Σάββατο 6 Απρίλη 2013 - 1η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αλλοιώνουν ό,τι δεν τους βολεύει

Είναι γνωστό ότι η αστική τάξη στη χώρα μας και το πολιτικό της προσωπικό «έβγαλαν σπυριά», όταν οι κομμουνιστές πραγματοποίησαν συμβολική κινητοποίηση στην Ακρόπολη το Μάη του 2010 στέλνοντας μήνυμα στους λαούς για ξεσηκωμό ενάντια στη βάρβαρη πολιτική. Λιγότερο γνωστό, αλλά ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι διάφοροι φορείς του οπορτουνισμού προσπάθησαν στη συνέχεια να καπηλευτούν τη συγκεκριμένη ενέργεια κρύβοντας από το πανό την υπογραφή του ΚΚΕ. Ακόμη και σήμερα, σχεδόν 3 χρόνια μετά, δεν έχουν εγκαταλείψει το συγκεκριμένο σπορ. Συγκεκριμένα, οι Ελληνες οπορτουνιστές που ζουν στη Γαλλία διοργάνωσαν προβολές, σε 5 γαλλικές πόλεις, του ντοκιμαντέρ «Καταστρόικα». Μάλιστα, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Παρίσι στήριξαν και οικονομικά το εγχείρημα. Στο Στρασβούργο η αντίστοιχη εκδήλωση διοργανώθηκε υπό την αιγίδα της «Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του χρέους» όπου τα μέλη της δημιούργησαν μια σελίδα σε μέσο της λεγόμενης κοινωνικής δικτύωσης για να προπαγανδίσουν το γεγονός. Μόνο που η κεντρική εικόνα που χρησιμοποίησαν στη σελίδα τους είχε για ακόμη μία φορά το πανό του ΚΚΕ... χωρίς το ΚΚΕ. Οπως φαίνεται και στην εικόνα, που ανάρτησε χτες το portal του «902.gr». Πάνω, η κινητοποίηση που πραγματοποίησαν τα μέλη του ΚΚΕ στις 4 Μάη του 2010 και που χαιρέτισαν εκατομμύρια εργαζόμενοι σε όλον τον κόσμο. Κάτω, η «πραγματικότητα» με τα μάτια των οπορτουνιστών, οι οποίοι ακόμη και σήμερα, σχεδόν 3 χρόνια μετά, σκόπιμα κρύβουν ότι το ΚΚΕ έστειλε τότε με την κινητοποίησή του από την Ακρόπολη και καθημερινά με τη δράση του το μήνυμα: «Λαοί της Ευρώπης ξεσηκωθείτε».

«Πόλεμος» με θύμα τα δικαιώματα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κυβέρνηση και υπουργείο Εργασίας κανα-δυο φορές τη βδομάδα κηρύττουν τον «πόλεμο» στην ανεργία και παράλληλα δε χάνουν ευκαιρία να διαλαλούν πως στη «μάχη» αυτή έχουν σύμμαχο τις επιχειρήσεις. Ετσι, ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης, εξέφρασε προχτές την ικανοποίησή του και έδωσε θερμά συγχαρητήρια στην επιχείρηση «Παπαστράτος», μετά από συνάντηση που είχε με τον πρόεδρό της, για το πρόγραμμα κατάρτισης που σχεδιάζει.

Το πρόγραμμα «Προετοιμάσου για το Αύριο» προσφέρει «δωρεάν κατάρτιση και πιστοποίηση» και απευθύνεται σε 1.000 άτομα, «ανέργους ή και εργαζομένους ή αυτοαπασχολούμενους που θέλουν να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους ή να αποκτήσουν εξειδικευμένες γνώσεις». Μάλιστα, με έμφαση το υπουργείο Εργασίας σημειώνει πως «το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί αποκλειστικά με ίδιους πόρους της επιχείρησης, χωρίς να ενταχθεί σε κάποιο κοινοτικό ή δημόσιο πρόγραμμα χρηματοδότησης».

