Γρηγοριάδης Κώστας

Για ποια ψυχή, όμως, μιλά ο τέως υπουργός; Μήπως για τα συνθήματα «Στις 18 σοσιαλισμός», «Εξω από το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ», «Εξω οι βάσεις του θανάτου», «Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες», «Ο λαός στην εξουσία - το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση» και τόσα άλλα παρόμοια, που έχει πει κατά καιρούς το ΠΑΣΟΚ; Μα αυτά ποτέ δεν ήταν η ψυχή του. Γι' αυτό όχι μόνο δεν υλοποιήθηκαν - έστω και σε μικρό βαθμό - στις δυο περίπου δεκαετίες που κυβερνά, αλλά ούτε καν προσπάθεια δεν έγινε προς αυτή την κατεύθυνση. Η ψυχή του ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι με τα μεγάλα συμφέροντα. Αυτό που έχασε δεν είναι η ψυχή του, αλλά τα ψεύτικα φιλολαϊκά συνθήματα, με τα οποία την έκρυβε από τους εργαζομένους και το λαό.

Αναρωτιόμαστε, ποιο κόμμα κυβερνά τη χώρα. Ναι, μην παραξενεύεστε. Αυτό το ερώτημα βασανίζει το μυαλό μας αυτές τις μέρες, καθώς ο Ακης Τσοχατζόπουλος δηλώνει πως η κυβέρνηση εφαρμόζει νεοφιλελεύθερες πολιτικές και ξεζουμίζει τα λαϊκά στρώματα, ο Γερ. Αρσένης πως το ΠΑΣΟΚ έχασε την ψυχή του, ο υφυπουργός Αθλητισμού καταγγέλλει «συμμορίες που ελέγχουν το ποδόσφαιρο» και, τέλος πάντων, διάφορα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος κάνουν ανάλογες δηλώσεις, ακόμη και καταγγελίες.

Να έκαναν τέτοιες καταγγελίες και δηλώσεις στελέχη του όποιου κόμματος της αντιπολίτευσης, θα ήταν απολύτως λογικό, αλλά να τις κάνουν στελέχη του κυβερνώντος κόμματος και, μάλιστα, υπουργοί, μπορεί να σημαίνει μόνο δύο πράγματα: 'Η δεν κυβερνά το ΠΑΣΟΚ ή μας κοροϊδεύουν και, μάλιστα, χοντρά...

H «έμμεση απάντηση», που έδωσε ο Κ. Σημίτης στα όσα είπε στην κυριακάτικη συνέντευξή του ο Α.Τσοχατζόπουλος, αποτελούν πανηγυρική επιβεβαίωση και ομολογία ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δε διστάζει να ομολογήσει δημόσια ότι είναι ένα καθεστωτικό κόμμα που έχει στόχο τη διαχείριση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης στο πλαίσιο της νέας τάξης. Τι είπε ο Κ. Σημίτης; «Η αντιστοίχιση με το νέο κοινωνικό, πολιτικό και ιδεολογικό περιβάλλον δε συνιστά αλλαγή της φυσιογνωμίας μας ή έκπτωση από κάποιες αναλλοίωτες αλήθειες, αλλά μια διαρκή αναγκαιότητα, προκειμένου να εκφράζουμε το πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία». Με άλλα λόγια, η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος έχει συνειδητά επιλέξει να «προσαρμόζεται» διαρκώς και τελικά να υποτάσσεται σε ό,τι επιτάσσει το «νέο περιβάλλον», δηλαδή η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση και η νέα τάξη και οι επιδιώξεις της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας. Φυσικά, δεν υπάρχει ίχνος προοδευτικότητας σε αυτή την πολιτική και ιδεολογία που ακολουθεί η κυβέρνηση Σημίτη. Εξάλλου, το «εκσυγχρονιστικό εγχείρημα», για το οποίο κάνει λόγο ο πρωθυπουργός, είναι διαποτισμένο μέχρι το μεδούλι με τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και πολιτική. Είναι ένα βαθιά αντιδραστικό εγχείρημα. Και «οι ρήξεις και συγκρούσεις με τα καταστημένα συμφέροντα», φράση που επανέλαβε ο Κ. Σημίτης, δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από τη σύγκρουση με τα δικαιώματα και συμφέροντα των εργαζομένων. Ασφαλώς, ο Α. Τσοχατζόπουλος δεν έχει κάτι διαφορετικό να προτείνει ούτε κατά μία κεραία.

