Παπαγεωργίου Βασίλης

Με την απεργία των ναυτεργατών έλεγαν ότι γκρεμίζεται ο τουρισμός, ο οποίος ωστόσο, παρά την κρίση και την γενικευμένη λιτότητα στην ΕΕ, πάει μια χαρά, ενώ οι ξενοδόχοι που υπόσχονταν ότι θα μειώσουν τις τιμές τους δεν τις κατέβασαν ούτε κατά ένα ευρώ.

Με τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων κατά του μνημονίου, τσίριζαν από το πρωί μέχρι το βράδυ ότι αποτρέπουμε την προσέλευση ξένων τουριστών στη χώρα, οι οποίοι υποτίθεται ότι ακύρωναν μαζικά τα αεροπορικά τους εισιτήρια προς την Αθήνα. Μόλις προχτές, όμως, η διοίκηση του αεροδρομίου της «Χόχτιφ» ανακοίνωσε ότι ο αριθμός των επιβατών διεθνών πτήσεων από και προς το αεροδρόμιο σημείωσε σχετική αύξηση.

Με αφορμή την απεργία των φορτηγών αφρίζουν, ότι πέρα από τις ελλείψεις σε βενζίνη (που εδώ που τα λέμε παρατηρήθηκαν περισσότερο εξαιτίας του πανικού που έσπειραν τα Μέσα Ενημέρωσης), τα νοσοκομεία έχουν μείνει χωρίς φάρμακα, η αγορά ξέμεινε από γάλα και τα νησιά δεν έχουν οπωροκηπευτικά προϊόντα. Οπως όμως αποκαλύπτεται από το ρεπορτάζ, όλα αυτά είναι παραμύθια αρρωστημένων εγκεφάλων που απλά θέλουν να διατηρούν ανοιχτό το μέτωπο κατά της απεργίας και επιδιώκουν να στρέψουν τον κόσμο εναντίον των φορτηγατζήδων. Γιατί, αν εξαιρέσουμε τα νησιά με τα λαχανικά που δεν περιμένουν από την Αθήνα για να καλύψουν τις ανάγκες τους, μαθαίνουμε ότι ούτε ένα μπουκάλι γάλα δεν διακινείται μέσω των φορτηγών δημόσιας χρήσης, αλλά με ψυγεία των εταιρειών, ενώ δικά τους φορτηγάκια διαθέτουν και οι φαρμακευτικές εταιρίες, οι οποίες προμηθεύουν απευθείας τα νοσοκομεία με τα αναγκαία υλικά.

Αυτά είναι τα Μέσα Ενημέρωσης των αστών. Κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να δημιουργούν εικονικές πραγματικότητες και εντυπώσεις. Εχουν μόνιμο στόχο την ποδηγέτηση εκείνων που εξακολουθούν να αγωνίζονται κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική. Υποτάσσουν τα πάντα στην υπόθεση υλοποίησης του μνημονίου και στήριξης της κυβέρνησης.

Από πολιτικές περικοκλάδες και φιοριτούρες έχει πήξει ο τόπος, ιδίως με την κυβέρνηση που όποιον αγαπά του «αλλάζει τα φώτα» και πάει και στην «κηδεία» να κλάψει. Είναι όμως ανάγκη να μας ταλαιπωρούν και οι εκπρόσωποι των μεγαλεμπόρων;

Ο λόγος για την ΕΣΕΕ και τον πρόεδρό της Β. Κορκίδη, που θέλει να τα έχει καλά με όλους, αλλά να κάνει και τη δουλειά του.

Βγαίνει λοιπόν χτες και αρχίζει να λέει ότι πλήττεται η κοινωνική συνοχή με την επιστράτευση των ιδιοκτητών των φορτηγών, ότι δε δίνεται λύση, ότι τίθεται σε αμφισβήτηση η πρόθεση της κυβέρνησης για διάλογο - «αμφισβήτηση» το λέμε τώρα; - ότι υπήρξαν κακοί χειρισμοί από την κυβέρνηση, αδιαλλαξία, κλπ.

