Παριστάνοντας την αθώα περιστερά ο πρόεδρος της «Δημοκρατικής Αριστεράς», Φ. Κουβέλης, κουνά το δάχτυλο στην κυβέρνηση επιπλήττοντάς την γιατί «καταργεί ουσιαστικά τις συλλογικές και κλαδικές συμβάσεις. Η πολιτική της κυβέρνησης οδηγεί σε απολύσεις και ραγδαία αύξηση της ανεργίας. Καταστρέφει τα συλλογικά δικαιώματα των εργαζομένων. Ξεπέρασε την κόκκινη γραμμή». Τη νουθετεί δε «να αντισταθεί στις αφόρητες πιέσεις της τρόικας και να υπερασπισθεί την κοινωνική συνοχή της χώρας. Και να το πράξει τώρα».
Δεν έπεσαν, όμως, απ' τον Αρη ο κ. Κουβέλης και το κόμμα του. Γνωρίζουν καλά ότι αυτή η πολιτική είναι προαποφασισμένη, επιβεβλημένη απ' τις ανάγκες και τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Ηταν γνωστοί, προ πολλού μάλιστα, οι σχεδιασμοί να δοθεί το τελειωτικό χτύπημα και στις Συλλογικές Συμβάσεις, ήταν επίσης γνωστό ότι οι απολύσεις θα πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας και η ανεργία την άγουσα. Ολα αυτά όμως δεν εμπόδισαν τη «Δημοκρατική Αριστερά» να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Να επιχαίρει για τις νίκες που κατήγαγαν οι κοινοί τους υποψήφιοι, που θα εφαρμόσουν πιστά τον «Καλλικράτη», δηλαδή θα υλοποιήσουν την πολιτική που καταγγέλλει όψιμα ο κ. Κουβέλης. Καλλιεργώντας συγχρόνως αυταπάτες ότι η κυβέρνηση μπορεί ν' αντισταθεί. Σε τι; Στον εαυτό της, στη φύση και τον ρόλο της ως πολιτικού εκπροσώπου της άρχουσας τάξης; Μα αυτή την πολιτική η κυβέρνηση την συναποφασίζει, δεν την αποδέχεται με το πιστόλι στον κρόταφο όπως υπονοεί ο Φ. Κουβέλης.
Με τον καημό του κεφαλαίου
Οπως πάντα ο Γ. Καρατζαφέρης, μιλώντας χτες στον ΑΝΤ1, τάχτηκε υπέρ μιας «κυβέρνησης οικουμενικής αντίληψης και εθνικής σωτηρίας». Τι θα κάνει αυτή η κυβέρνηση; Είπε στη συνέντευξή του: «Είναι ανάγκη να ξεκινήσει η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους μας. Αν δεν υπάρξει ανάπτυξη, δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον για τη χώρα. Απαιτείται δραστική μείωση της φορολογίας για να προσελκύσουμε νέες επενδύσεις. Πρέπει να γίνουμε πάλι το εργοτάξιο της Ευρώπης». Μια κυβέρνηση δηλαδή με ενιαία αντίληψη και πράξη υπέρ του κεφαλαίου. Που θα επαναδιαπραγματευτεί το χρέος ώστε να εξασφαλίσει καύσιμα για να λειτουργήσει η ίδια μηχανή που το παρήγαγε και θα το παράξει ξανά, το μπούκωμα του μεγάλου κεφαλαίου με ζεστό χρήμα στο όνομα της ανάπτυξης, δηλαδή της ανάπτυξης των κερδών του. Αυτόν το στόχο θα υπηρετήσει μια τέτοια κυβέρνηση. Κι επειδή υπάρχει κίνδυνος το καρότο της δήθεν ανάπτυξης να μην το φάνε οι άνθρωποι του μόχθου, ο Γ. Καρατζαφέρης επιστρατεύει και το μαστίγιο, λέγοντας «τα πράγματα θα γίνουν τραγικά δύσκολα και επώδυνα. Αυτά που θα μας ζητήσουν είναι τρομακτικά»...
