Στην τελική ευθεία για τις εκλογές στη Γερμανία και η αντιπαράθεση των βασικών διεκδικητών του κυβερνητικού θώκου απογειώνει τον αποπροσανατολισμό. Αλλωστε δεν υπάρχει και τίποτα ουσιαστικό να αντιπαρατεθούν. Ετσι, στο πλαίσιο της κοκορομαχίας ο υποψήφιος των σοσιαλδημοκρατών Π. Στάινμπρουκ επιτέθηκε στην Α. Μέρκελ λέγοντας ότι δεν έχει πάθος για την ΕΕ επειδή μεγάλωσε στην Ανατολική Γερμανία. Δε χρειάζεται να σχολιάσουμε αυτή καθαυτή τη δήλωση, άλλωστε σοσιαλδημοκράτες, χριστιανοδημοκράτες και άλλων επιθετικών προσδιορισμών διαχειριστές της εξουσίας των μονοπωλίων έχουν το πάθος που χρειάζεται για να την εκπροσωπούν πολιτικά όπου πρέπει, και στα ευρωενωσιακά διαβούλια.

Η δήλωση αυτή του Στάινμπρουκ δεν έθιξε την Μέρκελ, έθιξε όμως την ...Αριστερά (Die Linke), το αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που φλερτάρει ξεδιάντροπα με τη σοσιαλδημοκρατία, παρακαλώντας την σχεδόν για συνεργασία μετά τις εκλογές και για κανένα υπουργείο. Το Die Linke υπερασπίστηκε ενθέρμως την Μέρκελ, αξιώνοντας για λογαριασμό της συγγνώμη από τον Στάινμπρουκ. Υποψιαζόμαστε ότι δεν το έκανε από καπρίτσιο, επειδή ο τελευταίος απορρίπτει προς ώρας τις προτάσεις συνεργασίας. Μάλλον το πήρε πάνω του υπερασπιζόμενο τη δική του ευρωλαγνεία και για να ξεκαθαρίσει ότι αυτή δεν μπορεί να τεθεί από κανέναν εν αμφιβόλω...

Eurokinissi

Ορισμένες όμως από τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, δεν είναι απλά αντιδραστικές και αντιλαϊκές. Είναι μεθοδεύσεις που συνοδεύονται με μέτρα που ξεχειλίζουν από μίσος, για τους εργαζόμενους, τους αγρότες τα μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου. Το παράδειγμα με τη συζήτηση για την άρση των περιορισμών για πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, είναι από τα πλέον ενδεικτικά. Κάτω από το βάρος που προκάλεσε η ραγδαία μείωση των λαϊκών εισοδημάτων και της αδυναμίας των δανειοληπτών να συνεχίσουν να πληρώνουν τις δόσεις των δανείων τους στις τράπεζες, η πολιτεία αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει ένα από τα πλέον κλασικά μέτρα αποτροπής του μαζικού ξεσπιτώματος εκατοντάδων χιλιάδων εργατικών οικογενειών και με αυτή τη λογική δεν επιτρέπονται οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας. Λόγος γίνεται για αυστηρά αμυντικό μέτρο βραχυχρόνιου χαρακτήρα, το οποίο οι κυβερνώντες υιοθετούν όχι για να στηρίξουν όσους δεν είναι σε θέση να πληρώνουν τις τοκοχρεολυτικές τους δόσεις, αλλά για να προστατέψουν τη δική τους εξουσία, από το κίνημα της λαϊκής αντίδρασης που θα προκαλούσαν οι μαζικές κατασχέσεις πρώτης κατοικίας.

Βέβαια, τώρα, μία τριετία μετά την κυριολεκτική κατεδάφιση των λαϊκών εισοδημάτων, την επιβολή δεκάδων νέων φόρων και χαρατσιών, την ανατροπή του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος και την κατακρεούργηση των κρατικών δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, τόσο η κυβέρνηση όσο και οι δανειστές της στην τρόικα επιχειρούν να διευρύνουν τον κύκλο της λεηλασίας.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο κινείται και η φιλολογία των τελευταίων βδομάδων, σύμφωνα με την οποία η άρση της απαγόρευσης των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας θα οδηγήσει σε εκτόνωση της κρίσης που υπάρχει στις μεταβιβάσεις ακινήτων. Και είναι τόση η αθλιότητά τους που στο αμέσως επόμενο διάστημα θα αρχίσουν να εκτοξεύουν διάφορα ψεύτικα επιχειρήματα για το... θετικό του πράγματος. Το πόσο καλά θα είναι, δηλαδή, να επιτραπούν οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας...

