Σάββατο 2 Δεκέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Φραστική αντεπίθεση

Ανούσια φραστική επίθεση προσωπικά κατά του Κ. Σημίτη, εξαπέλυσε ο Κ. Καραμανλής, σχολιάζοντας τα όσα είπε στην ομιλία του στη συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ. Ακολουθώντας τον πρωθυπουργό στη δικομματική κοκορομαχία, χρησιμοποίησε σκληρούς χαρακτηρισμούς, όπως «πρωθυπουργός της διαπλοκής», που αποδεικνύεται «μικρότερος των περιστάσεων» και «είναι κρυπτόμενος από τα προβλήματα του ελληνικού λαού». Απέδωσε, μάλιστα, το αδιέξοδο και τον πανικό του Κ. Σημίτη στο γεγονός πως «μόλις χθες η μισή Κοινοβουλευτική του Ομάδα τον αμφισβήτησε» (!), καθώς και ότι «σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπος με πολλά ΠΑΣΟΚ».

Βάζουμε στοίχημα πως τα ίδια θα έλεγε και ο Σημίτης, εάν ήταν στην αντιπολίτευση και ο Καραμανλής ήταν πρωθυπουργός, εφαρμόζοντας την πολιτική, που ο πρώτος σήμερα υλοποιεί. Το πολύ - πολύ, ο Σημίτης να ανακάτευε και κανένα σύνθημα από τα παλιά, για παράδειγμα «κυβέρνηση του κατεστημένου και των προνομιούχων»... Ετσι, για να διατηρεί τη συνέχεια στην ΠΑΣΟΚική, ανέξοδη συνθηματολογία...

Αλλο κέντρο, άλλο απόσπασμα

«Το ΠΑΣΟΚ είναι το κατ' εξοχήν κόμμα των δυνάμεων της εργασίας στην πόλη και την ύπαιθρο. Ο χαμηλόμισθος, ο συνταξιούχος, ο μισθωτός, ο εργαζόμενος στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα βρίσκονται σταθερά στο κέντρο των πολιτικών μας». Τάδε έφη χτες ο Κ. Σημίτης και φυσικά... έχει δίκιο. Με μια μικρή «λεπτομέρεια». Ολοι οι παραπάνω δε βρίσκονται απλά στο κέντρο των πολιτικών της κυβέρνησης, αλλά στο επίκεντρο του στόχου τους. Για να κυριολεκτούμε, βρίσκονται στο απόσπασμα.

Αλίμονό μας...

Τώρα που έκλεισε ο «κύκλος της μεταπολίτευσης» - είπε χτες ο Κ. Σκανδαλίδης στη σύνοδο του ΠΑΣΟΚ - πρέπει η κυβέρνηση να ανοίξει έναν νέο κύκλο στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Τον κύκλο «της ευημερίας», όπως τον τιτλοφόρησε!

Οπως αντιλαμβάνεστε, ο κύκλος της... μπαρουφολογίας συνεχίζεται, ανανεώνεται και κλιμακώνεται. Αλίμονό μας...

Προς το χειρότερο

«Το ΠΑΣΟΚ είναι η κύρια δύναμη αλλαγής της ελληνικής κοινωνίας», βροντοφώναξε χτες ο κ. Σημίτης, μιλώντας στη Σύνοδο του ΠΑΣΟΚ. Κι έχει απόλυτο δίκιο ο άνθρωπος. Αν σκεφτεί κανείς τα μέτρα για τα εργασιακά, για το ασφαλιστικό, τα της υγείας, τα της παιδείας, τα του προϋπολογισμού κ.ο.κ., είναι φανερό: «Το ΠΑΣΟΚ είναι η κύρια δύναμη αλλαγής της ελληνικής κοινωνίας». Προς το χειρότερο...

