Δηλαδή, ο «έμπειρος» στο ξεπούλημα ΛΑ.Ο.Σ. μέμφεται την κυβέρνηση όχι βεβαίως γιατί ξεπουλά αλλά γιατί δεν «σπρώχνει» πρώτα τον ...«κατιμά» και μετά τα «φιλέτα»! Ισως θα πρέπει να μεταλαμπαδεύσει την εμπειρία του στην κυβέρνηση. Να της διδάξει ενδεχομένως πώς γίνεται να πουλήσεις στους ενδιαφερόμενους τον «κατιμά» για «φιλέτο», γιατί απ' την εμπειρία του θα έπρεπε να γνωρίζει ότι τα «φιλέτα» ενδιαφέρουν τους αγοραστές.
Σε κάθε περίπτωση και πέρα απ' τις αστειότητες, ο ΛΑ.Ο.Σ. επιχειρεί και μ' αυτό το σύντομο σχόλιο να πείσει το λαό ότι το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, γης κλπ. είναι μοιραίο και ότι το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να διασωθούν σε πρώτη φάση τα φιλέτα και αν χρειαστεί να βγουν κι αυτά στο σφυρί αλλά σε δεύτερη φάση. Το ίδιο δηλαδή για το οποίο προσπαθεί να πείσει για το σύνολο της αντιδραστικής αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται. Οτι είναι μονόδρομος, ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Μόνο που οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται για να ενισχύεται το κεφάλαιο και όχι για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Και οι ιδιωτικοποιήσεις είναι σε βάρος του λαού αφού συνοδεύονται από μέτρα τσακίσματος του λαϊκού εισοδήματος, των εργασιακών σχέσεων και της έντασης της εκμετάλλευσης. Για το λαό υπάρχει άλλος δρόμος. Που μπορεί να τον επιβάλλει με την πάλη του καταργώντας την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Γυρνώντας καταρχήν την πλάτη, εγκαταλείποντας τις πολιτικές δυνάμεις του συστήματος που προσπαθούν να τον πείσουν για το αντίθετο. Μπαίνοντας στην οργανωμένη ταξική πάλη, συμπορευόμενος με το ΚΚΕ.
Μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη στο 15%. Αυτή είναι εδώ και καιρό η σημαία της «εναλλακτικής πρότασης» της ΝΔ και βασική δήθεν διαφωνία της με την εφαρμοζόμενη πολιτική. Φυσικά, δεν υπήρχε καμία διαφωνία ουσίας, αφού τόσο η κυβέρνηση όσο και η τρόικα επιδιώκουν σταθερά την απαλλαγή του κεφαλαίου από πάσης φύσεως «κρατικά βάρη», αλλά ταυτόχρονα ήθελαν να ικανοποιήσουν και τους «δανειστές». Τώρα όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και η κυβέρνηση προαναγγέλλει ότι με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο το Σεπτέμβρη, εκτός των άλλων, θα μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές για τα κέρδη στο 15% από 20% που είναι σήμερα. Η υιοθέτηση όμως αυτής της πρότασης αφαιρεί από την ηγεσία της ΝΔ κάθε πρόσχημα ψευδοαντιπολίτευσης και καταδεικνύει ταυτόχρονα την πλήρη σύμπλευση και στήριξη στα βάρβαρα μέτρα που προωθούνται από κυβέρνηση και τρόικα. Αποδεικνύεται επιπλέον ότι η συναίνεση δεν είναι μόνο στην πράξη και επί της ουσίας, αλλά και σε επίπεδο διακηρύξεων και ρητορικής, πράγμα που εδώ και καιρό επιδιώκουν η πλουτοκρατία και οι ξένοι σύμμαχοι, προκειμένου να αυξηθεί η «δύναμη πυρός» των αστικών κομμάτων για να περάσουν τα φρικτά μέτρα. Είναι καιρός, λοιπόν, ο λαός να χειραφετηθεί από τα κόμματα και την εξουσία του κεφαλαίου και να βάλει πλώρη για τη δική του εξουσία, που μοναδικό γνώμονα θα έχει την ικανοποίηση των αναγκών του.
Μας πήραν χαμπάρι! Είναι ξεκάθαρο, τουλάχιστον για τους ξένους δημοσιογράφους, ότι το μεγάλο κεφάλαιο που θα δραστηριοποιηθεί σε έναν τόπο χωρίς περιορισμούς, με ένα ασύδοτο πλέγμα νόμων και ρυθμίσεων, σαν αυτό που σχεδιάζει και προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι, εν δυνάμει, επικίνδυνο γι' αυτό τον τόπο.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Π. Γερουλάνος στη γερμανική εφημερίδα «SUDDEUTSCHE ZEITUNG», ρωτήθηκε: «Η Ελλάδα θέλει έναντι 50 δισ. ευρώ να ιδιωτικοποιήσει κρατική περιουσία. Ορισμένοι φοβούνται ότι κερδοσκόποι μπορεί να διαπράξουν ασχήμιες στις ακτές».