Δε χρειάζεται πολλή σκέψη για να καταλάβει κανείς ότι ομάδες της άρχουσας τάξης στη χώρα, οι τράπεζες και η πλουτοκρατία της ΕΕ, έχουν βάλει στο μάτι και ορέγονται να απλώσουν τα πλοκάμια τους στην κτηματομεσιτική αγορά. Να αποκτήσουν όσο γίνεται περισσότερα και όσο μπορούν φτηνότερα γη και ακίνητα, που στην πορεία μπορεί να τους αποδώσουν κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων. Αλλωστε, τα επίσημα στοιχεία που αναφέρονται σε αγορές γης και ακινήτων σε σημεία ειδικού ενδιαφέροντος της χώρας, από διάφορες πολυεθνικές, από τράπεζες, από άλλες μεγάλες εταιρείες, αλλά και από πολλούς ιδιώτες, επιβεβαιώνουν ότι ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο που προσβλέπει σε... αναδιαρθρώσεις και στον τομέα της ιδιοκτησίας.

Η ύπαρξη μικρής ιδιοκτησίας που σημαίνει ιδιοκατοίκηση σε ποσοστά που αγγίζουν και ξεπερνούν ακόμα και το 80% των λαϊκών νοικοκυριών, προκαλεί εμπόδια -λένε οι τροϊκανοί από την πρώτη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στη χώρα- στην ανάπτυξη του τραπεζικού real estate, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την ανάπτυξη της αντίστοιχης αγοράς και τη δυνατότητα εισαγωγής μακροχρόνιων προγραμμάτων «αξιοποίησης» και άρα αποκομιδής κερδών, από την εκμετάλλευση της ακίνητης περιουσίας. Ολα αυτά μπορούν να γίνουν ακόμα πιο εύκολα -και πιο φτηνά- αν επιτραπούν οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, κατασχέσεις μέσω των οποίων οι ενδιαφερόμενοι θα μπορέσουν να γραπώσουν για ένα κομμάτι ψωμί την περιουσία εργαζομένων - θυμάτων της καπιταλιστικής κρίσης.

Και θα ήταν πολύ ευχαριστημένοι αν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά στην αρχή και ακόμα περισσότερα στο μέλλον, θα βρίσκονταν όχι απλά χωρίς δικό τους κεραμίδι, αλλά θα περιέρχονταν στη θέση να εκλιπαρούν τους τραπεζίτες να τους νοικιάσουν, έστω και το δικό τους σπίτι.

Η αθλιότητα με τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, δεν πρέπει να επιτραπεί. Στο χέρι μας είναι να τις αποτρέψουμε.

-- Πολλοί δήμοι της χώρας εδώ και δύο χρόνια κλείνουν τον έναν παιδικό σταθμό μετά τον άλλο με αιτιολογία ότι δεν υπάρχει το απαραίτητο προσωπικό να τους λειτουργήσει, επειδή η κυβέρνηση έχει παγώσει τις προσλήψεις. Οι δημοτικές αρχές λοιπόν απλά δέχονται αυτήν την πραγματικότητα και προχωρούν στο κλείσιμο των σταθμών. Για τα νέα ζευγάρια αυτό σημαίνει περισσότερα έξοδα για να στείλουν αναγκαστικά τα παιδιά τους σε κάποιον ιδιωτικό σταθμό (σ.σ. και στον δημοτικό επιβάλλονται τροφεία, αλλά χαμηλότερα). 'Η ακόμα χειρότερα, να μην μπορούν καν να στείλουν τα παιδιά τους σε παιδικό σταθμό, κάτι που έχει επιπτώσεις και στους γονείς που δυσκολεύονται να βγουν στο μεροκάματο αλλά και στα ίδια τα βρέφη και τα νήπια που στερούνται την προσχολική αγωγή.

-- Πολλοί δήμοι έχουν «παγώσει» τα Προγράμματα Φροντίδας Τρίτης Ηλικίας. Προγράμματα που είναι στελεχωμένα με κοινωνικούς λειτουργούς, νοσηλευτές, οικογενειακούς βοηθούς... Οι άνθρωποι που ωφελούνταν από τις παραπάνω υπηρεσίες είναι άτομα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα (καρδιαγγειακά, διαβήτη, υπέρταση, άνοια), άνθρωποι που μένουν μόνοι με νόσημα που χρήζει εντατικής ιατρικής παρακολούθησης. Ατομα με κινητικά προβλήματα. Ηλικιωμένοι που πρέπει να παρακολουθούν την εξέλιξη της υγείας τους. Ατομα με ειδικές ανάγκες. Αστεγοι, άποροι, οικονομικοί μετανάστες. Τώρα, αυτοί οι άνθρωποι και οι οικογένειές τους βρίσκονται στον αέρα.

