Σπυριά βγάζει η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή και μόνο στο άκουσμα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, που στις 9 Μάη πριν από 68 χρόνια τσάκισε τελειωτικά τους πολιτικούς προγόνους των εν Ελλάδι νεοναζί, τη ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ. Το μίσος της απέναντι στους λαούς, στην ΕΣΣΔ, που πρωτοστάτησε στην Αντιφασιστική Νίκη, και στους κομμουνιστές που σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο οργάνωσαν τη λαϊκή αντίσταση ενάντια στο φασισμό, το εκφράζει χαρακτηριστικά, και εμετικά, και σε ανάρτηση σε ιστοσελίδα που απηχεί τις απόψεις της (ethnikismos.net). Γράφουν οι φασίστες: «Πλησιάζει η επέτειος της νίκης των ενωμένων υπό τη σκέπη του διεθνούς σιωνισμού, καπιταλιστικών-κομμουνιστικών δυνάμεων, το 1945». Παρακάτω εκθειάζει τους εθνικιστές φασίστες στη Μολδαβία που «καλούν τους πολίτες της πρωτεύουσας Κισινάου να εμποδίσουν με κάθε τρόπο προγραμματισμένη συναυλία για την "αντιφασιστική νίκη"», την οποία χαρακτηρίζουν «νίκη κατά των γερμανικών και ρουμανικών στρατευμάτων». Αντίστοιχα εγκώμια πλέκει και για τους Ουκρανούς εθνικιστές, που «ζητούν την απαγόρευση της στρατιωτικής παρέλασης των ρωσικών ναυτικών δυνάμεων που έχουν βάση στη Σεβαστούπολη». Τέλος, η Χρυσή Αυγή κάνει την επιθυμία της πραγματικότητα λέγοντας ότι «τελικά μόνο οι καταγέλαστοι ντόπιοι κουκουέδες (πρώην όργανα των σοβιετικών και νυν των αμερικανοσιωνιστών) θα γιορτάσουν τη νίκη των ενωμένων καπιταλιστικών - κομμουνιστικών δυνάμεων και το μοίρασμα της Ευρώπης».
Να θυμίσουμε, για την ιστορία, ότι τόσο στη Μολδαβία όσο και στην Ουκρανία, οι αρχές έχουν κάνει επανειλημμένες προσπάθειες δικαίωσης όσων συνεργάστηκαν με τους ναζί, στο πλαίσιο της αντικομμουνιστικής εκστρατείας που διεξάγεται σε μια σειρά χώρες της ΕΕ και της Ευρώπης γενικότερα. Ομως, κόντρα στους ναζί και στους άλλους υπηρέτες των καπιταλιστών, που θέλουν να σβήσουν τη μνήμη για να χτυπήσουν τους λαούς σήμερα, για να μπλοκάρουν τη ριζοσπαστικοποίηση του λαϊκού κινήματος και να συκοφαντήσουν το σοσιαλισμό, οι λαοί δεν ξεχνούν. Δεν ξεχνούν τα εγκλήματα του φασισμού και του ναζισμού. Την καθοριστική συμβολή της ΕΣΣΔ και των κομμουνιστών στο τσάκισμα του φασισμού. Δεν ξεχνούν ότι οι λαοί με την πάλη τους και με τους κομμουνιστές μπροστάρηδες έστειλαν τους φασίστες στο σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Γεγονότα που δεν ξεχνούν ούτε οι πολιτικοί απόγονοι των ναζί και των ντόπιων συνεργατών τους, δηλαδή η Χρυσή Αυγή. Που σκούζει γιατί την τσούζει. Γιατί ξέρει ποιοι τσάκισαν το φασισμό τότε, ξέρει ποιοι θα τον τελειώσουν και σήμερα.
Παραπλανά αντιπολιτευόμενη... τον εαυτό της
Κροκοδείλια δάκρυα για τα δικαιώματα των εργαζομένων χύνει η ΔΗΜΑΡ, καταθέτοντας όμως και ειλικρινή ανησυχία μπροστά στο ενδεχόμενο όξυνσης της ταξικής πάλης. Σε ανακοίνωσή της για τη λήξη της μετενέργειας της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης αναφέρει: «Η δυσμενής, πρωταρχικά για τους μισθωτούς, συγκυρία δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία για παράκαμψη και απεμπόληση όσων οι ίδιοι οι κοινωνικοί εταίροι έχουν συμφωνήσει. Σε κάθε περίπτωση η υπογραφή νέας σύμβασης με τη διατήρηση των θεσμικών ρυθμίσεων των προηγούμενων συμβάσεων, καθώς και του επιδόματος γάμου (10%) αποτελούν τη στοιχειώδη συνεισφορά των εργοδοτικών οργανώσεων στην κοινωνική συνοχή».
