Τρίτη 13 Ιούνη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Λάθος προσανατολισμοί

Γρηγοριάδης Κώστας

Δε λέμε, φιλότιμη η προσπάθεια ορισμένων εφημερίδων και κάποιων ακόμη κύκλων, να συνδέσουν τη «17 Ν» με την Αριστερά και, κυρίως, να την αποσυνδέσουν από τις μυστικές υπηρεσίες του ιμπεριαλισμού και δη τις αμερικανικές, αλλά δεν πιάνουν τόπο. Αποτελεί κοινή πεποίθηση, πλέον, ότι αυτές βρίσκονται πίσω από το φαινόμενο της ελληνικής «τρομοκρατίας».

Η κυβέρνηση, όμως, κάθε άλλο παρά συμμερίζεται την πεποίθηση αυτή. Τα μέτρα, τα οποία παίρνει και, ακόμη περισσότερο, αυτά τα οποία προσανατολίζεται να πάρει στην πορεία, αποκαλύπτουν πως αντιμετωπίζει τη «17 Ν» και την «τρομοκρατία» γενικότερα, ως ένα φαινόμενο, που δεν έχει καμιά σχέση με τις ξένες μυστικές υπηρεσίες. Ως ένα φαινόμενο, που έχει γεννηθεί - έστω και με τη μορφή του εκτρώματος - στα πλαίσια του αντιιμπεριαλιστικού αντιαμερικανικού λαϊκού κινήματος και όχι ως τεχνητό προϊόν κάποιων υπηρεσιών, με στόχο, ακριβώς, να προβοκαριστεί και να χτυπηθεί το κίνημα αυτό.

Χρειάζεται, μήπως, να σημειώσουμε, ότι - εκτός αρκετών άλλων - οι προσανατολισμοί αυτοί κυριαρχούσαν και μέχρι σήμερα, τόσο στις ελληνικές διωκτικές αρχές, όσο και στις ξένες, με τις οποίες μονίμως «συνεργάζονται» οι πρώτες, αλλά τίποτε απολύτως δεν έγινε;

Γιατί άλλαξε γνώμη;

Σε παλιότερες συνεντεύξεις και δημόσιες τοποθετήσεις της, η κ. Μ. Μπόση - ειδική σύμβουλος στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, για θέματα τρομοκρατίας, πριν από μερικά χρόνια - κάθε άλλο παρά απέκλειε το ενδεχόμενο, να είναι έργο μυστικών υπηρεσιών η «17 Ν». Φαίνεται, όμως, πως έχει αλλάξει γνώμη, σύμφωνα με όσα λέει, στις τελευταίες τηλεοπτικές εμφανίσεις της, αυτές τις μέρες.

Και, βέβαια, είναι δικαίωμα της κ. Μπόση να αλλάξει γνώμη. Αναρωτιόμασε, όμως, γιατί; Εμείς, πάντως, όσο κι αν σκαλίσαμε τη μνήμη μας, μόνο γεγονότα, που οδηγούν στο αντίθετο συμπέρασμα βρήκαμε, όλ' αυτά τα χρόνια.

Οι απαιτήσεις των Αμερικανών

Δε θέλουν και... πολλά οι Αμερικανοί, προκειμένου - όπως ισχυρίζονται - να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η «τρομοκρατία» στην Ελλάδα. Πρώτον, απαιτούν την πολύ περισσότερο ασφυκτική εποπτεία των ελληνικών διωκτικών αρχών (συνεργασία το λένε...). Ουσιαστικά, απαιτούν την παραχώρηση της καθοδήγησης και ελέγχου των ελληνικών αστυνομικών αρχών. Δεύτερον, απαιτούν τη θεσμοθέτηση ενός «ειδικού» νομικού πλέγματος, ώστε να «δρουν ελεύθερα» οι διωκτικές αρχές. Ουσιαστικά, δηλαδή, απαιτούν τη θεσμοθέτηση νόμων, που να επιτρέπουν και τυπικά την παραβίαση των στοιχειωδών συνταγματικών και δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, όποτε οι αρμόδιες υπηρεσίες το κρίνουν απαραίτητο και σκόπιμο, δηλαδή όποτε θέλουν.