Και έχει δίκιο, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα για το λαό. Μόνο που αυτή την εξέλιξη δεν μπορεί να την αποτρέψει καμία οικουμενική κυβέρνηση. Αστική θα είναι και θα συναπαρτίζεται απ' τις ίδιες δυνάμεις που έφεραν τα πράγματα εδώ που είναι. Μια τέτοια κυβέρνηση θα σφίξει κι άλλο τη θηλιά στο λαιμό του λαού. Αυτή την εξέλιξη μπορεί να την αποτρέψει μόνον ο ίδιος ο λαός με την πάλη του. Μ' αυτό το μαγικό εργαλείο που αν το αξιοποιήσει και τα χειρότερα θα αποτρέψει και τα καλύτερα που δικαιούται θα δρομολογήσει.
Ούτε μετάφραση...
Κάτω από απαράδεκτες συνθήκες πραγματοποιήθηκε η χτεσινή συνέντευξη Τύπου των εκπροσώπων της τρόικας σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας. Κατ' αρχάς η αίθουσα που παραχωρήθηκε η συνέντευξη αποδείχθηκε πολύ μικρή, με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των δημοσιογράφων να στέκονται όρθιοι.
Αυτό βέβαια ήταν το λιγότερο, μπροστά στην επιλογή των διοργανωτών να μην υπάρχει μετάφραση των δηλώσεων και οι ανάλογες συσκευές αναμετάδοσης στα ελληνικά, κάτι για το οποίο είχαν φροντίσει στην αντίστοιχη συνέντευξη τον προηγούμενο Αύγουστο.
Η αποκορύφωση της πρόκλησης ήρθε όταν δημοσιογράφος υπέβαλε ερώτηση στα ελληνικά και οι εκπρόσωποι της τρόικας σήκωσαν τους ώμους και της ζήτησαν να υποβάλει το ερώτημά της στα αγγλικά...
Πρόκειται για ευθεία προσβολή του ελληνικού - και όχι μόνο - λαού. Η γλώσσα κάθε χώρας είναι συστατικό, δομικό στοιχείο του πολιτισμού της και αυτό οφείλουν να το λαμβάνουν υπόψη τους οι τροϊκανοί, αλλά κυρίως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που συνομιλεί μαζί τους και από κοινού κόβουν το ένα αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο.
Ψιλά γράμματα, θα πει κανείς. Εδώ έχουν στήσει έναν ολόκληρο λαό μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα και τον ταπεινώνουν ποικιλόμορφα, τη γλώσσα του θα σεβαστούν;
Θέλει το λαό στο γύψο
Είναι ολοφάνερο ότι η δημιουργία του νέου κόμματος της Ντ. Μπακογιάννη εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και του αστικού πολιτικού συστήματος, προκειμένου να τα βγάλει πέρα με την υλοποίηση της αντιλαϊκής στρατηγικής στις συνθήκες κρίσης. Δεν είναι τυχαίο ότι η «Δημοκρατική Συμμαχία» της πρώην υπουργού είναι το δεύτερο κόμμα που ιδρύεται μετά την υπογραφή του μνημονίου. Είχε προηγηθεί η «Δημοκρατική Αριστερά» του Φ. Κουβέλη, που ήδη έδειξε τη χρησιμότητά της στις εκλογές για τα τοπικά όργανα του κράτους. Κοινός παρονομαστής των νεότευκτων μορφωμάτων, όπως και του ΛΑ.Ο.Σ., είναι η διακηρυγμένη προθυμία τους για συναινέσεις και συνεργασία με την κυβέρνηση για να περάσουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και οι αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές εντός και εκτός του μνημονίου...
Στο υπό διαμόρφωση αστικό πολιτικό σκηνικό, το κόμμα της Ντ. Μπακογιάννη φιλοδοξεί να διαδραματίσει ρόλο «πλοηγού», ανοίγοντας δρόμους στις πλέον αντιδραστικές και βάρβαρες πολιτικές που βρίσκονται στο πρόγραμμα της πλουτοκρατίας. Η πρώην υπουργός προσδιόρισε με σαφήνεια το ρόλο που έρχεται να παίξει το κόμμα της: «Πιστεύουμε στην εθνική συνεννόηση και συνεργασία για να προχωρήσουν με ταχύτητα οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις», τόνισε, ξεκαθαρίζοντας ότι το κόμμα της είναι «κόμμα διακυβέρνησης», έχει δηλαδή ως άμεσο στόχο τη συμμετοχή σε κυβερνήσεις συνεργασίας με αυτόν το συγκεκριμένο στόχο. Το νέο κόμμα δεν επιθυμεί να εισπράξει μέρος της λαϊκής δυσαρέσκειας - δεν είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας, δηλώνει η πρώην υπουργός - αλλά επιδιώκει να φέρει στην «ημερήσια διάταξη» τα πιο βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα.
