Τρίτη 4 Σεπτέμβρη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
... Σε ξένο αχυρώνα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ποιος κλέβει ποιον;» τιτλοφορείται άρθρο της κυριακάτικης «Αυγής» που τοποθετείται στην κόντρα που ξέσπασε ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ με αφορμή την απόφαση του πρώτου να διοργανώσει εκδήλωση χτες, 3 του Σεπτέμβρη, με συνθήματα, ομιλητές κ.λπ. που παραπέμπουν ευθέως στο ΠΑΣΟΚ του 1980.

Αντιγράφουμε απ' το άρθρο αυτό: «Το τρίπτυχο της 3ης Σεπτέμβρη "Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση" (σ.σ. τρίπτυχο που δεσπόζει στην αφίσα που τύπωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για την εκδήλωση) δεν το ανακάλυψε, ούτε το διατύπωσε πρώτο το ΠΑΣΟΚ. Οπως επίσης δεν ανακάλυψε τις ιδέες της αυτοδιαχείρισης, του εργατικού ελέγχου, (...) για "κοινωνικοποίηση" των μέσων παραγωγής κ.ο.κ. (...) ας ενημερώσουμε το ΠΑΣΟΚ ότι το τρίπτυχο αυτό υπήρξε το πολιτικό πρόγραμμα του ΕΑΜ, του ΚΚΕ και της ΕΔΑ. Οπως ακριβώς και το σύνθημα της "Αλλαγής". Οπως εαμίτικη ήταν και η ιδέα της "αυτοοργάνωσης" του '74 που έβρισκε τις ρίζες της στους θεσμούς λαϊκής εξουσίας της ελεύθερης Ελλάδας (...) θέλει θράσος και άγνοια να κατηγορεί το σημερινό ΠΑΣΟΚ την Αριστερά ότι του "κλέβει" ιδέες και συνθήματα»...

Κοινώς, «δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα». Οση σχέση έχει το σημερινό ΠΑΣΟΚ με τα αλλοτινά του συνθήματα, άλλη τόση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με τα συνθήματα του ΚΚΕ, του ΕΑΜ, ακόμα ακόμα και της ΕΔΑ που είχε πολιτική εναντίωσης στην ΕΕ. Δηλαδή καμία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακούει «εργατικό έλεγχο», «κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής» και άλλα τέτοια και παθαίνει συγκοπή. Η αστική διαχείριση που το ΠΑΣΟΚ άσκησε και ασκεί και σήμερα και ο ΣΥΡΙΖΑ ορέγεται να ασκήσει, δεν τέμνεται πουθενά με τα λαϊκά συμφέροντα. Χρειάζεται θράσος πράγματι να μιλούν στο όνομα του λαού και της κυριαρχίας του αυτοί που υποκλίνονται στην εξουσία των αστών και παραμυθιάζουν το λαό ότι αυτή μπορεί δήθεν να γίνει πιο ανθρώπινη. Χρειάζεται θράσος να κοροϊδεύεις έναν ολόκληρο λαό για να αναρριχηθείς στην εξουσία, κρατώντας τον ενσωματωμένο στο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Το ΠΑΣΟΚ ήταν ο πρώτος διδάξας και απέκτησε άξιο μαθητή στο πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ.

Μαζί με τους «συμβιβασμένους»;

Για «αγωνιστική αφετηρία», «για μαχητική αντιπολίτευση» και άλλα επαναστατικά κάνει λόγο το Δίκτυο Συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει της ΔΕΘ, αλλά μόνο στα λόγια. Και λέμε μόνο στα λόγια, γιατί στην πράξη γίνεται για άλλη μια φορά ουρά της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός, ότι αφού εξαπολύει μύδρους κατά της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, αφού της καταλογίζει «συμβιβαστική στάση», που πρέπει οι εργαζόμενοι να ξεπεράσουν, επιτίθεται στο ΠΑΜΕ με ανυπόστατες θεωρίες περί «πολιτικής περιχαράκωσης» για να καταλήξει μετά απ' όλα αυτά τα «αγωνιστικά», στην αγκαλιά της πλειοψηφίας και να στείλει για άλλη μια φορά τους εργάτες στη συγκέντρωση των συμβιβασμένων, στη συγκέντρωση δηλαδή της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στο Αγαλμα Βενιζέλου. Είναι βέβαια δικαίωμα των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ, να πάνε σε όποια συγκέντρωση θέλουν. Δεν πάει όμως πολύ, να κατηγορούν το ΠΑΜΕ για «πολιτική περιχαράκωσης» επειδή δεν στέλνει τους εργάτες να γίνουν χειροκροτητές των συμβιβασμένων όπως αποκαλεί τη ΓΣΕΕ; `Η μήπως πηγαίνοντας στη συγκέντρωση της πλειοψηφίας, βοηθά τους εργάτες να ξεπεράσουν «από τα κάτω» «τη συμβιβαστική στάση της πλειοψηφίας ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ», όπως τους καλεί και διακηρύσσει;