Ρουμανία της φτώχειας

Associated Press

Δύο άστεγα παιδιά παίζουν ακορντεόν στους δρόμους του Βουκουρεστίου την 1η Δεκέμβρη του 2000, προσπαθώντας να βγάλουν τον επιούσιο. Οι στατιστικές υποστηρίζουν πως οι μισές περιπτώσεις ΕΪΤΖ σε νέους, σε ολόκληρη την Ευρώπη, είναι πια στη Ρουμανία. Επίσης, μαρτυρούν πως πάνω από 2.300 παιδιά έχουν πεθάνει τα τελευταία χρόνια σ' αυτή τη χώρα από ΕΪΤΖ... Δικά σας τα συμπεράσματα, δικοί σας και οι συνειρμοί...

Μαργαριτάρια... Χατζηφωτίου

Τα... ρέστα του έδωσε πάλι ο Ζ. Χατζηφωτίου, δημοτικός σύμβουλος του Αβραμόπουλου, όταν στη διάρκεια του πρόσφατου Δημοτικού Συμβουλίου, εισηγούμενος τη μετάβαση ενός εκ των αντιδημάρχων στο Παρίσι για να εγκαινιάσει μια πλατεία ονόματι «Μαρία Κάλλας», είπε: «Εδώ έχουμε μόνο πλατείες Ηρώων Πολυτεχνείου και Εθνικής Αντίστασης»...

Φυσικά, δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε περαιτέρω με τον εν λόγω κύριο, παρά μόνο να παραθέσουμε το σχόλιο που έκανε ένας δημοτικός σύμβουλος της «Συμπαράταξης για την Αθήνα»: «Αν είναι έτσι, να του φτιάξουμε μια οδό χαφιέδων Πολυτεχνείου και να πάει να μείνει εκεί».

Είπε ο γάιδαρος...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΩΡΑ, ΜΑΛΙΣΤΑ. Είχαμε και δημόσιο τσακωμό ανάμεσα σε Σημίτη και Καραμανλή για το ποιος είναι λιγότερο «διαπλεκόμενος» και το ποιος είναι ή δεν είναι κόμμα του κεφαλαίου και των «μεγάλων οικογενειών»!

Χρόνια και χρόνια είχε ο Σημίτης να χρησιμοποιήσει αυτή την ορολογία. Ακου εκεί, κόμμα του μεγάλου κεφαλαίου... Μα τι είναι αυτό; Υπάρχει τέτοιο πράγμα σε καιρούς, που κυβερνάνε οι «εκσυγχρονιστές»... Θα θυμάστε, βέβαια, πώς χλεύαζαν οι «Σημιτικοί» τους «προεδρικούς», όταν οι τελευταίοι ανασκάλευαν ανάλογους όρους και φράσεις, από τα πρώτα βήματα του ΠΑΣΟΚ;

Τέλος πάντων. Ετσι όπως πάμε, σε λίγο θα μας πούνε ότι δεν είχαν αντιληφθεί, πως σε αυτή τη χώρα υπάρχουν εφοπλιστές, επιχειρηματίες, εκπρόσωποι πολυεθνικών, τραπεζίτες και, φυσικά, ιδιοκτήτες ΜΜΕ!

Δεν πάνε καλύτερα να μαζέψουν τα στελέχη τους και τους βουλευτές τους από τις βίλες, τις επαύλεις, τα σαλέ, τα κότερα, τις δεξιώσεις, τα πάρτι, τα εγκαίνια, τους προθαλάμους προέδρων και τις κηδείες επιχειρηματιών και μας τα λένε μετά τα περί διαπλοκής;

Οχι, δηλαδή, πως μας πολυνοιάζει το πού συχνάζουν οι άνθρωποι - άλλωστε, καθένας είναι ελεύθερος να διαλέγει και τις παρέες και τις συναναστροφές του - όμως σας βεβαιώνουμε ότι όλα αυτά τα «μπερδέματα» δεν έχουν να κάνουν με προσωπικού χαρακτήρα επαφές.

