Το υπουργείο Παιδείας σπεύδει να κατακρίνει όποιον θέλει με συμβολικές κινήσεις να αντιδράσει κατά τη διάρκεια του γιορτασμού της 28ης Οκτώβρη. Υποστηρίζει, δε, πως «με αφορμή ανακοινώσεις που κάνουν λόγο για σχεδιασμένες ενέργειες με στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων, καλεί όλους να επιδείξουν το δέοντα σεβασμό στον εορτασμού της επετείου»! Το υπουργείο Παιδείας έχει το θράσος να μιλάει για εντυπώσεις και να κάνει μαθήματα Ιστορίας, μιλώντας για τη «μνήμη εκείνων που θυσίασαν τα πάντα για τη σωτηρία της πατρίδας, προτάσσοντας το εθνικό "εμείς" και όχι το προσωπικό, κομματικό ή συντεχνιακό "εγώ"»!
Καλύτερη απάντηση στην πρόκληση και την υποκρισία της κυβέρνησης είναι, όσο το δυνατόν, περισσότεροι μαθητές να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας (ΣΑΣΑ). Το ΣΑΣΑ καλεί τους μαθητές στην παρέλαση να φορέσουν το αυτοκόλλητο που έχει τυπώσει και στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα: «Δεν πληρώνουμε την κρίση τους», «Πατριωτισμός το δίκιο του λαού»! Στο αυτοκόλλητο απεικονίζεται στιγμιότυπο από τις κινητοποιήσεις των μαθητών μαζί μ' ένα σύμβολο της Αντίστασης, το «κάστρο του Υμηττού», όπου, τον Απρίλη του 1944, τρεις νέοι - μέλη της ΕΠΟΝ έδωσαν ηρωική μάχη με Γερμανούς και γερμανοτσολιάδες.
Χλευάζει το λαό
Πολλές φορές έχει χλευάσει το λαό ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Το έκανε και απ' τη συχνότητα του ρ/σ της ΝΕΤ δηλώνοντας: «Μάθαμε να ζούμε με δανεικά. Μπορούμε να ζήσουμε σαν χώρα με αυτά τα οποία παράγουμε; Είναι μεγάλο και σημαντικό αυτό το ερώτημα. Ισχυρίζομαι ότι είναι πάρα πολύ σκληρό. Αλλά, εν ανάγκη, θα χρειαστεί να γίνει και αυτό. Να μάθουμε να δουλεύουμε περισσότερο, αποδοτικότερα και παραγωγικότερα για να μπορέσουμε να ζήσουμε τα παιδιά μας. Τώρα ζούμε τα παιδιά μας με δανεικά. Οταν τελειώσουν τα δανεικά, θα φθάσουμε στον γκρεμό. Γιατί δεν προετοιμάζουμε τον ελληνικό λαό;»... Σε άλλη του συνέντευξη (ΦΛΑΣ) πρόσθεσε: «'Η Ευρώπη και δουλεία ή μόνοι μας και φτώχεια».
Ποιος, όμως, έμαθε να ζει με δανεικά; Τσούζει η αλήθεια για να την ομολογήσουν οι πολιτικοί της άρχουσας τάξης. Δικό της το χρέος ολόκληρο, δικά της δανεικά, όχι του λαού. Δικός της και ο αμύθητος πλούτος που παρήγε ο λαός και δεν του αναλογούσαν παρά ψίχουλα για να καλύπτει με το ζόρι στοιχειώδεις ανάγκες του. Αυτοί που καρπώθηκαν τον πλούτο, αυτοί που έβαλαν στο χέρι τα δανεικά, αυτοί και να πληρώσουν. Ο λαός δε χρωστάει τίποτα σε κανέναν. Και πάει πολύ ο εκπρόσωπος μιας τάξης κηφήνων να κουνάει το δάχτυλο στο λαό ζητώντας του να δουλεύει περισσότερο και αποδοτικότερα. Οσο κι αν δουλέψει ο λαός ποτέ δε θα δει άσπρη μέρα για όσο επιτρέπει να του κλέβουν το προϊόν του μόχθου του. Για όσο επιτρέπει στους άρπαγες να καθορίζουν τι, πώς, πόσο και πού θα παράγεται. Καιρός, λοιπόν, να ξεμπερδεύει με δαύτους. Οσο για τα διλήμματα του Καρατζαφέρη, να τα γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Ο λαός μπορεί να χαράξει πορεία που θα τον απομακρύνει και απ' τη δουλεία και απ' τη φτώχεια. Που θα τον οδηγήσει σε μια Ελλάδα όπου ο ίδιος θα κάνει κουμάντο και θα κατευθύνει τον πλούτο της στην ικανοποίηση των αναγκών του. Υπάρχει αυτός ο δρόμος και είναι στο χέρι του να τον ακολουθήσει.