Εμπαιγμός με τα σχολικά είδη

Με τιμοληψίες στα σχολικά είδη, αυτή τη φορά, συντηρεί και κλιμακώνει την πρόκληση απέναντι στα λαϊκά στρώματα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης. Μπροστά σε μια σχολική χρονιά που ξεκινάει με τους χειρότερους οιωνούς για χιλιάδες μισθοσυντήρητους, με τα τσακισμένα εισοδήματα ή άνεργους γονείς, με μέτρα και πολιτικές ταχύτερης προώθησης της εμπορευματοποίησης της παιδείας, με σχεδόν μηδενικούς διορισμούς εκπαιδευτικών, η συγκυβέρνηση της πλουτοκρατίας και των μονοπωλίων προκαλεί δίνοντας στη δημοσιότητα τιμοληψίες σε σχολικά είδη προσπαθώντας να ωραιοποιήσει στα μάτια γονιών και μαθητών τη σκληρή πραγματικότητα που διαμορφώνει με την πολιτική της. Ετσι, απέναντι στα κατακρεουργημένα εισοδήματα των νοικοκυριών «αντιπαραθέτει»... μειώσεις τιμών σε 100 σχολικά είδη από 0,3% μέχρι 5,6% και 11,6% ! Η κοροϊδία είναι ολοφάνερη μ' αυτές τις «μειώσεις» αν είναι βεβαίως πραγματικές, όταν οι άνεργοι έχουν φτάσει τα 1,2 εκατομύρια, παιδιά από πέρσι στο σχολειό υποσιτίζονταν και αυτή η κατάσταση μάλλον μεγαλώνει, υπάρχουν άστεγοι, το εργατικό λαϊκό εισόδημα έχει φτάσει στα επίπεδα πριν το 1980.

Επικίνδυνες λογικές

Η προσπάθεια του αστικού συστήματος, να μετατρέψει αμιγώς πολιτικά ζητήματα σε αντικείμενο δικαστικής διαμάχης, συνιστά επικίνδυνη εξέλιξη και στοχεύει στον αποπροσανατολισμό του λαού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έρευνα που διέταξαν οι οικονομικοί εισαγγελείς, με αφορμή τις δηλώσεις του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Σύμφωνα με αυτές, το ΔΝΤ και κατ' επέκταση η τότε ελληνική κυβέρνηση, ήξεραν ότι το πρόγραμμα που οδήγησε στο πρώτο μνημόνιο ήταν καταδικασμένο να αποτύχει. Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση Παπανδρέου το αποδέχτηκε. Οι δυο εισαγγελείς διερευνούν το κατά πόσον υπήρξε απιστία κυβερνητικών αξιωματούχων σε βάρος του Δημοσίου. Από την ολοκλήρωση της δικογραφίας θα εξαρτηθεί αν αυτή θα αποσταλεί στη Βουλή για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής.

Από την έρευνα υπονοείται ότι την περίοδο που συζητιόταν η προσφυγή της Ελλάδας στα δάνεια της τρόικας, άρα και στο ΔΝΤ, υπήρχαν στο τραπέζι και άλλες εναλλακτικές λύσεις, οι οποίες όμως δεν έγιναν αποδεκτές. Παρουσιάζεται με αυτόν τον τρόπο ότι το ένα μείγμα της διαχείρισης, αυτό της περιοριστικής πολιτικής απέναντι στην κρίση, με βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή, επιλέχθηκε από τους επικεφαλής της τότε κυβέρνησης με ιδιοτελή κριτήρια, σε βάρος του άλλου μείγματος, που περιλάμβανε περισσότερα επεκτατικά μέτρα, αν και τα δύο αποτελούν πολιτική διαχείρισης της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. Με την εισαγγελική έρευνα ελέγχεται δικαστικά μια πολιτική επιλογή για ένα συγκεκριμένο μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, προκειμένου να βγάλουν λάδι τις άλλες μορφές της αστικής διαχείρισης.