Σαν να μην είναι η ίδια μέλος μιας κυβέρνησης που διέλυσε το πλέγμα των εργασιακών δικαιωμάτων, επιτρέποντας στη μεγαλοεργοδοσία να ξεσαλώσει. Σε ποιες συμφωνίες, ποιων κοινωνικών εταίρων αναφέρεται; Οι συμφωνίες των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών με τους βιομηχάνους ήταν πάντα λεόντειες σε βάρος της εργατικής τάξης, στην πράξη πριν ακόμα την κρίση καταστρατηγούνταν πολλά απ' τα δικαιώματα που είχαν τυπικά ισχύ, σήμερα τίποτα απ' αυτά δεν ισχύει, μισθοί πείνας και έξω απ' την πόρτα. Και δεν είναι συγκυριακό. Ο εφιάλτης ήρθε για να μείνει στην εργατική - λαϊκή οικογένεια έως ότου η ίδια η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της οργανώσουν τη συμμαχία και την πάλη τους για να τον αποτινάξουν μαζί και το σύστημα που τον γεννάει. Οσο για τις εκκλήσεις της στους μεγαλοεργοδότες να συμβάλουν στη διατήρηση της «κοινωνικής συνοχής», να πετάξουν δηλαδή ένα ψίχουλο στους εργαζόμενους για να εξασφαλίσουν τη σιωπή και την αδράνειά τους, θα 'πρεπε να γνωρίζει η ΔΗΜΑΡ ότι οι καπιταλιστές είναι ικανοί να πουλήσουν και το σκοινί που θα τους κρεμάσουν. Οχι μόνο δεν πρόκειται να εισακουστούν τέτοιες εκκλήσεις αλλά η επίθεσή τους θα βαθαίνει ολοένα και περισσότερο.
Οσο πιο φτηνοί, τόσο πιο «ανταγωνιστικοί»
«Επιπλέον, με το πρόγραμμα θα υπάρξει ουσιαστικά υποκατάσταση μαθητευόμενων από εξωτερικό με νέους από την Ελλάδα. Εκτιμούμε ότι και αυτό είναι ένα από τα θετικά σημεία του προγράμματος». Πρόκειται για ένα ακόμα επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του προγράμματος για την παράδοση ουσιαστικά 10.000 νέων εργατών στους επιχειρηματίες του τουρισμού με μισθούς - ψίχουλα, ανασφάλιστους και χωρίς δικαιώματα.
Ολα αυτά τα χρόνια αποτελεί πάγια τακτική των ξενοδόχων να φέρνουν στη χώρα «καραβιές» μαθητών από το εξωτερικό, δήθεν για πρακτική άσκηση, που δουλεύουν σκληρά στα ξενοδοχεία τους με μισθούς που δεν ξεπερνούν τα 300 ευρώ. Ολα αυτά τα χρόνια η κυβέρνηση, το υπουργείο και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του, έκαναν τα «στραβά μάτια» και η εκμετάλλευση των παιδιών καλά κρατούσε για να κερδίζουν οι ξενοδόχοι. Οχι τυχαία βέβαια, γιατί όπως ο υπουργός ομολόγησε, τώρα οι ξενοδόχοι δε θα χρειαστεί να φέρνουν μαθητές από το εξωτερικό, αφού τους προσφέρονται τζάμπα νέοι Ελληνες εργάτες, ανασφάλιστοι και με μισθούς των 400 ευρώ.
Δυσοίωνες εξελίξεις στην Κύπρο
Η οικονομική κρίση στην Κύπρο, οι ανταγωνισμοί στην περιοχή για τους υδρογονάνθρακες, η πρόθεση της κυβέρνησης Αναστασιάδη να εντάξει την Κυπριακή Δημοκρατία στο ΝΑΤΟ, περνώντας από τον προθάλαμο, που είναι ο «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη», είναι οι βασικοί παράγοντες που θα καθορίσουν τις εξελίξεις στο Κυπριακό, τους αμέσως επόμενους μήνες. Σύμφωνα με την κυπριακή πλευρά, οι επανέναρξη των συνομιλιών μετατίθενται για το φθινόπωρο. Το πλαίσιο όμως της όποιας διευθέτησης διαμορφώνεται ήδη, με διακριτή την παρέμβαση όλων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και της Τουρκίας. Η τελευταία, μάλιστα, έχει πει ανοιχτά ότι επιθυμεί λύση «τύπου Ανάν» προκειμένου να γίνει συνιδιοκτήτρια των κυπριακών υδρογονανθράκων, διαφορετικά απειλεί με διχοτόμηση.