Κυβέρνηση και επιχειρήσεις βρίσκονται πραγματικά στο ίδιο μετερίζι, απέναντί τους όμως δεν έχουν την ανεργία αλλά τα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων. «Προετοιμάζουν» εργαζόμενους και άνεργους μέσα από προγράμματα κατάρτισης, επανακατάρτισης και διά βίου μάθησης ώστε να ανταποκρίνονται πλήρως στις ανάγκες των μονοπωλίων. Και παράλληλα τους υπόσχονται το «αύριο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στο οποίο ακόμα και στοιχειώδεις κατακτήσεις θα μοιάζουν μακρινό παρελθόν. Οσο για τους «ίδιους πόρους» με τους οποίους η επιχείρηση θα χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα, οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν από ποιανού τη δουλειά παράγονται και, καθώς βλέπουν τη ζωή τους συνεχώς να χειροτερεύει, μάλλον βλέπουν και από ποια τσέπη λείπουν...

Δίνουν εξετάσεις στο σύστημα

Στο κτίριο στο Βερολίνο, το οποίο πριν το 1933 ανήκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας, και που τώρα στεγάζει στα γραφεία του το οπορτουνιστικό κόμμα «Linke» («Αριστερά»), πρόκειται να αναρτηθεί πλάκα που θα τιμά τους «καταδιωγμένους στη Σοβιετική Ενωση Γερμανούς κομμουνιστές». Θα τοποθετηθεί, μάλιστα, δίπλα από πλάκα για το δολοφονημένο από τους ναζί ηγέτη του ΚΚ Γερμανίας Ερνστ Τέλμαν. Το κόμμα που προωθεί αυτό το αντικομμουνιστικό εγχείρημα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στον οργανωμένο φορέα του οπορτουνισμού στην Ευρώπη, το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και είναι αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Μαζί του στο εγχείρημα και μια επιτροπή που απαρτίζεται κυρίως από τη Βερολινέζικη Οργάνωση της Ενωσης Θυμάτων του ναζισμού. Οι οπορτουνιστές στη Γερμανία είναι πλήρως ταυτισμένοι με την επικίνδυνη για τους λαούς εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό και εξαργυρώνουν τη στήριξη και την εμπιστοσύνη που τους δείχνει η αστική τάξη και οι θεσμοί της για να λειτουργήσουν σαν ιδεολογικοπολιτικό ανάχωμα στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης, καλλιεργώντας αυταπάτες για έναν ανθρώπινο και δίκαιο καπιταλισμό. Και δείχνοντας έμπρακτα στο αστικό πολιτικό σύστημα ότι είναι εφεδρεία του, ότι μπορούν να χειραγωγούν τους εργαζόμενους στο σύστημα, σ' αυτό δίνουν εξετάσεις, τους χρειάζεται και ο αντισταλινισμός και ο αντισοβιετισμός.

Ο λαός να απομονώνει τους χρυσαυγίτες

Την αντίδραση του κόσμου ξεσήκωσαν τα φασιστοειδή στα Χανιά, όταν επιτέθηκαν και χτύπησαν εργάτες, δείχνοντας για άλλη μια φορά το πραγματικό τους πρόσωπο, το πόσο συστημικοί είναι. Η απάντηση του κόσμου άμεση, τους έθεσαν στο περιθώριο, χωρίς δεύτερη συζήτηση. Την απομόνωση βίωσαν οι νεοναζί και στη Θάσο. Πηγαίνοντας εκεί να πουλήσουν τη χολερική φιλανθρωπία τους, γνήσια συστημικοί, να εθίσουν τα λαϊκά στρώματα στα συσσίτια της ελεημοσύνης, κατευνάζοντας τη λαϊκή αγανάκτηση για την πολιτική που τα εξαθλιώνει, οι λαϊκοί άνθρωποι του νησιού αντέδρασαν δυναμικά στην παρουσία φασιστοειδών στον τόπο τους. Συγκεκριμένα, χρυσαυγίτες εμφανίστηκαν στο χωριό Ποταμιά για να διανείμουν τρόφιμα. Οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία. Φωνάζοντας συνθήματα εμπόδισαν το φορτηγό να ξεφορτώσει. Απομόνωσαν σε μια γωνιά τα μέλη της Χρυσής Αυγής, τους είπαν ότι δεν επιθυμούν τη διανομή τροφίμων, ζητώντας τους παράλληλα να εγκαταλείψουν το χωριό. Στα πανό που κρατούσαν αναγράφονταν συνθήματα όπως «Ο φασισμός δεν θα περάσει» και «Ο φασισμός νικιέται με αγώνες και όχι με ελεημοσύνες»... Οι χρυσαυγίτες φέρεται να ετοιμάζουν ανάλογη εμφάνιση και στο χωριό Παναγία. Ωστόσο οι κάτοικοι τους έχουν ήδη διαμηνύσει πως δεν πρόκειται να γίνουν δεκτοί ούτε οι ίδιοι ούτε τα προϊόντα τους.

