υπηρεσιών στην Υγεία και την Πρόνοια, στην κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων, στην παραπέρα εμπορευματοποίηση της Παιδείας.

Και δεν είναι μόνο αυτά.

Για να δείχνουν οι αριθμοί σύμφωνα με τα όσα προστάζει ο φιλομονοπωλιακός χαρακτήρας της κυβερνητικής πολιτικής, η κυβέρνηση στην κυριολεξία έχει κουρσέψει τα ελάχιστα εισοδήματα των λαϊκών οικογενειών με ατελείωτη λίστα άμεσων και έμμεσων φόρων, με χαράτσια, έκτακτες εισφορές, ειδικά τέλη και ό,τι μπορεί να φανταστεί κάθε ...απάνθρωπος νους.

Και μην ξεχνάμε ότι ενώ μειώνεται το σύνολο των δαπανών που αφορούν σε πλευρές της κρατικής δραστηριότητας που έχουν κάποιον κοινωνικό χαρακτήρα, αυξάνονται συνεχώς τα κονδύλια που δίνονται για την πληρωμή των δανείων των εταίρων της συγκυβέρνησης, αυξάνονται τα ποσά που δίνονται στους τραπεζίτες για τη σωτηρία των τραπεζών τους, αυξάνονται τα δισεκατομμύρια που κερδίζουν διάφορες ομάδες επιχειρηματικών συμφερόντων από την κυβερνητική πολιτική.

Ολα αυτά δείχνουν ότι είναι απόλυτα αναγκαίο να συνειδητοποιηθεί πως πρέπει να μπει ένα τέλος στη λεηλασία του λαού. Πρέπει να νιώσουμε ότι οφείλουμε να τους κόψουμε το βήχα, γιατί σε κάθε αντίθετη περίπτωση, το βέβαιο είναι ότι θα κλιμακώνουν συνεχώς την επίθεσή τους ενάντια στο λαό.

Πυρκαγιές και συνθήκες διαβίωσης των πυροσβεστών

Ενοχλημένοι παρουσιάστηκαν τόσο ο διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ρόδου, όσο και οι κάτοικοι της Νότιας Ρόδου από τις καταγγελίες πυροσβεστών που επιχείρησαν στα πύρινα μέτωπα του νησιού και βρέθηκαν «ξεχασμένοι» από την υπηρεσία τους. Οι πυροσβέστες στην καταγγελία τους τόνιζαν τα λάθη και τις παραλείψεις της φυσικής ηγεσίας του Σώματος, τους κοριούς που τους τσιμπούσαν και τη σίτισή τους τις περισσότερες από τις μέρες που έμειναν στο νησί.

Ο διοικητής, σε συνέντευξή του σε τοπική εφημερίδα της Δωδεκανήσου, είπε μεταξύ άλλων πως «και λάθη μπορεί να έγιναν, το αναγνωρίζω, κάποιους μπορεί να μην τους φτάσαμε εκεί που ήτανε, κάτι μπορεί να έγινε λάθος, συμβαίνουν και αυτά, μόλις μπορέσαμε και μόλις ελέγχθηκε το μέτωπο όλοι περάσανε καλύτερα». Την ίδια στιγμή η συντάκτρια του κειμένου, αναφερόταν σε «οργή» των κατοίκων της Νότιας Ρόδου καθώς «αρκετοί καταστηματάρχες φρόντιζαν να προμηθεύουν με φαγητό και νερό τους πυροσβέστες αλλά και με άλλα τρόφιμα».

Οι εργαζόμενοι στην Πυροσβεστική, τόσο σε αυτό το περιστατικό όσο και σε άλλα που έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας, είναι οι πρώτοι που αγωνιούν για τις συνθήκες διαβίωσής τους κατά τη διάρκεια πυρκαγιών, για τις συνθήκες εργασίας τους, για την «ανάγκη» να σώσουν ένα ακόμα σπίτι, ένα ακόμα δέντρο. Οι «βολές» τους είναι προς την πολιτική και φυσική τους ηγεσία καθώς η πρώτη στηρίζει και αποφασίζει μεταξύ άλλων την υποχρηματοδότηση, την απαξίωση και την υποβάθμιση του Σώματος και η φυσική ηγεσία «συμφωνεί σιωπηλά» χωρίς να αντιδρά.

