Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενα κόμμα, του οποίου ο πρόεδρος μόλις προχτές δήλωσε με κυνισμό: «Εμείς, ως Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, το δώρο το οποίο εφέτος προσφέρουμε, είναι μία τριήρη. Και αυτό, για να δείξουμε από πόσο μακριά ερχόμαστε οι Ελληνες, και πόσο μακρύτερα μπορούμε να πάμε, αρκεί στις δύσκολες στιγμές να "τραβάμε κουπί" που ξέρουμε καλά»!!!

Η υποκρισία, οι καθημερινές προκλήσεις του ΛΑ.Ο.Σ. σε βάρος ενός λαού, που τσακίζεται, δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητα. Κόμμα επιζήμιο και επικίνδυνο για το λαό να καταδικαστεί ως τέτοιο και όχι μόνο στην κάλπη.

Υπάρχει ελπίδα για το λαό αν οι κεφαλαιοκράτες πειστούν να βάλουν τους εργάτες συνεταίρους στα κέρδη! Μόνο που δε μας λέει τον τρόπο με τον οποίο θα πειστούν τα μονοπώλια να μοιραστούν τα κέρδη τους, ο Π. Λαφαζάνης κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε χτεσινή του δήλωση, με αφορμή την άνοδο των spreads, αναφέρει μεταξύ άλλων: «ενόψει του καινούργιου χρόνου η μόνη ελπίδα για τον τόπο και το λαό να ανακόψουν καταστροφικές εξελίξεις, βρίσκεται στη συμπαράταξη των δυνάμεων της Αριστεράς και στο ενιαίο αγωνιστικό μέτωπο των εργαζομένων, με στόχους: την απεμπλοκή της χώρας από την τρόικα και το μνημόνιο - την αμφισβήτηση και επαναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους - την εθνικοποίηση των τραπεζών - τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους - τη δίκαιη αναδιανομή του πλούτου - την ανασυγκρότηση του Δημοσίου για την επεξεργασία και εφαρμογή ενός νέου αναπτυξιακού, παραγωγικού, κοινωνικού και οικολογικού προοδευτικού προγράμματος με σοσιαλιστική προοπτική»...

Παραλείπει μια κρίσιμη λεπτομέρεια ο Π. Λαφαζάνης. Το κεφάλαιο και την εξουσία του. Που θα τη διατηρεί όσο διατηρεί στα χέρια του τα μέσα παραγωγής. Μ' αυτά τι θα γίνει; Σε έναν τόπο δεν μπορεί να κάνουν δύο κουμάντο, και το κεφάλαιο και ο λαός. Δε χωράνε και οι δύο. Πράγματι ο λαός μπορεί να απαλλαγεί κι από την τρόικα κι από το μνημόνιο κι από τα χρέη, με την προϋπόθεση ότι θα απαλλαγεί από την εξουσία της πλουτοκρατίας. Τότε μόνο μπορεί να απολαμβάνει τον πλούτο που παράγει, τότε μόνο η ανάπτυξη θα υπηρετεί τα συμφέροντά του και τις ανάγκες του, όταν η εξουσία θα είναι λαϊκή. 'Η τα μονοπώλια ή ο λαός. Αλλος δρόμος, που να τους συμφέρει όλους, δεν υπάρχει!

Μια παράταιρη συζήτηση ξεκίνησε στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο (ΩΚΚ) με αφορμή την επιστολή του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του ΩΚΚ Π. Αλιβιζάτου «προς τους ασθενείς και τους συνοδούς αυτών».

«Σας γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με την νομοθεσία που διέπει το ΩΚΚ, απαγορεύεται απολύτως στο ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό του, η αποδοχή οιασδήποτε υλικής εύνοιας, ιδίως χρημάτων από ασθενείς ή οικείους αυτών» αναφέρεται στην επιστολή στην οποία υπογραμμίζεται: «Η καταβολή των πάσης φύσεως αμοιβών, νοσηλίων, επισκέψεων, εξετάσεων κλπ. γίνεται αποκλειστικά στο Ταμείο του ΩΚΚ, το οποίο και εκδίδει νόμιμες, θεωρημένες αποδείξεις-τιμολόγια παροχής υπηρεσιών». Και η επιστολή καταλήγει με την παράκληση προς τον ασθενή να ενημερώσει τη διοίκηση του ΩΚΚ σε περίπτωση που κάποιος γιατρός, νοσηλευτής ή διοικητικός υπάλληλος ζητήσει απ' τον ασθενή την «καταβολή οποιουδήποτε χρηματικού ποσού» - υποσχόμενη ότι αυτή η ενέργεια δεν θα έχει καμία επίπτωση στην περίθαλψη του ασθενούς.