Σε κάθε περίπτωση, οι φασίστες, όπως το έχει αποδείξει η ίδια η Ιστορία, το δάσκαλό τους το βρίσκουν από το λαό. Το είδαμε πρόσφατα και στην Τσαριτσάνη της Λάρισας, όπου ο ίδιος ο λαός δεν επέτρεψε στους νεοναζί να λερώσουν με την παρουσία τους εκδήλωση μνήμης και τιμής για τους πατριώτες που εκτελέστηκαν εκεί το Μάρτη του 1943 από τα στρατεύματα κατοχής. Με το που έγιναν αντιληπτοί οι χρυσαυγίτες, οι συγκεντρωμένοι αντέδρασαν έντονα, απαιτώντας την αποχώρηση των φασιστοειδών, και τα κατάφεραν. Το είδαμε και στην Πάρο, όταν κάτοικοι και φορείς αντέδρασαν άμεσα και δυναμικά σε μάζωξη φασιστοειδών στο νησί τους, οργάνωσαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην παρουσία φασιστοειδών στον τόπο τους, συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες Παριανοί, γονείς με τα παιδιά τους, εκπαιδευτικοί, νεολαίοι, εργαζόμενοι. Το είδαμε και αλλού, σε γνήσιες λαϊκές αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα.

Ετσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Παίρνοντας την απάντησή τους από το μαζικό, οργανωμένο, ταξικό, εργατικό, λαϊκό κίνημα και τους συμμάχους του. Με αγωνιστικό πνεύμα, αυξημένη λαϊκή επαγρύπνηση και πολιτική απάντηση στις όποιες ενέργειές τους. Ξεσκέπασμα του τι και ποιους εξυπηρετούν οι νεοναζί πίσω από τις άσφαιρες ρητορείες τους, τα συσσίτια της ελεημοσύνης. Αποκάλυψη καθημερινά στους χώρους εργασίας και τις λαϊκές γειτονιές, στα σχολειά και στις σχολές, του βρώμικου ρόλου που παίζουν ως μπράβοι ενός συστήματος σε βαθιά σήψη. Σε συνάρτηση με τον καθημερινό αγώνα για να γίνει ο λαός κύριος στον τόπο του και στον πλούτο που με το μόχθο του παράγει.


Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ

Οι εργαζόμενοι δεν είναι ζητιάνοι

Γρηγοριάδης Κώστας

Οταν αρχίζει η Εκκλησία να κάνει δημόσιες «φιλανθρωπίες» για τον υποσιτισμό στα σχολεία, «σύμφωνα συνεργασίας» με την κυβέρνηση, τότε γυρίζουμε πολύ πίσω. Πριν λίγες μέρες, ο υπουργός Παιδείας με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Β' υπέγραψαν ένα τέτοιο σύμφωνο «προκειμένου να υλοποιηθεί πρόγραμμα ενίσχυσης των μαθητών και των οικογενειών τους σε θέματα διατροφής και σίτισης». Για την ενίσχυση θα υπάρχουν εισοδηματικά κριτήρια ανάλογα με τον αριθμό των μελών της οικογένειας.

Εδώ φτάσαμε. Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, που με τον κόπο τους προσπαθούν να επιβιώσουν, να γίνονται αντικείμενα ελεημοσύνης από την Εκκλησία ή επιχειρηματίες (θυμίζουμε ότι επιχειρηματίας «δώρισε» πετρέλαιο στα σχολεία). Την ίδια ώρα το κράτος, το οποίο χρυσοπληρώνουν οι εργαζόμενοι με τους φόρους και τα χαράτσια, ακόμα... να ετοιμάσει τα γεύματα που έχει υποσχεθεί στα σχολεία. Το υπουργείο Παιδείας εδώ και καιρό έχει πει πως θα ξεκινήσει τέτοιο πρόγραμμα, αλλά ακόμα τίποτα. Η σχολική χρονιά τελειώνει και το πρόγραμμα... «θα» ξεκινήσει την άλλη βδομάδα.

Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους δεν είναι ζητιάνοι. Εχουν δικαίωμα στη ζωή και στην αξιοπρέπεια και αυτό δεν τους «χαρίζεται» από καμία Εκκλησία και κανέναν επιχειρηματία. Δεν πρέπει και δεν μπορούν να συμβιβαστούν με τέτοια ζωή, αντίθετα να διεκδικήσουν την ικανοποίηση όλων των αναγκών τους.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Η κρίση δεν είναι οδυνηρή για όλους

Γρηγοριάδης Κώστας

Ποιος είπε πως η κρίση είναι το ίδιο οδυνηρή για όλους; Γιατί όποιος το είπε, λέει ψέματα. Εκούσια ή ακούσια, έχει δευτερεύουσα σημασία.

Γιατί, οι μεν εργάτες βλέπουν όλοι τα δικαιώματά τους να συρρικνώνονται ραγδαία και τη ζωή τους γενικά να γκρεμίζεται, οι δε επιχειρήσεις βλέπουν νέες ευκαιρίες να αναδύονται από τις ανακατατάξεις συνολικά στην αγορά και σε κάθε κλάδο, λόγω της νέας ταχύτητας με την οποία προχωρά η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Οι οικονομικές εφημερίδες «βρίθουν» παραδειγμάτων καθημερινά, για κάθε κλάδο. Καταρρίπτοντας το μύθο της Ελλάδας - Ψωροκώσταινας, η χτεσινή «Ημερησία» αναφέρεται στην «απόβαση» που κάνουν οι Ελληνες οινοπαραγωγοί στην Κίνα. Σημειώνεται ότι οι εξαγωγές ελληνικού κρασιού στην Κίνα τη διετία 2009-2011 αυξήθηκαν κατά... 1.175% και ανήλθαν στα 2 εκατομμύρια ευρώ.

Θα μπορούσε κάποιος να πει πως, τα... αστρονομικά νούμερα της αύξησης προκύπτουν από τη σύγκριση της μικρής πληθυσμιακά Ελλάδας με την ασύγκριτα μεγαλύτερη Κίνα. Ανεξάρτητα όμως από τη σχέση των αριθμών, το θέμα είναι ένα και αναμφισβήτητο: πως τα προϊόντα που παράγονται και διακινούνται από επιχειρήσεις με έδρα την Ελλάδα φτιάχνονται και κυκλοφορούν όχι με κριτήριο το πώς θα ικανοποιηθούν (ποσοτικά και ποιοτικά) οι ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Αλλά, το πώς οι αντίστοιχοι επιχειρηματίες θα βρουν τα κέρδη που ψάχνουν. Οι μεν επιχειρηματίες «ανοίγονται» σε νέες αγορές και επενδύσεις, οι δε εργαζόμενοι «κλείνονται» όλο και πιο βαθιά στα έγκατα μιας ζωής - κόλασης...

Οι φασίστες στοχεύουν βιοπαλαιστές...

«Την ώρα που υπάρχουν 1.500.000 άνεργοι Ελληνες και εκατομμύρια λαθρομετανάστες έχουν εισβάλει στην πατρίδα μας (...) Η διάλυση του εθνικού και κοινωνικού μας ιστού από τους λαθρομετανάστες είναι γεγονός. Γεγονός είναι ότι κάθε ξένος εργάτης είναι και ένας Ελληνας άνεργος (...) η πατρίδα μας ουσιαστικά έχει δεχτεί εισβολή (...) να διώξουμε όλους τους ξένους εισβολείς από την πατρίδα μας (...) ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΑΠΕΛΑΘΟΥΝ» κραυγάζει σε νεότερη ανάρτηση στην ιστοσελίδα της η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή, έχοντας παραπλήσια γλώσσα με την κυβερνώσα ΝΔ που τάχα αντιπολιτεύεται. Στοχοποιεί βιοπαλαιστές για να διχάσει συνολικά τους ανθρώπους του μεροκάματου, να αδυνατίσει το μέτωπο της εργατικής τάξης απέναντι στον αντίπαλό της το μεγάλο κεφάλαιο, ό,τι υπηρετεί με κάθε μέσο και τρόπο η Χρυσή Αυγή.