Σημειώνουμε και εμείς το πού στρέφονται τα βέλη των «καταγγελιών» πενταετών πυροσβεστών που φιλοξενήθηκαν στον «Ριζοσπάστη» στις 11 Αυγούστου. «Παλαιότερα, ερχόταν το "τροφό" (σ.σ. το όχημα της υπηρεσίας που λειτουργούσε σαν καντίνα) και σου έδινε μέχρι και καφέ ο οποίος ήταν ευεργετικός μετά από πολύωρη μάχη με όλα τα παραπάνω. Τώρα, είμαστε ευχαριστημένοι και ευγνώμονες με το νερό που μας δίνουν οι πολίτες. Οχι η Υπηρεσία»...

Η Αίγυπτος διδάσκει

Το κλιμακούμενο αιματοκύλισμα του αιγυπτιακού λαού που συνεχίζεται δείχνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο ότι, για να μπορέσουν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να διεκδικήσουν λύσεις για τα προβλήματά τους απαραίτητη προϋπόθεση είναι να απεγκλωβιστούν από την επιλογή διαχειριστή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, διεκδικώντας αλλαγή τάξης στην εξουσία και όχι απλά μιας κυβέρνησης. Στην Αίγυπτο, οι λαϊκές δυνάμεις συνθλίβονται για τα συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου είτε αυτά εκφράζονται με θρησκευτικό μανδύα και τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους», είτε με το στρατό και άλλες αστικές δυνάμεις.

Οι εξελίξεις δείχνουν πόσο δίκιο είχε το ΚΚΕ που δεν πανηγύρισε (όπως αστοί και οπορτουνιστές) για τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη» πριν 3 χρόνια στη Βόρεια Αφρική (Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο), όταν δεν έμεινε στο επιφαινόμενο της ανατροπής αυταρχικών καθεστώτων τύπου Μπεν Αλι και Μουμπάρακ, συμμάχων μέχρι τότε των ιμπεριαλιστών. Και δεν πανηγύρισε γιατί το ΚΚΕ εκτίμησε ότι εκδηλώνεται η όξυνση των ενδοαστικών αντιθέσεων, αξιοποιώντας το εκρηκτικό κοινωνικό υπόβαθρο, της καταπίεσης και εκμετάλλευσης, που οι αστοί και οι οπορτουνιστές κρύβουν ότι είναι ακριβώς το αποτέλεσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Η ενδοαστική διαπάλη για την κυβερνητική εξουσία εξηγούσε και εξηγεί ότι είναι άμεσα συνδεδεμένη με τους ανταγωνισμούς ιμπεριαλιστικών κέντρων που παρεμβαίνουν άμεσα για την εξασφάλιση των τεράστιων πλουτοπαραγωγικών πηγών της ευρύτερης περιοχής και των δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας.

Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που μίλησε για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια που εξελίσσονται στην περιοχή, που προωθούν αλλαγές καθεστώτων που θα είναι καλύτερα προσαρμοσμένα στα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων. Την ώρα που διάφοροι αναλυτές των αστών, του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της «αντικαπιταλιστικής» ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μίλαγαν για «εξεγέρσεις» και «πλατείες Ταχρίρ»... που διεκδικούν την «πραγματική δημοκρατία», οι κομμουνιστές έβλεπαν τις προσπάθειες των αστικών εκσυγχρονισμών και καλούσαν και καλούν τους εργάτες της χώρας μας αλλά και τους άλλους λαούς να βλέπουν τις εξελίξεις με «ταξικό μάτι», με την έννοια του ποιος πρέπει να είναι ο προσανατολισμός του κινήματος, ώστε αυτό να μην παλεύει «κάτω από ξένες σημαίες» για τα συμφέροντα των αστών.

