Σάββατο 11 Σεπτέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στοχοπροσήλωση στην αποστολή του

Παπαγεωργίου Βασίλης

Υπάρχει ανάγκη για ρεαλιστικά οικονομικά μέτρα, ανέφερε χτες ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης, σε συνέντευξή του στο «ΑΛΤΕΡ». Για να μη μείνει καμία αμφιβολία ότι ο ρεαλισμός των μέτρων που συστήνει το κόμμα του κνούτου οδηγεί σε πλήρη ένδεια την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα και σε πλήρη άνθιση την κερδοφορία των μονοπωλίων, παραθέτουμε ορισμένα απ' τα «ρεαλιστικά μέτρα» που εισηγείται: «Πρέπει να καταργηθεί άμεσα το "πόθεν έσχες" και να γυρίσει το χρήμα πίσω στην αγορά. Είναι ανάγκη να πάρουμε μέτρα για την παλιννόστηση των διαφυγόντων κεφαλαίων στο εξωτερικό και να μειωθεί η φορολογία στους τόκους των κεφαλαίων. Ας διδαχτούμε από το παρελθόν, ας "υιοθετήσουμε" το νόμο Μαρκεζίνη του 1952 και να φορολογήσουμε με ένα σταθερό συντελεστή για σειρά ετών τις επενδύσεις που θα γίνουν. Η υψηλή φορολογία, η διαφθορά, οι υπερβολές των συνδικάτων, τα λάθη τους και οι συνεχείς απαιτήσεις τους αποτρέπουν κάθε επενδυτή»...

Οπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, ο Γ. Καρατζαφέρης δεν προτείνει απλώς μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου, άρα αποδυνάμωσης του λαού από εισόδημα και δικαιώματα, έχει επιπλέον το θράσος να ζητά απ' το λαό «σιγή νεκροταφείου» και συναίνεση για την εφαρμογή τους! Μιλά για υπερβολές, λάθη και συνεχείς απαιτήσεις των συνδικάτων! Ποιες είναι αυτές; Είναι υπερβολική απαίτηση η διεκδίκηση σταθερής δουλειάς με εισόδημα που να επιτρέπει την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών; Είναι υπερβολή να διεκδικείς δημόσια δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια; Είναι υπερβολικοί οι αγώνες ενάντια σε μια πολιτική που ισοπεδώνει την Κοινωνική Ασφάλιση και νομοθετεί δουλειά ως τον τάφο και συντάξεις ελεημοσύνης;

Ρητορικά τα ερωτήματα. Ο λαός ξέρει την απάντηση. Και πρέπει να την εκφράσει μέσα απ' την πάλη του και την ψήφο του. Καταδικάζοντας όσους τον προκαλούν τόσο βάναυσα όσο ο Γ. Καρατζαφέρης. Ας αντιστοιχήσει λοιπόν την οργή του με τους αγώνες και την ψήφο του, δίνοντας συγχρόνως απάντηση και σε προκατοβολικές προβοκάτσιες όπως αυτή που επιχείρησε ο Γ. Καρατζαφέρης στην ίδια συνέντευξη, προεξοφλώντας ότι θα υπάρξουν «επεισόδια και ακρότητες από "κέντρα" που δεν αγαπούν τη χώρα μας και μπορεί να προκαλέσουν χάος και ταραχές. Ολοι μας πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων για το καλό της πατρίδας μας».

