Σάββατο 24 Ιούνη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Καποδίστριας»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την εφαρμογή ενός σχεδίου νέου «Καποδίστρια» στο χώρο της Υγείας - χωρίς ο ίδιος να το χαρακτηρίσει έτσι - εξήγγειλε, από τη Λάρισα, ο Αλ. Παπαδόπουλος, ισχυριζόμενος ότι μ' αυτό θα λυθούν τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ΕΣΥ. Ομως, δεν εξήγησε τι ακριβώς θα περιλαμβάνει αυτό το σχέδιο, πού θ' αποσκοπεί και πώς θα εφαρμοστεί. Μέσες - άκρες άφησε να εννοηθεί ότι θα περιλαμβάνει συγχωνεύσεις νοσοκομείων, μεταφορές ή κατάργηση νοσοκομειακών κλινικών, αλλαγές στα Κέντρα Υγείας, τα οποία θα συγκροτηθούν στη βάση χωροθέτησης των «Καποδιστριακών» δήμων (μήπως η κυβέρνηση προτίθεται να τα μεταβιβάσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, επιβαρύνοντάς τη μ' έναν ακόμα «μπελά»;) κ.ά.

Γιατί, άραγε, ο υπουργός προχωρά σε ασαφείς και αόριστες εξαγγελίες και δε γίνεται σαφής και συγκεκριμένος; Πάντως, αν λάβουμε υπόψη ότι ο πρώτος «Καποδίστριας» - εμπνευστής και οργανωτής του οποίου ήταν ο ίδιος ο Αλ. Παπαδόπουλος, ως υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης - αντί να λύσει τα προβλήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δημιούργησε κι άλλα, μάλλον θα πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί για τον «Καποδίστρια» της Υγείας...

... και στην Υγεία

Εν πάση περιπτώσει, το μέγα πρόβλημα του συστήματος Δημόσιας Υγείας δεν είναι μόνον ή κυρίως διοικητικό για να λυθεί με μέτρα - απ' ό,τι φαίνεται - διοικητικής αναπροσαρμογής που προωθεί ο υπουργός. Αν δε δοθούν κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για να γίνουν προσλήψεις ιατρικού, νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού στα νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας, για να δημιουργηθούν νέες κλινικές και άλλες νοσηλευτικές μονάδες, που είναι απαραίτητες για ν' αυξηθούν οι μισθοί των εργαζομένων και για να βελτιωθεί ο τεχνολογικός και κτιριακός εξοπλισμός, το πρόβλημα της στοιχειωδώς σωστής κι αποδοτικής λειτουργίας του ΕΣΥ δεν αντιμετωπίζεται. Και προπάντων δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα υγείας του λαού, με την όλο και μεγαλύτερη ενεργοποίηση στο χώρο επιχειρηματιών - κερδοσκόπων, οι οποίοι μετατρέπουν το δημόσιο αγαθό της υγείας, που πρέπει να παρέχεται δωρεάν, σε πανάκριβο εμπορικό προϊόν.

Δικαστής να σου τύχει...

Τη γλώσσα του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης, Β. Γιαννόπουλου, χρησιμοποίησε ο πρόεδρος του Εφετείου Λάρισας, κ. Σερμετζής, στη διάρκεια μιας ακόμα δίκης με κατηγορούμενους αγρότες που συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις, η οποία κατέληξε σε βαριά καταδικαστική απόφαση. Ο εν λόγω δικαστής - μιλώντας με εμπάθεια που ξενίζει και, αν μη τι άλλο, δεν αρμόζει σε λειτουργό της Δικαιοσύνης - καταφέρθηκε εναντίον των αγροτών που περιφρουρούσαν τον αγώνα τους, χαρακτηρίζοντάς τους «αυτόκλητους με περιβραχιόνια που κατέλυαν το κράτος» (!), αλλά και εναντίον μελών της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα, αναφερόμενος σε «πεινασμένους κοιλαράδες, σαν τους κυρίους Μπούτα και Νασίκα»(!!!) «Δικαστής να σου τύχει», δηλαδή, για τους αγωνιστές της αγροτιάς που σέρνονται κατά χιλιάδες στα «αγροτοδικεία», κατηγορούμενοι μόνο και μόνο γιατί βγήκαν στους δρόμους να παλέψουν για το ψωμί και για το δίκιο τους.