Ακολούθησαν ανακοινώσεις της Επιστημονικής Ενωσης Ιατρών (ΕΕΙ) και του Σωματείου Εργαζομένων στο ΩΚΚ. Η ΕΕΙ ζητά την απόσυρση της επιστολής γιατί είναι προσβλητική για το ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό καθώς «η διαφάνεια δεν εξασφαλίζεται με διάχυση ευθυνών». Το Σωματείο των εργαζομένων ζητά απ' τη Διοίκηση του ΩΚΚ «αποδείξεις και ουσιαστικά επιχειρήματα» για όσα ισχυρίζεται.

Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Γιατί τα όποια φαινόμενα παραοικονομίας ή των άγριων χαρατσιών, αναπτύσσονται στα πλαίσια της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας από - πρωτίστως - τον ιδιωτικό τομέα, τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου - όπου ανήκει το ΩΚΚ - αλλά και το δημόσιο τομέα. Το πρόβλημα δεν είναι πού κατατίθεται το χαράτσι. Αν δηλαδή θα κατατίθεται κάτω απ' το τραπέζι ή νομίμως στο ταμείο. Το θέμα είναι να σταματήσει. Και αυτό μπορεί να γίνει με την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας και τη δημιουργία ενός ενιαίου καθολικού, δημόσιου συστήματος Υγείας, με δωρεάν υπηρεσίες για όσους τις έχουν ανάγκη.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εφεξής - όπως διαβάζουμε τουλάχιστον στις φίλα προσκείμενες εφημερίδες - το δίλημμα θα είναι ...διαρκείας. Παραμένει ανοιχτό για όλο το 2011!

Οσο για τη χρησιμότητα της τακτικής αυτής, αρκεί να σας θυμίσουμε ότι αμέσως μετά την πρώτη χρήση της, το ΠΑΣΟΚ έσπευσε να καταργήσει τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, να μειώσει τους μισθούς στο Δημόσιο και να ψηφίσει έναν αντιλαϊκό προϋπολογισμό.

Φανταστείτε, δηλαδή, τι έχουν στο μυαλό τους για του χρόνου! Και μην πάει το μυαλό σας μόνο στις ήδη ανακοινωμένες νομοθετικές ρυθμίσεις για το Γενάρη. Τουλάχιστον ...4 επικαιροποιήσεις μνημονίου έχει η ερχόμενη χρονιά...

ΚΙ ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ότι όλη αυτή η φιλολογία αναπτύσσεται λόγω του διαρκώς μειούμενου αριθμού της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτούν.

Βλέπετε, οι πολυεθνικές, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι τράπεζες ενδιαφέρονται να «περνάνε» οι ρυθμίσεις τους. Λίγο τους νοιάζει ποιου χρώματος ή απόχρωσης βουλευτές τις ψηφίζουν.

Και σας βεβαιώνουμε ότι έχουν αρκετά μεγάλη κοινοβουλευτική «καβάντζα» για τα μέτρα που θέλουν να περάσουν. Αλλωστε, οι περισσότεροι «πρόθυμοι» έχουν ήδη εκδηλωθεί...

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ το υπουργείο Οικονομικών έχει, από ό,τι μαθαίνουμε, πολλή δουλειά. Αποτιμά τη δημόσια περιουσία. Να ξέρουμε τι έχουμε, βρε παιδί μου...

Μόνο που τους βλέπουμε λίγο ...άτολμους στη διάρκεια των συμβάσεων παραχώρησης! Τι είναι 40 και 50 χρόνια; Γιατί όχι 100 ή 200; Στους ...αιώνες θα κολλήσουμε τώρα;