Φωνάζουν οι φασίστες ενάντια στους μετανάστες και πρόσφυγες τάχα κοπτόμενοι για τον ελληνικό λαό. Μα τότε γιατί στάθηκαν απέναντι σε πρόταση νόμου του ΚΚΕ για λήψη άμεσων μέτρων ανακούφισης των υπερχρεωμένων νοικοκυριών; Αυτή ακριβώς η στάση τους, δε συμφέρει τους τραπεζίτες; Γιατί ζητούν στη Βουλή νέα στήριξη από το κράτος (άρα χρήματα του λαού) προς τις «ναυτιλακές εταιρείες»; Ετσι δε συμφέρει τους εφοπλιστές; Γιατί έκαναν προτάσεις στην κυβέρνηση πώς να πουλήσει ελληνικό έδαφος (νησιά και νησίδες); Ετσι δεν συμφέρει τους μεγαλολεφτάδες που τα ορέγονται; Γιατί προπαγάνδιζε άνοιγμα στην ιμπεριαλιστική Ρωσία, διαφήμιζε τις κινήσεις ρωσικών πολυεθνικών καυσίμου; Ετσι δεν συμφέρει τα μονοπώλια που θέλουν να βάλουν χέρι στον πλούτο του λαού και του τόπου;

... προσκυνούν εκμεταλλευτές

Γιατί αναζητά για να στείλει σε τσιφλικάδες και εργολάβους πάμφθηνους εργάτες, με 18 ευρώ μεροκάματο, δίχως ένσημο κι ασφάλιση; Ετσι δεν επιβάλλει εργασιακό μεσαίωνα ακριβώς όπως θέλουν ΕΕ - τρόικα - μεγάλο κεφάλαιο; Γιατί επιτίθεται σε πρωτοπόρους ναυτεργάτες, αγρότες, μαθητές, εκπαιδευτικούς, όσους αγωνίζονται ενάντια στα άγρια αντιλαϊκά μέτρα; Ετσι δεν συμφέρει τα αφεντικά της;

Τσιράκια του μεγάλου κεφαλαίου, γέννημα - θρέμμα του συστήματος οι φασίστες, δεν τους πρέπει τίποτε άλλο παρά η διαρκής καταγγελία, η καθημερινή αποκάλυψη της βρωμιάς τους από το ταξικό εργατικό κίνημα, η απομόνωσή τους από το λαό. Η επιστροφή τους πίσω στο βόθρο της Ιστορίας, μαζί με το εκμεταλλευτικό σύστημα που έφτιαξε και αξιοποιεί όποτε χρειάζεται τους τραμπούκους τους για να σαρώσει λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να απαλλαγούμε

Πυκνώνουν το τελευταίο διάστημα οι παρεμβάσεις των στελεχών του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, ενώ ο πρόεδρος του ΣΕΒ επαναλαμβάνει το αίτημα για «αναπροσαρμογή και αναθεώρηση» της οικονομικής πολιτικής. «Πώς μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο;», θα διερωτηθούν όσοι γνωρίζουν ότι η φιλομονοπωλιακή πολιτική διαχείρισης της οικονομικής κρίσης καθορίζεται από τους εκπροσώπους του κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης συνολικά. Μπορεί, βάσει της λογικής ότι ναι μεν οι γενικοί άξονες και κατευθύνσεις της εφαρμοζόμενης πολιτικής στηρίζονται στις αξιώσεις της πλουτοκρατίας συνολικά, ωστόσο, εξελισσόμενης της κρίσης, διάφορα τμήματα του κεφαλαίου, είναι δυνατόν - κάτι που το βλέπουμε στην καθημερινότητα - να προτάσσουν επιμέρους αιτήματα, τα οποία ανταποκρίνονται περισσότερο στα ειδικά τους συμφέροντα. Πολύ περισσότερο που με την πάροδο του χρόνου και όσο η κρίση βαθαίνει, οξύνονται περισσότερο οι ανταγωνισμοί και οι κόντρες ανάμεσα σε διάφορα τμήματα των κεφαλαιοκρατών. Σε ένα τέτοιο τοπίο, αποτελεί κοινό τόπο ότι οι βιομήχανοι του ΣΕΒ αξιώνουν μεγαλύτερο μερίδιο από τα λάφυρα που συγκεντρώνει η άρχουσα τάξη, στον ανελέητο πόλεμο που έχει κηρύξει ενάντια στους εργαζόμενους και τα λαϊκά δικαιώματα.