Και επειδή, μπορεί κάποιος να ισχυριστεί, ότι όλ' αυτά τα γράφουμε από αντιπολιτευτική και μόνο διάθεση, θα σας παραθέσουμε ένα ολόκληρο απόσπασμα, από το χτεσινό σημείωμα στην «Ελευθεροτυπία», του Γ. Καρελιά, γνωστού οπαδού του «εκσυγχρονισμού»: «Αν έπαιρνε κανείς τοις μετρητοίς τους τίτλους ορισμένων εφημερίδων των τελευταίων ημερών, θα έπρεπε να έχει ήδη πιστέψει δύο πράγματα: Πρώτον, ότι όπου να 'ναι οι "αριστεροί" του ΠΑΣΟΚ είναι στα πρόθυρα της αποχώρησης λόγω των αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις. Και, δεύτερον, ότι ο Ακης Τσοχατζόπουλος έχει στείλει τα... τανκς γύρω από το μέγαρο Μαξίμου, για να ανατρέψει - αυτός ο "σοσιαλιστής" - το "φιλελευθερίζοντα" Σημίτη. Οποιοι, όμως, διαβάζουν κάτω από τις γραμμές, γνωρίζουν ότι τίποτε απ' αυτά δε συμβαίνει. Η ιστορία του ΠΑΣΟΚ είναι γεμάτη από τέτοια. Σε κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζει, οργανώνει πολυπληθείς και θορυβώδεις συνάξεις (άλλοτε "εθνικά συμβούλια", άλλοτε "συνδιασκέψεις"), που κατά κανόνα εκτονώνουν τις όποιες αντιδράσεις και προσφέρουν στην κυβέρνησή του το αναγκαίο άλλοθι για τη συνέχεια. Επί Ανδρέα Παπανδρέου, οι δυσκολίες ξεπερνιόνταν με μετάθεση του ενδιαφέροντος σε κάτι παράλληλο και εντυπωσιακό, με μεγάλα λόγια. Επί Σημίτη, πλην αυτής της μεθόδου, υπάρχει και η άλλη, της εργασιοθεραπείας...».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θα τους ανεχθούμε, τι να κάνουμε, διότι τέλος πάντων κάτι πρέπει να πουν γι' αυτή την ιστορία... Εμείς βέβαια ξέρουμε ότι κάθε Αμερικάνος Πρόεδρος... Αμερικάνος είναι και όχι οτιδήποτε άλλο. Το ίδιο και «οι άνθρωποι του Προέδρου».

ΠΟΛΥ ΣΤΙΣ... ΔΙΕΘΝΕΙΣ σχέσεις το έριξε η πολιτική ηγεσία της χώρας. Στην Ιταλία πάει σήμερα ο Σημίτης, για να ανταλλάξει απόψεις με τον ομόλογό του Τζουλιάνο Αμάτο, ενώ ο Καραμανλής πάει σήμερα στις Βρυξέλλες, γιατί είναι αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Μέχρι κι ο Χριστόδουλος κόλλησε το... μικρόβιο και άφησε τα δημοψηφίσματα (αυτά για τα οποία ήθελε να «βάλει στο κόλπο» και τους Βορειοηπειρώτες, όπως λέει) και άρχισε να ασχολείται με το αν θα πρέπει να επισκεφθεί ο Πάπας την Ελλάδα την άνοιξη.

Γενικώς εδώ φαίνεται τα προβλήματα τα έχουμε λυμένα και αποφάσισαν ότι και... η υπόλοιπη Ευρώπη έχει δικαίωμα στη σοφία και τις καινοτόμες πολιτικές τους!

ΕΞΑΙΡΕΤΑ τα σενάρια που διαβάσαμε σε μερικές εφημερίδες χτες σχετικά με τη «μεγάλη ρήξη» του... σοσιαλιστή Ακη και του εκσυγχρονιστή Σημίτη στο ΠΑΣΟΚ. Αν τα πιστέψουμε, είναι θέμα μηνών ο... μέγας εμφύλιος.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Καμία σχέση, βέβαια, με την αλήθεια δεν έχουν οι ισχυρισμοί του υπουργού. Ακόμη κι αν δεχτεί κανείς, ότι τα 450 δισεκ. δραχμές, θα δοθούν στα εκατομμύρια των εργαζομένων και πάλι, ο υπουργικός ισχυρισμός είναι ένα μεγάλο ψέμα. Πρώτον, γιατί η αντιλαϊκή φορολογική πολιτική της κυβέρνησης εισπράττει από τους εργαζόμενους πολύ περισσότερα, απ' όσα η... κοινωνική της ευαισθησία «μοιράζει». Στο νέο κρατικό προϋπολογισμό, για παράδειγμα, προβλέπεται αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων, κατά 870 δισεκ. δραχμές. Δεύτερον, γιατί τα καθαρά κέρδη των μερικών δεκάδων τραπεζών και μόνο, μέσα στο τρέχον έτος, ίσως και να ξεπεράσουν τα 450 δισεκ. δραχμές. Χώρια τα τεράστια κέρδη των υπόλοιπων μεγάλων επιχειρήσεων...