Δε γνωρίζουμε αν ο κ. Σερμετζής είναι θαυμαστής του περιβόητου «στιλ» Γιαννόπουλου, αλλά φαίνεται να μην αρκείται στο «καθήκον» να δικάζει και να καταδικάζει αγρότες και επιθυμεί να συμμετάσχει - επιδεικνύοντας, μάλιστα, αρκετή αγένεια - στην κυβερνητική επιχείρηση συκοφάντησης των ηγετών του αγροτικού κινήματος. Δε νομίζουμε, πάντως, ότι ο νόμος δίνει το δικαίωμα σ' ένα δικαστή να χρησιμοποιεί, εντός της δικαστικής αίθουσας, υβριστικές φράσεις σε βάρος πολιτών, που ψάχνουν να βρουν το δίκιο τους στη Δικαιοσύνη. Οσον αφορά δε στα περί «κοιλαράδων», γιατί «ζορίζεται» ο κύριος δικαστής; Μήπως αυτός τους ταΐζει;

Αποσιώπηση...

Στα ψιλά «πέρασαν» τα ΜΜΕ - και, μάλιστα, ελάχιστα απ' αυτά - τη Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που φιλοξενείται από το ΚΚΕ στην Αθήνα, με τη συμμετοχή 64 κομμάτων από 53 χώρες απ' όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Συνεχίζοντας, προφανώς, την τακτική του αποκλεισμού και αποσιώπησης της φωνής του ΚΚΕ, δε διστάζουν ακόμα και τη, με παγκόσμιο ενδιαφέρον, σημαντικότατη αυτή συνάντηση να εξαφανίσουν! Και, βεβαίως, δεν πρόκειται μόνον για το δικαίωμα της δημοκρατικής πληροφόρησης που καταπατιέται βάναυσα με την ουσιαστική αποσιώπηση της συνάντησης. Με τον τρόπο αυτό, επιδιώκεται, ταυτόχρονα, να αποκρυβεί από το λαό, ότι αναπτύσσεται σ' όλο τον κόσμο η αγωνιστική συσπείρωση και αντίδραση των λαών, αντίθετα απ' ό,τι προπαγανδίζουν για τους μονόδρομους της ιμπεριαλιστικής «παγκοσμιοποίησης» και της ΟΝΕ. Οτι υπάρχουν, λειτουργούν και δρουν σε όλο τον κόσμο κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα, οργανώνοντας την πάλη των λαών τους και συντονίζοντας διεθνώς τα βήματά τους.

Εχουν, άραγε, την αυταπάτη, ότι θα εξαφανίσουν, με τις δόλιες αυτές μεθόδους, την ταξική πάλη, ως σύγχρονοι «Λασκαραίοι»;

Τα δημοκρατικά δικαιώματα κινδυνεύουν

Συμφωνίες δικαστικής συνδρομής, πρωτόκολλα αστυνομικής συνεργασίας, ενιαίος στρατός και αστυνομία, ενιαίο αστυνομικό δελτίο αναγνώρισης, επενδύσεις δισεκατομμυρίων για σφράγισμα των συνόρων, μηχανογραφική παρακολούθηση κάθε κίνησης πολιτών, δίκες στο σωρό, μπλόκα και καθημερινές επιχειρήσεις-«σκούπα», δολοφονίες μεταναστών εν ψυχρώ από αστυνομικούς και άλλα «ων ουκ έστιν αριθμός» μέτρα και διαδικασίες συνθέτουν την όλο και πιο σκληρή εικόνα της κρατικής καταστολής.

Ενα αστυνομικό κράτος, που έρχεται να εδραιώσει στον κοινωνικό δημόσιο χώρο ό,τι είναι ήδη καθεστώς στον εργασιακό. Τον τρόμο. Ωστε η παραγωγική μηχανή να δουλεύει όσο πιο αποτελεσματικά, δηλαδή υπερκερδοφόρα, δηλαδή ανεμπόδιστη από διεκδικήσεις.

Ηεπιβολή καθεστώτος τρόμου ευρύτερα στην κοινωνία έρχεται ως αναγκαστική για το σύστημα διαδικασία διασφάλισης της συνέχειάς του, ειδικά την περίοδο που οξύνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των καπιταλιστών. Η μεγάλη σε έκταση και ένταση επίθεση, που δέχεται αυτή την περίοδο η εργατική τάξη μέσα στους χώρους δουλιάς, δεν είναι δυνατόν να μη συνοδεύεται με ένταση των μέτρων καταστολής για τη μεγάλη πλειοψηφία του κοινωνικού συνόλου.

