Παπαγεωργίου Βασίλης

Κοντά 1,5 εκατομμύρια έχουν φτάσει οι άνεργοι. Εχουν απολυθεί από επιχειρήσεις στις οποίες επίσης δεν έχει γίνει απεργία. Οι συγκεκριμένες απολύσεις είναι επίσης άμεσο αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης (είναι άλλο πράγμα η ανεργία σε «ομαλές» συνθήκες όταν οι καπιταλιστές «παράγουν» και χρησιμοποιούν την ανεργία πιέζοντας έτσι και προς τα κάτω τους μισθούς).

Για το ξεπέρασμα αυτής της κρίσης καταστρέφονται και κεφάλαιο και εργαζόμενοι.

Αυτήν την αλήθεια προσπαθούν να αποφύγουν διάφοροι, γιατί η αποδοχή της δείχνει στους εργάτες με τι έχουν να παλέψουν. Οτι για να εξαλειφθούν τα αποτελέσματα της κρίσης, που η ίδια είναι αποτέλεσμα της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, πρέπει να φύγει από τη μέση η αιτία, δηλαδή το καπιταλιστικό κέρδος, δηλαδή η ιδιοποίηση από τους καπιταλιστές της κοινωνικά παραγόμενης εργασίας.

Κι όμως η «Καθημερινή» με το χτεσινό κύριο άρθρο της ισχυρίζεται ότι η «Χαλυβουργία» απειλείται με κλείσιμο «όχι λόγω της κρίσης» αλλά γιατί «ένα τμήμα των συνδικαλιστών δεν ενδιαφέρεται για τη διατήρηση πολύτιμων θέσεων εργασίας». Γνωρίζει ο αρθρογράφος πως πρώτοι απ' όλους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι εκλεγμένοι από αυτούς συνδικαλιστές ενδιαφέρονται να είναι ανοιχτά τα εργοστάσια. Σπεκουλάρει, όμως, για να καλύψει το μόνο πραγματικό γεγονός: Οτι οι καπιταλιστές -και ο συγκεκριμένος, ο Μάνεσης- προσπαθούν να ξεπεράσουν την κρίση χτυπώντας τους εργάτες. Γνωρίζουν πως αυτό στο οποίο επιμένει ο Μάνεσης είναι να δουλεύουν οι εργάτες στο καμίνι με 500 ευρώ μισθό. Οι εργάτες από τη μεριά τους ξέρουν πως μπορούν να έχουν και ικανοποιητικό μεροκάματο και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, όταν ο πλούτος που παράγουν δεν πάει στο σεντούκι του Μάνεση. Αυτό είναι το πρόβλημα. Σ' αυτό το πρόβλημα ζητάει λύση η «Καθημερινή» με τσάκισμα των εργατών. Ε, οι εργάτες έχουν διαφορετική απάντηση στο πρόβλημα: Μπορούν χωρίς αφεντικά!

Τη βολική για τον ίδιο αλλά επιζήμια για το λαό λογική των ίσων αποστάσεων επιλέγει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι αφορά στις εξελίξεις στη Συρία, την ώρα που η ιμπεριαλιστική επέμβαση κλιμακώνεται και αντικειμενικά προκύπτει επιτακτικά η ανάγκη της αγωνιστικής εγρήγορσης των εργαζομένων, συνολικά του ελληνικού λαού. Ανάγκη που δεν υπηρετείται με μισόλογα και με απόκρυψη της αλήθειας.

Σε ανακοίνωσή του λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για «εμφύλιο πόλεμο στη Συρία» και για «πάνω από 17 χιλιάδες νεκρούς στη Συρία από το Μάρτη του 2011, που άρχισε η συριακή λαϊκή εξέγερση»! Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει τα τεκταινόμενα στη Συρία περίπου ως εξής: Από τη μια το «τυραννικό οικογενειοκρατικό καθεστώς Ασαντ δεν θέλησε να ακούσει ούτε στιγμή τα αιτήματα της λαϊκής εξέγερσης για δημοκρατία και ελευθερία» και από την άλλη «οι αντικαθεστωτικοί (...) δεν θέλουν να συζητήσουν μια συμβιβαστική λύση ώστε να τερματιστεί η αιματοχυσία». Και κάπου στη μέση αυτών ο «εξεγερμένος» λαός κατά το ΣΥΡΙΖΑ, που υφίσταται τη διαμάχη «καθεστωτικών» - «αντικαθεστωτικών».

Εκτιμά ότι «η συνέχιση του εμφυλίου πολέμου δίνει προσχήματα για την εκπόνηση σχεδίων για μια στρατιωτική επέμβαση τύπου Λιβύης» και μέμφεται την ελληνική κυβέρνηση γιατί «απουσιάζει από τις ειρηνικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται διεθνώς»!