Τώρα, αν αναρωτιέστε πόσο μπορούν να βοηθήσουν τέτοια μέτρα την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας», ακόμη και αν δεχτούμε ότι η τελευταία δεν έχει καμιά σχέση με τις μυστικές υπηρεσίες του ιμπεριαλισμού και δη τις αμερικανικές, σκεφθείτε και το εξής: Παρόμοια μέτρα ασφυκτικής και άγριας αστυνομοκρατίας ισχύουν για πολλά χρόνια στις ΗΠΑ, αλλά δεν έχουν καταφέρει ούτε καν να μειώσουν την εγκληματικότητα. Κι αυτό, γιατί τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ελλάδα - όπως και στις υπόλοιπες καπιταλιστικές χώρες - το πρόβλημα δε βρίσκεται στην έλλειψη μέτρων καταστολής, είτε για την εγκληματικότητα, είτε, ειδικότερα, για την τρομοκρατία, με ή χωρίς εισαγωγικά. Το πρόβλημα βρίσκεται, πρώτα και κύρια, στον προσανατολισμό των δυνάμεων καταστολής, οι οποίες είναι συγκροτημένες και προσανατολισμένες, κυρίως, στην αντιμετώπιση των μαζικών λαϊκών κινημάτων και, ιδιαίτερα, όσων αμφισβητούν το σημερινό καθεστώς κυριαρχίας των λίγων και ισχυρών.

Περί σύνθεσης

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ έχουμε καμιά πρόθεση να αμφισβητήσουμε τις διαβεβαιώσεις που δίνει ο ηγετικός πυρήνας της Νέας Δημοκρατίας, περί του ότι το έκτακτο Συνέδριο του κόμματος έκανε ένα βήμα προς τη σύνθεση. Ετσι είναι, αν έτσι νομίζετε...

Πλην όμως, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι παρατηρούμε μια περίεργη ...ερμηνεία του όρου «σύνθεση», η οποία δόθηκε μετά τις συνεδριακές διαδικασίες. Εκτος πια, αν εννοούσαν ότι σύνθεση είναι το να αποσπάσουν μια ομιλία στήριξης από τον Εβερτ.

Γιατί, πώς να το κάνουμε, την ομιλία της Ντόρας Μπακογιάννη και των προσκείμενων στις απόψεις της βουλευτών δεν μπορούμε να τις εκτιμήσουμε ως «χείρα φιλίας». Δεν προκύπτει από το κείμενο, βρε παιδί μου!

Επίσης οι αντικρουόμενες απόψεις για το αν καλά βρίσκεται ο Σπηλιωτόπουλος στη θέση που βρίσκεται επίσης δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ότι συνέβαλαν στο ...κλίμα συνεργασίας για το οποίο μας μιλάνε.

Τελικά, μάλλον αποδείχτηκε ότι (και) στη συγκεκριμένη περίπτωση του έκτακτου συνεδρίου ο Μητσοτάκης ήταν αρκετά διορατικός. Δεν έμπλεξε σε ένα ...φασαριόζικο Σαββατοκύριακο, το οποίο πέρασε αφήνοντας τα πράγματα ακριβώς όπως ήταν. Σπατάλη δυνάμεων να έκανε;

ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ μια άνεση και μια αισιοδοξία για το θέμα των Ολυμπιακών Αγώνων ο Πάγκαλος... Φανταστική, στην κυριολεξία. Πρέπει να το παραδεχτούμε!

Χτες στη Βουλή - όπου συζητούνταν το σχετικό νομοσχέδιο - παρουσιάστηκε με τέτοια αυτοπεποίθηση, σαν να έλεγε ότι είναι από τώρα, όλα τέλεια οργανωμένα!