Ανάμεσα στους εργασιακούς χώρους και το εξωτερικό περιβάλλον υπάρχει πάντα μια ανταλλαγή εμπειρίας, γνώσης, μια αλληλοτροφοδότηση ιδεών. Ο καπιταλισμός - παρά τη φαινομενική σιωπή - κινδυνεύει - εκτός από τις εσωτερικές αντιθέσεις του - και από ένα ορατό και αυξανόμενο μέσα στους ίδιους τους χώρους δουλιάς κλίμα αμφισβήτησής του. Μια αμφισβήτηση που έρχεται να προστεθεί - και να ενισχυθεί η ίδια - σε μια ευρύτερη κοινωνική συνειδητοποίηση που παράγεται από τη γνώση για τα όλο και πιο καταστροφικά αποτελέσματα του συστήματος σ' όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

Το σύγχρονο αστυνομικό κράτος που οικοδομείται γύρω μας δεν είναι αποτέλεσμα ενός κάποιου βίτσιου, μιας διεστραμμένης φασίζουσας σκέψης. Είναι αναγκαίο ως σωσίβιο και τρόπος να συνεχίσει να υπάρχει το σύστημα. Γι' αυτό και η έκφρασή του θα γίνεται όλο και σκληρότερη.

Σ' αυτό το πλαίσιο δε χωράνε αυταπάτες. Οι όποιες δημοκρατικές κατακτήσεις σε κάθε εποχή αντανακλούν συσχετισμούς δύναμης. Το κράτος της δικτατορίας των πολυεθνικών σπεύδει να μπήξει τα δόντια του πριν οι σημερινοί συσχετισμοί ανατραπούν. Γνωρίζοντας πως ακόμα και νομοτελειακά θα ανατραπούν. Πόσο μάλλον που - πολλά πλέον δείχνουν πως - οι διεργασίες στο κοινωνικό σώμα είναι τέτοιες που να ευνοούν την όλο και μεγαλύτερη συνειδητοποίηση της ανάγκης για μια τέτοια ανατροπή. Διαφαίνεται ένα ρεύμα που δε βολεύεται πλέον σ' αυτόν το στενό κορσέ αλλά αμφισβητεί τον καπιταλιστικό μονόδρομο. Τη συνέχειά της, δηλαδή τη μετατροπή της αμφισβήτησης σε συνείδηση ανατρεπτική, είναι που σπεύδουν να καταστείλουν όσοι έχουν συμφέρον από τη σημερινή τάξη πραγμάτων.

Ηκυβέρνηση Σημίτη και οι πολιτικοί της σύμμαχοι, που κόπτονται για τη δημοκρατία γενικώς ενώ ταυτόχρονα εγκρίνουν όλες τις πολιτικές που οδηγούν σε συρρίκνωσή της, τρέχουν πλέον ολοταχώς σ' αυτό τον κατήφορο. Οσοι κατανοούν τον κίνδυνο κρούουν κώδωνα. Μόλις προχτές η Επιτροπή Αγώνα ενάντια στη Σένγκεν είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Γι' αυτό και θάφτηκε η συνέντευξη Τύπου που έδωσε. Το κάλεσμά της όμως παραμένει: Επιβάλλεται οι μαζικές οργανώσεις και πρώτα και κύρια οι συνδικαλιστικές να προτάξουν την πάλη για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των πολιτικών, συνδικαλιστικών, δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ο νομικός κόσμος, οι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες, οι άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, έχουν και μπορούν να διαδραματίσουν έναν ιδιαίτερο ρόλο σε μια τέτοια προσπάθεια.

Ιδού η Ρόδος...


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Κάτι μαγειρεύεται...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΠΟ ΕΔΩ το γυρνάνε, από εκεί το γυρνάνε το θέμα της απελευθέρωσης των απολύσεων ο Ρέππας με τον Γιαννίτση και μάλλον κάτι κακό μαγειρεύεται. Ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο, λέει ο υπουργός Εργασίας, θα προστατεύσουμε τους εργαζόμενους, δηλώνει ο Ρέππας.