Στην πραγματικότητα, η Τουρκία εμμένει στη θέση της για νομιμοποίηση της διχοτόμησης στο νησί, είτε αυτή γίνει μονομερώς, είτε επισφραγιστεί με ένα νέο «σχέδιο Ανάν». Τη θέση της υιοθετούν στο ακέραιο οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που δε συγχώρεσαν ποτέ στον κυπριακό λαό την απόρριψη του «σχεδίου Ανάν» το 2004. Οπως δεν συγχώρεσαν στην Κύπρο τη μέχρι τώρα επίμονη άρνηση να εμπλακεί στο ΝΑΤΟ, συμμετέχοντας στο «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη». Είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη δήλωση του γγ της λυκοσυμμαχίας, ότι πρέπει να διευθετηθεί το Κυπριακό, επειδή η σημερινή κατάσταση δημιουργεί πρόβλημα στις σχέσεις ΝΑΤΟ - ΕΕ, καθώς η Τουρκία είναι μέλος του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, αλλά όχι της Ευρωένωσης, στην οποία συμμετέχει η Κυπριακή Δημοκρατία.
Ο Ράσμουσεν είπε ακόμα ότι η εκμετάλλευση των κυπριακών υδρογονανθράκων θα πρέπει να γίνει μετά τη διευθέτηση του Κυπριακού, ενισχύοντας την επιθετικότητα της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Στο ίδιο πνεύμα ήταν και οι δηλώσεις του Ολι Ρεν, που συνέδεσε άμεσα την «επίλυση» του Κυπριακού με τις οικονομικές εξελίξεις στην Κύπρο. Είπε μεταξύ άλλων, ότι αν το Κυπριακό διευθετηθεί άμεσα, θα δώσει ώθηση στην οικονομία του νησιού. Οπως όλα δείχνουν, οι διευθετήσεις προχωράνε «πακέτο», αν υπολογίσει κανείς την αναθέρμανση του Κυπριακού, την πρόθεση της κυβέρνησης Αναστασιάδη να καταθέσει αίτηση για ένταξη στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη, τις πολυποίκιλες πιέσεις προς την Κυπριακή Δημοκρατία να άρει τα όποια εμπόδια στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις ΕΕ - Τουρκίας και να κάνει βήματα στη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που βρίσκονται σε κυπριακή ΑΟΖ, υπό την απειλή μονομερών κινήσεων από την πλευρά της Τουρκίας.
Ο ιμπεριαλιστικός κλοιός γύρω από την Κύπρο σφίγγει. Σ' αυτό έχει μεγάλη ευθύνη η κυβέρνηση Αναστασιάδη, η οποία δηλώνει πως δεν δεσμεύεται από τις μέχρι τώρα συνομιλίες για το Κυπριακό και ταυτόχρονα προωθεί την ενσωμάτωση της χώρας στο Νατοϊκό «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη». Αποδεικνύεται ταυτόχρονα ότι οι ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, κάθε άλλο παρά βοήθησαν τη δίκαιη λύση του Κυπριακού. Φύλλο και φτερό έγιναν οι αυταπάτες που είχαν ή έσπερναν τα κυπριακά κόμματα, ότι η ένταξη της χώρας στην Ευρωένωση και μετά στο Ευρώ, θα ενίσχυε τη θέση της στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό και θα έφερνε πιο κοντά την επανένωση του νησιού, με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Ο λαός μπορεί και πρέπει να αποτρέψει τη διχοτόμηση που προωθούν οι ιμπεριαλιστές, να μην επιτρέψει να μετατραπεί σε θύτη και θύμα στη διαμάχη των μονοπωλίων για τα πετρέλαια.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Οι «εθνικές» των ατυχημάτων
Γρηγοριάδης Κώστας
Εννιά νεκροί, πέντε σοβαρά τραυματίες και 43 ελαφρά τραυματίες είναι ο απολογισμός των τροχαίων δυστυχημάτων για τον μήνα Απρίλη (2013) στο οδικό δίκτυο των νομών Αχαΐας, Ηλείας και Αιτωλοακαρνανίας με βασικούς άξονες τις κατ' ευφημισμόν εθνικές οδούς Κορίνθου - Πατρών, Πατρών - Ιωαννίνων και Πατρών - Πύργου. Οι αιτίες όπως τις καταγράφει η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Περιφέρειας Δυτικής στην έκθεσή της που έδωσε στη δημοσιότητα έχουν σχέση με την υπερβολική ταχύτητα, την κίνηση στο αντίθετο ρεύμα, την οδήγηση υπό την επήρεια μέθης, τη μη τήρηση απόστασης ασφαλείας και την παραβίαση προτεραιότητας. Αυτή όμως είναι η μια πλευρά του νομίσματος.