«Επιτήρηση» και κυριαρχικά δικαιώματα
«
Η απομείωση του χρέους από μόνη της δεν θα επιλύσει τα προβλήματα της Ελλάδας... πρέπει να εφαρμοστούν επίσης οδυνηρές και απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Η αποστροφή αυτή από τη χτεσινή ομιλία της Α. Μέρκελ στο γερμανικό κοινοβούλιο επιβεβαιώνει, για ακόμα μια φορά, ότι στόχος των αποφάσεων που λαμβάνονται στη λυκοσυμμαχία δεν είναι η αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, αλλά η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Θωράκιση που περνά μέσα από τη δραστική υποτίμηση της τιμής της εργατικής δύναμης, του τσακίσματος των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων, της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και ιδιωτικοποίησης των πάντων. Αυτή ακριβώς τη στρατηγική υπηρετούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις ή κατ' ευφημισμόν αποκαλούμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Το πραγματικό μέλημα, λοιπόν, όλων των κυβερνήσεων της ΕΕ και όχι μόνο της γερμανικής, είναι η πλήρης εφαρμογή αυτών των μεταρρυθμίσεων. Από την άποψη αυτή, καθόλου δεν ενοχλεί την ελληνική κυβέρνηση και την πλουτοκρατία η «μόνιμη επιτήρηση» της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων που εξήγγειλε εκ νέου η Γερμανίδα καγκελάριος. Αλλωστε, αυτός είναι ο σκοπός της Ομάδας Δράσης της Κομισιόν με επικεφαλής τον Χορστ Ράιχενμπαχ, που έχει πιάσει δουλειά εδώ και κάμποσες βδομάδες με τις ευλογίες της κυβέρνησης. Αυτή η επιτήρηση, λοιπόν, είναι ευπρόσδεκτη και υποβοηθητική για την κυβέρνηση και καθόλου δε σκοτίζεται για την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, όταν πρόκειται να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Το ίδιο, φυσικά, ισχύει για τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, που επιχειρούν να συσκοτίσουν την πραγματικότητα με πατριωτικές κορόνες.
Κόντρα στην αντιλαϊκή επίθεση
Η επιτυχημένη 48ωρη απεργιακή μάχη και οι μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις της περασμένης βδομάδας αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη για τη συνέχιση και την κλιμάκωση του αγώνα των εργαζομένων εναντίον της άγριας αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής. Ωστόσο, η επίθεση που έχει εξαπολύσει το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας εντείνεται. Οι εξελίξεις δείχνουν πως η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της δε θα σταματήσουν εδώ. Οι επιχειρηματίες θα κλιμακώσουν την επίθεσή τους για να κερδίσουν στην κούρσα του ανταγωνισμού. Με τη συμφωνία για το «κούρεμα», τα μέτρα που ήδη έχουν ψηφιστεί τους προηγούμενους μήνες, το νέο αντιλαϊκό προϋπολογισμό, οι συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα θα είναι δραματικές.
Σε αυτό το πλαίσιο ανοίγουν μέτωπα πάλης για την εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Συγκεκριμένα:
Η συμφωνία για το λεγόμενο «κούρεμα του κρατικού χρέους» θα οδηγήσει στην ολοκληρωτική διάλυση το ήδη λεηλατημένο ασφαλιστικό σύστημα. Συντάξεις, παροχές, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θα υποστούν νέες περικοπές. Ηδη, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν έχουν να πληρώσουν για φάρμακα και υπηρεσίες Υγείας. Γέροντες έχουν να επιλέξουν αν θα αγοράσουν τα φάρμακά τους ή ένα πιάτο φαΐ.
