Κάτω από τον παραπλανητικό ισχυρισμό ότι απονέμει «επαγγελματικά δικαιώματα», ο υπουργός Παιδείας μίλησε προχτές σε ημερίδα για το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων. Είπε ουσιαστικά, ότι αναγνωρίζονται μια σειρά ειδικότητες των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑΣ (ανάμεσά τους και κάποιες από αυτές που μια μέρα πριν είχε καταργήσει) και υποκριτικά ισχυρίστηκε ότι οι απόφοιτοί τους θα μπορούν να μπουν στην αγορά εργασίας «χωρίς στρεβλώσεις, σε ασφαλές εργασιακό και επαγγελματικό πλαίσιο». Πλέον όμως ακούγονται τόσο φαιδρά από τα χείλη τους λόγια όπως «επαγγελματικά δικαιώματα» και «ασφαλές εργασιακό περιβάλλον» την ώρα που έχουν τσακίσει κάθε εργασιακό δικαίωμα...

Εχουν γίνει μάστορες στην αντιστροφή της πραγματικότητας! Αφού ακόμα και αυτό το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων, στο όνομα του οποίου αναγνωρίζονται ειδικότητες, θεσπίζεται στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ για την κατάρτιση, ακριβώς για να διευκολύνει την κινητικότητα φθηνού εργατικού δυναμικού χωρίς δικαιώματα εντός των συνόρων της Ευρωένωσης. Να σε ξεζουμίζει το κεφάλαιο σε μια χώρα για όσο χρειάζεται και μετά να σε πετάει και να ξαναγίνεσαι περιπλανώμενος φθηνός εργάτης που αναζητά δουλειά κάπου στην ΕΕ...

Υπέρ της αξιολόγησης των δομών στο Δημόσιο, η οποία οδηγεί σε απολύσεις εργαζομένων, τάχθηκαν οι 13 Περιφερειάρχες της χώρας, στη διάρκεια συνάντησης που είχαν πρόσφατα με τον υπουργό Εσωτερικών, Γ. Μιχελάκη. Είπαν χαρακτηριστικά: «Εμείς λέμε ναι στην αξιολόγηση των δομών, όχι όμως σε τυφλές απολύσεις. Πρέπει να γίνει αξιολόγηση σωστή και δίκαιη σε όλους τους φορείς και στα υπουργεία και στην αυτοδιοίκηση και να δούμε τι πρέπει να γίνει».

Για μια ακόμη φορά, η Τοπική Διοίκηση στο σύνολό της - αφού και οι δήμαρχοι ανάλογη θέση διατυπώνουν - στηρίζει επιλογές σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Βάζει πλάτη στην αξιολόγηση που θα οδηγήσει σε νέες απολύσεις. Οσο για την ανάγκη της αξιολόγησης που υποστηρίζουν... από πού προέκυψε αν όχι από τους ρουσφετολογικούς μηχανισμούς των αστικών κομμάτων όλα αυτά τα χρόνια;

Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτές οι αντιφάσεις εκδηλώνονται στη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Ελληνες. Με δεδομένη την προσέγγιση των δύο κομμάτων στο πρόσφατο παρελθόν, πολλοί μιλούν για σύμπραξη μελλοντικά σε μια κυβέρνηση δήθεν «σωτηρίας της πατρίδας». Στο πλαίσιο αυτό, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ Ν. Μαριάς, χαιρετίζοντας το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, δεν εξέπληξε κανέναν όταν είπε ότι «είναι στις κρίσιμες αυτές στιγμές ανάγκη να ενώσουμε τις δυνάμεις μας».