Τι θέλουν να κρύψουν; Οτι οποιαδήποτε διαχείριση της κρίσης, στο πλαίσιο του αστικού συστήματος, είναι σε βάρος του λαού. Οτι όποιο μείγμα κι αν αποφασιζόταν με το ξέσπασμα της κρίσης, οι συνέπειες για τη λαϊκή οικογένεια δε θα ήταν διαφορετικές, στο βαθμό που το ξεπέρασμά της απαιτεί υποτίμηση - καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και αυτό που πρώτα υποτιμάται είναι η εργατική δύναμη. Αυτός ήταν ο στρατηγικός στόχος του μνημονίου και δεν υπήρχε περίπτωση να αλλάξει ακόμα κι αν το μείγμα της διαχείρισης είχε άλλη «περιεκτικότητα» σε περιοριστικά και επεκτατικά μέτρα. Το απέδειξε, άλλωστε, η διαχείριση της κρίσης σε χώρες που δεν έχουν ακόμα μνημόνιο, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, όπου ο λαός υποφέρει εξίσου με τον ελληνικό. Πού οδηγεί η λογική τους; Οτι τα δεινά που περνάει σήμερα η λαϊκή οικογένεια είναι αποτέλεσμα της πολιτικής διαχείρισης από κλέφτες και προδότες πολιτικούς, που λειτουργούν από ίδιο συμφέρον και όχι για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Πάνω σε τέτοιες αντιλήψεις βρίσκουν έδαφος και αναπτύσσονται συνθήματα όπως «οι 300 στο Γουδή», που συσκοτίζουν την ουσία της κρίσης και δίνουν πόντους σε δεκανίκια του συστήματος, τύπου «Χρυσής Αυγής». Τις ίδιες λογικές, ότι το αστικό σύστημα είναι ικανό να αυτοκαθαρίζεται και να γίνεται πιο «ηθικό», άρα φιλολαϊκό, με τα μονοπώλια ακλόνητα, υποθάλπουν αντικειμενικά και οι προτάσεις για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το πρώτο μνημόνιο, από τους Ανεξάρτητους Ελληνες και τον ΣΥΡΙΖΑ. Να μην ανεχτεί ο λαός να τον παραπλανήσουν, να τον εγκλωβίσουν στα ψευτοδιλήμματα για το ποια διαχείριση της κρίσης θα τον σφάξει καλύτερα. Είναι ο αποκλειστικά αρμόδιος και υπεύθυνος να καταδικάσει πολιτικά κάθε μορφή διαχείρισης της κρίσης, παλεύοντας για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με καταδίκη των κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Μόνιμος στόχος τους η φτηνή εργατική δύναμη...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΕΙ το υπουργείο Εργασίας, δεν ετοιμάζει νέες δυσμενείς αλλαγές για τις εργασιακές σχέσεις, απλά ...ανταλλάσσουν e-mail με την τρόικα για τις αποζημιώσεις και την 6ήμερη εργασία.

Δεν έχουν τι να κάνουν, δηλαδή, και παίζουν με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τους για να περνάει η ώρα. Ηλεκτρονική κουβεντούλα, βρε παιδί μου, για να έχουν κάτι να λένε.

Μάλιστα, η κυβέρνηση «διαβεβαιώνει» πως δεν πρόκειται να συζητηθεί κανένα καινούργιο μέτρο εάν δεν ξεκαθαριστεί με ελέγχους και διαδικασίες αποτίμησης, αν τα μέτρα που ήδη έχουν ληφθεί απέδωσαν.

Μόνο μια μικρή λεπτομέρεια δεν μας εξήγησαν: Ποια ακριβώς είναι αυτή η ...απόδοση που περιμένουν.

Γιατί; Μα γιατί αυτό που προσδοκούν είναι η μείωση των μισθών, η ανυπαρξία κανόνων στις εργασιακές σχέσεις, έτσι ώστε ο εργοδότης να κάνει ό,τι θέλει, όπως θέλει, όποτε θέλει.

Αυτό στα δικά τους ελληνικά (ή μάλλον ...«ευρωενωσιακά») λέγεται «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» και «ευελιξία στην αγορά εργασίας».