Συντονισμένη κοροϊδία με την τιμή του ψωμιού

Συντονισμένο χαρακτήρα παίρνει η κοροϊδία και ο αποπροσανατολισμός των εργαζομένων γύρω από το θέμα της τιμής του ψωμιού. Μετά την πρόκληση της Επιτροπής Ανταγωνισμού ότι δε συντρέχει λόγος επιβολής ασφαλιστικών μέτρων ενάντια στις κερδοσκοπικές ανατιμήσεις που απεργάζονται οι αλευροβιομήχανοι, αφού οι Σύνδεσμοί τους ...ανακάλεσαν τις δηλώσεις τους για γενικευμένες και «αναγκαίες» ανατιμήσεις, και άρα δεν τίθεται θέμα «εναρμονισμένης πρακτικής», προχτές «μπήκε» στο παιχνίδι και η Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας και οι σύνδεσμοι των αρτοποιών Αθήνας και Πειραιά, βάζοντας πρόθυμα πλάτες στον κυβερνητικό αποπροσανατολισμό περί προθέσεων «τιθάσευσης» των τιμών. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, σε συνάντηση της γενικής γραμματείας Εμπορίου με συνδικαλιστές των αρτοποιών, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας «δεσμεύτηκε» ότι η τιμή του ψωμιού θα παραμείνει σταθερή και δε θα υπάρξουν αυξήσεις «παρά τις πιέσεις που δέχεται ο κλάδος εξαιτίας των αυξήσεων στα σιτηρά». Είναι οι ίδιοι εκπρόσωποι που πριν από ένα μήνα, όταν οι αλευροβιομήχανοι μιλούσαν για γενικευμένες ανατιμήσεις στο αλεύρι, ξεκαθάριζαν σε όλους τους τόνους ότι αδυνατούν να συγκρατήσουν τις αλυσιδωτές αυξήσεις στην τιμή του ψωμιού. Μήπως, όλοι μαζί τώρα αποσιωπούν ότι προς το παρόν δεν υπάρχει κανένα πρόσχημα για ανατιμήσεις, αφού το αλεύρι που πουλιέται ακόμα έχει παραχθεί με τα σιτηρά που αγόρασαν στις τελευταίες εξευτελιστικές τιμές που διαμόρφωσαν για τους παραγωγούς; Οι «πιέσεις εξαιτίας των αυξήσεων στα σιτηρά» είναι κάτι που θα φανεί σε μερικούς μήνες στις τιμές των αλεύρων. Τότε να δούμε τι θα λένε όλοι μαζί...

Λεωφορείο της υποκρισίας

Δεν έχουν τέλος οι θεατρινισμοί και τα καραγκιοζιλίκια του ανασχηματισμένου κυβερνητικού θιάσου στη Θεσσαλονίκη, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να (αυτο)γελοιοποιούνται. Αυτό ακριβώς πέτυχαν με την αστεία κίνησή τους να μπουν όλοι μαζί σε ένα πούλμαν προκειμένου να μεταβούν χτες το πρωί από το ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλλάς» προς το λιμάνι όπου γινόταν η συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Εννοείται ότι η μετάβαση αυτή, με τους υπουργούς να ανεβαίνουν και κατεβαίνουν από το λεωφορείο, πολυδιαφημίστηκε από τα κανάλια, σαν ένδειξη «λιτής» λειτουργίας του κυβερνητικού σχήματος, με προφανή στόχο να αντισταθμίσει τις αρνητικές εντυπώσεις που προκλήθηκαν τις προηγούμενες μέρες για το κόστος της μετάβασης του συνόλου του κυβερνητικού μηχανισμού στη Θεσσαλονίκη... Προφανώς θεωρούν ότι ο κόσμος καταναλώνει κουτόχορτο και μπορούν να τον κοροϊδεύουν με λεωφορεία της υποκρισίας...