Οι λαϊκές οικογένειες θα φτωχύνουν ακόμα περισσότερο. Στον ιδιωτικό τομέα, εργαζόμενοι θα απολυθούν, στο δημόσιο εκατοντάδες χιλιάδες τούς περιμένει η εφεδρεία, δηλαδή η απόλυση. Θα μειωθούν κι άλλο οι μισθοί. Μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, επιχειρήσεις καλούν τους εργαζόμενους να υπογράψουν επιχειρησιακές συμβάσεις, όπως στο ξενοδοχείο «Λήδρα Μάριοτ». Τα μικρομάγαζα που θα βάλουν λουκέτο θα αυξηθούν. Νέα ζευγάρια «βουλιάζουν» στα χρέη.
Ηδη, έχουν ξεκινήσει να φτάνουν τα νέα χαράτσια για τα ακίνητα με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Η κυβέρνηση απειλεί με άμεση διακοπή ρεύματος τα νοικοκυριά. Χρειάζεται απάντηση με οργανωμένη άρνηση πληρωμής με συνελεύσεις και αποφάσεις σε όλους τους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια, στη βιομηχανία, στα βαπόρια, παντού.
Στην πρώτη γραμμή είναι τα ζητήματα της Υγείας με τις συγχωνεύσεις και το κλείσιμο κλινικών και νοσοκομείων, με την πληρωμή των ιατρικών εξετάσεων, ενώ θα γίνουν νέες περικοπές της κρατικής χρηματοδότησης, όπως και στην Παιδεία. Ταυτόχρονα, η αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης θα έχει ως αποτέλεσμα πολλά νοικοκυριά να αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες τους για θέρμανση. Ηδη, σε κάποια σχολεία έχει κοπεί η παροχή φυσικού αερίου, λόγω έλλειψης χρημάτων. Τα παιδιά θα αρρωσταίνουν και θα χρειάζονται γιατρό και φάρμακα. Πού θα βρει λεφτά η λαϊκή οικογένεια γι' αυτές τις ζωτικές ανάγκες;
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, ο δρόμος είναι ένας: Να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, το σύνολο των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, την υπόθεση στα χέρια τους. Πρώτα απ' όλα, μέσα στους ίδιους τους τόπους δουλειάς, αξιοποιώντας την εμπειρία των Γενικών Συνελεύσεων, που πήραν μαζικό και μαχητικό χαρακτήρα όλο το προηγούμενο διάστημα, να υπάρξει οργάνωση και απειθαρχία στα εφαρμοζόμενα μέτρα. Τα ίδια τα Συνδικάτα με πρωτοβουλίες, με συσκέψεις, με συζήτηση εργάτη τον εργάτη, να δείξουν το δρόμο της αντίστασης, να απαιτήσουν να καταργηθούν όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι, να πούνε «τέλος στις θυσίες» για τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Η εργατική - λαϊκή οργάνωση μπορεί, μέσα απ' αυτή την πάλη, να ανοίξει το δρόμο για ακόμη πιο ριζικές λύσεις, για την ανάπτυξη προς όφελος του λαού.
Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ
Ληστεία διαρκείας στα Ταμεία...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΟΙ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ και όλων όσοι ακολούθησαν, περί του ότι δε θα υπάρξει πρόβλημα στα ασφαλιστικά ταμεία και τις συντάξεις μετά το «κούρεμα», είναι προφανώς το ανέκδοτο της βδομάδας, για να μην πούμε της χρονιάς.
Κι αυτό όχι γιατί έχουμε αντιρρήσεις για τις δυνατότητες του EFSF η όποιου άλλου πράγματος δημιουργήσουν οι αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής, ούτε λόγω των αναλογιστικών μελετών η οποιουδήποτε τεχνικού χαρακτήρα τερτιπιού.