Και πού καταλήγει ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ; Απευθυνόμενος στους μεταφορείς τους καλεί «να μη δώσουν την ικανοποίηση της επιστράτευσής τους και να λύσουν την απεργία μόνοι τους»!!!

Τους καλεί δηλαδή να κάνουν μόνοι τους αυτό που πάνε να τους επιβάλλουν!

Σκέψου δηλαδή να μην ήταν με το «μέρος» τους τι θα έλεγε....

Ακόμα και τους πιο ένθερμους οπαδούς του φιλελευθερισμού έχει καταπλήξει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κυρίως για την επίδειξη βαρβαρότητας, να μη λογαριάζει δηλαδή τις καταστροφικές επιπτώσεις της πολιτικής της στα λαϊκά στρώματα. Ενδεικτικό, από την άποψη αυτή είναι πρωτοσέλιδο σχόλιο γνωστού για τις συντηρητικές απόψεις του αρθρογράφου Κ. Ιορδανίδη, στη χθεσινή «Καθημερινή». Ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: «Για πρώτη φορά από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, η χώρα απέκτησε κυβέρνηση φιλελευθέρων αντιλήψεων της πλέον προωθημένης ή ακραίας μορφής. Ούτε η μέντωρ του νεοφιλελευθερισμού σε επίπεδο παγκόσμιο, η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας κ. Μάργκαρετ Θάτσερ, δεν απετόλμησε τόσο δραστικές αλλαγές, σε τόσο σύντομο διάστημα, όσο ο Eλληνας πρωθυπουργός και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κ. Γιώργος Παπανδρέου και το υπουργικό συμβούλιό του». Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η κατάληξη του σχολίου: «Αναμένουν οι τεχνοκράτες του κ. Παπανδρέου ότι με την εξάρθρωση των παλαιών δομών θα αρχίσει το θαύμα, διότι αυτό γράφουν τα εγχειρίδια. Eνα θαύμα στο οποίο δεν έχει πλέον θέση η μικρή οικογενειακή επιχείρηση, η μεσαία αστική τάξη. Τελούμε εν αναμονή θαύματος ή καταρρεύσεως της πολιτικής». Ο εργαζόμενος λαός βέβαια δεν έχει την πολυτέλεια της αναμονής γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο νέα δεινά και μαύρες μέρες τον περιμένουν. Αυτό που πρέπει να τον απασχολεί είναι η οργάνωση της ενωμένης ταξικής πάλης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και του καπιταλισμού.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για παράδειγμα, ένας κλάδος εργαζομένων μπορεί να φτωχύνει με όποιον τρόπο νομίζει: Θέλει να υπογράψει σύμβαση χωρίς αυξήσεις με τους εργοδότες του; Μπορεί!

Θέλει να απεργήσει και να υποχρεώσει τους εργοδότες να δώσουν αυξήσεις και μετά να τις απαγορεύσει το υπουργείο Απασχόλησης; Πάλι μπορεί...

Αν είσαι φορτηγατζής μπορείς αν θέλεις να δεχθείς να πάρουν κοψοχρονιά τις μεταφορές μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Μπορείς επίσης να αρνηθείς και να σε επιτάξουν αφού σε τουλουμιάσουν στο ξύλο.

Σε περίπτωση που είσαι ναυτεργάτης έχεις κάθε δικαίωμα στην απεργία και μπορείς να απεργείς όποτε θέλεις. Αρκεί να είναι βαρύ καταχείμωνο και να έχει απαγορευθεί ο απόπλους των πλοίων λόγω καιρικών συνθηκών. Σε κάθε άλλη περίπτωση είσαι εχθρός της οικονομίας (κατά το ΠΑΣΟΚ) και της πατρίδας (κατά το ΛΑ.Ο.Σ.).