Αλλωστε, οι ασκούμενες πολιτικές και οι πολιτικές θέσεις είναι αυτές που δείχνουν το τι πραγματικά έχει επιλέξει ο καθένας. Κι επειδή ο ανταγωνισμός είναι πλέον άγριος, οι «διαπλεκόμενοι» δεν έχουν - δυστυχώς γι' αυτούς - περιθώρια για πολλά πολλά φιλολαϊκά «περιτυλίγματα». Λυπούμαστε αλλά έτσι είναι!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ της κηδείας του Π. Σφηνιά, από τα τηλεοπτικά κανάλια, μόνο ένα πράγμα μπορεί να πει κανείς: Οσο περισσότερη εικόνα υπάρχει, όσο περισσότερες μουσικές υποκρούσεις και σενάρια σαπουνόπερας, τόσο λιγότερη αλήθεια κι ενημέρωση μπορεί να βρει κανείς.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Δέσμια του ρόλου της η Δικαιοσύνη

Οσοι πέρασαν από το κατώφλι του ναού της Θέμιδας γνωρίζουν πολύ καλά πως, για να βρουν το δίκιο τους, χρειάζονται γερά νεύρα, μεγάλη υπομονή και άνεση χρόνου, μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεσή τους. Οχι πως θα άλλαζαν ουσιαστικά τα πράγματα, αν οι ρυθμοί ήταν ταχύτεροι. Τέτοιες αυταπάτες δεν υπάρχουν. Ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας δεν μπορεί να είναι αποσπασμένος από την ταξική αποστολή του συνόλου των εξουσιών, που φροντίζουν για την κυριαρχία της άρχουσας τάξης. Αδέκαστη Δικαιοσύνη δεν υπάρχει. Υπάρχουν, βέβαια, θετικά στοιχεία σε νόμους, που αντανακλούν τον κάθε φορά συσχετισμό δυνάμεων, αλλά δεν αλλάζουν την ουσία. Ετσι, τα κρισιακά φαινόμενα του συστήματος δεν μπορεί παρά να αντανακλώνται και στη λειτουργία του δικαστικού υπο-συστήματος. Με αυτήν την έννοια, δεν μπορεί να μας αφήνουν αδιάφορους εξελίξεις και σ' αυτό το χώρο. Οι ίδιοι οι δικαστικοί υπάλληλοι και οι δικαστικοί λειτουργοί κρούουν κώδωνα κινδύνου. Εκτός από το πρόβλημα της βραδύτητας, οι πιέσεις για ακόμα ταχύτερη έκδοση των αποφάσεων, επισημαίνουν, για παράδειγμα, οι δικαστές, «μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα του έργου τους».

Τα προβλήματα στη Δικαιοσύνη ανάγκασαν ακόμα και τους δικαστικούς λειτουργούς να κατέβουν από τις έδρες των δικαστηρίων. Το ίδιο και τους δικαστικούς υπαλλήλους, που συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις. Οπως επισήμανε η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, σε πρόσφατο ψήφισμά της, αυτή τη στιγμή τα δικαστήρια λειτουργούν «με προσωπικό λιγότερο εκείνου που υπήρχε προ 10ετίας και σε μόνιμη βάση υπάρχουν εκτεταμένα κενά, τα οποία ανέρχονται σε 190 δικαστικούς λειτουργούς και σε 2.100 υπαλλήλους στις γραμματείες». Οι δικαστικοί υπάλληλοι προχωρούν ακόμη πιο πολύ και μέμφονται την κυβέρνηση ότι τη βολεύει να έχει μια προβληματική και ανίσχυρη Δικαιοσύνη.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση φροντίζει να επιβεβαιώνει πως θέλει τη Δικαιοσύνη, όχι απλά να λειτουργεί υπέρ της συντήρησης του οικονομικο-κοινωνικού και πολιτικού status, αλλά και να υπερασπίζει ένθερμα τη συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική. Οι κυβερνητικοί παράγοντες (Δ. Ρέππας, Χ. Παπουτσής, Μ. Σταθόπουλος), μοναχά τον τελευταίο μήνα, αρκετές φορές προέβησαν σε επικριτικές δηλώσεις για το έργο της Δικαιοσύνης, όπως η εισαγγελική έρευνα για το ναυάγιο «Σαμίνα», το πόρισμα Ντογιάκου και η επίθεση εναντίον του Ε` Τμήματος του ΣτΕ. Η κριτική, βέβαια, για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης είναι αναγκαία και επιβεβλημένη και κανείς δεν μπορεί να είναι υπεράνω της κριτικής. Η ίδια η Δικαιοσύνη πολλές φορές δίνει αφορμές με αποφάσεις της, με ελιτίστικες αντιλήψεις κάποιων δικαστών, με επιμονή να εκδικάζουν οι ίδιοι υποθέσεις που αφορούν τα μισθολογικά τους, την άρνησή τους σε ένα «ευρύτερο εκλεκτορικό σώμα» που θα επιλέγει την ηγεσία τους κλπ. Οι πιέσεις, όμως, που ασκεί η κυβέρνηση στους δικαστές δεν αφορούν αυτή την πλευρά της στάσης τους.