Επικίνδυνος ο ρόλος της ΓΣΕΕ

Στη Θεσσαλονίκη ανέβηκε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και καλεί υποτίθεται τους εργάτες να διαδηλώσουν, στην πράξη όμως με ό,τι κάνει και ό,τι λέει, αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι παραμένει σταθερά υποταγμένη στη στρατηγική της καπιταλιστικής «ανάπτυξης». «Αν μπορούσαμε να έχουμε θεσμική δέσμευση ότι δε θα γινόταν καμία απόλυση θα δεχόμουν να μην πάρουμε και αυξήσεις», είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στη Θεσσαλονίκη. Δηλαδή, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες είναι έτοιμες για νέα αντεργατικά παζάρια. Εγκλωβίζουν τους εργάτες στη λογική του δήθεν «μικρότερου κακού» και με βάση αυτή, όχι μόνο δε διεκδικούν ό,τι μπορεί σήμερα να δώσει στους εργάτες ο άφθονος πλούτος που παράγουν, αλλά διαπραγματεύονται και νομιμοποιούν κάθε νέα απαίτηση του κεφαλαίου. Σ' αυτήν τη βάση άλλωστε, και με το επιχείρημα ότι «αν είναι να χάσουμε τις ΣΣΕ ας υπογράψουμε με ό,τι περιεχόμενο να 'ναι», η διοίκηση της ΓΣΕΕ έχει ήδη υπογράψει και τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, που ...μειώνει τους μισθούς για τρία ολόκληρα χρόνια!

Με το υπόμνημα που πρόσφατα υπέβαλε προς τον πρωθυπουργό, η ΓΣΕΕ ζητά ενισχύσεις προς τις επιχειρήσεις μέσω του αναπτυξιακού νόμου και ως «προστάτης» των εργατών θέλει αυτές να συνοδεύονται με προϋποθέσεις για τις θέσεις εργασίας. Ομως, καμιά τέτοια δέσμευση δε θα υπάρξει προς τους εργάτες, όσο η δημιουργία θέσεων εργασίας (ο αριθμός, τα χαρακτηριστικά τους, δηλαδή οι ώρες εργασίας, οι μισθοί κλπ.) διαμορφώνονται ανάλογα με το πώς οι μεγαλοεργοδότες θα βγάζουν γρήγορο κι εύκολο κέρδος. Η ΓΣΕΕ όμως ξαναζεσταίνει την κλασική σοσιαλδημοκρατική σούπα ότι μπορεί οι εργάτες να 'ναι «χορτάτοι» και το κεφάλαιο «να έχει την πίτα ολάκερη». Παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως όποιο επίθετο και αν βάλεις μπροστά από την «ανταγωνιστικότητα», αυτή οδηγεί αναπόφευκτα στη χειροτέρευση της θέσης των εργατών, σε απώλεια δικαιωμάτων. Γιατί ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός σημαίνει μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης από τη μια και αύξηση της κερδοφορίας από την άλλη.

Ολα τα παραπάνω δείχνουν για πολλοστή φορά ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν αλλάζει ντορό. Βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία για λογαριασμό του κεφαλαίου. Παραπλανά τους εργάτες, υπονομεύει τους αγώνες. Ακόμα και τις όποιες κινητοποιήσεις αποφασίζει - όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς - τις αξιοποιεί για την εκτόνωση των αγώνων, τις στρέφει συνειδητά σε αντίθετη κατεύθυνση από τα συμφέροντα των εργατών. Αντί για ανειρήνευτη ταξική πάλη με τα μονοπώλια, διαφημίζει την «κοινωνική ειρήνη». Αντί για διεκδικήσεις που θα υπηρετούν τις εργατικές ανάγκες, νοιάζεται για τη διαφύλαξη και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Αντί για την ανάπτυξη που θα υπηρετεί τις εργατικές ανάγκες, βλέπει την ανάπτυξη που υπηρετεί την κερδοφορία. Αυτήν υπερασπίζεται με κάθε τρόπο, σε αυτήν υποτάσσεται και επιδιώκει να υποτάξει ολοκληρωτικά και τους εργάτες.

Γι' αυτό προϋπόθεση για την ανάπτυξη των νέων αγώνων, όρος για να ενισχυθεί το κίνημα και να βάλει φρένο στις σκληρές συνέπειες από την εφαρμογή του μνημονίου, είναι να δεχτεί πλήγμα και η στρατηγική της ΓΣΕΕ. Πιο αποφασιστικά οι εργάτες πρέπει να βγούνε στο προσκήνιο, απορρίπτοντας τα ιδεολογήματα της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι αξιώσεις του κεφαλαίου, πασπαλισμένες με «αγωνιστική» φρασεολογία.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Τι «πλήττει» τον τουρισμό