***

Είναι προφανές ότι «η σουπιά χύνει το μελάνι της» με τέτοιες αντικρουόμενες δηλώσεις για να θολώσει τα νερά. Φυσικά, δεν είναι τυχαίος ο χρόνος που επελέγη για να αρχίσει η σχετική φημολογία, μια και ως γνωστόν κάθε αντεργατικό μέτρο της κυβέρνησης «ευδοκιμεί» στο εύκρατο κλίμα της θερινής περιόδου.

***

Οσο γι' αυτά που λέει το υπουργείο Εργασίας, ότι δηλαδή δεν προτίθεται να αιφνιδιάσει τους συνδικαλιστικούς φορείς, τον πιστεύουμε. Αν με τον όρο «συνδικαλιστικούς φορείς» εννοεί την ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ, όχι δε θα αιφνιδιαστούν. Ξέρουν πολύ καλά ποια κυβέρνηση στηρίζουν.

***

ΓΥΡΩ στους 15 χιλιάδες πολίτες έχουν επισκεφθεί την ηλεκτρονική διεύθυνση του υπουργείου Οικονομικών στο Ιντερνετ, προκειμένου να δουν τι γίνεται με τη φορολογική τους δήλωση, περηφανεύονται τα οικονομικά υπουργεία. Προφανώς, είναι «εντυπωσιασμένοι» με τον εαυτό τους για την τεχνολογική αυτή καινοτομία τους.

***

Το κίνητρο όμως όλων αυτών των ανθρώπων το σκέφτονται; Γιατί βέβαια τι να το κάνεις να ξέρεις πώς «πάει» η δήλωση που έκανες και ποιον αριθμό προτεραιότητας έχεις, όταν πρόκειται να πληρώσεις αδρά! Και μάλιστα για χρήματα τα οποία κάθε άλλο παρά «παίρνεις πίσω» μέσω κοινωνικών παροχών.

***

ΔΕ ΘΑ ΣΥΜΒΑΛΕΙ στον «εκδημοκρατισμό» της Γιουγκοσλαβίας, δηλώνει το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας, με αφορμή τη θέση του Διεθνούς Δικαστηρίου για προσαγωγή του Γιουγκοσλάβου Προέδρου. Να υποθέσουμε ότι συμβάλλουν στον εκδημοκρατισμό της οι παρεμβάσεις της ΕΕ υπέρ της σερβικής αντιπολίτευσης;

Περί πολιτικής ουσίας και σκόπιμης αφέλειας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν είναι αφελής ο πρόεδρος του ΣΥΝ, παρότι τον τελευταίο, μάλιστα, καιρό κάνει πως δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του. Για μας αυτή του η στάση δεν είναι ακατανόητη, είναι πλήρως εξηγήσιμη. Οπως, δε μας είναι καθόλου ακατανόητη -παρότι είναι προκλητική για να είναι αφελής- η τοποθέτησή του για τη στάση του ΚΚΕ στο θέμα της διαμάχης κυβέρνησης - Εκκλησίας, την οποία, για όποιον δεν άκουσε ή δε διάβασε, τη χαρακτηρίζει «ακατανόητη και προκλητική» και ότι προκαλεί «κρίσιμα ερωτηματικά για την πολιτική της ουσία», όπως τουλάχιστον μας πληροφορεί η «Αυγή», το δημοσιογραφικό όργανο του ΣΥΝ.

Βλέπετε, η «πολιτική ουσία» του κ. Κωνσταντόπουλου είναι καθαρή: Συμπόρευση με τον «εκσυγχρονισμό» της κυβέρνησης Σημίτη. Θεωρεί απόλυτα κατανοητό και διόλου προκλητικό και να παγιδεύει τα μέλη και τους οπαδούς του κόμματός του στο όντως αριστουργηματικό, αλλά ψεύτικο και ανούσιο, δίλημμα «Σημίτης ή Χριστόδουλος» και να επιλέγουν αβλεπτί Σημίτη.

Πώς, λοιπόν, είναι δυνατόν να κατανοήσει την «προκλητική» στάση του ΚΚΕ, που βροντοφωνάζει από την πρώτη στιγμή «Ούτε Σημίτης ούτε Χριστόδουλος», ούτε «εκσυγχρονισμός» της Σένγκεν και της ΟΝΕ, ούτε «αναχρονισμός» της Ιεραρχίας; Ούτε χωρισμός του λαού, με βάση θρησκευτικές πεποιθήσεις, ούτε αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά προβλήματα του λαού!!! Αλλά είπαμε. Οι εξετάσεις στη σημερινή εξουσία, στην κεντροαριστερά και στο ΠΑΣΟΚ τέτοιες στάσεις επιβάλλουν σε όλους τους προσφερόμενους γι' αυτό...