Βρισκόμαστε μπροστά σε παραπέρα όξυνση της ταξικής πάλης. Η άρχουσα τάξη αξιώνει η μηχανή της καταστολής να δουλεύει από την κορφή μέχρι τα νύχια με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού. Θέλει, φυσικά, και τους δικαστές κέρβερους. Θέλει τη Δικαιοσύνη να λειτουργεί, όχι όμως στην κατεύθυνση που οι λαϊκές ανάγκες και αυτές των εργαζομένων στη Δικαιοσύνη απαιτούν. Η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης βεβαιώνει πως η παραπέρα συρρίκνωση των όποιων δημοκρατικών κατακτήσεων πάει «αγκαζέ» με αντιδραστική στροφή και στο χώρο της Δικαιοσύνης. Και γι' αυτό δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες ούτε οι εργαζόμενοι στη Δικαιοσύνη.


Γιώργος ΓΕΩΡΓΟΥΒΙΑΣ

Συνεχίζει τις προβοκάτσιες η «Αυγή»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως φαίνεται, η αντι-ΚΚΕ κατηφόρα της «Αυγής» και του ΣΥΝ δεν έχει πάτο και σταματημό. Η συκοφαντία διαδέχεται το ψέμα και την προβοκάτσια και πάει λέγοντας. Προφανώς, αυτή είναι η... ανανεωτική εφαρμογή της πρόσφατης ΚΠΕ, όπου αποφάσισαν να εντείνουν την πολεμική τους ενάντια στο ΚΚΕ.

Τις προάλλες είχαμε την προβοκάτσια, σχετικά με την «Τυποεκδοτική», για την οποία γράφαμε την άλλη μέρα. Χθες, η «Αυγή» καταγγέλλει το ΚΚΕ και, μάλιστα, σε δυο σημεία, με τον εξής τίτλο: «Χθες στον Πειραιά - Αντισυγκέντρωση του ΚΚΕ για το βιβλίο του Κωστόπουλου!» Αφορμή, για την πλαστή και προβοκατόρικη καταγγελία έδωσε το γεγονός πως προχτές Πέμπτη και στο χώρο του ΕΚ Πειραιά είχαν προγραμματιστεί δυο εκδηλώσεις, με διαφορά 1-1 1/2 ώρας. Η συγκέντρωση της Συντονιστικής Επιτροπής Σωματείων Πειραιά και η παρουσίαση του βιβλίου του Μ. Κωστόπουλου. Η πρώτη είχε ανακοινωθεί και προετοιμάζονταν αρκετές μέρες τώρα, ενώ η δεύτερη ανακοινώθηκε πριν από ελάχιστες μέρες. Οι εκδηλώσεις, βέβαια, πραγματοποιήθηκαν και οι δυο, χωρίς κανένα πρόβλημα. Ετσι έχουν τα γεγονότα. Και, όμως, η «Αυγή» τα... είδε, «ως αντισυγκέντρωση του ΚΚΕ», γράφοντας για «πραιτοριανούς του Περισσού, που είχαν συγκεντρωθεί για να ασκήσουν με την παρουσία τους ψυχολογική βία σε όσα τυχόν μέλη του ΚΚΕ ήθελαν να συμμετάσχουν στην παρουσίαση του βιβλίου...».