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την περασμένη άνοιξη, από κοινού κυβέρνηση, μεγαλοξενοδόχοι και επιχειρηματίες του τουρισμού, παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας και όσοι στηρίζουν αυτήν την πολιτική της ΕΕ και της τρόικας επιδόθηκαν σε έναν απεργοσπαστικό παροξυσμό, προκειμένου να τσακίσουν κάθε εργάτη που σήκωσε το ανάστημά του και έδωσε τη μάχη, κόντρα στις προωθούμενες αντεργατικές, αντιασφαλιστικές και συνολικά αντιλαϊκές ανατροπές που έφερε το περίφημο μνημόνιο. Στο στόχαστρο βρέθηκαν τόσο οι ναυτεργάτες (έδιναν τη μάχη ενάντια στην άρση του καμποτάζ), οι ξενοδοχοϋπάλληλοι (που συμμετείχαν στις απεργίες που κάλεσε το ΠΑΜΕ ενάντια στο μνημόνιο), κ.λπ.

Ολοι τότε (από κυβέρνηση, κόμματα της πλουτοκρατίας, μεγαλοδημοσιογράφους, κανάλια σε εντεταλμένη υπηρεσία, εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό) εμφανίζονταν ως «υπερασπιστές» του τουρισμού που πλήττεται από τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις. Λίγους μήνες μετά, και με το τέλος της τουριστικής περιόδου, τα επίσημα στοιχεία - τα οποία παρουσιάζουν αυτοί που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό - καταγράφουν πτώση των εσόδων κατά 12% το α' εξάμηνο του 2010, όταν οι αφίξεις μειώθηκαν μόλις 3,2%. Σημαντική αιτία είναι η οικονομική κρίση συνολικά στην Ευρώπη, όπως, μεταξύ άλλων, επισημαίνουν.

Τι επιβεβαιώνεται; Ούτε οι απεργίες, ούτε οι κινητοποιήσεις ευθύνονται για την κρίση στον «τουρισμό τους», που αποτελεί πεδίο δράσης του κεφαλαίου για την αύξηση των κερδών των ξενοδόχων, των εφοπλιστών των «τουρ οπερέιτορ» κ.λπ. Επιβεβαιώνεται περίτρανα ότι ο τουρισμός έχει μετατραπεί σε ένα πολύ ακριβό εμπόρευμα, για να πλουτίζουν λίγοι και εκλεκτοί μεγαλοεπιχειρηματίες. Επιβεβαιώνεται ότι το χτύπημα των κατακτήσεων συνολικά σε βάρος της εργατικής τάξης στην Ευρώπη θα καταργεί σε όλο και περισσότερους το δικαίωμα στην αναψυχή και την ξεκούραση, ενώ ταυτόχρονα στο πλαίσιο της όξυνσης του ανταγωνισμού τους θα συνθλίβονται όλο και περισσότερο αυτοαπασχολούμενοι στον κλάδο. Αναδεικνύεται, λοιπόν, σε κρίσιμο ζήτημα για το σύνολο της εργατικής τάξης η ανάγκη να δώσει τη μάχη τόσο ενάντια στη βάρβαρη αυτή πολιτική όσο και να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ικανοποίηση των αναγκών της που, μέσα σε αυτές, είναι και η ικανοποίηση του δικαιώματος στην αναψυχή και την ξεκούραση.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ετρεξε να παινέψει