Αποδείχτηκε στην πράξη ότι τόσο επί κυβέρνησης Μουμπάρακ, ή Μούρσι που προέκυψε από την ανατροπή του καθεστώτος Μουμπάρακ, όσο και με τη σημερινή κυβέρνηση που ελέγχει ο στρατός μετά την ανατροπή Μούρσι, όλες αυτές οι παραλλαγές αστικής διακυβέρνησης (που στηρίζονται από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις) επιδεινώνουν τη ζωή των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Η δε πάλη για τη ...δημοκρατία, που προβάλλεται συνήθως ως το υπέρτατο αγαθό, ενώ συχνά προκαλεί και τα κροκοδείλια δάκρυα των εκπροσώπων των διαφόρων ιμπεριαλιστικών κέντρων (όπως τώρα για το ματοκύλισμα στην Αίγυπτο), δεν μπορεί να υπάρξει ξεκομμένη από το ζήτημα του ποιος έχει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας. Ετσι, τα γεγονότα της Αιγύπτου δείχνουν ότι ακόμα και η πιο μαζική λαϊκή κινητοποίηση μπορεί να χειραγωγηθεί από το σύστημα, αν δεν έχει ξεκάθαρο τον πραγματικό ταξικό αντίπαλο. Και αυτός σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο δεν είναι απλά μια κυβέρνηση αλλά η αστική τάξη ως τάξη, τα μονοπώλια και η εξουσία τους. Χωρίς αμφισβήτηση και σύγκρουση με αυτήν την εξουσία από την πλευρά της εργατικής τάξης και των άλλων εκμεταλλευομένων δεν μπορεί να γυρίσει ο τροχός της Ιστορίας προς τα μπρος.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Τα πρόστιμα και η «μαύρη εργασία»

Με άλλη μια κίνηση εντυπωσιασμού και μόνο το υπουργείο Εργασίας έρχεται να θολώσει τα νερά, μπροστά στη διαρκώς διογκούμενη «μαύρη εργασία». Ετσι, χτες, ο υπουργός παρουσίασε υπουργική απόφαση με την οποία αυξάνονται τα διοικητικά πρόστιμα στην περίπτωση αδήλωτης εργασίας. Τέτοιες αποφάσεις, όμως, δεν έχουν την παραμικρή αξία και, κυρίως, το παραμικρό πρακτικό αποτέλεσμα. Και τούτο διότι οι μηχανισμοί που υποτίθεται πρέπει να φέρουν σε πέρας αυτή τη δουλειά, πέραν του πολιτικού προσανατολισμού που τους δίνεται με ευθύνη της εκάστοτε κυβέρνησης, υπολειτουργούν και έχουν «δεμένα τα χέρια».

Αραγε, τι ελέγχους και τι πρόστιμα να επιβάλει το ΣΕΠΕ, όταν, σύμφωνα με τα στοιχεία, το Νοέμβρη του 2011 οι κενές οργανικές θέσεις ήταν 28,5% επί του συνόλου των οργανικών θέσεων και το Νοέμβρη του 2012 οι κενές οργανικές θέσεις έφθασαν το 37,8%;! Τι ελέγχους να κάνει η Ειδική Υπηρεσία Ελέγχου Ασφάλισης (ΕΥΠΕΑ) του ΙΚΑ, η οποία μαζί με τους επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων του ΣΕΠΕ συγκροτούν μεικτά κλιμάκια ελέγχου για την αδήλωτη εργασία, όταν σε αυτήν υπηρετούν μόλις 25 εργαζόμενοι πανελλαδικά;! Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατα στοιχεία που έδωσε ο ίδιος ο διευθυντής της ΕΥΠΕΑ στο ΙΚΑ, προέκυψε ότι ενώ το 2009 η υπηρεσία του είχε κάνει 107.115 επιτόπιους ελέγχους, το 2012 οι έλεγχοι της ίδιας υπηρεσίας μειώθηκαν σε 46.730 (μείωση κατά 56%), επειδή δεν υπάρχει προσωπικό.