Τέτοιου είδους «στόχοι», όμως, ...δεν έχουν τέλος, ούτε πάτο. Οι κεφαλαιοκράτες πάντα ζητούν περισσότερα, οι κάθε λογής «τρόικες» εξειδικεύουν κατευθύνσεις και κυβερνήσεις σαν αυτή που έχουμε, σε ολόκληρη την ΕΕ, εκτελούν.

Ας αφήσει, λοιπόν, τα ψέματα και τις προσπάθειες εφησυχασμού το υπουργείο Εργασίας. Ετοιμάζουν νέα επίθεση εφ' όλης της ύλης και το έχουν καταλάβει και οι πέτρες.

Μόνο οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες κάνουν πως δεν έχουν αντιληφθεί τι γίνεται. Είναι πολύ ...απασχολημένες με το διάλογο μεταξύ των «κοινωνικών εταίρων».

Δίνουν εκεί όλη τους την ενέργεια μια και ο μόνος ρόλος που παίζουν είναι αυτός των «διαπραγματευτών» της φτώχειας και της εξαθλίωσης των εργαζομένων.


Παπαγεωργίου Βασίλης

«Μαζί» βάρβαρα μέτρα και καταστολή

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την πασίγνωστη αλήθεια ότι τα βάρβαρα μέτρα δεν περνάνε χωρίς καταστολή επιβεβαιώνει με κυνικό τρόπο ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, προαναγγέλλοντας ταυτόχρονα ότι η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα προχωρά στη λήψη συγκεκριμένων μέτρων στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης της καταστολής και της χρήσης αστυνομικής βίας σε βάρος των λαϊκών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ν. Δένδιας σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Καθημερινή», η κυβέρνηση σχεδιάζει «μια νέου τύπου διαχείριση (σ.σ. των διαδηλώσεων) με τη ρίψη νερού», δίχως βέβαια να σταματήσει, όπως λέει, η χρήση χημικών. Αναφέρει επίσης ότι η κυβέρνηση κινείται με ταχείς ρυθμούς προκειμένου να φέρει στη Βουλή το αντιδραστικό έκτρωμα που έχει εκπονήσει ο Δήμος Αθηναίων για την κατάργηση ουσιαστικά των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για θέσεις που είχε εκφράσει προεκλογικά ο ίδιος ο Α. Σαμαράς, όταν παρουσίαζε τις θέσεις του κόμματός του για την «ασφάλεια του πολίτη», που ευθέως συνέδεσε για πρώτη φορά με την ανάπτυξη, ξεκαθαρίζοντας έτσι πως όταν λέει ασφάλεια εννοεί την ασφάλεια των επιχειρηματικών ομίλων έναντι του λαϊκού και ταξικού κινήματος. Σε κάθε περίπτωση είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, η εγχώρια πλουτοκρατία και η τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) είναι αποφασισμένες να χτυπήσουν με όλα τα μέσα το ταξικό - λαϊκό κίνημα προκειμένου να πετύχουν το στρατηγικό τους στόχο, δηλαδή τη διασφάλιση φθηνής εργατικής δύναμης και υποταγμένους εργάτες. Αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα και καταστολή «πάνε πακέτο». Αλλωστε η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τα περάσει «διά πυρός και σιδήρου». Δεν πρόκειται όμως να τους περάσει, γιατί απλά η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν πρόκειται να δεχθούν τη «μοίρα» που τους ετοιμάζουν, να θυσιαστούν δηλαδή για τα συμφέροντα των αστών.