Η άλλη, η πιο σοβαρή είναι η εξής: Οσοι έχουν ταξιδέψει στους συγκεκριμένους δρόμους, εύκολα διαπιστώνουν ότι τα ατυχήματα που συμβαίνουν σε αυτούς τους νομούς, οφείλονται, κυρίως, στην κακή ποιότητα του οδοστρώματος των δρόμων (λακκούβες κι εξογκώματα ξεφυτρώνουν καταμεσής σαν μανιτάρια), στην ολισθηρότητά του (σε αρκετές περιπτώσεις οι πίστες πατινάζ ωχριούν...) και γενικά στις αμέτρητες κακοτεχνίες των εργολάβων, ενώ οι προστατευτικές νησίδες απουσιάζουν παντελώς, αν εξαιρέσει κανείς την Περιμετρική της Πάτρας (15 χιλιόμετρα) και λίγα χιλιόμετρα στην Εθνική οδό Κορίνθου - Πατρών. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο συγκεκριμένος δρόμος κατά μήκος του είναι σπαρμένος με αμέτρητα προσκυνητήρια.
Το αθώο αίμα στην άσφαλτο δεν είναι τίποτα άλλο από το τραγικό αποτέλεσμα μιας πολιτικής που επί δεκαετίες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των κυβερνητικών εταίρων τους κατά καιρούς, στερούν από το λαό σύγχρονες και δωρεάν υποδομές για να τις παραδώσουν στους μεγαλοεργολάβους και στην κερδοσκοπία.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Η αντιΚΚΕ τύφλωση είναι ανίατη
Γρηγοριάδης Κώστας
Εκτός από μονότονοι αποδεικνύονται και γελοίοι οι της «Αυγής», που στην προσπάθειά τους να χτυπήσουν το ΚΚΕ δε βλέπουν μπροστά τους. Πώς να δουν; Η αντιΚΚΕ τύφλωση είναι ανίατη. Χτες, στη στήλη «Παραπολιτικά» δημοσίευσε μια ανύπαρκτη δήλωση του Δ. Κουτσούμπα, ότι τάχα είπε πως «επιχειρείται η πλήρης κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους», και πάνω στην ανύπαρκτη αυτή δήλωση σχολιάζει: «Και θα περιμένετε τη Δευτέρα Παρουσία του σοσιαλισμού για να το αλλάξετε αυτό;»! Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ δεν έκανε ποτέ τέτοια δήλωση. Η φράση είναι αυτούσια στη δήλωση που έκανε ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ μετά τη συνάντηση αντιπροσωπείας της με τον Δ. Κουτσούμπα, προχτές, στον Περισσό. Αλλά μπροστά στο χτύπημα του ΚΚΕ και το ψέμα χρησιμοποιούν και την πιο άθλια συκοφαντία. Και δεν παύουν καθημερινά, αφού συνεχίζουν εδώ και μέρες με διάφορες αφορμές «το ίδιο βιολί», που δείχνει και το επίπεδο της δημοσιογραφίας τους. Οχι μόνο δε σέβονται την αλήθεια, αλλά έχουν κάνει σημαία τους τη διαστρεύλωση. Οσο για τη «Δευτέρα Παρουσία», ας βγάλουν συμπεράσματα όσοι από τους ανθρώπους του μόχθου πιστεύουν ακόμη ότι η πολιτική που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ θα τους ανακουφίσει. Η πολιτική που μιλά για ανάπτυξη της «υγιούς επιχειρηματικότητας», δηλαδή των μονοπωλίων, μέσα στην Ευρωζώνη, με σύμμαχο τον Ομπάμα και τις κυβερνήσεις του ευρωπαϊκού Νότου, που εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική με μνημόνια και χωρίς μνημόνια. Πολιτική που αφού ενισχύει την ανάπτυξη των επιχειρηματικών ομίλων, άρα την κερδοφορία τους, δεν μπορεί να ενισχύσει και το εργατικό, το λαϊκό εισόδημα, να φοροαπαλλάξει το λαό, γιατί αυτά έρχονται σε αντίθεση με τα κέρδη. Ας βγάλουν συμπεράσματα για την πολιτική ενός κόμματος που θέλει να συνεργαστεί ακόμη και με τον Καμμένο, αρκεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις να διαχειριστεί την κρίση του καπιταλισμού σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών. Υποτάσσοντας τους εργαζόμενους στην πολιτική της σφαγής των δικαιωμάτων τους. Αυτή η πολιτική παραπέμπει τη λύση των λαϊκών προβλημάτων στη «Δευτέρα Παρουσία»...