Να πούμε, ντροπή; Μάλλον, χαμένο θα πάει...

Επετειακές... «ευαισθησίες»

Επιστροφή στα χρόνια, που τα άτομα με ειδικές ανάγκες μάθαιναν απλώς μια κάποια τέχνη, αφού η εκπαίδευση δεν ήταν φτιαγμένη γι' αυτούς, σηματοδοτεί η πολιτική του υπουργείου Παιδείας. Χτες, ο υφυπουργός Παιδείας Φιλ. Πετσάλνικος κατά την επίσκεψή του σε εργαστήρι επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης στην Καλλιθέα, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με ειδικές ανάγκες, θέλοντας να εκφράσει την ευαισθησία της κυβέρνησης υποσχέθηκε επαγγελματικά δικαιώματα στα παιδιά με ειδικές ανάγκες που αποφοιτούν από ΤΕΕ ειδικής αγωγής και τέτοια εργαστήρια. Βέβαια, το δικαίωμα στη μόρφωση για τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχει φροντίσει να το περιορίσει κι άλλο η κυβέρνηση με το νόμο για την ειδική αγωγή, τον οποίο καταδίκασαν οι φορείς της ειδικής αγωγής, αλλά και με τη «μεταρρύθμιση», η οποία δεν αφήνει στο σχολείο χώρο για τους αδύνατους...

«Δωρεάν» υπηρεσίες...

Στο χορό των εντυπώσεων έπαιζε χτες η εφημερίδα «Το Βήμα», προσπαθώντας να προλειάνει το έδαφος για την αντιδραστική επίθεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που ετοιμάζει το υπουργείο Παιδείας.

Συγκεκριμένα, η εφημερίδα, όπου θήτευσε ως δημοσιογράφος ο υπουργός Παιδείας, παρουσίασε χτες το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά και την έρευνα, που προωθεί προς ψήφιση το υπουργείο, κάτω από τον τίτλο «Δωρεάν τα μεταπτυχιακά προγράμματα στα ΑΕΙ». Ομως, πουθενά στο νομοσχέδιο δε διασφαλίζεται ότι τα μεταπτυχιακά θα είναι δωρεάν. Αντίθετα, το υπουργείο μέσα από αυτό νομιμοποιεί την υποχρηματοδότηση προς τα προγράμματα μεταπτυχιακών και έρευνας. Το μόνο «δωρεάν» στην όλη υπόθεση είναι οι υπηρεσίες (image making) που προσφέρει η εφημερίδα στο υπουργείο για να προλάβει τις διογκούμενες αντιδράσεις των φοιτητών απέναντι στο νομοσχέδιο που υποβαθμίζει το πτυχίο τους.

Στη «ζούλα»...

Στη... ζούλα προσπάθησε να περάσει η κυβέρνηση την εισοδηματική πολιτική του 2001, που προβλέπει - για μια ακόμη χρονιά - μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών του δημοσίου και αποτελεί «πιλότο» για ανάλογη εισοδηματική πολιτική και στον ιδιωτικό τομέα. Το επιχείρησε ο αρμόδιος υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου, ο οποίος κατέθεσε την ««τελευταία στιγμή» τροπολογία - προσθήκη στο φορολογικό νομοσχέδιο - με στόχο να ψηφιστεί με... συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς πολύ θόρυβο. Ομως, η προσπάθεια αυτή «σκόνταψε» προς το παρόν, στις αντιδράσεις των βουλευτών, επειδή η σχετική τροπολογία έπρεπε να είχε κατατεθεί νωρίτερα στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή κι έτσι η κυβερνητική τροπολογία, θα συζητηθεί τη Δευτέρα.