Η ουσία είναι πως ακόμη και ...χωρίς κανένα «κούρεμα» οι πολιτικές τους οδηγούν τα Ταμεία στην καταστροφή! Επιδοτούν εργοδοτικές εισφορές, αυξάνουν την ανεργία, μειώνουν τις χορηγήσεις, ενισχύουν την εισφοροδιαφυγή, «παίζουν» ανενόχλητοι στις διεθνείς χρηματαγορές τα αποθεματικά.
Και μόνο γι' αυτούς τους λόγους, τα Ταμεία θα έχουν συνεχώς μεγαλύτερα ελλείμματα, οι συντάξεις θα μειώνονται και οι συνταξιούχοι θα αντιμετωπίζονται ως βάρος του προϋπολογισμού και φυσικό εμπόδιο για τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων.
Ε, φανταστείτε τι έχει να γίνει αν μειωθεί ακόμη περισσότερο η περιουσία των Ταμείων λόγω «κουρέματος». Αυτά για να μη ...μας δουλεύουν κι από πάνω. (Κι ας μην ξεχνάμε ότι ...ψήνουν και αναλογιστικές μελέτες για τα επικουρικά!).
ΜΕΓΑΛΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ έχει προκύψει για το τι ακριβώς θα κάνει ο Χορστ Ράιχενμπαχ στην Ελλάδα. Θα υπογράφει ή δε θα υπογράφει; Θα εγκρίνει ή δε θα εγκρίνει; Θα συζητά με τους υπουργούς ή θα τους ελέγχει;
Προφανώς όλα αυτά θα κριθούν στην ...πράξη, γιατί όσο και να θέλουν να τα κρύψουν δεν είναι αυτό δυνατό.
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι μόνο ποιες θα είναι οι αρμοδιότητες του Ράιιχενμπαχ και ποιες της κυβέρνησης. Το μεγάλο θέμα είναι για τα συμφέροντα ποιανού θα συνεργάζονται και οι δύο μαζί.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Και είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι οι αποφάσεις τους θα είναι κατά των εργαζομένων και υπέρ του κεφαλαίου. Οποιος και να υπογράφει, τελικά...
Αντικομμουνισμός φαιού δημοσιολόγου
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ο δημοσιολόγος Τ. Μίχας στο «Protagon» του Στ. Θεοδωράκη γράφει σχετικά με την οργανωμένη δολοφονική επίθεση στη διαδήλωση του ΠΑΜΕ: «Η ελληνική αστυνομία παρέδωσε χωρίς καν να της ζητηθεί τον ρόλο της τήρησης της έννομης τάξης στους φαιοκόκκινους φασίστες του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ (...) Είναι πλέον το μοναδικό κόμμα στον κόσμο που περήφανα διακηρύσσει την σταλινική αλητεία ως την πολιτική πρακτική την οποία ασπάζεται και ακολουθεί». Τέτοιο σχόλιο πράγματι μόνο φαιά - φασιστική δημοσιογραφία μπορεί να το κάνει. Γιατί ο ξετσίπωτος αντικομμουνισμός περί «σταλινικής αλητείας» μόνο από τέτοιου φυράματος, της αλητείας, δήθεν δημοσιολόγους μπορεί να πουληθεί. Και να υπηρετηθεί ταυτόχρονα προς τέρψιν διαφόρων κρατικών, ιμπεριαλιστικών επιτελείων και υπηρεσιών, από τις οποίες εκπορεύεται για να αναπαραχθεί από πρόθυμους της ανάλογης «ενημέρωσης»... Ας τον χαίρεται και η πλουραλιστική εφημερίδα που προάγει την προβοκάτσια, με την οποία συνεργάζεται.
