«Καλούμε την πολιτική ηγεσία των συναρμόδιων υπουργείων να θέσει το νυστέρι της εξυγίανσης μέχρι το κόκαλο». Αυτή την έκκληση απευθύνουν η Ελληνική Ομοσπονδία Τυφλών (ΕΟΤ) και ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών (ΠΣΤ) στην κυβέρνηση σχετικά με την υπόθεση των 625 «τυφλών - μαϊμού» στη Ζάκυνθο, οι υποθέσεις των οποίων διερευνώνται.
Παρότι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ευθύνονται γι' αυτήν την κατάσταση, αξιοποιούν την εξαθλίωση για να στήσουν πελατειακούς μηχανισμούς και στη συνέχεια για να πετσοκόψουν επιδόματα και αναπηρικές συντάξεις, η ΕΟΤ καλεί στην πραγματικότητα τον «δολοφόνο να διαλευκάνει το φόνο»! Σε μια φάση απίστευτης βαρβαρότητας η ΕΟΤ επιλέγει να στηρίξει με όλες τις δυνάμεις μια κυβέρνηση που στέλνει αδίστακτα το λογαριασμό της καπιταλιστικής κρίσης στα ΑμΕΑ και τις οικογένειές τους.
Στην ίδια ανακοίνωση η ΕΟΤ και ο ΠΣΤ προτείνουν «την αυστηροποίηση του συστήματος πιστοποίησης της αναπηρίας και παροχής επιδομάτων». Προτείνουν αυτό που σχεδιάζει η κυβέρνηση με την Κάρτα Αναπηρίας ή Λειτουργικότητας, την οποία θα προμηθεύονται τα άτομα με αναπηρία αναλόγως όχι της αναπηρίας τους, αλλά του κατά πόσο «λειτουργικά» είναι! Αντί να ζητά η Ομοσπονδία επέκταση των επιδομάτων και των συντάξεων που δίνονται με το σταγονόμετρο, σιγοντάρει την κυβέρνηση στις απάνθρωπες περικοπές. Ας πάρει θέση η ΕΟΤ: Θεωρεί τυφλό αυτόν που διαθέτει το 1/10 της όρασής του ή ταυτίζεται με τη θέση της κυβέρνησης ότι τυφλός είναι εκείνος που έχει το 1/20 της όρασης; Δικαιούται επίδομα ή όχι; Οι υπόλοιπες κουβέντες περί «τυφλών - μαϊμού» και διαφάνειας είναι εκ του πονηρού...
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το νομοσχέδιο για το «Θεσμικό πλαίσιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, τις συλλογικές οργανώσεις και την επιχειρηματικότητα του αγροτικού κόσμου - Οργάνωση της εποπτείας του Κράτους», επιχειρεί να εκσυγχρονίσει, στα πλαίσια των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, τους συνεταιρισμούς, δίνοντας κύριο βάρος στις Ομάδες Παραγωγών και τις αγροτικές εταιρικές συμπράξεις, ώστε καλύτερα να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα μεγαλοαγροτών και επιχειρηματιών, καθώς και η συγκέντρωση γης και παραγωγής στους λίγους. Επιχειρείται να πεταχτούν έξω οι φτωχομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι που εξαναγκάζονται να έχουν και εξωγεωργικό εισόδημα προκειμένου να επιβιώσουν, αφού προβλέπεται να είναι εκτός των νέων μορφών αγροτικών οργανώσεων οι «ανενεργοί» και «μη επαγγελματίες» αγρότες και συνεταιρισμοί. Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες αποδεικνύεται πόσο αναγκαία και ωφέλιμη για τους μικρομεσαίους αγρότες είναι η πρόταση του ΚΚΕ για τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, για μια άλλη αγροτική ανάπτυξη, ενάντια στα μονοπώλια, στους επιχειρηματικούς ομίλους και τους μεγαλοαγρότες. Ανάπτυξη που θα συμφέρει το λαό και θα υλοποιείται με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και λαϊκό έλεγχο, θα στηρίζεται στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς και στις κρατικές, καθετοποιημένες αγροτικές παραγωγικές μονάδες, θα εξασφαλίζει μόνιμη και σταθερή δουλειά στους μικρομεσαίους αγρότες και θα αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες της χώρας για την παραγωγή επαρκών, φτηνών, ποιοτικών και υγιεινών τροφίμων, αλλά και πρώτων υλών για τη μεταποιητική βιομηχανία. Με την εθελοντική συνένωση του μικρού και πολυτεμαχισμένου κλήρου σε μεγάλους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, με την αξιοποίηση της επιστήμης και της σύγχρονης τεχνολογίας και με την ολόπλευρη στήριξη του κράτους, θα αυξάνεται η παραγωγικότητα της γης. Προϋπόθεση, όμως, για όλα αυτά είναι η ανατροπή των συσχετισμών σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία.