-- Πολλοί δήμοι έχουν μειώσει τη συχνότητα πλυσίματος των κάδων απορριμμάτων λόγω έλλειψης χρημάτων. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μολυσματικές ασθένειες, με σημαντικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Συνολικά οι εργαζόμενοι στον τομέα καθαριότητας των δήμων δουλεύουν με εξαντλητικά ωράρια εξαιτίας έλλειψης προσωπικού, κάτι που θα επιδεινωθεί από τον Οκτώβρη με τις διαθεσιμότητες, αλλά και τις απολύσεις συμβασιούχων. Και την ίδια στιγμή, μεθοδεύεται η παράδοση της Καθαριότητας σε ιδιωτικές εταιρείες.

Δεκαπέντε εκατομμύρια ευρώ θα μοιραστούν δήμοι της χώρας και η Περιφέρεια Πελοποννήσου, για να δημιουργήσουν φυτεμένα δώματα σε δημόσια κτίρια, στο πλαίσιο προγράμματος «Πράσινα Δώματα σε δημόσια Κτίρια», ανακοίνωσε χτες, το λεγόμενο υπουργείο Περιβάλλοντος. Με την «υποσημείωση» μάλιστα, από τον αναπληρωτή υπουργό Σ. Καλαφάτη, περί βασικής προτεραιότητας για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των πολιτών, με τη δημιουργία πρασίνου στις ταράτσες των σχολείων και των δημόσιων κτιρίων και περί εξοικονόμησης ενέργειας, αύξηση του πράσινου στους αστικούς χώρους και μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου...

Μόνο να «κουμπώνεται» μπορεί κανείς ακούγοντας τα παραπάνω σε συνδυασμό μάλιστα με την «πράσινη ανάπτυξη» που υποτάσσει τα δασικά οικοσυστήματα, το φυσικό πλούτο, και τη διαχείρισή του, στην οικονομία της αγοράς, παραδίδοντάς τα στην καταστροφική δράση του κεφαλαίου. Με τους νόμους, για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, όπου μειώνεται η νομοθετική προστασία και υποβαθμίζονται οι προστατευόμενες περιοχές, επιτρέποντας μια σειρά επεμβάσεων από μεγάλους ενεργειακούς, κατασκευαστικούς και ξενοδοχειακούς ομίλους...

Ακόμα μια «επένδυση» στο περιβάλλον για τα ιδιωτικά συμφέροντα, θα παραδοθεί μέσω δήμων με το... ευγενές πρόσχημα της βελτίωσης του μικροκλίματος της ευρύτερης περιοχής, στην οποία εντάσσεται το κτίριο της παρέμβασης.

Αποτελεί απίστευτη πρόκληση και απύθμενο θράσος να κάνουν οι του ΣΥΡΙΖΑ και της «Αυγής» μαθήματα ηθικής στο ΚΚΕ με αφορμή την πώληση του «902» που, όπως εξήγησε από την πρώτη στιγμή και με κάθε ειλικρίνεια το Κόμμα, έγινε για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις προς τους εργαζόμενους και τα ασφαλιστικά ταμεία, έστω και αν αυτό στερεί από το ΚΚΕ ένα μέσο επικοινωνίας με το λαό και διάδοσης της πολιτικής του.

Η αδιαφάνεια, οι ίντριγκες, τα πολιτικά παιχνίδια, η διπροσωπία και διγλωσσία, τα οποία προσάπτουν στο ΚΚΕ, είναι δικό τους προνόμιο και δεν πρόκειται να τους το πάρει κανένας. Αυτό ήταν πάντα το ποιόν τους. Αυτό κάνουν απροκάλυπτα σήμερα που συναγελάζονται με τους βιομήχανους στις δεξιώσεις και τις γιορτές του κεφαλαίου, συναντιούνται με εκπροσώπους του ιμπεριαλισμού πίσω από κλειστές πόρτες, αποθεώνουν τον υγιή καπιταλισμό και τους υγιείς επιχειρηματίες (σε λίγο θα πούνε και αριστεροί επιχειρηματίες) και φιγουράρουν στα πρωτοσέλιδα των ΜΜΕ του συστήματος. Που αποθεώνουν την ΕΕ, για να παίρνουν σημαντικά ποσά με τα οποία η ΕΕ χρηματοδοτεί και στηρίζει τα ευρωπαϊκά κόμματα (όπως το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στο προεδρείο του οποίου συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ), τα οποία δίνουν όρκους πίστης σε αυτήν.