Με τη βολική θεωρία των «άκρων»
«Το νομοσχέδιο που προωθεί το υπουργείο Δικαιοσύνης για την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας έχει δημοκρατικό περιεχόμενο. Λαμβάνει υπόψη του αυτό που σε όλες τις προηγμένες δημοκρατικές χώρες είναι κεκτημένο, ότι δηλαδή οποιαδήποτε έκφανση ρατσισμού είναι ποινικοποιημένη ενέργεια. Σε μια περίοδο όπου υπάρχει έξαρση ρατσιστικής βίας και άνοδος των άκρων, είναι επιβεβλημένη ενέργεια η αυστηροποίηση του νόμου. Η δημοκρατία, εκτός από ανοχή, έχει και κανόνες δικαίου τους οποίους όλοι οφείλουν να τηρούν και να σέβονται».
Στη βολική θεωρία των «άκρων» καταφεύγει και η ΔΗΜΑΡ για να «σπρώξει» ένα νομοσχέδιο με όχι αθώες στοχεύσεις. Και μόνο αυτή η αναφορά στην ανακοίνωσή της επιβεβαιώνει ότι αλλού την πάνε τη δουλειά. Η ΔΗΜΑΡ ταυτίζεται με την προπαγάνδα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (σ.σ. Συμβούλιο Ευρώπης και Συμβούλιο Ευρωπαϊκής Ενωσης) που εξισώνει το φασισμό με τον κομμουνισμό. Δηλαδή, θεωρούν ίδιο πράγμα ένα γέννημα θρέμμα του καπιταλισμού που είναι ο φασισμός που τσακίζει τους λαούς, με την απελευθερωτική πάλη των λαών από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Στην πραγματικότητα, η ΔΗΜΑΡ προσφέρει χρήσιμες υπηρεσίες σ' ένα σύστημα που χρειάζεται τους φασίστες και απεχθάνεται τους λαϊκούς αγώνες. Αλλωστε γνωρίζουν στην ΔΗΜΑΡ ότι φασιστικά εκτρώματα τύπου «Χρυσής Αυγής» δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ και πουθενά με νομοθετικές παρεμβάσεις. Εκκολάπτονται στη μήτρα του συστήματος που στηρίζει και υπηρετεί. Ανδρώνονται εκμεταλλευόμενα καταστάσεις που η πολιτική που η ΔΗΜΑΡ συνεφαρμόζει συμμετέχοντας στην κυβέρνηση δημιουργεί και αναπαράγει και με την ανοχή, αν όχι τη στήριξη, της ευρωένωσης θιασώτης της οποίας είναι. Δεν την είδαμε να ψελλίζει ούτε μισή κουβέντα διαμαρτυρίας για το γεγονός ότι σε χώρες της ΕΕ αποδίδονται τιμές στους ναζί και στήνονται προς τιμήν τους μνημεία.
Μορφώματα με αναφορές στο φασισμό - ναζισμό που αποτελούν τη δύναμη κρούσης του καπιταλισμού εναντίον του πραγματικού του αντιπάλου, του εργατικού λαϊκού κινήματος, της πολιτικής του πρωτοπορίας, το ίδιο το κίνημα θα τα τσακίσει, τόσο πιο αποτελεσματικά όσο στοχεύει τη μήτρα μέσα στην οποία διαμορφώνονται.