Κι όμως, ο Τ. Κουίκ, μιλώντας χτες στον ρ/σ Real «τράβηξε το αυτί» του Ν. Μαριά, λέγοντας πως άλλο οι κοινές κινήσεις που δυσκολεύουν την κυβέρνηση κι άλλο «να ανοίγουμε από μόνοι μας κεφάλαια μετεκλογικής συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ», υπενθύμισε με νόημα ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει επιδείξει την καλύτερη συμπεριφορά (...) τρεις φορές μας έχει φτύσει κατάμουτρα». Και κατέληξε: «Ακούστε: Ακόμα και ο πρόεδρός μας χτες το πρωί, ο Πάνος ο Καμμένος έκανε πολύ προσεκτική διατύπωση για το τι πρέπει να κάνουμε αυτή τη στιγμή, προχωρώντας και σε ανοίγματα προς δυσαρεστημένους στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας (...) Αντί λοιπόν να σπεκουλάρουμε με το ΣΥΡΙΖΑ, καλό θα είναι να δουλέψουμε πάνω σε αυτό το ποσοστό, να το αυξήσουμε, προβάλλοντας τις προτάσεις μας. Το σημαντικό είναι να προβάλλουμε προτάσεις και όχι να σπεκουλάρουμε πάνω στο ΣΥΡΙΖΑ».

Σκοπεύουν να ψαρέψουν σε κοινή δεξαμενή κι άρα, λέει ο Τ. Κουίκ, ας κοιτάξουμε να πιάσουμε εμείς τα ψάρια και αργότερα, όταν έρθει η ώρα, συζητάμε για τα περαιτέρω. Πρώτα, δηλαδή, ας καβατζάρουμε την καλύτερη δυνατή θέση, που θα μας επιτρέψει να επιβάλουμε τους όρους μας. Ε, στο αστικό πολιτικό σκηνικό δεν είναι καινούργια όλα αυτά...

Μπόλικα «μαργαριτάρια» είχε η ομιλία του Τσίπρα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. «Μαργαριτάρια» που απ' όπου κι αν τα πιάσεις στο βασικό συμπέρασμα καταλήγεις: Αυτό το κόμμα - με ή χωρίς συνιστώσες - μετεξελίσσεται σε ένα γνήσιο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ, όμως πιο συντηρητικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Και επειδή ομιλία Τσίπρα χωρίς αναφορά στην Μέρκελ δεν γράφεται... γιατί «η Μέρκελ και οι αυτουργοί της σημερινής πολιτικής πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο βασικός τους αντίπαλος», φρόντισε με αυτή την αναφορά του να το παίξει «μπαμπούλας» τους.

Ετσι δείχνει την Μέρκελ - τη Γερμανία, αλλά δε λέει κουβέντα για το αντιδραστικό ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ που με ευλάβεια προσκυνά. Μιλάει για την Μέρκελ, αλλά δε λέει κουβέντα για το ΝΑΤΟ, την πολεμική ιμπεριαλιστική μηχανή, δε λέει κουβέντα για τον κίνδυνο εμπλοκής της χώρας σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, δεν λέει κουβέντα για τις ΝΑΤΟικές βάσεις που είναι σκόρπιες σε όλη την Ελλάδα, όπως αυτή της Σούδας.

Η επιλογή για τον ελληνικό λαό δεν είναι με ποιον ιμπεριαλιστή θα πάει, σε ποια ιμπεριαλιστική στρούγκα θα μαντρωθεί - αλλά πώς θα απαλλαγεί από κάθε ιμπεριαλιστή, πώς θα απεμπλακεί από κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, πώς θα χαράξει το δικό του δρόμο για λαϊκή ευημερία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαπραγματευτεί, λέει, σκληρά το χρέος. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα διαφορετικό απ' αυτό που κάνει τώρα η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Αποτέλεσμα της σκληρής διαπραγμάτευσης του Σαμαρά με τους δανειστές, είναι οι χιλιάδες απολύσεις, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων. Μετά από κάθε σκληρή διαπραγμάτευση με την τρόικα ανακοινώνονται νέα μέτρα, εξειδικεύονται τα παλιά. Αποτέλεσμα της σκληρής διαπραγμάτευσης είναι το 1,5 εκ. των ανέργων, το 60 % των νέων χωρίς δουλειά.

Ο στόχος διαγραφής μεγάλου μέρους του χρέους, το πάγωμα αποπληρωμής των τόκων, σημαίνει ότι η εργατική τάξη, ο λαός αποδέχεται το χρέος σαν δικό του, αναλαμβάνει την υποχρέωση για την αποπληρωμή του, άρα ο ΣΥΡΙΖΑ του λέει να αποδεχτεί και τις συνέπειες, δηλαδή τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται στο όνομα της μείωσής του.