Αυτό έκαναν και παλιότερα, το 1991, τότε που προσπαθούσαν μαζί με όλα τα μαντρόσκυλα του συστήματος να διαλύσουν το ΚΚΕ, να το μετατρέψουν σε σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα και επειδή δεν τα κατάφεραν προσπάθησαν να το πλήξουν οικονομικά. Το ΚΚΕ και τότε έδωσε τη μάχη για να τα καταφέρει οικονομικά, έστω και αν αναγκάστηκε να κάνει αιματηρές θυσίες. Τις ίδιες θυσίες θα κάνουν και τώρα οι κομμουνιστές, αν χρειαστεί. Δήλωση μετανοίας στο σύστημα ούτε έκαναν ούτε θα κάνουν.

Ας μην κρίνουν, λοιπόν, εξ ιδίων τα αλλότρια, γιατί το ΚΚΕ δεν είναι σαν τα μούτρα τους. Καλά θα κάνουν να το βουλώσουν και να μην κουνάνε το δάχτυλο στο ΚΚΕ, κάνοντας μαθήματα ηθικής. Εχουμε πολλά ράμματα για τη γούνα τους, για τα έργα και τις ημέρες τους, το τι κάνανε και τι λέγανε το 1991, όταν προσπαθούσαν να διαλύσουν το ΚΚΕ και να το πλήξουν με κάθε τρόπο.

Πριν από λίγες μέρες η μητέρα της οικογένειας έβαλε στη μηχανή αναζήτησης τη λέξη χύτρα, ο πατέρας έβαλε τη λέξη σακίδιο και ο 20χρονος γιος παράλληλα πλοηγούνταν σε ιστοσελίδες σχετικές με όσα συνέβησαν στο μαραθώνιο της Βοστόνης, πατώντας links σχετικά με βόμβες. Ολα αυτά συνέθεσαν το κατάλληλο προφίλ ενός επικείμενου τρομοκράτη.

Μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα «The Guardian» η μητέρα της οικογένειας περιγράφει τι έγινε μετά: «Ολα έγιναν γύρω στις 9 το πρωί, όταν ο σύζυγός μου έτυχε να είναι στο σπίτι. Καθόταν στο σαλόνι παρέα με τους δύο σκύλους μας, όταν άκουσε αυτοκίνητα να σταματούν έξω από το σπίτι μας. Κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε τρία μαύρα SUV στην είσοδο του γκαράζ. Εξι άνδρες κατέβηκαν από τα αυτοκίνητα, φορώντας πολιτικά και οι δύο κατευθύνθηκαν στο πλάι του σπιτιού, δύο στο πίσω μέρος και οι άλλοι χτύπησαν το κουδούνι.

Η αλήθεια είναι ότι ένα εκατομμύριο πράγματα πέρασαν από το μυαλό του συζύγου μου, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν περίμενε κάτι τέτοιο. Του έδειξαν τα διαπιστευτήριά τους ενώ σε εμφανές σημείο βρίσκονταν και τα όπλα τους. Κατόπιν τον ρώτησαν εάν θα μπορούσαν να μπουν στο σπίτι και εκείνος τους απάντησε "φυσικά".

Μπήκαν μέσα και άρχισαν να κοιτούν το σαλόνι, τα έπιπλά μας, κοίταξαν στη βιβλιοθήκη, δεν είδαν κάποια βιβλία σχετικά με την κατασκευή βομβών, ούτε κάποιο βιβλίο σχετικό με την αναρχία. Πήγαν στο υπνοδωμάτιό μας, χάιδεψαν τα σκυλάκια μας και μάλιστα όταν ρώτησαν εάν μπορούν να δουν το δωμάτιο του γιου μας και ο άνδρας μου τους απάντησε ότι κοιμόταν, εκείνοι έδειξαν κατανόηση.

Μετά άρχισαν οι ερωτήσεις για το πού δουλεύει ο άνδρας μου, από πού είναι, πού ζουν οι γονείς του και άλλα. Αυτό όμως που ήταν αρκετά αστείο ήταν όταν έκαναν την εξής ερώτηση: "Εχετε κάποια βόμβα; Μήπως έχετε κάποια χύτρα;"»...