Από τα όρια του καπιταλισμού όμως δεν ξέφυγε, τουναντίον μέσα σε αυτά κινείται και γιγαντώνεται όσο κι αν προσπαθούν να την τιθασεύσουν σε βάρος φυσικά των λαών και των εργαζομένων.
Κι όσο θα υπάρχουν οι εκμεταλλευτικές σχέσεις, πάντα θα υπάρχουν κρίσεις και διαχειριστές μονοπωλιακών συμφερόντων όπως ο Ζ. Μπαρόζο και οι όμοιοί του.
Εν τω μεταξύ, έχουν αρχίσει και οι εκτιμήσεις διαφόρων διεθνών οίκων και μελετητικών ιδρυμάτων που τώρα μιλάνε για την ... πτώχευση της Ιταλίας!
Εμείς, επειδή ξέρουμε από τέτοια, τους βεβαιώνουμε ότι η πτώχευση των Ιταλών μισθωτών και συνταξιούχων είναι εξαιρετικά πιθανή. Η πτώχευση των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των πολυεθνικών της απίθανη.
Α, ΜΑΛΙΣΤΑ. Τώρα σε όλους φαίνεται πως «κάτι βρωμάει» στις σχέσεις του Δημοσίου με την τράπεζα Proton Bank. Είναι αυτές οι κόντρες και τα συμφέροντα βλέπετε...
Οχι πως θα ...παγώναμε από έκπληξη, αν όντως κάτι πονηρό συμβαίνει, όμως αυτό που συμβαίνει με τις σχέσεις του Δημοσίου, με το σύνολο του τραπεζικού συστήματος δεν τους φαίνεται ύποπτο;
Μήπως κάτι δεν πάει καλά, όταν φορολογείται ο συνταξιούχος των 500 ευρώ και επιδοτείται με δεκάδες δισεκατομμύρια κάθε ιδιωτική τράπεζα της χώρας, ενώ όπως έλεγε προχτές και ο υπουργός Οικονομικών τους δίνουν και «35 δισεκατομμύρια για καβάντζα».
Ομως, δυστυχώς, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αυτό δε μοιάζει για ...σκάνδαλο. Περισσότερο για «συμβολή στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας» - όπως λέει η κυβέρνηση - τους φαίνεται.
Φυσικά η «άγνοια» του προέδρου δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια πρόφαση για να κρυφτούν τα εξελισσόμενα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, που σχετίζονται και με τον ανταγωνισμό στην Ενέργεια και τις γεωστρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Οι μακελάρηδες των λαών σε όλο τον κόσμο, που έχουν σπείρει τα στρατεύματά τους παντού, πάει πολύ να μας δουλεύουν κατάμουτρα...
Οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης για το «νέο Σχέδιο Μάρσαλ» - τη φορά αυτή έρχεται από την ΕΕ μετά τις αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής και όχι από τις ΗΠΑ - δεν είναι ικανές για να θολώσουν την ιστορική πραγματικότητα και το γεγονός ότι πλευρές του παλιού «Σχεδίου Μάρσαλ» πληρώνει ακόμα ο ελληνικός λαός και αποτελούν μέρος του χρέους για την αντιμετώπιση του οποίου υποτίθεται θα υπάρξει το νέο «Σχέδιο Μάρσαλ».
Οπως είναι γνωστό και από την Ιστορία, το «Σχέδιο Μάρσαλ» - στην ουσία αποτέλεσε μέρος - ήταν σε εφαρμογή του περιβόητου «Δόγματος Τρούμαν» για «ανάσχεση της κομμουνιστικής απειλής». Σε εφαρμογή, λοιπόν, αυτών των σχεδίων ήρθε η λεγόμενη «Αμερικανική Στρατιωτική Βοήθεια», που υλοποιήθηκε με τα προγράμματα FMF. Αυτή η «βοήθεια» ήταν δανεισμός από τις αμερικανικές τράπεζες που με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκε σε υψηλότοκα δάνεια, η ουρά των οποίων φθάνει μέχρι το σημερινό δημόσιο χρέος, για το οποίο γίνεται λόγος και πάνω του στήνεται η επιχείρηση ισοπέδωσης των λαϊκών κατακτήσεων. Γι' αυτά τα προγράμματα ποτέ δε δόθηκαν ολοκληρωμένα επίσημα στοιχεία γιατί τα διαχειρίζονταν κατευθείαν οι Αμερικανοί και μόνο κατά καιρούς υπήρξαν ορισμένες αναφορές.