Βασική αποστολή, λοιπόν, είναι οι «μεγάλες ρήξεις», εννοείται με τα λαϊκά συμφέροντα. «Ο στόχος μας είναι με τη δική μας παρουσία και θέτοντας τα πράγματα στο τραπέζι και ανοίγοντας συζητήσεις, οι οποίες μέχρι σήμερα ήταν οι συζητήσεις απαγορευμένες στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, να αλλάξουμε τα πράγματα», αποσαφήνισε στην πρώτη μετά την ίδρυση του κόμματος τηλεοπτική συνέντευξη η Ντ. Μπακογιάννη. Μια ισχυρή γεύση έδωσε στην ομιλία της την περασμένη Κυριακή, όταν έβαλε στο στόχαστρο το συνδικαλιστικό κίνημα, εκφράζοντας τη μύχια επιδίωξη της πλουτοκρατίας να βάλει ταφόπλακα στις διεκδικήσεις και τους ταξικούς αγώνες των εργαζομένων. Επανέφερε, λοιπόν, η πρώην υπουργός τη βαθιά αντιδραστική πρόταση για «μεταρρύθμιση του υπάρχοντος νομικού πλαισίου για το συνδικαλισμό και καθιέρωση μυστικής καθολικής ψηφοφορίας για μείζονες απεργίες». Ο γύψος στο συνδικαλιστικό κίνημα πάει χέρι χέρι με την κλιμάκωση της σφαγής των εργασιακών δικαιωμάτων που προτείνει, όπως η πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων που καθορίζονται πλέον από τον καπιταλιστή με βάση τις ανάγκες της κερδοφορίας του, η ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση, η άρση της μονιμότητας και οι απολύσεις στο Δημόσιο κ.ο.κ.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι νέες εφεδρείες δημιουργούνται προκειμένου να στηρίξουν το αστικό πολιτικό σύστημα που έχει δυσκολίες κάτω από τη λαϊκή οργή που προκαλεί ο πόλεμος που έχει εξαπολύσει η πλουτοκρατία κατά του λαού και από τη δράση του ταξικού λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ. Ηδη, όπως έδειξαν και οι εκλογές στα τοπικά κρατικά όργανα, διαμορφώνεται ένα ισχυρό ρεύμα αντίθεσης στην ασκούμενη πολιτική και στα κόμματα εξουσίας, το οποίο διαθέτει θέληση για βαθύτερες αλλαγές και ανατροπές, μέσα από ένα ισχυρό κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης για το οποίο δίνει όλες τις δυνάμεις του το ΚΚΕ.
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ
Εμπαιγμός των λαϊκών στρωμάτων...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου να μας πληροφορεί για το τι ΔΕΝ θα γίνει (π.χ. «δεν θα γίνουν απολύσεις στον δημόσιο τομέα»). Ας μπει στον κόπο να μας πει τι θα γίνει.
Οχι γιατί αυτό θα κάνει την πληροφόρηση που μας παρέχει αξιόπιστη (άλλωστε ΓΙΝΟΝΤΑΙ απολύσεις στο Δημόσιο), αλλά για να φανεί ξεκάθαρα ...πού το πάνε.
Αλλωστε και πριν λίγους μήνες μας έλεγαν ότι δεν θα περικοπεί το δώρο στον ιδιωτικό τομέα, για να μη μας πουν ότι θα μειωθούν οι μισθοί, θα καταργηθούν οι συμβάσεις και θα απελευθερωθούν οι απολύσεις.
ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕ αυτός ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων, σχετικά με τις απεργίες των ναυτεργατών: «Το υπουργείο θα προασπίσει το δημόσιο συμφέρον και τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες»!
Με άλλα λόγια, δηλαδή, το συμφέρον των εφοπλιστών. Αφού ως γνωστό τα συμφέροντα των εργαζομένων γι' αυτή την κυβέρνηση είναι ...ασύμβατα με το δημόσιο συμφέρον. Ιδίως όταν διεκδικούνται.