Τσιμουδιά για την Σένγκεν

Προχτές έδωσε συνέντευξη Τύπου στο Δικηγορικό Σύλλογο η Επιτροπή Αγώνα κατά της Σένγκεν. Κανένα κανάλι και σχεδόν καμιά εφημερίδα δε βρήκαν χώρο και χρόνο να πουν το ελάχιστο. Ανθρωποι από ένα ευρύ πολιτικό και ιδεολογικό φάσμα - νομικοί, δικαστικοί, συνδικαλιστές, εκπρόσωποι κοινωνικών κινημάτων - ύψωσαν τη φωνή τους για το νέο αυταρχισμό, για τις ωμές παραβιάσεις των κοινωνικών, δημοκρατικών και πολιτικών δικαιωμάτων που παρατηρούνται σήμερα στη χώρα μας.

Μίλησαν για το ηλεκτρονικό φακέλωμα, για τις νέες ταυτότητες που δε θα αναγράφουν μεν το θρήσκευμα (και καλώς δε θα το αναγράφουν) αλλά θα περιέχουν τον ηλεκτρονικό κωδικό, ώστε με το πάτημα ενός κουμπιού, όχι μόνο το θρήσκευμα θα εμφανίζεται σε αυτόν που θα θέλει να ελέγχει τον πολίτη ανεξέλεγκτα, αλλά και «αν στραβοκοιμήθηκε», που λέει κι ο σοφός λόγος ενός βετεράνου.

Στα τηλεοπτικά παράθυρα όμως και στις εφημερίδες σπαταλιέται πολύς χρόνος σε ανούσιες και αποπροσανατολιστικές συζητήσεις για την αναγραφή ή μη αναγραφή. Υποκρίτρια η κυβέρνηση, βόλεψε και την ιεραρχία, για να αποκρύψουν από κοινού την ουσία από το «φτωχό λαό», όπως αρέσκονται κατ' ιδίαν να λένε. Και κοντά σε αυτούς βρήκαν συμπαραστάτες διάφορους τυχοδιώκτες και κάποιους πολιτικά κοντόφθαλμους ή συμβιβασμένους και τους «δουλεύουν», αξιοποιώντας τους «ψιλό γαζί». Κυβέρνησή τε και ιεραρχία...

Εμμετρο ταλαιπωρίας

Την περασμένη Τετάρτη, ο βουλευτής του ΚΚΕ Π. Κοσιώνης επισκέφτηκε το υποκατάστημα του ΙΚΑ στο Γαλάτσι, όπου το κυριότερο πρόβλημα - όπως αναδείχτηκε από την περιοδεία - ήταν το γεγονός πως η πρόσβαση σ' αυτό είναι πραγματικός «Γολγοθάς».

Ρεπορτάζ για την περιοδεία δημοσίευσε ο «Ρ» την επόμενη μέρα (22.6.2000). Το διάβασε ένας συνταξιούχος και μας περιέγραψε με έμμετρο τρόπο την ταλαιπωρία του:

«Εις το βουνό ψηλά εκεί

υπάρχει ένα ΙΚΑ στην κορφή.

Κανένα δεν εξυπηρετεί

εκτός αν έχει ΙΧ».

«Αλλά και να 'χεις ΙΧ, όταν θα φτάσεις στην κορφή, δεν έχεις πού να το παρκάρεις», συμπλήρωσε ο παππούς για να προσθέσει: «Πήρε τ' αυτί μου ότι πρόκειται να μεταφερθεί απο κεί κι ένα βασικό μηχάνημα που προοριζόταν για το μικροβιολογικό εργαστήριο. Πώς θα το ...κατεβάσουν, άραγε;».