Και για να μη δημιουργούμε αυταπάτες, το γεγονός ότι δε συζητήθηκε χτες η κυβερνητική τροπολογία δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι δε θα ψηφιστεί τη Δευτέρα. Απλά, η αναβολή της συζήτησης και της ψηφοφορίας - στην κατ' άρθρο συζήτηση του φορολογικού νομοσχεδίου - έγινε για διαδικαστικούς λόγους. Για να δοθεί, δηλαδή, ο κατάλληλος χρόνος προετοιμασίας των βουλευτών, αν και από μόνη της η τροπολογία «βγάζει μάτι», αφού παρατείνει μέχρι το τέλος του 2001 την εισοδηματική πολιτική σκληρής λιτότητας...

... επειδή ντρέπονται!

Η συζήτηση, πάντως, που έγινε, με αφορμή την αιφνίδια κατάθεση της τροπολογίας, ήταν αρκετά αποκαλυπτική. Ο εκπρόσωπος της ΝΔ κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι ντρέπεται για την εισοδηματική πολιτική σκληρής λιτότητας για τους δημόσιους υπάλληλους και γι' αυτό κατέθεσε την τροπολογία την τελευταία στιγμή. Δεν «κώλωσε», βέβαια, ο Γ. Παπαντωνίου κι ενώ οι προτεινόμενες αυξήσεις είναι αρκετά κάτω του τρέχοντος πληθωρισμού, υποστήριξε ανερυθρίαστα και με το γνωστό του ύφος, πως η αύξηση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων φτάνει κατά μέσο όρο το 5,8%, αν υπολογιστούν η ωρίμανση, κλπ., κλπ.. Οπότε, ήρθε η ώρα του Κ. Μητσοτάκη, να βγάλει το άχτι του, κατηγορώντας τον Παπαντωνίου για «ανεύθυνη δημοκοπία» και σημειώνοντας: «Οταν εμείς λέγαμε ότι 0% + 0% δεν είναι μηδέν, ο υπουργός γελούσε»

Οπως καταλαβαίνετε, όσο πραγματικά διαφωνούσε το ΠΑΣΟΚ, όταν ο Κ. Μητσοτάκης εφάρμοζε το 0% + 0%, άλλο τόσο διαφωνεί τώρα και η ΝΔ, που το ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει την ίδια ουσιαστικά πολιτική.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Λαϊκό ΟΧΙ στο «νοσηρό» νομοσχέδιο

Προωθώντας τις συνταγές των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών - ΕΕ, ΟΟΣΑ και ΔΝΤ - για μείωση των κοινωνικών δαπανών, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο που παρουσίασε προχτές ο υπουργός Υγείας, Αλ. Παπαδόπουλος, έρχεται να βάλει το νυστέρι ακόμα πιο βαθιά... στο κόκαλο της δημόσιας υγείας και ειδικά στο χώρο της δευτεροβάθμιας περίθαλψης. Σαν να μην έφτανε η μέχρι σήμερα πορεία συνεχούς υποβάθμισης των δημόσιων νοσοκομείων, σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Ενώ, ταυτόχρονα, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας είναι ουσιαστικά μηδαμινή ή ανύπαρκτη.

Η συνεχής υποβάθμιση της νοσοκομειακής περίθαλψης είναι εξόφθαλμη και οι ελλείψεις τρομακτικές. Στις 20.000 περίπου ανέρχονται οι κενές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού. Από την άλλη, περιορίζονται ή δε διατίθενται οι αναγκαίοι πόροι από τον κρατικό προϋπολογισμό για την ασφαλή λειτουργία των νοσοκομείων και την απαραίτητη υποδομή - κτιριακή και υλικοτεχνική - ή, ακόμα, και για την αξιοποίηση της υπάρχουσας υλικοτεχνικής υποδομής στα νοσοκομεία. Ετσι, σύγχρονες νοσοκομειακές μονάδες μένουν εκτός λειτουργίας επί μεγάλο διάστημα ή υπολειτουργούν και ορισμένες, επιμέρους αλλά κρίσιμες, μονάδες (Εντατικής Θεραπείας κλπ.) δε λειτουργούν, επειδή η κυβέρνηση αρνείται να διαθέσει τα κονδύλια που χρειάζονται. Αντίθετα, προχωρά σε συγχωνεύσεις νοσοκομείων για περιορισμό των δαπανών και μένουν αναξιοποίητες υπάρχουσες υποδομές, με ό,τι αυτό σημαίνει σε βάρος της υγείας και της τσέπης των εργαζομένων.