Ωραίο πράγμα η δημοκρατία, δε νομίζετε;

Ο ΓΝΩΣΤΟΣ σε όλους μας τον τελευταίο καιρό, από την αμέριστη στήριξη που παρείχε στα αντιασφαλιστικά νομοσχέδια της κυβέρνησης, Ροβέρτος Σπυρόπουλος, θα είναι ο νέος διοικητής του ΙΚΑ...

Ομολογουμένως δεν ...παγώσαμε από έκπληξη από την κυβερνητική επιλογή. Θα ήταν κρίμα να μην επιβραβευθεί μια τέτοια συμπεριφορά. Και να συνεχιστεί φυσικά και η ανάλογη πολιτική.

Υποθέτουμε ότι ο υπουργός Απασχόλησης Ανδρέας Λοβέρδος δεν πονοκεφάλιασε και ιδιαίτερα μελετώντας τα βιογραφικά σημειώματα όσων υπέβαλαν υποψηφιότητα για τη θέση μέσω ...ίντερνετ.

Φανταζόμαστε να μην τις ξεχάσατε αυτές τις εξαγγελίες που έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου περί νέας διακυβέρνησης με βάση την οποία οποιοσδήποτε από εμάς μπορεί με μια αίτηση να γίνει ...στέλεχος του δημοσίου αν έχει τα προσόντα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χιλιάδες νοικοκυριά που έπεσαν στην ανάγκη των... τραπεζών, βρίσκονται εδώ και καιρό σε απόγνωση και παύση πληρωμών. Δεν πρόκειται για τα θύματα των ίδιων των επιλογών τους, αν και πολλοί τους επικρίνουν για τις καταναλωτικές τους συνήθειες.

Επιλογές δεν υπάρχουν όταν αυτά που βγάζεις δεν αρκούν για να καλύψουν τις βασικές σου ανάγκες, πολύ περισσότερο που το σύστημα είναι «μανούλα» στο να δημιουργεί και να επιβάλλει επιπρόσθετες ανάγκες, στη βάση του τι θέλει να πουλήσει.

Πέρα όμως από το «δίκαιο» το καπιταλιστικό, το «δίκαιο» του τραπεζίτη, του εργοδότη, του ιδιοκτήτη, υπάρχει και το δίκαιο του λαού, πολλές φορές άγραφο, αυτονόητο και αυταπόδεικτο.

Ο εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου, δικαιούνται επαρκή τροφή και ασφαλή στέγη, περίθαλψη, μόρφωση, ξεκούραση, ψυχαγωγία και αρκετά πράγματα ακόμη. Που τους τα στερεί η αντιλαϊκή πολιτική μείωσης μισθών, εμπορευματοποίησης της Παιδείας, της Υγείας, κλπ.

Και τι αντιπαραθέτει σ' αυτά η κυβέρνηση που με την πολιτική της τσακίζει το λαός; Ενα νομοθέτημα που κύριο μέλημά του είναι να συντηρήσει, προς όφελος των τραπεζών, τη δυνατότητα έστω και κάποιων πληρωμών. Με ένα νόμο που υποθηκεύει πλέον ζωές, αντί για ακίνητα.

Ο νόμος που θέσπισε η κυβέρνηση είναι μια ψευδεπίγραφη ελπίδα για χιλιάδες ανθρώπους, ότι ίσως διασώσουν την επιβίωσή τους.

Μακάρι κάποιοι να τα καταφέρουν. Αλλά για τους περισσότερους είναι μια χαμένη υπόθεση εκ των προτέρων.

Ατομικό» σύνολο γνώσεων σήμερα σημαίνει «ατομική» εκμετάλλευση αύριο απ' τον εργοδότη. Ο σπουδαστής θα έχει την ευθύνη για τα «πιστοποιητικά» που θα μαζεύει, άρα και για το αποτέλεσμά τους στην αναζήτηση εργασίας. Ο εργοδότης, πιο εύκολα από ποτέ, θα απαιτεί ατομική σύμβαση εργασίας, αφού «ατομική» θα είναι και η μόρφωση που θα έχει. Μια μόρφωση «λειψή» που θα ταιριάζει σε έναν υποταγμένο και άβουλο εργαζόμενο, που δε θα αντιλαμβάνεται το δίκιο του και άρα δε θα μπορεί να το διεκδικήσει. Είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων να σταματήσουν τώρα τις αποφάσεις που έχει πάρει η κυβέρνηση για το μέλλον των παιδιών τους. Το δικαίωμα στη μόρφωση, το δικαίωμα στη δουλειά είναι και πρέπει να παραμείνει αδιαπραγμάτευτο.