Αλλά δεν είναι μόνο η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Είναι κυρίως η πολιτική κατεύθυνση που δίνει η κυβέρνηση. Οταν δηλαδή καθημερινά στελέχη της κυβέρνησης και αρμόδιοι παράγοντες για να δικαιολογήσουν τη μείωση των εισφορών των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ, προπαγανδίζουν ότι αυτές είναι υψηλές, ότι δήθεν είναι εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα, γιατί οι εργοδότες να πληρώνουν εισφορές και να μην έχουν ανασφάλιστους εργαζόμενους; Οταν δηλαδή η επίσημη κυβερνητική πολιτική είναι ο ιδεολογικός σπόνσορας της εισφοροδιαφυγής, είναι αυτός που δίνει πολιτική κάλυψη, τότε τέτοιου είδους αποφάσεις για πρόστιμα είναι προφάσεις και κοροϊδία.

Μαζικές κατασχέσεις

Eurokinissi

Τα κυβερνητικά στελέχη εδώ και καιρό μεθοδεύουν να ενεργοποιήσουν τους μηχανισμούς πλειστηριασμών κατοικιών, που αποτελούν την πρώτη και, τις περισσότερες φορές, τη μοναδική κατοικία χιλιάδων δανειοληπτών των τραπεζών, που κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες προσέφυγαν στον τραπεζικό δανεισμό, για να αποκτήσουν δικό τους κεραμίδι, αλλά η οικονομική κρίση και τα φιλομονοπωλιακά μέτρα για τη διαχείρισή της έφεραν τα πάνω - κάτω. Η απογείωση της ανεργίας και των απολύσεων και το γκρέμισμα μισθών και συντάξεων, είχε ως αποτέλεσμα πολλοί δανειοδοτηθέντες να μην μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους.

Οι τράπεζες δανειοδοτούσαν, προκειμένου να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα κέρδη τους και τα κεφάλαια που είχαν στη διάθεσή τους, αλλά η αδυναμία αποπληρωμής των δανείων από τα λαϊκά νοικοκυριά δημιουργεί κινδύνους να χάσουν οι τράπεζες. Γι' αυτό ακριβώς, για να σωθούν οι τράπεζες, άνοιξαν τα ταμεία του κράτους και δόθηκαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια, που για δεκαετίες θα πληρώνει ο λαός. Γι' αυτό ακριβώς και στη συνέχεια, πριν λίγους μήνες, δόθηκαν ακόμα 30 δισ. με τη μορφή δανείων της τρόικας που αναμένεται να εξοφληθούν από τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Τόσα κι άλλα τόσα δισεκατομμύρια, όμως, είναι σταγόνα στον ωκεανό των κεφαλαίων που τσέπωσαν οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας.

Με βάση την παραπάνω λογική, έθεσαν ως στόχο και υλοποιούν το σχέδιο άλωσης της πρώτης κατοικίας. Απειλούν και εκβιάζουν δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, γνωρίζοντας ευθύς εξαρχής ότι πρόκειται για οικογένειες που όχι μόνο δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν τραπεζικές δόσεις, αλλά τους είναι δύσκολο και να επιβιώσουν. Σε αυτό ελπίζουν και οι τραπεζίτες. Ωστε με τη μέθοδο των πλειστηριασμών να καταφέρουν να βάλουν -για ένα κομμάτι ψωμί- στο χέρι μεγάλα κομμάτια ακίνητης περιουσίας, με στόχο να δημιουργήσουν και στην Ελλάδα την τραπεζική κτηματομεσιτική, μέσω της οποίας θα μπορέσουν στο άμεσο μέλλον να εξασφαλίσουν νέα πεδία κερδοφορίας.