Φυσικά, εμείς είμαστε σαφώς πιο επιφυλακτικοί. Ισως γιατί αυτό που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να είναι βολεμένοι οι χορηγοί και, γενικώς, οι οικονομικοί διεθνείς παράγοντες, κι εμάς η ουσία της διοργάνωσης και, κυρίως, οι επιπτώσεις της στη χώρα. Είναι θέμα προτεραιοτήτων.


Γρηγοριάδης Κώστας

ΘΕΜΑ και πάλι στις τηλεοπτικές ...ειδήσεις η Χριστίνα Ρουσέλ, αλλιώς και εγγονή του Αρ. Ωνάση. Αν δεν καταλάβατε γιατί, μη χολοσκάτε. Απλώς «κόψτε» τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων...

Αντιπολίτευση στα λαϊκά συμφέροντα

Το έκτακτο συνέδριο της ΝΔ δε θα μπορούσε να ξεφύγει από τη «μοίρα» αυτού του κόμματος και άρα να επιβεβαιώσει τα αναμενόμενα. Μετά την τρίτη κατά σειρά εκλογική ήττα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήρθε στην επιφάνεια η χρόνια εσωκομματική κρίση και βέβαια άρχισε η γκρίνια, οι αμφισβητήσεις και η εσωστρέφεια. Από την άλλη, το 43% που πήρε στις εκλογές θεωρείται, όχι αδικαιολόγητα ως ένα βαθμό, ως επιβράβευση της πολιτικής που ακολούθησε τα προηγούμενα χρόνια και φυσικά η ηγεσία της ΝΔ δεν πρόκειται να αλλάξει ρότα. Αντίθετα, μοναδικό της μέλημα στο εξής είναι πώς θα αποδείξει, ότι σε αυτή την πολιτική, την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική, είναι ο καλύτερος διαχειριστής. Αν κανείς δει πίσω από τις εντυπώσεις και την εσωκομματική φαγωμάρα αυτό ήταν το βασικό μήνυμα - και - του συνεδρίου: Σύσσωμη η ηγεσία της ΝΔ παραμένει δύναμη αντιπολίτευσης στα λαϊκά συμφέροντα.

Το πρόβλημα προκύπτει από τη στιγμή που αυτή ακριβώς την πολιτική η ηγεσία της ΝΔ επιχειρεί να την εμφανίσει ως πολιτική υπέρ των πολλών! Ταυτόχρονα, όπως είπε στην εισήγησή του ο Κ. Καραμανλής, θέλει να περάσει το μήνυμα ότι «εμείς εκφράζουμε τις αντιστάσεις της κοινωνίας»! Πρόκειται φυσικά για επιχείρηση παραπλάνησης των λαϊκών στρωμάτων, στα οποία θέλει να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι είναι «δίπλα στον πολίτη» και ενάντια στην «καθεστωτική λογική» του ΠΑΣΟΚ. Λέει όμως τη μισή αλήθεια. Είναι δίπλα στον πολίτη μόνο στο βαθμό που θέλει να του αποδοθούν τα «δικαιώματα» που του αναγνωρίζει η νεοφιλελεύθερη πολιτική και ιδεολογία, και αντιδρά - αναγκαστικά - στις επιλογές της κυβέρνησης μόνο όταν αυτές δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα του συνόλου της άρχουσας τάξης και λειτουργούν «προνομιακά» για ορισμένους ισχυρούς.

Το κυρίαρχο όμως είναι ότι προσφέρει, με κάθε τρόπο, την απόλυτη πολιτική συναίνεσή της στην κυβέρνηση να προχωρήσει πιο γρήγορα και αποτελεσματικά στην εφαρμογή της πολιτικής της. Το είπε άλλωστε ξεκάθαρα ο Κ. Καραμανλής: «Απαιτούνται - και είναι ανάγκη να προωθηθούν άμεσα - ριζοσπαστικές αλλαγές στην κατεύθυνση της φιλελεύθερης πολιτικής. Επιμένουμε στη δημοσιονομική εξυγίανση, στην απελευθέρωση της αγοράς, στην επίσπευση των αποκρατικοποιήσεων, στην επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το ασφαλιστικό. Οπου η κυβέρνηση μπορέσει να ακολουθήσει τις αρχές και τις κατευθύνσεις του προγράμματός μας θα μας βρει συμπαραστάτες».