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ενας διάλογος με τον Ριζοσπάστη», γράφει η «Εποχή» στον υπέρτιτλο ενός άρθρου της σχετικά με τη θέση του ΚΚΕ για την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ. Διαβάζοντας ωστόσο το άρθρο, ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι η «Εποχή» έχει ανοίξει διάλογο με τον εαυτό της και μόνο, προσπαθώντας προφανώς να λύσει τις ιδεολογικές και πολιτικές αντιφάσεις στο εσωτερικό του χώρου που εκπροσωπεί. Αξιοποιώντας κατά το δοκούν αποσπάσματα από ομιλίες της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, η «Εποχή» προσπαθεί να πείσει ότι το ΚΚΕ έχει αλλάξει τη θέση του για την αποδέσμευση από την ΕΕ. Λίγες αράδες πιο κάτω, η εφημερίδα αλλάζει άποψη και αποφαίνεται ότι το ΚΚΕ μπορεί και να μην έχει μετατοπιστεί, αλλά η θέση του ότι «το θέμα της αποδέσμευσης συνδέεται με τον άλλο δρόμο ανάπτυξης» ενδεχόμενα να αποτελεί μια ...«λεπτομερέστερα επεξεργασμένη» θέση. Στη βάση αυτών των υποκειμενικών εκτιμήσεων και αυθαίρετων κρίσεων, η «Εποχή» καταλήγει σε κάλεσμα «κοινής δράσης» με το ΚΚΕ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι πρώτη φορά ακούει το ΚΚΕ να λέει πως η αποδέσμευση προς όφελος του λαού προϋποθέτει την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου σε εθνικό επίπεδο! Λέει η «Εποχή»: «Ωραία, διαφωνούμε για τον προσφορότερο και ρεαλιστικότερο δρόμο για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Μπορούμε όμως συνεχίζοντας τη θεωρητική διένεξη γι' αυτό το πολύ ενδιαφέρον, αλλά όχι απολύτως επίκαιρο ζήτημα να συμπράξουμε για την απόκρουση της πολιτικής του μνημονίου, σε συνεργασία μάλιστα με όσες δυνάμεις στις άλλες χώρες συμφωνούμε;». Δηλαδή να συμπράξουν δυνάμεις που είναι υπέρ της ΕΕ με το ΚΚΕ που παλεύει για την αποδέσμευση εντάσσοντας αυτήν την πάλη στον αγώνα για λαϊκή εξουσία. Δηλαδή, να καλλιεργούμε στις λαϊκές δυνάμεις την αντίληψη ότι μπορεί δυνάμεις με αντίθετη στρατηγική να έχουν την ίδια φιλολαϊκή διέξοδο, ή, καλύτερα, η διέξοδος δεν είναι το παν, το ζήτημα είναι να βελτιώσουμε λίγο την κατάσταση, ενδεχόμενο απραγματοποίητο.

Ο,τι κι αν γράψουν, ό,τι κι αν πουν, καταλήγουν στο μόνιμο καημό τους να εγκαταλείψει το ΚΚΕ την πάλη για το σοσιαλισμό και να συμπαραταχτεί στον αγώνα των οπορτουνιστών για μια «καλύτερη» δήθεν διαχείριση του συστήματος. Γιατί εκεί καταλήγει η πρόταση για «κοινή δράση», όταν το περιεχόμενο αυτής της δράσης εξαντλείται είτε στο να διαλέξει ο λαός τον «καλύτερο» ιμπεριαλιστή, είτε τον καλύτερο διαχειριστή της αστικής εξουσίας στο εθνικό πεδίο. Γιατί; Επειδή θέλουν τη διαιώνισή της. Αυτή είναι η ουσία της στρατηγικής τους και δεν κρύβεται, όσες υποκειμενικές φανφάρες κι αν γράψουν για το ΚΚΕ.

ΠΑΣΟΚ και κυβέρνηση ...εμμένουν στις θέσεις ότι το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η εκτεταμένη διαφθορά και το υψηλό δημόσιο χρέος της χώρας, τα οποία θα θεραπευτούν με μία «ηθική επανάσταση» και, φυσικά, την εφαρμογή του μνημονίου.

Η ΝΔ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι με την πολιτική της βυθίζει την οικονομία στην ύφεση και προτείνει «άλλο μείγμα» οικονομικής πολιτικής που θα ενισχύει την ανάπτυξη...

Οι οπορτουνιστικές δυνάμεις όλων των αποχρώσεων, οι οποίες αποδεικνύουν για μία ακόμη φορά την πολιτική μυωπία που τις διακρίνει, σύρονται πίσω από αιτήματα που δεν ξεπερνούν και δεν αμφισβητούν τον αστικό ορίζοντα των υφιστάμενων παραγωγικών σχέσεων, όπως είναι η επαναδιαπραγμάτευση του κρατικού χρέους με τους πιστωτές, η λειτουργία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε ...φιλολαϊκή βάση, αλλά και η έκδοση του ευρωομολόγου.

Αντίθετα, η αστική οικονομική απολογητική αποδέχεται την οικονομική κρίση ως τυχαίο γεγονός, το οποίο θα μπορούσε να αποτραπεί, αν είχαν προηγηθεί κατάλληλοι χειρισμοί από την πλευρά αυτών που ασκούν την οικονομική διαχείριση. Αυτό και μόνο το γεγονός καταδεικνύει την κρίση της αστικής οικονομικής σκέψης, τις αντιεπιστημονικές της ερμηνείες και προσεγγίσεις, οι οποίες αποτελούν τα ερμηνευτικά εργαλεία και των δικών μας αστικών και μικροαστικών πολιτικών δυνάμεων.