Ανέφικτη η φιλολαϊκή διέξοδος δίχως ρήξη

«Θα πάρω τα μέτρα, θα κάνω τις αλλαγές που έχουμε εξαγγείλει, κι ας πέσω», φέρεται να δηλώνει, σύμφωνα με το «Εθνος», ο πρωθυπουργός, κάνοντας για ακόμα μια φορά επίδειξη της αποφασιστικότητάς του να περάσει διά πυρός και σιδήρου τα άγρια μέτρα που χρεοκοπούν ανεξέλεγκτα και εξαθλιώνουν το λαό. Είναι φανερό ότι ο Α. Σαμαράς στέλνει μήνυμα στην πλουτοκρατία και τους ξένους δανειστές ότι θα φέρει σε πέρας την αποστολή που του έχει ανατεθεί με κάθε μέσο, αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος. Του αξίζουν λοιπόν τα εύσημα της πλουτοκρατίας και φυσικά η στήριξη που επιζητά και η οποία ήδη προσφέρεται απλόχερα στην τρικομματική κυβέρνηση, πράγμα που είχε γίνει άλλωστε με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις και τους πρωθυπουργούς, που έδιναν ακριβώς τις ίδιες διαβεβαιώσεις και τους ίδιους όρκους. Το ζητούμενο όμως για το λαό δεν είναι να πέσει η κυβέρνηση και να αλλάξει ο πρωθυπουργός, ούτε να αλλάξει το μείγμα και ο διαχειριστής εντός του ευρωμονόδρομου και των πλαισίων του καπιταλισμού, αλλά να ανατραπεί η εφαρμοζόμενη πολιτική και το καθεστώς των μονοπωλίων και των κομμάτων που εκφράζουν τα συμφέροντά τους. Οσο λοιπόν ο λαός δεν παίρνει τη μεγάλη απόφαση για ρήξη και σύγκρουση με τους πυλώνες του συστήματος τόσο περισσότερο θα παγιδεύεται ανάμεσα στην Σκύλλα και τη Χάρυβδη του αστικού πολιτικού συστήματος και θα σφαγιάζονται ανελέητα τα δικαιώματά του. Σε κάθε περίπτωση περιθώρια για ψευδαισθήσεις δεν υπάρχουν: Χωρίς ρήξη και ανατροπή με την εξουσία της αστικής τάξης, φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση δεν μπορεί να υπάρξει.

Η «σπατάλη» στα νοσοκομεία...

Σε μια περίοδο που τα νοσοκομεία είναι «γυμνά» από προσωπικό, που έχουν κυριολεκτικά «στεγνώσει» από υλικά και φάρμακα θέτοντας σε μεγάλο κίνδυνο την ασφάλεια και τη ζωή των ασθενών, αλλά και των εργαζομένων, ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Λυκουρέντζος, ζήτησε να ενταθούν οι έλεγχοι για την καταπολέμηση της σπατάλης και της διαφθοράς! Σε χτεσινή του συνάντηση με το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας συζητήθηκε η πραγματοποίηση νέων ελέγχων στις νοσοκομειακές μονάδες όλης της χώρας, όχι για να διαπιστωθεί η δραματική κατάσταση που βιώνουν καθημερινά εργαζόμενοι και ασθενείς, όχι για τις συνθήκες Υγείας και Ασφάλειας, όπου οι έλεγχοι και η παρακολούθηση από Γιατρούς Εργασίας και Τεχνικούς Ασφάλειας είναι ανύπαρκτοι, όχι για τις τεράστιες ελλείψεις σε νοσηλευτικό, ιατρικό και άλλο προσωπικό.

Προφανώς και το υπουργείο Υγείας γνωρίζει πόσο εκρηκτική είναι η κατάσταση στα νοσοκομεία, η ίδια η πολιτική που εφαρμόζει έχει «συμβάλει» στο ζοφερό τοπίο. Αλλωστε, πάνω στη βρώμικη προπαγάνδα για «καταπολέμηση της σπατάλης» και για τον «εξορθολογισμό» των δαπανών, στηρίχτηκε το πετσόκομμα της δημόσιας και δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ενώ την ίδια στιγμή οι επιχειρηματικοί όμιλοι του τομέα φαρμάκου και ιατροτεχνικών υλικών κερδοφορούν ασύστολα, αυξάνοντας τις τιμές. Ούτε ένα ευρώ από την καταπολέμηση της διαφθοράς δε θα πάει για την ανάπτυξη σύγχρονων, δημόσιων και δωρεάν δομών Υγείας. Αντίθετα, όλο και περισσότερο θα υποβαθμίζονται, όλο και περισσότερα χρήματα θα καλούνται ασφαλισμένοι και ασθενείς να πληρώσουν. Την ίδια ώρα, μέσα σε συνθήκες καταστροφής σε ό,τι απέμεινε από το δημόσιο τομέα Υγείας και τη ρότα εμπορευματοποίησής του, η διαφθορά μάλλον θα φουντώνει, αφού η κρίση και η κυριαρχία επιχειρηματικών ομίλων σε Υγεία - Φάρμακο είναι ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη τέτοιων φαινομένων.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Επικίνδυνος ο «γεωστρατηγικός ρεαλισμός»