Αποδέσμευση από ΕΕ και λαϊκή εξουσία
Η συμμετοχή των ιδιωτών, δηλαδή των εκπροσώπων των τραπεζών και των επιχειρηματικών ομίλων, στη χτεσινή Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης, δεύτερη φορά μετά τη σύνοδο της 21ης Ιούλη, έρχεται να δείξει με πανηγυρικό τρόπο τον ουσιαστικό ρόλο που παίζει το χρηματιστικό κεφάλαιο στις αποφάσεις της λυκοσυμμαχίας. Τα αδιέξοδα και «ζόρια» της καπιταλιστικής κρίσης τους οδηγούν να αφήσουν στην άκρη τα προσχήματα, αφήνοντας πλέον να διαφανεί καθαρά το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ ως δικτατορίας των μονοπωλίων. Στα όργανα της ΕΕ συμμετέχουν πλέον ανοικτά και επίσημα οι εκπρόσωποι του IIF, δηλαδή της «διεθνούς των τραπεζών», καταθέτοντας εισηγήσεις και προτάσεις για τις αποφάσεις που πρέπει να λάβουν οι ηγέτες της ΕΕ. Διαχρονικά βέβαια και από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της, η ΕΕ υπηρετούσε τα συμφέροντα των μονοπωλίων, όμως τώρα πια το ομολογεί με τον πιο κραυγαλέο τρόπο. Στη φάση αυτή φαίνεται πεντακάθαρα ότι τα όργανα της λυκοσυμμαχίας έχουν μετατραπεί σε επιτελεία που διευθύνουν τον πόλεμο διαρκείας κατά των λαών. Φυσικά, οι λαοί δεν περίμεναν τη συμμετοχή των «φυσικών» εκπροσώπων των μονοπωλίων στα όργανα της ΕΕ για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Εδώ και δεκαετίες, ιδιαίτερα μετά το Μάαστριχτ, δεν θυμούνται να υπάρχει κάποια απόφαση που να μην είναι εχθρική για τα λαϊκά συμφέροντα. Είναι καιρός να συνειδητοποιηθεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική εντός των πλαισίων της ΕΕ. Χρειάζεται αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία και ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία.
Με όπλο τα ψέματα
Απίθανα ψέματα επινοούν οι υπέρμαχοι των βάρβαρων μέτρων του μνημονίου προκειμένου να υπερασπιστούν και να βγάλουν λάδι την ουσία της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής. «Το πρόβλημα είναι, κακά τα ψέματα, ότι αυτά τα δύο χρόνια, από την υπογραφή του μνημονίου μέχρι σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει τηρήσει ούτε μία από τις δεσμεύσεις της», ισχυρίστηκε προκλητικά η Ντ. Μπακογιάννη και συμπλήρωσε στο ίδιο ύφος: «Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να το εξηγήσεις σε έναν Γερμανό, ο οποίος σου λέει "γιατί δεν κάνατε ούτε μία αποκρατικοποίηση;"». Ψεύδεται συνειδητά βέβαια η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας, ακριβώς για να προστατεύσει την εφαρμοζόμενη πολιτική που η ίδια και το κόμμα της υπηρετούν με πάθος. Γιατί αλλιώς θα 'πρεπε να παραδεχθεί ότι ο λαός έχει οδηγηθεί σε κατάσταση εξαθλίωσης και ανέχειας, επειδή ακριβώς τηρήθηκαν και με το παραπάνω οι δεσμεύσεις του μνημονίου: Η σφαγή των μισθών και των συντάξεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η εφεδρεία - απολύσεις στο Δημόσιο, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, το «λουκέτο» σε σχολεία και νοσοκομεία, το κόψιμο των φαρμάκων, η διάλυση των προνοιακών δομών κ.ο.κ. περιλαμβάνονταν στις δεσμεύσεις του μνημονίου και υλοποιούνται μέχρι κεραίας. Τυχόν «καθυστερήσεις» στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας οφείλονται περισσότερο σε αντικειμενικούς λόγους παρά στην έλλειψη βούλησης εκ μέρους της κυβέρνησης. Σε κάθε περίπτωση, ο κίνδυνος για το λαό δεν είναι η μη εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου, αλλά η εφαρμογή τους, για την οποία πιέζουν «εν χορώ» όλα τα αστικά κόμματα. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να παρεμποδίσει την εφαρμογή τους με στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και εξουσίας.