Καμιά υποχώρηση για τις Συμβάσεις
Στις 14 Μάη λήγει η μετενέργεια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) καθώς και 42 κλαδικών Συμβάσεων. Εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες θα δεχτούν την εργοδοτική πίεση για ακόμη μεγαλύτερη μείωση των μισθών τους από 10% μέχρι 20%, με την κατάργηση των επιδομάτων. Μείωση, που θα προστίθεται στην ήδη υπάρχουσα μείωση του κατώτατου μισθού 22% και 32% με βάση την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου, το 2012. Και την αφόρητη εργοδοτική επίθεση για υπογραφή επιχειρησιακών ή ατομικών Συμβάσεων, ωθώντας τους μισθούς στο ύψος του κατώτατου. Μπροστά σε αυτήν την εξέλιξη, οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Είναι φανερό ότι η επίθεση κατά των εργατικών δικαιωμάτων όχι μόνο δεν έχει ολοκληρωθεί, αλλά αναμένεται να συνεχιστεί.
Τι σημαίνει όμως η λήξη της μετενέργειας; Με αυτόν τον τρόπο, κυβέρνηση και εργοδοσία θα εξαπολύσουν ένα νέο γύρο επίθεσης κατά του εργατικού εισοδήματος. Διότι το χτύπημα των Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων αφορά τη μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η αντικατάσταση των κλαδικών με επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις έχει ήδη αυξήσει τον αριθμό των εργαζομένων που πληρώνονται με βάση τον κατώτατο μισθό. Ταυτόχρονα, οι Κλαδικές Συμβάσεις έχουν μια σειρά άλλα δικαιώματα όπως τα θεσμικά, δηλαδή σταθερός χρόνος εργασίας, διάφορες άδειες κ.λπ. Μια τέτοια εξέλιξη, συνεπώς, όχι μόνο θα χτυπήσει τους μισθούς των εργαζομένων, αλλά θα συνεπάγεται και ένα συνολικότερο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων.
Στα παραπάνω, πρέπει να προστεθεί και η τεράστια ανεργία, αλλά και η επέκταση της περιστασιακής και ελαστικής απασχόλησης. Συνεπώς, το χτύπημα των Κλαδικών Συμβάσεων αλλά και της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης δεν είναι ένα μονόπρακτο. Επηρεάζει συνολικά την εργατική τάξη. Καθόλου τυχαία, ο ΣΕΒ επικαλούμενος την ανεργία ζητά την κατάργηση της ΕΓΣΣΕ, ζητά, δηλαδή, τη σφαγή στο μεροκάματο, προσβλέποντας στη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, η οποία θα δουλεύει κακοπληρωμένη, δίχως δικαιώματα. Με το χτύπημα της ΕΓΣΣΕ και των κλαδικών, οι εργοδότες θα επιβάλουν ατομικές συμβάσεις, αντιμετωπίζοντας τον κάθε εργαζόμενο μόνο του. Οι εργαζόμενοι θα γίνουν έρμαια στις διαθέσεις της μεγαλοεργοδοσίας. Που θα υπονομεύει την ενότητα των εργαζομένων, άρα και τη συνδικαλιστική δράση. Τα σωματεία, η δράση τους, είναι ένα ακόμη ζήτημα, το οποίο πρέπει οι εργαζόμενοι να υπερασπιστούν, πυκνώνοντας τις γραμμές τους, για να αντιπαλέψουν την επίθεση που δέχονται και θα δεχτούν μετά τη λήξη της μετενέργειας.
Το ΠΑΜΕ έχει ξεκάθαρα καλέσει τους εργαζόμενους να μην υποκύψουν. Να αγωνιστούν για Συλλογικές Συμβάσεις με δικαιώματα που θα ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Εδώ και τώρα να γίνει καθολικό αίτημα των εργαζομένων η υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και Κλαδικών Συμβάσεων, με αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων. Απαιτεί επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ για όλους χωρίς διακρίσεις με βάση την ηλικία, ως έναρξη για συζήτηση και διαπραγμάτευση για αυξήσεις, σε συνδυασμό με άλλα αιτήματα, όπως κατάργηση των φόρων και των χαρατσιών, αποκλειστικά δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία κ.λπ. Με βάση αυτά, προχωρά στις 23 Μάη σε συλλαλητήρια για την υπογραφή Συμβάσεων. Αλλος δρόμος για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει, πέρα απ' την πάλη, τον αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.
2η Εκδοση 
Feeds