Απειλή για το μέλλον του λαού είναι η διακήρυξη του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά, την περασμένη Πέμπτη από το βήμα της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ, αναφορικά με το ρόλο της χώρας ως «ισχυρού προπυργίου» των ιμπεριαλιστών στην περιοχή. Συγκεκριμένα είπε: «Το λέμε συνεχώς προς τα έξω, σε κάθε συνομιλητή μας: Κοιτάξτε το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, ναι, αλλά υπάρχει και η γεωστρατηγική θέση και ο προβληματισμός γύρω από αυτόν τον περίγυρο, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η Ελλάδα. Το λέμε συνεχώς, το λέμε τώρα που φλέγεται η Μέση Ανατολή. Πάρτε το παράδειγμα της Συρίας. Η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι "το ισχυρό προπύργιο" της Ευρώπης στην περιοχή». Γιατί εντάσσει ακόμη πιο βαθιά την Ελλάδα στους ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς σχεδιασμούς στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η τοποθέτηση αυτή δείχνει ότι η άρχουσα τάξη αναδεικνύει τη γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας ως ένα μέσο για έξοδο από την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου, δείχνοντας πανέτοιμη για συμμετοχή σε πόλεμο, προσδοκώντας στήριξη από τους ιμπεριαλιστές συμμάχους της και εξασφάλιση μιας καλύτερης θέσης στη μοιρασιά της λείας με θύμα το λαό. Καθόλου τυχαίο δεν είναι πως ο Α. Σαμαράς συνδέει το «οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας» με τη «γεωστρατηγική θέση» της, ζητώντας ουσιαστικά αξιοποίηση αυτής της θέσης. Με δεδομένη μάλιστα την αναφορά στη Συρία και τη Μ. Ανατολή, γίνεται σαφές πως η «αξιοποίηση» αυτή έχει να κάνει με ακόμα βαθύτερη εμπλοκή στα βρώμικα, επικίνδυνα για τους λαούς ιμπεριαλιστικά σχέδια στην Ανατολική Μεσόγειο για τα πετρέλαια, το φυσικό αέριο, τους δρόμους μεταφοράς τους. Ο λαός μας έχει πικρή πείρα από τέτοια «αξιοποίηση» της θέσης της χώρας και εμπλοκής της στους ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς, όπως με τη συμμετοχή στους δύο παγκόσμιους πολέμους, τη «μικρασιατική εκστρατεία» και την «εκστρατεία στην Ουκρανία» κατά της νεαρής Σοβιετικής Ενωσης, τον πόλεμο στην Κορέα κλπ. Σήμερα η συνέχεια αυτή της εμπλοκής συντελείται μέσω της συμμετοχής στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Ταυτόχρονα η σύνδεση εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, της καπιταλιστικής κρίσης και των πολεμικών γεγονότων στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου, με ετοιμότητα για συμμετοχή της Ελλάδας σε όλο το «παιχνίδι», δείχνει και τη «διέξοδο» που ετοιμάζουν όταν θα έχει ολοκληρωθεί η λεηλασία των εργαζομένων. Η «ανάπτυξη» που θα ακολουθήσει θα είναι μια συνέχεια και χωρίς προηγούμενο κλιμάκωση της επιθετικότητας απέναντι στο λαό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων (εφοπλιστές, ενεργειακοί όμιλοι, μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις) και ένταση της εκμετάλλευσης με άλλοθι την «ανταγωνιστικότητα». Ομως αυτή η «ανάπτυξη», εκτός από «αναιμική» για το λαό, θα είναι και ένα παιχνίδι με τη φωτιά, καθώς θα κατευθύνεται από τους ανταγωνισμούς μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενωσης - ΗΠΑ από τη μια και Ρωσίας - Κίνας από την άλλη. Αν λοιπόν ο Αν. Σαμαράς διεκδικεί για λογαριασμό της αστικής τάξης βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που εξελίσσονται στην Αν. Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, ο λαός πρέπει να διεκδικήσει και να επιβάλει τους δικούς του στόχους για άμεση απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Είναι προϋπόθεση, όρος απαράβατος για να υπάρχει διέξοδος, για να υπάρχει μέλλον.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