Παράκουσε ο παππούς ή είναι αλήθεια; Τι λέει η Διοίκηση του ΙΚΑ γι' αυτό;

Ο... αρμόδιος

Η καταγγελία έγινε από αναγνώστριά μας και δεν έχουμε τον παραμικρό λόγο, να την αμφισβητήσουμε. Αηδιασμένη, λοιπόν, η αναγνώστριά μας από τη συνεχή και προκλητική τακτική διακρίσεων σε βάρος του ΚΚΕ από τα τηλεοπτικά δελτία... ειδήσεων και εκπομπές πολιτικού... διαλόγου και αφού είχε πάρει πολλές φορές τηλέφωνο τους αρμοδίους των καναλιών, για να διαμαρτυρηθεί, αποφάσισε να απευθυνθεί στο Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (ΕΡΣ). Πήρε τηλέφωνο και αφού ζήτησε κάποιον αρμόδιο και του εξήγησε το λόγο για τον οποίο απευθύνθηκε στο Συμβούλιο, του έθεσε το ερώτημα τι κάνει ή τι πρόκειται να κάνει το ΕΡΣ, γι' αυτή την ωμή παραβίαση των στοιχειωδών κανόνων της δημοκρατίας, όταν η φωνή του τρίτου κόμματος στη Βουλή έχει εξοβελιστεί ουσιαστικά παντελώς από τους κατέχοντες τα τηλεοπτικά πράγματα της χώρας μας.

Ξέρετε τι απάντηση πήρε από τον αρμόδιο, για την τήρηση κάποιων ελάχιστων κανόνων τηλεοπτικής ισότητας και δημοκρατίας; Την εξής: Ποιο είναι το τρίτο κόμμα της Βουλής;

Η αναγνώστρια μας - όπως μας βεβαίωσε - κατάφερε να κρατήσει την ψυχραιμία της και δεν έδωσε την απάντηση, που ίσως άρμοζε στον... αρμόδιο. Το γεγονός, όμως, παραμένει κι έρχεται να προστεθεί στη μέχρι τώρα ουσιαστικά απραξία του ΕΡΣ, τόσο για το συγκεκριμένο ζήτημα, όσο και για τη γενικότερη θλιβερή - τουλάχιστον - εικόνα της τηλεοπτικής πραγματικότητας.

Τα βάσανα των μαθητών

Σήμερα ολοκληρώνονται οι εξετάσεις στα λύκεια και, επιτέλους, τελειώνει και ο εξεταστικός μαραθώνιος των μαθητών. Δυστυχώς, τα ΜΜΕ και, μέσω αυτών, η κοινή γνώμη ασχολούνται με τα «καμώματα» του Χριστόδουλου και τα «πείσματα» του Σημίτη και δεν έρχονται στη δημοσιότητα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές, αναγκασμένοι να συμμετέχουν σ' ένα εξουθενωτικό και, εν πολλοίς, άχρηστο και επιβλαβές εξεταστικό σύστημα. Ετσι, δεν αποκαλύπτονται οι επιπτώσεις της περιβόητης κυβερνητικής «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης», η οποία έχει καταστεί το μεγαλύτερο βάσανο για τους μαθητές και, ταυτόχρονα, το μεγαλύτερο εμπόδιο στη ζωή τους, καθώς τους ταλαιπωρεί ψυχικά και σωματικά, δεν τους παρέχει καμία ουσιαστική μόρφωση και δεν εγγυάται την επαγγελματική τους αποκατάσταση, ενώ, λειτουργώντας σαν «ταξική κρησάρα», πετάει έξω από τα ενιαία λύκεια πολλά παιδιά των λαϊκών στρωμάτων.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ανυπόταχτη στάση ζωής

Ηερχόμενη Δευτέρα 26η Ιούνη έχει ανακηρυχτεί από τον ΟΗΕ Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και μ' αυτήν την αφορμή θα ξανακούσουμε πολλά επίσημα χείλη να μιλούν με «ευαισθησία» και «ενδιαφέρον» για το πρόβλημα των ναρκωτικών και την αντιμετώπισή του. Ενα πρόβλημα υπαρκτό και διογκούμενο, όπως φαίνεται και από διάφορες έρευνες και στατιστικές, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας κατά καιρούς. Η εξάπλωση της τοξικοεξάρτησης αυξάνεται ραγδαία και ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες, ενώ παράλληλα πολλαπλασιάζονται και τα θύματα αυτής της μάστιγας.