Γρηγοριάδης Κώστας

Από τους πρώτους έτρεξε η υπουργός Εργασίας να χαιρετίσει τις ανακοινώσεις που έγιναν χτες, για νέες επενδύσεις και στήριξη των επιχειρήσεων με νέα πακέτα. Και προσπαθώντας να προλάβει την οργή των εργαζομένων που «φουσκώνει», επειδή μόνο γι' αυτούς δεν υπάρχουν λεφτά, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι χρειάζεται «απλούστευση διαδικασιών αδειοδότησης και λειτουργίας όλων των βιομηχανικών και βιοτεχνικών δραστηριοτήτων» και αξιοποίηση του νέου αναπτυξιακού νόμου. Ναι, του νόμου που πριν λίγο καιρό μοίρασε κι άλλα εκατομμύρια σε μεγαλοεργοδότες. Σε μια περίοδο που αυξάνεται η ανεργία και που το πενιχρό επίδομα ανεργίας ετοιμάζεται να πετσοκοπεί, ενώ το παίρνουν όλο και λιγότεροι, που πληθαίνουν οι οικογένειες, οι οποίες δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε ρεύμα, ούτε νερό, ούτε τηλέφωνο...

Ομως η υπουργός Εργασίας, μαζί κι όλη η κυβέρνηση φυσικά, ισχυρίζεται ότι αν γίνει ευκολότερη η διαδικασία ίδρυσης μιας επιχείρησης, θα σωθούν και οι εργαζόμενοι που θα ... βρίσκουν ευκολότερα δουλειά. Λες και για τις απολύσεις φταίει ο αριθμός των εργοστασίων και όχι ότι αυτές οφείλονται στην κρίση, που γεννά η υπερκερδοφορία του κεφαλαίου, ή γίνονται γιατί επιδρούν στο στόχο αύξησης του κέρδους του ιδιοκτήτη τους, ότι συνολικά η οικονομία στον καπιταλισμό δε σχεδιάζεται, για να ικανοποιήσει τις διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες. Με αποτέλεσμα, οι μεγαλοεργοδότες να μετακομίζουν σε άλλες χώρες, για να βρίσκουν φτηνότερα εργατικά χέρια, να απολύουν για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας», να ποδοπατούν δικαιώματα και κατακτήσεις και μάλιστα με τη βούλα του νόμου ένεκα της σωτηρίας της «εθνικής ανάπτυξης», που όμως είναι ανάπτυξη μόνο για την πλουτοκρατία.

Πλήρης αντιλαϊκή σύμπλευση

Ποια είναι τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, προκειμένου να δώσει ώθηση στην «ανάπτυξη» και να προσελκύσει τις πολυπόθητες «μεγάλες επενδύσεις»; Ιδού μια ενδεικτική κωδικοποίηση (από την προχτεσινή «Καθημερινή»): 1. Νέος αναπτυξιακός νόμος (προβλέπει χορήγηση ενισχύσεων στις επιχειρήσεις ύψους 4,3-5,7 δισ. ευρώ την τριετία 2011-2013). 2. Επιτάχυνση υλοποίησης ΕΣΠΑ. 3. Υιοθέτηση μέτρων για τη διευκόλυνση των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). 4. Προκήρυξη δράσεων του ΕΣΠΑ. 5. Αρση περιορισμών στο λιανεμπόριο. 6. Νομοσχέδιο για την επιτάχυνση μεγάλων επενδύσεων. 7. Απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων. 8. Αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, μέσω του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων. 9. Χορήγηση φοροαπαλλαγών για τις πολύ μεγάλες επενδύσεις που θα γίνονται στην Ελλάδα. 10. Μείωση των συντελεστών φορολόγησης των ΑΕ από το 24% που είναι σήμερα στο 20% από την 1/1/2011... Ολως «τυχαίως» ο αρμόδιος τομεάρχης Ανάπτυξης παρουσίασε χτες τις προτάσεις της ΝΔ για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα. Και - ω του θαύματος - είναι ακριβώς οι ίδιες! Ενδεικτικά: Να προχωρήσει η απελευθέρωση αγορών και το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, να προωθηθούν αποκρατικοποιήσεις με αναπτυξιακό χαρακτήρα, να αξιοποιηθούν ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης, να αξιοποιηθούν προγράμματα γρήγορης εκταμίευσης του ΕΣΠΑ, ο νέος επενδυτικός νόμος να δίνει έμφαση σε φορολογικά κίνητρα, να εξοφληθούν (εν μέρει ή πλήρως) οι οφειλές του Δημοσίου στις επιχειρήσεις κ.ά. Κι όμως η ηγεσία της ΝΔ δε διστάζει να ισχυρίζεται ότι διαθέτει «άλλο μείγμα πολιτικής» από αυτό που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Να εξαπατήσει τα λαϊκά στρώματα και να υφαρπάξει την ψήφο τους θέλει, αλλά δε θα της γίνει η χάρη.