Το έτος 2000 το συσσωρευμένο χρέος προς τράπεζες των ΗΠΑ, εξαιτίας αυτού του λόγου, ξεπερνούσε τα 6,3 δισ. δολάρια (δάνεια και τόκοι). Το 2002 ο τότε υπουργός Εθνικής Αμυνας είχε δηλώσει στη Βουλή απαντώντας σε Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ ότι η κυβέρνηση δε διαθέτει στοιχεία πέρα από αυτά που έχουν οι ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα ότι: «Τα στοιχεία του χρέους από το έτος 1994 και μετά τηρούνται από το υπουργείο Οικονομικών. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία που μας έχουν κοινοποιηθεί από τις ΗΠΑ, τα οφειλόμενα τοκοχρεολύσια για δάνεια FMF (για το έτος 2001) ανέρχονται σε 523,25 εκατομμύρια δολάρια. Διευκρινίζεται ότι οι παρατηρούμενες αυξήσεις, σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό, οφείλονται στη μεγάλη διαφοροποίηση της ισοτιμίας του δολαρίου με τη δραχμή»!
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για το θέμα αυτό ήταν και o πρώην αρχηγός ΓΕΣ, στρατηγός Κ. Παναγιωτάκης, ο οποίος καταθέτοντας στις 17/11/2008, ως μάρτυρας σε Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που διερευνούσε τις προμήθειες εξοπλιστικών προγραμμάτων, που έγιναν επί υπουργίας των Α. Τσοχατζόπουλου και Γ. Παπαντωνίου, είχε πει ότι η Ελλάδα επί πολλά χρόνια δεχόταν από τις ΗΠΑ ό,τι περίσσευε, αφού «παίρναμε οπλικά συστήματα τα οποία ήταν σάπια, με τις λεγόμενες βοήθειες και τα προγράμματα FMF. Ο,τι περίσσευε μας δίνανε».
Τα συμπεράσματα είναι εύκολα για το τι επιφυλάσσουν στον ελληνικό λαό με το «νέο Σχέδιο Μάρσαλ». Εξήντα τουλάχιστον χρόνια πισωγύρισμα και μηδενισμό του «κοντέρ» των κατακτήσεών του. Και τότε και τώρα προορισμός αυτών των χρημάτων είναι τα ταμεία του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Εκτός εάν με την οργανωμένη πάλη του ο λαός, το ταξικό κίνημα βάλουν φραγμό και οδηγήσουν στην ανατροπή αυτών των σχεδίων.
Υπερασπίζονται το εγκληματικό νομοσχέδιο με κροκοδείλια δάκρυα: Για τους χρήστες που μπαίνουν στη φυλακή. Με την ισχύουσα νομοθεσία, η πλειοψηφία των χρηστών που συλλαμβάνονται με ποσότητες ναρκωτικών για προσωπική χρήση δεν μπαίνουν φυλακή. Η δική τους αστική Δικαιοσύνη είναι αυτή που στέλνει στη φυλακή ακόμη και τα παιδιά που έχουν απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά, επειδή έκλεψαν μια ζάντα αυτοκινήτου ή ένα πορτοφόλι όταν ήταν στη χρήση. Το ΚΚΕ θέλει τους χρήστες μακριά από τη φυλακή, σε προγράμματα απεξάρτησης και ενταγμένους στην κοινωνία.
Αποκωδικοποιώντας ψέματα και ιδεολογήματα, ο στόχος τους μένει απογυμνωμένος. Να βάλουν στο χέρι το μυαλό και την ψυχή της νεολαίας. Να θεσμοθετήσουν ένα νόμιμο κοινωνικό περιθώριο, δημιουργώντας στρατιές μόνιμων και νόμιμων εξαρτημένων που θα μένουν αμέτοχες και αδρανείς απέναντι στην πολιτική λαιμητόμο που έχουν στήσει και κατακρεουργούν δικαιώματα, κατακτήσεις, ελευθερίες, την ίδια τη ζωή.