Αυτή είναι η αφήγηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά μακράν απέχει της πραγματικότητας. Η Συρία βρίσκεται προ πολλού στο μάτι του κυκλώνα και αποτελεί το πεδίο εκδήλωσης σκληρών ανταγωνισμών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που παρεμβαίνουν απροκάλυπτα προκειμένου να προωθήσουν τα συμφέροντά τους (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, αλλά και Τουρκία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Ισραήλ, όπως και Ρωσία και Κίνα). Οπως ακριβώς έπραξαν και στην περίπτωση της Λιβύης, το παράδειγμα της οποίας είναι αποκαλυπτικό και δεν επιτρέπει κανενός είδους αμφιβολία για το γεγονός ότι οι ιμπεριαλιστές δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να βάλουν στο χέρι τις πλουτοπαραγωγικές πηγές όπου Γης....

Θα έπρεπε να γνωρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι οι «αντικαθεστωτικοί» που επιδιώκουν την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία είναι υποκινούμενοι και χρηματοδοτούμενοι από το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία, ενώ η Τουρκία είναι εκείνη που μέσω των εδαφών της τους τροφοδοτεί με όπλα. Το «Εθνικό Συριακό Συμβούλιο» μέσα από την ιστοσελίδα του, εμφανίζεται να έχει 140 μέλη, με σημαντική συμμετοχή «Αδελφών Μουσουλμάνων», τα περισσότερα εκ των οποίων είναι εκτός Συρίας, με τόπο διαμονής τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Τουρκία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, αραβικές χώρες και χώρες της Μέσης Ανατολής. Μια ματιά στα βιογραφικά τους αποκαλύπτει πολλά για το ποιόν και το ρόλο τους.

Δεν ενδιαφέρονται όλοι αυτοί φυσικά για τη «δημοκρατία και την ελευθερία» του λαού της Συρίας. Ενδιαφέρονται για το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τους δρόμους μεταφοράς τους, ποιας χώρας τα μονοπώλια θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος αλλά και τη θέση κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης σε μια περιοχή με γεωστρατηγική σημασία.

Ο κίνδυνος γενικευμένης πολεμικής σύρραξης είναι υπαρκτός και θα έχει ολέθριες συνέπειες για τους λαούς της περιοχής μας. Τούτη την ώρα καθαρά πρέπει να ειπωθεί ότι το μέλλον της Συρίας είναι υπόθεση του λαού της. Αυτός έχει την ευθύνη να αποφασίσει για την πορεία της χώρας του. Τούτη την ώρα μισόλογα δεν χωράνε. Οι λαοί πρέπει να οργανώσουν την αντίστασή τους στις επεμβάσεις, να εναντιωθούν μαζικά στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στο καπιταλιστικό σύστημα που τον προκαλεί. Ειδικότερα ο ελληνικός λαός οφείλει να ορθώσει ανάστημα για να μη συρθεί η Ελλάδα σε ένα νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να μη χρησιμοποιηθεί η βάση της Σούδας ούτε να υπάρξει οποιαδήποτε άλλη διευκόλυνση της επέμβασης.

Το «νέο σχολείο» δεν πετά έξω μόνο την ολόπλευρη μόρφωση, αλλά και το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Προσπάθειες χρόνων από πλευράς κυβερνήσεων και ΕΕ να διαλύσουν τις εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση έχουν φέρει σήμερα τους εκπαιδευτικούς σε απόγνωση. Αναπληρωτές, ωρομίσθιοι, ελαστικά απασχολούμενοι εκπαιδευτικοί, είναι αυτή τη στιγμή άνεργοι και κανείς τους δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι θα κάνει το Σεπτέμβρη. Εκατοντάδες αναπληρωτές αδυνατούν να αποδεχτούν την πρόσληψή τους καθώς τα ψίχουλα με τα οποία αμείβονται, τους αναγκάζουν ούτε λίγο ούτε πολύ να... πληρώνουν από την τσέπη τους για να μπουν στην τάξη και να διδάξουν. Οσοι δεν μπορούν, τιμωρούνται με τη στέρηση του δικαιώματος ακόμα και να καταθέσουν αίτηση πρόσληψης για την επόμενη σχολική χρονιά. Αντί δηλαδή, για μόνιμους εκπαιδευτικούς, έχουμε μόνιμους ανακυκλούμενους ομήρους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για την τελική εξειδίκευση του νέου αντιλαϊκού «πακέτου», από κοινού με τη συγκυβέρνηση καταφθάνουν ξανά στην Αθήνα την ερχόμενη βδομάδα τα κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών Οργανισμών (ΕΕ-ΔΝΤ-Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Για ορεκτικό και μόνο η συγκυβέρνηση ήδη προχώρησε στις πρώτες εξειδικεύσεις. Συγκεκριμένα, με το χαράτσι πάνω στη λαϊκή κατοικία, που θα αποστείλουν στο αμέσως προσεχές διάστημα μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, την παραπέρα απογείωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης που θα βάλουν σε εφαρμογή από το φθινόπωρο φέτος. Για «ισοδύναμο» μέτρο, τάχα προκειμένου να αντικαταστήσουν τις περικοπές στα ειδικά μισθολόγια που ισχύουν σε κατηγορίες εργαζομένων στο δημόσιο, ανακοίνωσαν, τις προάλλες, την παραπέρα καρατόμηση στο εφάπαξ των εργαζομένων στο δημόσιο.