Και η απάντηση του υπουργού, ήταν: «Οι ακτές της Ελλάδας δεν πρέπει ποτέ να φαίνονται όπως της Ισπανίας, για το σκοπό αυτό ετοιμάζουμε νομοσχέδια».
Σοβαρά; Τι νομοσχέδια ετοιμάζουν; Μήπως το χωροταξικό, που στοχεύει στην ανάπτυξη της τουριστικής κατοικίας σε συνδυασμό με ξενοδοχειακά μεγαθήρια, με ένα επενδυτικό νομοθετικό πλαίσιο που καθημερινά εξελίσσεται ώστε οι ενδιαφερόμενοι επιχειρηματίες να απαλλάσσονται από έξοδα, άδειες, περιβαλλοντικούς περιορισμούς, πολεοδομικούς κανόνες και ό,τι άλλο μπορεί να τους «κακοφανεί» για να επενδύουν και να βγάζουν τεράστια κέρδη πολλαπλά σε βάρος των εργαζομένων που ούτε δυνατότητα χρήσης των ακτών μπορούν να έχουν ενώ θα δουλεύουν με μισθούς πείνας στους τουριστικοεπιχειρηματίες;
Με την κυβέρνηση να βαφτίζει αυθαίρετα κάθε είδους προϋπόθεση επιχειρηματικής δραστηριότητας «γραφειοκρατικό εμπόδιο», να το ταυτίζει σκόπιμα με «υπερβολές» που τάχα εμποδίζουν τις επενδύσεις και την ανάπτυξη (την καπιταλιστική), και να το καταργεί μέσα σε μια νύχτα;
Με το «Μεσοπρόθεσμο», που προβλέπει ακόμη και την αποκλειστική χρήση σε ακτές, παραλίες, αιγιαλούς, απο το κεφάλαιο;
Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει. Αυτό που έγινε στην Ισπανία, ακριβώς αυτό θα γίνει και στην Ελλάδα. Απλά, πιο εύκολα. Και με τελικό θύμα, πάντα το λαό, τους εργαζόμενους που θα αποκλειστούν και από τις παραλίες, που θα καλούνται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να έχουν πρόσβαση σε αυτό που τους ανήκει...
Φυσικά, «καλά» ...γι' αυτούς και τους περίφημους «πιστωτές», πράγμα που σημαίνει, αυτομάτως, «άσχημα» για κάθε μισθωτό, ή συνταξιούχο, ή μικροεπαγγελματία.
Και γιατί δεν αγχώνονται στο υπουργείο Οικονομίας; Μα, γιατί ξέρουν πολύ καλά τι έχουν ψηφίσει με βάση το δόγμα «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά».
Στο τέλος του χρόνου, βλέπετε, περιμένουν να εισπράξουν «έκτακτες εισφορές», «τέλη επιτηδεύματος», «αναδρομικά αφορολόγητα» και όλα όσα σκέφτηκαν για να κάνουν μία ακόμη φοροεπιδρομή στην τσέπη του λαού.
Αν δεν φτάσουν πάλι ούτε αυτά, δεν τους πολυπειράζει. Εχουν μπόλικες ακόμη προτάσεις αφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων.
Μόνο που ο κόσμος έχει φτάσει στο ...«δεν πάει άλλο» και τα «ραβασάκια» που ετοιμάζουν πυρετωδώς οι Εφορίες για τους επόμενους μήνες κάθε άλλο παρά θα ...φτιάξουν το κέφι σε οποιονδήποτε.
Οπότε εκεί στο υπουργείο Οικονομίας, αλλά και στου Μαξίμου, καλύτερα να αρχίσουν να αγχώνονται. Οχι για τα έσοδα, αλλά για την ...έξοδο.
«ΝΑ ΚΑΤΕΥΝΑΣΤΟΥΝ τα πνεύματα στις ευρωπαϊκές χρηματαγορές», ζήτησε η Α. Μέρκελ από τον Σ. Μπερλουσκόνι, γι' αυτό, λέει, πρέπει άμεσα να κατατεθεί ένα πρόγραμμα λιτότητας για την Ιταλία!
Μάλλον εκεί που νομίζαμε ότι η Ευρώπη έχει φτάσει σε ένα νέο μεσαίωνα, τελικά κάναμε λάθος. Εχει πάει ακόμη παραπίσω, σε εποχές πανάρχαιες και βάρβαρες.
Τότε που πίστευαν σε πνεύματα και για τον ...«κατευνασμό» τους έκαναν ανθρωποθυσίες. Γιατί ακριβώς αυτό σημαίνουν τα προγράμματα λιτότητας, που όσο περνάει ο καιρός θα γίνονται ολοένα και χειρότερα.