Μόνο κοροϊδία για τους ΕΒΕ

Το ανάθεμα στις τράπεζες έριξε ο Γ. Παπανδρέου, επιχειρώντας να αρθρώσει κάποια δικαιολογία για τη λεγόμενη «διάλυση της μεσαίας τάξης».

«Παρότι υπάρχει η βούληση από πλευράς της κυβέρνησης, έχουμε την άρνηση ουσιαστικά, τη δυστοκία αν θέλετε από τις τράπεζες, να μπουν μέσα σε αυτή τη λογική για να βοηθήσουν τη ρευστότητα, να βοηθήσουν τη μικρομεσαία επιχείρηση, να πάρουν το απαραίτητο ρίσκο για την επανεκκίνηση της οικονομίας», είπε μιλώντας χτες το πρωί σε ημερίδα των ΕΒΕ ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται, βέβαια, για προκλητική και ξεδιάντροπη κοροϊδία των επαγγελματοβιοτεχνών, που μεγάλα τμήματά τους προλεταριοποιούνται βίαια κάτω από το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης προκειμένου να ενισχυθούν τα μονοπώλια. Και η πολιτική της κυβέρνησης αυτόν το στόχο υπηρετεί. Ακριβώς γι' αυτό στηρίζει με όλες τις δυνάμεις της τις τράπεζες: Οχι βέβαια για να στηρίξουν επαγγελματοβιοτέχνες, τους αυτοαπασχολούμενους και τα νοικοκυριά, αλλά για να στηρίξουν τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και την κυριαρχία τους. Τα διαρκή πακέτα προς τις τράπεζες (28+15+25=68 δισ. ευρώ μέχρι τώρα) δίνονται στο όνομα της «διοχέτευσης ρευστότητας στην πραγματική οικονομία» και τις μικρές επιχειρήσεις, αλλά φυσικά ποτέ δεν έφτασαν στον «προορισμό» τους. Ποτέ, βέβαια, δεν ελέγχθηκαν για το πού πήγαν τα λεφτά, ακριβώς γιατί τόσο η κυβέρνηση όσο και οι τράπεζες γνώριζαν ότι τα κρατικά πακέτα είχαν ως πρωταρχικό στόχο τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος, δηλαδή του βασικού πυλώνα της καπιταλιστικής οικονομίας. Στους ΕΒΕ ο πρωθυπουργός μοιράζει παράπονα και αγανάκτηση για τις «κακές» τράπεζες...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στον καιάδα η Υγεία

Η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στον τομέα της Υγείας είναι δεδομένη. Στηρίζεται σε δύο δεδομένα, τα οποία αποτελούν συστατικό στοιχείο λειτουργίας του καπιταλισμού, αρχές του. Το ένα είναι η εμπορευματική παραγωγή, ή, πιο λαϊκά, τα πάντα είναι εμπόρευμα, πουλιούνται και αγοράζονται. Αυτή είναι η δράση του κεφαλαίου, αφού νόμος και κίνητρο είναι το κέρδος. Απ' αυτό το θεμέλιο δεν ξεφεύγει ούτε ο τομέας Υγείας, με τη διαφορά ότι η ολοκληρωτική μετατροπή του σε επιχείρηση για το κέρδος γίνεται σταδιακά και πάντως τώρα κορυφώνεται. Το δεύτερο είναι ότι στο σύγχρονο καπιταλισμό, η υγεία του λαού θεωρείται ατομική ευθύνη και όχι κοινωνική. Επομένως, καθένας άνθρωπος του μόχθου αναλαμβάνει και το κόστος της διατήρησής της. Και όλ' αυτά καθιερώνονται με την πολιτική της κυβέρνησης, που δίνει χώρο δράσης στα μονοπώλια του τομέα Υγείας, μετατρέπει τα δημόσια νοσοκομεία σε επιχειρήσεις, κόβει φάρμακα και ιατρικές εξετάσεις από τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία φορτώνεται να πληρώνει ο λαός από το ήδη πενιχρό εισόδημά του, στο όνομα, τάχα, της εξυγίανσης και της αντιμετώπισης της σπατάλης των κρατικών δαπανών στην Υγεία. Τα ίδια έκανε και η ΝΔ.