Ανεπιφύλακτη, ομόφωνη και ένθερμη η στήριξη του αστικού Τύπου στην κατάπτυστη απόφαση της κυβέρνησης για επιστράτευση των οδηγών φορτηγών δημόσιας χρήσης. Παραθέτουμε, για του λόγου το αληθές, ένα μικρό απάνθισμα από τα κύρια άρθρα των χτεσινών εφημερίδων. Το «Εθνος», για παράδειγμα, θεωρεί «μονόδρομο την επιστράτευση» και σημειώνει: «Μπροστά σε αυτήν την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα και με δεδομένη την αδιαλλαξία των απεργών, οι οποίοι δε συμβιβάζονταν με τίποτα λιγότερο από την ακύρωση της κυβερνητικής απόφασης να εφαρμοστούν και στην Ελλάδα τα όσα ισχύουν για τις δημόσιες μεταφορές σε όλη την Ευρώπη, η κυβέρνηση δεν είχε άλλη λύση από την προσφυγή στο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης. Και ευτυχώς την επέλεξε». Στο ίδιο μήκος κύματος τα «Νέα» που διαπιστώνουν ότι «η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διεκπεραιώσει το έργο που ανέλαβε χωρίς κανέναν συμβιβασμό. Και η χτεσινή απόφαση της επιστράτευσης δείχνει ότι πήρε το μήνυμα». Δεν μπορούσε βέβαια να υστερήσει η «Καθημερινή», που στο δικό της άρθρο κάτω από τον τίτλο «Οριο αντοχής», επισημαίνει: «Η επίταξη των φορτηγών από την κυβέρνηση ήταν μια ορθή απόφαση...Η κυβέρνηση αντελήφθη επιτέλους ότι υπάρχει ένα όριο στην ανοχή που μπορεί να επιδεικνύει έναντι της κατάφωρης παραβίασης των νόμων και της συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας». Φυσικά, δεν προκαλεί καμία έκπληξη αυτή η αντιλαϊκή ομοφωνία του αστικού Τύπου, που αποτελεί συνέχεια της στάσης που έχει κρατήσει μέχρι τώρα, στηρίζοντας ένθερμα το μνημόνιο και τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που περιέχει. Τα καταγράφουμε απλά, γιατί οι εργαζόμενοι οφείλουν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και για το ρόλο των δήθεν ανεξάρτητων και αντικειμενικών αστικών ΜΜΕ...

Εναν κορίτσαρο, 3 κιλά και 300 γραμμάρια, μαυροτσούκαλο και ψηλό έφερε χτες στον κόσμο, η συντρόφισσά μας στο Πολιτικό Τμήμα του «Ρ» Ελένη Χατζηγεωργίου. Το τμήμα Νεολαίας του «Ρ» που θεωρεί την Ελένη επίτιμο μέλος του, ερίζει ήδη με το Πολιτικό τμήμα για το πού θα αξιοποιηθεί το ιδιαίτερο ταλέντο της νεαρής που κάνει αισθητή την παρουσία της με τσιρίδες. Η Συντακτική Επιτροπή της εφημερίδας συνέστησε ψυχραιμία και να αρκεστούμε προς το παρόν στις ολόψυχες ευχές όλων μας στην Ελένη, στο σύντροφό της (και δικό «μας») Θανάση Τζίμα, και στην κόρη τους. Πάντως, η διάταξη των γραφείων στην εφημερίδα άλλαξε ήδη για να μπορεί η μικρή να αλωνίζει ανεμπόδιστα.