Μόνο σε μία περίπτωση οι εργαζόμενοι μπορούν να υπερασπίζουν το δημόσιο συμφέρον: Οταν κάθονται στον καναπέ τους και χειροκροτούν ή έστω ανέχονται την κυβερνητική πολιτική.
Οποιαδήποτε άλλη εκδοχή τους είναι εθνικώς απαράδεκτη. Σε αντίθεση με τα κέρδη των αφεντικών, που δεν είναι απλώς παραδεκτά, αλλά δείγμα ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση.
ΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙ κανείς αυτό, εκτός από ...πλειστηριασμό αντιλαϊκών θέσεων προκειμένου να δημιουργηθεί ένα «νέο πολιτικό σκηνικό»;
Δεν πρόλαβε η Ντ. Μπακογιάννη να παρουσιάσει το κόμμα της και το «φιλελεύθερο πρόγραμμά» της, που φυσικά είναι σύμφωνο σε ό,τι ζητά η Ευρωπαϊκή Ενωση και το κεφάλαιο, και εμφανίστηκε ο Αλέκος Παπαδόπουλος...
Αυτός πάλι πρότεινε περικοπές 30% στο δημόσιο τομέα, αποσάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και όλα τα σχετικά, ζητώντας 5ετές πρόγραμμα αντιλαϊκών πολιτικών.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Κάτι μας λέει ότι όσο περνάει ο καιρός θα έχουμε και άλλες τέτοιες ...υποψηφιότητες με «καλές ιδέες»! Για να έχουν οι κεφαλαιοκράτες ποικιλία επιλογών.
«Εταίροι» του μνημονίου
Γρηγοριάδης Κώστας
Υποκριτικό και κάλπικο το «όχι στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων» στη χτεσινή ανακοίνωση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, δικαιολογημένα προκαλεί την οργή των εργαζομένων. Πρώτα απ' όλα γιατί ήταν η ίδια συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που μόλις την περασμένη βδομάδα, με το υπόμνημα που παρέδωσε στην τρόικα, κάθε άλλο παρά απέρριψε την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι της κλαδικής και της γενικής σύμβασης στο όνομα της «υγιούς ανταγωνιστικότητας» και της διάσωσης των επιχειρήσεων. Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είχε ουσιαστικά προσφέρει συναίνεση στην αντεργατική ανατροπή. Το ίδιο συνεχίζει να κάνει και με τη χτεσινή ανακοίνωσή της στην οποία επιχειρεί να καλλιεργήσει την εντύπωση ότι η ρύθμιση αποσκοπεί μόνο στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, δημιουργώντας αυταπάτες ότι τάχα διασώζεται η γενική Συλλογική Σύμβαση. Πρόκειται βέβαια για εσκεμμένη παραπλάνηση των εργαζομένων, γιατί οι επιχειρησιακές συμβάσεις, δηλαδή οι ατομικές συμβάσεις, υπακούν μόνο σε ένα νόμο, το νόμο του κέρδους του καπιταλιστή. Για ακόμα μια φορά λοιπόν αποδεικνύεται ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι στυλοβάτης του μνημονίου, με τον ίδιο τον πρόεδρό της Γ. Παναγόπουλο να δηλώνει πριν μερικούς μήνες ότι δε βλέπει εναλλακτικές λύσεις απέναντι στο μνημόνιο και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Μονόδρομος η ανατροπή
Σύγχυση και αυταπάτες συνεχίζει να καλλιεργεί η υπουργός Εργασίας, ενώ την ίδια στιγμή και με τη δική της υπογραφή κλιμακώνεται η σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων και καταστρέφεται η ζωή των εργαζομένων και των οικογενειών τους. «Αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση δεν έχει διακοσμητικό ρόλο, αλλά διαπραγματεύεται προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος», καυχήθηκε μιλώντας χτες σε δημοσιογράφους η Λ. Κατσέλη, επικαλούμενη ότι τάχα το νέο κείμενο για τις εργασιακές σχέσεις δίνει τη δυνατότητα στη Βουλή να θεσπίσει τους όρους βάσει των οποίων θα γίνει η απόκλιση των επιχειρησιακών από τις κλαδικές συμβάσεις. Αποπροσανατολίζει συνειδητά η υπουργός και επί της διαδικασίας και επί της ουσίας. Επί της διαδικασίας γιατί δεν υπάρχει καμία διαπραγμάτευση κυβέρνησης - τρόικας, αφού η κατάργηση των κλαδικών και της γενικής συλλογικής σύμβασης ήταν προαποφασισμένη και συμφωνημένη ήδη από το «πρώτο» μνημόνιο. Δεύτερον, το ίδιο αποτέλεσμα έχει η «νέα» διατύπωση για την οποία επαίρεται η υπουργός Εργασίας. Αυτό δεν αλλάζει, όσο και αν η υπουργός κακοποιεί βάναυσα την πραγματικότητα και παρουσιάζει ένα βάρβαρο αντεργατικό μέτρο ότι είναι προς «όφελος του δημοσίου συμφέροντος». Κανέναν εργαζόμενο δεν μπορούν πλέον να κοροϊδεύουν, καθώς διαπιστώνουν καθημερινά ότι η πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας οδηγεί σε χρεοκοπία το λαό και ταυτόχρονα διασώζει την κερδοφορία της πλουτοκρατίας και των «δανειστών» - τοκογλύφων. Συνειδητοποιούν, λοιπόν, ότι η ρήξη και η ανατροπή είναι μονόδρομος.