Τα παραπάνω, σε σύγκριση με αυτά που σχεδιάζουν, αποτελούν τις πρώτες τροχιοδεικτικές βολές. Θα κλιμακώσουν παραπέρα με νέα μέτρα, όπως με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, το σάρωμα των κάθε είδους κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων με την εφαρμογή ελάχιστων εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων, τέτοιων που να ανταποκρίνονται στις σημερινές νόρμες της ολοένα και εξαπλούμενης φτώχειας.

Οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν ούτε στιγμή για χάσιμο. Το «δεν μπορούμε να πληρώσουμε αβάσταχτους φόρους και μέτρα» να γίνει μέτωπο πάλης, δεμένο με την ανάγκη ικανοποίησης όλων των αναγκών τους, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική μέχρι την ανατροπή της.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με αφορμή τα χθεσινά γεγονότα στη Χαλυβουργία, οι Χρυσαυγίτες βγήκαν απ' τις τρύπες τους και φόρεσαν τη μάσκα του φίλου τάχα των εργατών. Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν, ισχυρίζονται μεταξύ άλλων: «Η Χρυσή Αυγή αναγνωρίζει τα δίκαια αιτήματα των απεργών και των απολυμένων της Χαλυβουργίας Ελλάδος. Καλεί την εργοδοσία να επιλύσει τα προβλήματα των εργαζομένων και την κυβέρνηση να πιέσει προς την κατεύθυνση αυτή, ώστε το εργοστάσιο να ξεκινήσει πάλι να λειτουργεί και να παράγει. Οι Ελληνες εργάτες δεν καπελώνονται από κανένα κομματικό χώρο. Η λήψη οποιουδήποτε κατασταλτικού μέτρου εναντίον τους είναι απαράδεκτη και η όποια εξέλιξη προς αυτήν την κατεύθυνση θα βαραίνει τη μνημονιακή συγκυβέρνηση». Είναι εξόφθαλμη η προσπάθεια να κοροϊδέψουν τους εργάτες, αλλά η δράση τους είναι πλέον γνωστή. Οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο ξέρουν ότι στην κρίσιμη φάση που αναζητούσαν στήριξη από τους συναδέλφους τους στο Βελεστίνο, οι Χρυσαυγίτες, μαζί με την πλειοψηφία στο εκεί σωματείο, με τους τοπικούς παράγοντες της σημερινής συγκυβέρνησης και τα συνδικαλιστικά τους στελέχη, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μη ριζώσει η απεργία στα εργοστάσια του Βόλου, διευκολύνοντας ανοιχτά την εργοδοσία και το κράτος της να χτυπήσουν συνολικά τους εργάτες της επιχείρισης, ανεξάρτητα από το εργοστάσιο στο οποίο εργάζονται. Τώρα, στον Ασπρόπυργο, παριστάνουν τους σύμμαχους των απεργών, τους οποίους μάλιστα διαχωρίζουν προκλητικά από κάθε μετανάστη εργάτη, για να καλλιεργήσουν ρατσιστικά αντανακλαστικά.

Το ίδιο επικίνδυνη είναι και η αντίληψη του «έξω τα κόμματα από τους αγώνες», όπως προβοκατόρικα υπονοείται με τους ισχυρισμούς περί «καπελώματος». Η «Χρυσή Αυγή» είναι δύναμη αντιδραστική, ενάντια στους εργάτες και τα πραγματικά τους συμφέροντα. Οσο για την προσπάθεια ορισμένων Μέσων, όπως ο ΣΚΑΪ, να ταυτίσουν το ΚΚΕ με τη «Χρυσή Αυγή», λέγοντας ότι από κοινού στηρίζουν τους απεργούς, μόνο σαν καραμπινάτη προβοκάτσια μπορεί να εκληφθεί, δείχνοντας το ποιους πραγματικά υπηρετεί η δράση των Χρυσαυγιτών. Μηχανισμός του συστήματος είναι η «Χρυσή Αυγή», στρατευμένος στην ίδια αντεργατική αποστολή που υπηρετούν και τα αστικά ΜΜΕ, των εφοπλιστών και των άλλων μεγαλοεργοδοτών.