Το ενδιαφέρον για τους εργαζόμενους της χώρας είναι να γνωρίζουν, να συνειδητοποιούν, ποιες είναι οι «αιτιάσεις» που προβάλλει σήμερα ο ΣΕΒ, χτες οι ξενοδόχοι, αύριο οι εφοπλιστές κ.ο.κ. Φαινομενικά, ο ΣΕΒ θέλει αναθεώρηση των στοιχείων της πολιτικής που η συγκυβέρνηση αποφασίζει με την τρόικα. Η όποια αναθεώρηση όμως αφορά αποκλειστικά είτε τα κονδύλια που δίνονται προς διάφορες ομάδες του κεφαλαίου, είτε τη λήψη συμπληρωματικών μέτρων που θα ικανοποιούν την πορεία των επιχειρήσεών τους. Τίποτα περισσότερο. Για παράδειγμα, οι μεγαλοβιομήχανοι δεν μπορούν να χωνέψουν ότι οι τράπεζες χρηματοδοτούνται με εκατοντάδες δισεκατομμύρια προκειμένου να διασωθούν από την κρίση, την ώρα που εκείνοι, ο ένας μετά τον άλλον, αναγκάζονται να υποκύψουν στον εντεινόμενο επιχειρηματικό ανταγωνισμό.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το σύνθημα που προβάλλουν οι μεγαλοβιομήχανοι ζητώντας αναθεώρηση της εφαρμοζόμενης πολιτικής, είναι το «εθνικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης και ανάπτυξης». Πρόκειται για ένα άθροισμα απαιτήσεων, που στοχεύει να αυξήσει ακόμα περισσότερο την ολόπλευρη στήριξη των επιχειρήσεων, μέσα από την κλιμάκωση της καταλήστευσης των λαϊκών στρωμάτων. Δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Οταν οι βιομήχανοι ζητούν μεγαλύτερη ρευστότητα, λιγότερους φόρους, περισσότερες και πιο γρήγορες ιδιωτικοποιήσεις, μικρότερο δημόσιο τομέα με απολύσεις και ζωτικό χώρο για επιχειρηματική δράση, όλα αυτά ισοδυναμούν με περισσότερο αίμα. Ισοδυναμούν, όσο και αν φαίνεται αδύνατον, με μεγαλύτερη ανεργία, σκλήρυνση της λιτότητας, με ακόμα χειρότερες εργασιακές σχέσεις, με νέα καθίζηση του βιοτικού επιπέδου, με μαζική εξάπλωση της φτώχειας και της ανέχειας.

Καλό είναι να ξέρουμε τι ζητάνε οι διάφορες ομάδες της ολιγαρχίας, ο ένας και ο άλλος εκπρόσωπος των κεφαλαιοκρατών. Καλύτερο, να μην ξεχνούμε ούτε στιγμή ότι όλοι τους μαζί, ντόπιοι και ξένοι, ζουν από την εκμετάλλευση του εργάτη. Θρέφονται με την κλεμμένη εργασία του λαού. Γιγαντώνονται από την αύξηση της εκμετάλλευσης. Και αναπαράγουν βέβαια μια τόσο σάπια κοινωνία που αφού κατασπαράξουν από κοινού τους εργαζόμενους - θύματά τους, στη συνέχεια αλληλοεξοντώνονται, για να εξασφαλίσει ο καθένας μεγαλύτερο μερίδιο από την κυριαρχία τους. Μιλάμε, δηλαδή, για μια κοινωνία, ένα σύστημα, από το οποίο οι εργαζόμενοι πρέπει να απαλλαγούν όσο πιο γρήγορα γίνεται. Στο χέρι μας είναι!



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