Με το μυαλό στη διαχείριση
«Η κυβέρνηση πήγε στη διαπραγμάτευση με την τρόικα για μαλλί και βγήκε κουρεμένη γουλί».
«Η κυβέρνηση τελικά τα έδωσε όλα και παραδόθηκε άνευ όρων στην Τρόικα».
«Το κυβερνητικό επιτελείο και σε αυτές τις διαπραγματεύσεις παρουσιάστηκε προκλητικά ενδοτικό απέναντι στις εξωφρενικές απαιτήσεις των Τροϊκανών».
Τα παραπάνω διαπιστώνει ο Δ. Στρατούλης, στέλεχος του ΣΥΝ. Δηλαδή σε απλά ελληνικά η κυβέρνηση θέλει αλλά δεν δύναται να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του λαού. Λέει βεβαίως ψέματα και ο συγκεκριμένος και συνολικά η ηγεσία του ΣΥΝ. Δεν τελεί υπό πίεση η κυβέρνηση, δεν εφαρμόζει με το ζόρι αυτή την πολιτική. Την εφαρμόζει συνειδητά και θα εφαρμόσει οτιδήποτε κριθεί ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Καλό το παραμύθι του ΣΥΝ για την καλή αλλά άβουλη και ενδοτική κυβέρνηση και τον κακό τροϊκανό δράκο, αλλά ας μην ξεχνά ότι δεν απευθύνεται σε αφελείς.
Και κάτι ακόμα. Εχει αξία να σημειώσουμε τι αντιπαραθέτει στη δήθεν ενδοτική στάση της κυβέρνησης η ηγεσία του ΣΥΝ σαν το αποκορύφωμα της αντίστασης. Είπε ο Δ. Στρατούλης: «η χώρα μας πρέπει (...) να ακολουθήσει άλλους δρόμους επιθετικής επαναδιαπραγμάτευσης του δημόσιου χρέους, αναδιανομής και παραγωγικής, αναπτυξιακής ανασυγκρότησης». Ο άλλος δρόμος είναι ο ίδιος ακριβώς μ' αυτόν που ακολουθείται σήμερα. Επαναδιαπραγμάτευση θα υπάρξει αν κριθεί ότι αυτός ο τρόπος ανταποκρίνεται και διασφαλίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Για τα οποία και την εξουσία τους, ουδείς λόγος γίνεται εκεί στην Κουμουνδούρου.
Απειλή για το λαό τα πυρηνικά
Σε διαρκή πυρηνική ομηρία βρίσκεται η Ελλάδα, με ευθύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Αυτό επιβεβαίωσε προχθές με περισσό κυνισμό, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Ε. Βενιζέλος, στη διάρκεια της παρουσίασης των αποτελεσμάτων της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα, δίνοντας μάλιστα και τον τόνο ακόμα πιο μεγάλης και βαθιάς εμπλοκής στο ιμπεριαλιστικό γίγνεσθαι. Η σημερινή κυβέρνηση, με τη συναίνεση και των άλλων πολιτικών δυνάμεων που ασπάζονται και υπηρετούν το ιμπεριαλιστικό σύστημα, υποθηκεύει το παρόν και το μέλλον του ελληνικού λαού, όχι μόνο στην αδηφάγο κερδοφορία του κεφαλαίου, όπως αποτυπώνεται με την λαίλαπα αντιλαϊκών μέτρων, που κατά κύματα έρχονται αλλά και στους πλέον ακραίους τυχοδιωκτισμούς των ιμπεριαλιστικών επιτελείων, που είναι το αποκαλούμενο «πρόγραμμα πυρηνικής αποτροπής» του ΝΑΤΟ. Δείχνοντας έτσι ότι πρόκειται για ενιαία στρατηγική καθυπόταξης των λαών.