Και πολύ σταθμός αυτός ο «Φλας», που θα 'λεγαν και οι σημερινοί νέοι στη δική τους «γλώσσα»! Εχει κάτι δημοσιογράφους σκέτα λαγωνικά! Εχει κάτι προϊσταμένους που βάζουν τα «λαγωνικά» να ψάχνουν για τα εσωκομματικά και προσυνεδριακά του ΚΚΕ, τι να σας πω...

Για του λόγου το αληθές, μόλις χτες μία δημοσιογράφος από το «Φλας» πήρε τηλέφωνο μία συντρόφισσα, μέλος της ΚΟΒ στην οποία ανήκει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, για να τη ρωτήσει εάν και με πόσους ψήφους εκλέχτηκε η σ. Αλέκα Παπαρήγα, αντιπρόσωπος στη Συνδιάσκεψη!!!

Βλέπετε, στους υπεύθυνους του ραδιοσταθμού «Φλας» δε φτάνει το γεγονός ότι πρωτοστατούν στην αντιΚΚΕ επίθεση και στην άμεση πολιτική ανάμειξη στα εσωτερικά του ΚΚΕ όλο το προηγούμενο διάστημα, τώρα έχουν το θράσος να ενοχλούν και μέλη του ΚΚΕ, ασκώντας υποτίθεται δημοσιογραφία...

Πρόκειται για την αποθέωση της πολιτικής υποκρισίας και του εμπαιγμού των εργαζομένων. Ο λόγος για τον Κ. Καραμανλή, ο οποίος διάλεξε το χώρο ενός εργοστασίου βαριάς βιομηχανίας στην Ελευσίνα, για να εκφράσει την υποστήριξή του στις πιο σκληρές αντεργατικές επιλογές, που προωθεί η κυβέρνηση για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Ο πρόεδρος της ΝΔ, αν και διαπίστωσε με τα ίδια του τα μάτια τις άθλιες συνθήκες εργασίας και την άγρια εκμετάλλευση των εργατών, ωστόσο αυτό δεν τον εμπόδισε να ζητήσει την απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων και την ανάγκη τομών στο ασφαλιστικό! Κώφευσε στην κραυγή αγωνίας και στα αιτήματα των εργαζομένων, οι οποίοι του περιέγραψαν με σαφήνεια τις καταστροφικές επιπτώσεις από την εφαρμογή αυτών των μέτρων, και απλά χρησιμοποίησε το ντεκόρ του εργοστασίου για να δείξει τάχα την «ευαισθησία» του στα προβλήματα των εργαζομένων. Ομως, τα επικοινωνιακά κολπάκια και ο σκηνοθετημένος εξωραϊσμός μιας βάρβαρης πολιτικής, δεν μπορούν να κοροϊδέψουν πολλούς για πολύ. Ιδιαίτερα αυτούς που ζουν τα προβλήματα.

Πρωθυπουργέ,

τα «μέτρα» σου,

δεσμά

για τον εργάτη

και ο «διάλογος»,

που θες,

σωστή είναι

απάτη,

γι' αυτό κι εγώ

την πρόσκληση

σου αποστέλλω πίσω,

δε θα 'ρθω

στο «διάλογο»

για να «αυτοκτονήσω»!

*

Πρωθυπουργέ,

διάλογο «σικέ»,

εγώ δε θέλω,

δεν πέφτω

στην παγίδα σου,

δε βάζω το «καπέλο»,

εγώ στους δρόμους

πια θα βγω

μαζί σου να «μιλήσω»,

φωνάζοντας

τα «μέτρα» σου,

τα μαύρα,

πάρτα πίσω!

«Γιατί το μέλλον δε θα 'ρθει από μόνο του, έτσι νέτο-σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα και μεις...».