Το σχέδιο της κυβέρνησης που θα επιτρέψει τους μαζικούς πλειστηριασμούς ακινήτων, είναι σχέδιο για τις μαζικές κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, σχέδιο που όσο γίνεται πιο γρήγορα πρέπει να σταματήσουμε...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Θέλουν το λαό με ξένες σημαίες

«

Στροφή προς τις ΗΠΑ, ελπίδες για Κίνα και Ρωσία. Ενισχύεται ο ευρωσκεπτικισμός και αποδυναμώνεται ο αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα». Ετσι αναγγέλλει κυριακάτικη εφημερίδα τη δημοσκόπηση που φιλοξενεί στις σελίδες της και η οποία αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι Ελληνες αντιλαμβάνονται «τους συμμάχους μας στο εξωτερικό», σύμφωνα με τον σχολιαστή της δημοσκόπησης. Καθόλου τυχαία, η δημοσκόπηση έρχεται λίγες μόλις μέρες μετά την επίσκεψη του Αντ. Σαμαρά στις ΗΠΑ και τη θερμή υποδοχή που έτυχαν οι δηλώσεις Ομπάμα από το σύνολο του αστικού Τύπου. Ο χρόνος και ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται τέτοιες δημοσκοπήσεις δεν είναι καθόλου «αθώοι».

Η κόντρα ΗΠΑ - Γερμανίας για τη διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη οξύνεται. Η κάθε πλευρά, ακόμα και στο εσωτερικό της ίδιας χώρας, προσπαθεί να πλασάρει τα δικά της συμφέροντα, «δεμένα» με το μείγμα της διαχείρισης που προτείνει ή υπερασπίζεται. Ανάλογα προσαρμόζουν τις συμμαχίες τους οι ανταγωνιζόμενες μερίδες της αστικής τάξης. Στην Ελλάδα, υπάρχουν ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα που πιέζουν για επαναπροσδιορισμό των στρατηγικών συμμαχιών της Ελλάδας, προκειμένου να αποκομίσουν πλεονέκτημα απέναντι στους ανταγωνιστές τους. Τις επιθυμίες τους αυτές και τους σχεδιασμούς, θέλουν να τους μετατρέψουν σε επιθυμίες του λαού, τον οποίο επιχειρούν να πείσουν ότι έχουν κοινά συμφέροντα. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, αξιοποιούνται δημοσκοπήσεις όπως αυτή που δημοσιεύτηκε την Κυριακή.

Τι λένε στο λαό; Οτι η μια ιμπεριαλιστική δύναμη, δηλαδή η Ευρωζώνη, δεν μπορεί να εξασφαλίσει γρήγορη ανάκαμψη της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, επειδή το μείγμα διαχείρισης που εφαρμόζει είναι «λάθος». Αρα, αλλού πρέπει να στραφεί η Ελλάδα και να συμμαχήσει με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία, οι οποίες είναι διατεθειμένες να κάνουν επενδύσεις και να φέρουν γρηγορότερα την ανάπτυξη στην Ελλάδα, εφαρμόζοντας άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης. Μάνι - μάνι, η αστική τάξη, ανεξάρτητα από τις εσωτερικές της αντιθέσεις, έχει βάλει το σύνολο της στρατηγικής της σε βάρος του λαού. Από τη μια του λέει ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι το ζητούμενο και ότι από αυτή θα ωφεληθούν εξίσου οι καπιταλιστές και οι εργαζόμενοι. Από την άλλη, ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντα που ο καθένας υπηρετεί, λέει στο λαό ότι η σωτηρία θα έρθει από τη συμμαχία με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστή.

Πού αποσκοπούν όλα τα παραπάνω; Να κρυφτεί από το λαό η πραγματικότητα που λέει ότι η ανάπτυξη που θα έρθει θα είναι καπιταλιστική και προϋποθέτει τη δική του χρεοκοπία, ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης της κρίσης. Οτι είτε με «κούρεμα» του χρέους και επεκτατικά μέτρα, είτε με δημοσιονομική πειθαρχία και περιοριστικά μέτρα, οι ανατροπές που υπηρετούν τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης είναι δεδομένες και απαράβατες σε όλα τα μείγματα. Οτι είτε με στρατηγικό σύμμαχο τα μονοπώλια της ΕΕ, είτε των ΗΠΑ, ο λαός δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτα. Η δική του σωτηρία δε βρίσκεται στη συμμαχία των αστών με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστή, στο να σηκώνει ο λαός ξένες σημαίες. Σωτηρία είναι η Λαϊκή Συμμαχία, για την αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστικό Οργανισμό, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και την εξουσία στα χέρια του λαού.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