Οι πολιτικοί υποστηρικτές της υποταγής στον ευρωαμερικάνικο ιμπεριαλισμό, στο μονόδρομο της ΟΝΕ και το «μη αναστρέψιμο» της σημερινής καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, μιλώντας για το πρόβλημα των ναρκωτικών, θα προσπαθήσουν να σκιαγραφήσουν την εικόνα μιας νεολαίας που στερείται ιδανικών και οραμάτων, που σχεδόν νοσεί και εύκολα μπλέκεται στα δίχτυα των εξαρτησιογόνων ουσιών. Θα κρύψουν τις βαθύτερες κοινωνικοταξικές αιτίες του προβλήματος και τις αντιδραστικές αντιλαϊκές πολιτικές τους. Είναι οι ίδιες, που επιλέγουν τη «νομιμοποίηση», την αποδοχή της χρήσης, το συμβιβασμό με το πρόβλημα και τη συντήρησή του. Που υποχρηματοδοτούν τις θεραπευτικές κοινότητες, τα προγράμματα ουσιαστικής θεραπείας και επανένταξης.

Κι αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται από όλες τις κυβερνήσεις είναι που συνεχώς εντείνει τα προβλήματα και τα αδιέξοδα των νέων. Τα κροκοδείλια δάκρυα για τη νεολαία, που δήθεν «δεν έχει ιδανικά και οράματα», χύνονται απ' αυτούς που θέλουν τη συνείδηση των νέων υποταγμένη, που κατασυκοφαντούσαν τους χιλιάδες αγωνιζόμενους μαθητές, που κλείνουν τ' αυτιά τους στα αιτήματα των νέων, που αμφισβητούν, που αγωνίζονται, που δεν υποτάσσονται. Μπορεί να καγχάζουν ότι «οι νέοι είναι το μέλλον αυτού του τόπου», όμως γι' αυτό ακριβώς, για να εξασφαλίσουν και το δικό τους μέλλον, θέλουν τους νέους υποταγμένους, να μην αμφισβητούν, να μην ταράζουν τα «ήσυχα νερά» του βούρκου που έχουν ετοιμάσει γι' αυτούς.

Ομως, η πραγματικότητα δεν είναι αυτή που ...ψυχοπονιάρικα, παρουσιάζουν. Οι νέοι, που εμπνέονται από πραγματικά υψηλά ιδανικά, που κρατούν μια πραγματικά ανυπόταχτη στάση ζωής, δίνοντας πολλές φορές μαθήματα αξιοπρέπειας, γίνονται όλο και περισσότεροι. Η σημερινή νεολαία δεν είναι μια «χαμένη γενιά», έχει δώσει σημαντικά δείγματα για το εντελώς αντίθετο. Εχει ορθώσει το ανάστημά της ενάντια στη βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού, έχει απαιτήσει σθεναρά το δικαίωμά της στη μόρφωση, στη δουλιά, στη ζωή, έχει ξαφνιάσει ευχάριστα όσους οραματίζονται ένα καλύτερο αύριο κι έχει τρομάξει αυτούς που πασχίζουν για τη διατήρηση του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.

Υπάρχουν πολλές χιλιάδες νέοι, που παλεύουν καθημερινά ενάντια στον ατομικισμό που προωθεί η σημερινή κοινωνία, που απορρίπτουν τους «πλαστούς παραδείσους» της ναρκοκουλτούρας που προωθεί η κυρίαρχη ιδεολογία. Είναι οι νέοι της ΚΝΕ, μαζί με το κόμμα της εργατικής τάξης στη χώρα μας, το ΚΚΕ, και μαζί τους πολλοί άλλοι, που κάνουν καθημερινή υπόθεση του λαϊκού κινήματος την πάλη για μια άλλη κοινωνία. Που προβάλλουν τη συντονισμένη συλλογική δράση για τη διαμόρφωση ανυπότακτων αγωνιστικών συνειδήσεων ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, ενάντια στην εξάρτηση και τη φυγή. Η μάστιγα αυτή των ναρκωτικών θα μπορέσει να εκλείψει μόνο όταν θα εξαλειφθούν οι αιτίες της, με την πραγματική λαϊκή εξουσία, σε ρήξη με το σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα.

Συντάξεις

Στα εβδομήντα,

λέει και κάτι

θα σου λένε

«άντε πάρτη»,

«καλοφάγωτη»,

μπαγάσα,

τώρα που 'σαι

για την «κάσα»!

* * *

Στα εβδομήντα,

λέει και κάτι

θα σου λένε

«κάνε κράτει»,

«άντε πλέον

ξεκουράσου,

λίγο πριν

την εκφορά σου»!

* * *

Στα εβδομήντα,

λέει και κάτι

θα αρχίζει πια

ραχάτι

και θα ζεις

σαν το... σουλτάνο

δυο χρονάκια

κάτω, πάνω!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