Σε αυτό το πλαίσιο από το 2009 έως σήμερα, κόπηκαν από την κυβέρνηση πάνω από 220 ιατρικές εξετάσεις από τον ΟΠΑΔ - ασφαλιστικό ταμείο των δημοσίων υπαλλήλων - 87 μέσα στο 2009 και οι υπόλοιπές πρόσφατα. Η συγκεκριμένη απόφαση είναι προπομπός για όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, που σημαίνει ότι η υγεία των ανθρώπων του μόχθου γίνεται βορά στην κερδοφορία των επιχειρηματιών του τομέα Υγείας. Εχει προηγηθεί μια ολόκληρη παραπλανητική προπαγάνδα στοιχειοθέτησης πλαστών συνταγών κ.λπ. Βεβαίως, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και τέτοια φαινόμενα. Ομως, ο ορυμαγδός προϊδέαζε γι' αυτό που ήλθε στη συνέχεια. Δηλαδή, για να βρει την υγειά του ο εργάτης, ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο φτωχός πρέπει να «ξεπουληθεί» που λέει και ο λαός, και ας μην έχει. Αν αυτό δεν είναι βαρβαρότητα τι είναι;

Για σπατάλες μιλούν οι αστικές κυβερνήσεις, αλλά αυτές έβαλαν τους μεγαλοεπιχειρηματίες να «αρμέγουν» το δημόσιο τομέα Υγείας και να κερδοφορούν. «Αγανακτούν», δήθεν, σήμερα διάφοροι από τους αστικούς κύκλους, τα ΜΜΕ, γιατί εκβιάζουν τα νοσοκομεία και δε δίνουν φάρμακα και ιατρικό εξοπλισμό, άρα δεν μπορούν να λειτουργήσουν και αυτό είναι σε βάρος της υγείας. Και αυτό λόγω χρεών των νοσοκομείων. Τα οποία χρέη δημιουργήθηκαν ακριβώς, γιατί οι καπιταλιστές δεν είναι φιλάνθρωποι, δουλεύουν για το κέρδος. Επομένως, καθορίζουν τιμές για μεγαλύτερο κέρδος. Αυτοί δε νοιάζονται για την υγεία του λαού. Φωνασκούν για τις μεγάλες δαπάνες στα ασφαλιστικά ταμεία, λόγω φαρμάκων και ιατρικών εξετάσεων, αλλά οι φαρμακοβιομηχανίες και η εμπορία είναι οι πλέον κερδοφόρες επιχειρήσεις, ενώ οι κυβερνήσεις επέβαλαν στα ασφαλιστικά ταμεία να συμπράττουν με ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και νοσοκομεία και να πληρώνουν πανάκριβα αυτές τις υπηρεσίες.

Το εργατικό λαϊκό κίνημα πρέπει να παρέμβει άμεσα, εκφράζοντας την κοινή λαϊκή απαίτηση και ανάγκη να εμποδιστούν οι επικίνδυνες εξελίξεις στο χώρο της Υγείας. Να μη μείνει κανένα μέλος λαϊκής οικογένειας χωρίς νοσοκομειακές παροχές, χωρίς φάρμακα και ιατρικές εξετάσεις, λόγω της εμπορευματοποίησης. Για το δικαίωμα σε σύγχρονες παροχές Υγείας, δωρεάν για όλους. Για την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Για την κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων στην Υγεία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