Το πρόβλημα της κοινωνίας, λένε οι κομμουνιστές, είναι η οικονομική καπιταλιστική κρίση και όχι το δημόσιο χρέος, που οι κυβερνώντες το παρουσιάζουν ως τον μπαμπούλα στο όνομα του οποίου παίρνονται τα αντιλαϊκά μέτρα.
Η αλήθεια, όμως, είναι εντελώς διαφορετική και αυτό αποδεικνύεται ακόμα και με τους αριθμούς. Τι λένε αυτοί;
Πρώτον, τα 330 δισ. ευρώ χρέους της Ελλάδας, είναι σταγόνα στον ωκεανό των 42,6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων που είναι το παγκόσμιο κρατικό χρέος.
Δεύτερον, όλα, μηδενός εξαιρουμένου, τα μεγάλα καπιταλιστικά κράτη, έχουν χρέος που το κουβαλάνε δεκαετίες και με αυτό χρηματοδοτούν τις διάφορες ομάδες των κεφαλαιοκρατών τους. Για παράδειγμα, πάνω από 10 τρισ. δολάρια είναι το χρέος που έχουν ξεχωριστά οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία, περί τα 2 τρισ. έχουν χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Μ. Βρετανία, ακόμα 1,6 τρισ. έχει η Γαλλία και πάει λέγοντας.
Τρίτον, το χρέος που δημιούργησαν στη δική μας χώρα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, από το 1993 μέχρι και το 2008, για μια ολόκληρη δεκαπενταετία, δηλαδή, κινούνταν σε επίπεδα γύρω από το 110-115% του ΑΕΠ.
Στο ερώτημα, γιατί αφού τόσα χρόνια, τόσο οι κυβερνήσεις του δικομματισμού όσο και οι εταίροι τους στους διάφορους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς πορεύονταν με τέτοιο χρέος, ξαφνικά τώρα σήκωσαν τέτοιο θόρυβο, που το ζήτημα έγινε παγκοσμίου ενδιαφέροντος, η απάντηση είναι μία και μοναδική: Το χρέος από 111% το 2008, εκτοξεύθηκε στο 142% του ΑΕΠ το 2010 και συνεχίζει αυξανόμενο. Μόνο που αυτό δε συνέβη επειδή άρχισε αίφνης να καλπάζει το χρέος, αλλά επειδή ξέσπασε η οικονομική κρίση, που οδήγησε σε απόλυτη μείωση το ΑΕΠ της χώρας.
Αρα, και με αυτή την έννοια επιβεβαιώνεται ότι το πρόβλημα δεν είναι το χρέος, αλλά η κρίση.
Από την ίδια την πείρα του ο λαός γνωρίζει πολύ καλά ότι όταν ακούει τους κυβερνώντες να μιλάνε για «πάταξη της φοροδιαφυγής» και «κυνήγι φοροφυγάδων» η καμπάνα κτυπά για τον ίδιο. Είναι απολύτως σίγουρο ότι ξεκινά νέα άγρια φοροεπιδρομή για τα λαϊκά νοικοκυριά, που «συνοδεύεται» με νέες φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και τώρα. Η νέα ρύθμιση για τα ληξιπρόθεσμα χρέη, για παράδειγμα, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα περιλαμβάνει νέες ευνοϊκές (διάβαζε χαριστικές) ρυθμίσεις για μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου. Η βούληση άλλωστε της κυβέρνησης έχει φανεί με ξεκάθαρο τρόπο με την κατάθεση τροπολογίας από τον προηγούμενο υπουργό Οικονομικών, με την οποία επιχειρούνταν η παραγραφή ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο ύψους 24 δισ. ευρώ. Ομως στο όνομα της είσπραξης αυτών των χρεών η κυβέρνηση θα «νομιμοποιήσει» την ιδιωτικοποίηση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών και το λουκέτο σε 200 εφορίες, όπως προβλέπεται στο «μεσοπρόθεσμο». Πραγματικός στόχος της κυβέρνησης, όπως και των προκατόχων της, είναι να απαλλάξει πλήρως το κεφάλαιο από φορολογικά «βάρη», βάζοντας ταυτόχρονα πιο βαθιά το χέρι στις τσέπες των γνωστών υποζυγίων, των μισθωτών και των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων. Αποκορύφωμα της πολιτικής αυτής είναι η μείωση των συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη στο 15% από 20% σήμερα, όπως εδώ και καιρό «φωνάζει» η ηγεσία της ΝΔ και βέβαια οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου. Αν ο λαός δεν αποφασίσει να τους αντιμετωπίσει στα ίσα, βάζοντας δηλαδή θέμα εξουσίας, η αντιλαϊκή λαίλαπα δεν πρόκειται να αναχαιτιστεί.