Η ομολογία του υπουργού Εθνικής Αμυνας, ότι η χώρα συμμετέχει στο πυρηνικό πρόγραμμα του ΝΑΤΟ, διαθέτοντας μοίρες μαχητικών αεροσκαφών που μπορούν να μεταφέρουν πυρηνικές βόμβες, καθώς και ότι γι' αυτό το σκοπό Ελληνες αξιωματικοί συμμετέχουν σε προγράμματα εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ και συνεπώς πραγματοποιούνται και ανάλογες ασκήσεις, εγκυμονεί ανυπολόγιστους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής και αποτελεί μέρος της βαθύτερης ενσωμάτωσης της χώρας στους μηχανισμούς και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ. Εξάλλου για την αποθήκευση πυρηνικών όπλων στην Ελλάδα, π.χ. στον Αραξο, οι ελληνικές κυβερνήσεις τηρούν έναν κώδικα ένοχης σιωπής.
Η ενσωμάτωση αυτή στους νέους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς σηματοδοτείται και με την αποδοχή, εκ μέρους της κυβέρνησης, του νέου επικαιροποιημένου στρατηγικού δόγματος της λυκοσυμμαχίας, με βάση το οποίο ο πυρηνικός εφιάλτης διατηρείται με την προβιά του «αποτρεπτικού» χαρακτήρα. Σύμφωνα με τη «νέα στρατηγική αντίληψη» του ΝΑΤΟ για το διάστημα 2010-2020, ενισχύεται ο χαρακτήρας του ως παγκόσμιου πολιτικοστρατιωτικού οργανισμού, ενώ αναμένεται ν' ακολουθήσουν το επόμενο εξάμηνο διαδικασίες για την υλοποίηση των κατευθύνσεων που συμφωνήθηκαν στη Λισαβόνα. Στη βάση αυτή η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει, για λογαριασμό της χώρας, υποχρεώσεις τόσο στο πλαίσιο της εφαρμογής της νέας δομής του ΝΑΤΟ, όσο και στο πλαίσιο της εγκατάστασης της «αντιπυραυλικής ασπίδας». Οι δεσμεύσεις αυτές δημιουργούν νέα δεδομένα σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Αλλωστε αποτελεί στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης, η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων με στόχο την εξασφάλιση της δικής της θέσης στο διεθνή καπιταλιστικό καταμερισμό, στα πλαίσια και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπου τα πυρηνικά όπλα αποτελούν μοχλό ενίσχυσης ισχύος απέναντι σε ανταγωνιστές. Στους σχεδιασμούς αυτούς, οι λαοί, τα δικαιώματά τους αποτελούν αναλώσιμα υλικά.
Το πυρηνικό πρόγραμμα του ΝΑΤΟ, στην ουσία η πυρηνική ομπρέλα των ΗΠΑ, αποτελεί την πιο επιθετική πτυχή της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής και συμβαδίζει με το πρόγραμμα «αντιπυραυλικής προστασίας» που συμφωνήθηκε στο ΝΑΤΟ, το οποίο αποτελεί προέκταση του αντίστοιχου προγράμματος των ΗΠΑ. Η επικαιροποίηση, διά στόματος του υπουργού Εθνικής Αμυνας, της ελληνικής εμπλοκής στον πυρηνικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, έρχεται να «κουμπώσει» την ελληνική συμμετοχή στην «αντιπυραυλική ασπίδα» και αποτελεί πρόκληση πρώτου βαθμού που δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Ο λαός έχει την ευθύνη, αλλά και τη δύναμη, να εμποδίσει και να ματαιώσει τα αντιδραστικά και καταστροφικά ιμπεριαλιστικά σχέδια, να παλέψει και να κατακτήσει την αποδέσμευση της χώρας μας από το ΝΑΤΟ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Feeds