Κι έρχεται τώρα η κυβέρνηση, επικαλούμενη τα αδιέξοδα που δημιούργησε η αντιλαϊκή πολιτική της, να... αποσώσει το σημερινό «ανάπηρο» σύστημα δημόσιας υγείας με το νομοσχέδιο Παπαδόπουλου. Ερχεται, δηλαδή, να επιτείνει τη συρρίκνωση του δημόσιου συστήματος υγείας και, ταυτόχρονα, να ενισχύσει την επιχειρηματική δραστηριότητα της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», που, ήδη, γιγάντωσε με την πολιτική της μέχρι σήμερα. Βάζει το ιδιωτικό ιατρείο μέσα στα δημόσια νοσοκομεία, φορτώνοντας τα έξοδα στους χρήστες υγείας. Παράλληλα, επιχειρεί να ανατρέψει το εργασιακό καθεστώς στα νοσοκομεία - νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού - ελαστικοποιώντας τις εργασιακές σχέσεις τους, με στόχο το 8ωρο, τις ασφαλιστικές και άλλες κατακτήσεις τους, ενώ καθιστά ομήρους το ιατρικό προσωπικό, με τις ανά πενταετία κρίσεις και τη μετά 15ετία... ελπίδα μονιμοποίησής τους.

Βασικός στόχος των κυβερνώντων είναι η ελαχιστοποίηση, ακόμη και ο μηδενισμός, των κρατικών δαπανών για την υγεία. Η απαλλαγή του καπιταλιστικού κράτους-στρατηγείου από τέτοιες ευθύνες και καθήκοντα. Η μεταφορά του συνολικού κόστους υγείας άμεσα ή έμμεσα - μέσω των ασφαλιστικών ταμείων - στους ασφαλισμένους, στους εργαζομένους και γενικότερα στο λαό. Και μπορεί, τόσο ο υπουργός Υγείας όσο και οι άλλοι κυβερνώντες, να λένε πολλά και ωραία λόγια στις επετείους και στα διάφορα εγκαίνια, αλλά μέχρι σήμερα αυτή την πολιτική εφαρμόζουν. Μια πολιτική, που την έχουν γνωρίσει οι ασφαλισμένοι και οι εργαζόμενοι, αφού υφίστανται ήδη τις συνέπειές της. Μια πολιτική, την οποία συνεχίζουν οι κυβερνώντες και, κυρίως, κλιμακώνουν με το προαναφερόμενο νομοσχέδιο και τα υπόλοιπα, που ήδη ετοιμάζονται. Μια πολιτική, που πρέπει να βρει απέναντί της το ενωμένο και αρραγές μέτωπο όλων των υγειονομικών, όλων των ασφαλισμένων και των εργαζομένων. Τους συντονισμένους και αποφασιστικούς αγώνες τους, για την απόκρουση των αντιδραστικών κυβερνητικών σχεδίων. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει. Κανένας δεν μπορεί να παίζει με το τεράστιο θέμα της υγείας.

Σαπίλα

Εκείνος πια

αναπαύεται

στο χώμα, στο χορτάρι

και στο λιμάνι

γίνεται τώρα

χοντρό παζάρι,

ποιος θάναι

ο διάδοχος,

με του ΠΑΣΟΚ

τη χάρη!

*

Διαπλοκή

περίτρανη,

και κόντρες, μάχες,

βίρα,

για του Αιγαίου

τις «γραμμές»

Μύκονος, Τήνος, Σύρα,

ποιος με τα σαπιοκάραβα

θα συσσωρεύει

λίρα!

*

Και σε λιγάκι

θα το δεις

που θα σταθεί

το «ζάρι»,

ποιος θα 'ναι

ο «ημέτερος»

το θρόνο

που θα πάρει

και τίνος

πλοίο - φέρετρο

πάλι ψυχές θα πάρει!


Ο Οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