Πατριωτισμός η ανατροπή τους
Μέσα στη δίνη των ανταγωνισμών για τον επιμερισμό της ζημιάς από την ελληνική -και όχι μόνο- ελεγχόμενη χρεοκοπία και με τις λαϊκές αντιδράσεις να κλιμακώνονται ολοένα και πιο οργανωμένα στην Ελλάδα, το σύνολο των αστικών κομμάτων, από κοντά και οι οπορτουνιστές, με έναν πρωτόγνωρο συντονισμό, σηκώνουν τις τελευταίες ώρες κουρνιαχτό για το ενδεχόμενο να απολέσει η χώρα μέρος της κυριαρχίας της, αν προχωρήσουν οι προτάσεις που προβλέπουν ότι τα διακρατικά όργανα της ΕΕ θα αποκτήσουν μεγαλύτερες αρμοδιότητες στην υλοποίηση του προγράμματος των ανατροπών, που περιλαμβάνουν οι δανειακές συμβάσεις με την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση εκτοξεύει ψευτοπατριωτικές κορόνες για «κόκκινες γραμμές», η ΝΔ κινδυνολογεί ότι η χώρα θα γίνει «προτεκτοράτο» (!), το ΛΑ.Ο.Σ. κράζει για Ελλάδα «υπό κατοχή» και οι οπορτουνιστές καταγγέλλουν ότι η κυβέρνηση «είναι του κλότσου και του μπάτσου στην ΕΕ». Και ποιοι τα λένε όλα αυτά; Τα κόμματα που θυμήθηκαν όψιμα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, είναι τα ίδια που το 1992 ψήφισαν το Μάαστριχτ. Τη συνθήκη μετεξέλιξης της ΕΟΚ σε ΕΕ, στην οποία προβλεπόταν η παραχώρηση στα διακρατικά όργανα της λυκοσυμμαχίας σημαντικού μέρους της δικαιοδοσίας που είχαν οι εθνικές κυβερνήσεις, χάριν των γενικών συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Η συνθήκη του Μάαστριχτ προέβλεπε την ΟΝΕ, στο πλαίσιο της οποίας το σύνολο της δημοσιονομικής πολιτικής αποφασίζεται σε διακρατικά όργανα.
Είναι τα κόμματα - θεματοφύλακες της ΕΕ, στο πλαίσιο της οποίας το 70% της εθνικής νομοθεσίας αποτελεί μεταφορά κοινοτικών οδηγιών. Οι ίδιοι μάλιστα βρίσκουν το θράσος να χρησιμοποιούν σαν παράδειγμα απώλειας εθνικής κυριαρχίας το γεγονός ότι η χώρα δεν μπορεί να παράγει όσα αγροτικά προϊόντα χρειάζεται και θέλει, κρύβοντας ότι η ΚΑΠ είναι δικό τους δημιούργημα, εξοντωτικό για την αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα και τους φτωχομεσαίους αγρότες. Κρύβουν ακόμα ότι το ζήτημα της μεγαλύτερης εμπλοκής της ΕΕ στην υλοποίηση των δανειακών συμφωνιών δεν προέκυψε από το πουθενά. Προωθείται στα πλαίσια της «οικονομικής διακυβέρνησης», την οποία στηρίζουν όλοι, πλην ΚΚΕ, με το ιδεολόγημα ότι έτσι βαθαίνει η πολιτική ενοποίηση της ΕΕ. Αυτά λένε τα αστικά κόμματα, αυτά λέει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.
Οι ίδιες δυνάμεις, ταυτίζουν τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας με το ΝΑΤΟ ή τον ευρωστρατό, κάτω από την ομπρέλα των οποίων έχουν γίνει οι μεγαλύτερες παραχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού και τους συμμάχους τους. Ολοι τους προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν το λαό ότι το πολιτικό ζήτημα σήμερα συνίσταται δήθεν στην κηδεμονία της χώρας, για να στρέψουν την πάλη του σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια. Εκεί όπου το λαϊκό κίνημα θα σκιαμαχεί με δήθεν σύγχρονους κατακτητές, σε συμμαχία με την αστική τάξη και τα κόμματά της, που είναι ο πραγματικός αντίπαλος. Πατριωτισμός είναι η πάλη για την παρεμπόδιση της βάρβαρης πολιτικής και την ανατροπή της. Ταυτίζεται με τον οργανωμένο παλλαϊκό αγώνα, για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία, για μονομερή διαγραφή του χρέους.
Feeds