Από την άλλη, όμως, δε θέλει να κρίνεται γι' αυτή την πολιτική της από τα λαϊκά στρώματα και επιχειρεί να κρυφτεί πίσω από το εφεύρημα του «μεσαίου χώρου». Στον όρο αυτό αποφεύγει να δώσει ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο, ακριβώς γιατί είναι βουτηγμένος μέχρι το λαιμό στο νεοφιλελευθερισμό. Στο όνομα του ότι «σχεδόν όλοι οι Ελληνες» αποδέχονται τις επιλογές της και ότι έχει κυριαρχήσει πλήρως η ιδεολογία και πολιτική της, επιχειρεί, μέσω του «μεσαίου χώρου», να στρέψει το ενδιαφέρον στην «πολιτική συμπεριφορά», δηλαδή στην αρχή της συναίνεσης και συνεννόησης, στη μετριοπάθεια, στην κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών, και άλλα παρόμοια. Παράλληλα, ο «μεσαίος χώρος» επιστρατεύεται για να πείσει ότι η πολιτική της δεν είναι ακραία, αλλά κινείται στο χώρο του «κέντρου»! Αυτός είναι και ο λόγος που στην ταμπέλα της δηλώνει «παράταξη του φιλελευθερισμού και της κοινωνικής αλληλεγγύης»!

Οι λαϊκές μάζες δεν επιτρέπεται να έχουν αυταπάτες για το ρόλο και την πολιτική της ΝΔ. Από αυτή την άποψη η όποια μετεξέλιξη και εκσυγχρονισμός της θα είναι ακόμα πιο επικίνδυνος για τα λαϊκά συμφέροντα.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Σπόντες, πολλές σπόντες...

Πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, λέει στη συνέντευξή του στο χτεσινό φύλλο του «Εθνους» ο Γ. Σκουλαρίκης και αρκετά από αυτά γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέροντα, αν πάρουμε υπόψη μας ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός έχει διατελέσει υπουργός Δημόσιας Τάξης του ΠΑΣΟΚ. Παραθέτουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα της συνέντευξης. Ερωτάται ο τ. υπουργός: «Ανεξαρτήτως του ποια χώρα κρύβεται πίσω από τη "17Ν", αντικειμενικά τι ζητούν από την Ελλάδα;». Απαντά: «Οι Αμερικάνοι αποβλέπουν στην ηγεμονία της περιοχής των Βαλκανίων και της Μεσογείου... Η επίθεση στο Κόσσοβο ήταν κρατική και διακρατική τρομοκρατία του ΝΑΤΟ. Επιπλέον μια ενδεχόμενη ενέργειά τους μπορεί να αποβλέπει στον έλεγχο της Ελληνικής Αστυνομίας, ενόψει της Ολυμπιάδας του 2004. Οχι απλώς να συνεργάζονται με τις ελληνικές υπηρεσίες, αλλά να δίνουν και κατευθύνσεις, να ελέγχουν, να ζητούν εγγυήσεις, να γίνουν αφεντικά και να προετοιμάζουν ακόμα και ανακριτικές πράξεις...». Ερωτάται: «τελικά πιστεύετε ότι η CIA είναι αναμεμειγμένη στη 17Ν.». Απαντά: «Δεν κατονομάζω, αλλά και δεν αποκλείω. Εγώ εκτιμώ ότι πιθανώς να κρύβονται ξένες μυστικές υπηρεσίες. Μπορεί να είναι ισραηλινές, μπορεί να είναι τουρκικές...». Ερωτάται: «Είναι δυνατόν και σήμερα κάποιοι κύκλοι της ΕΥΠ να δρουν...». Απαντά: «Δεν αποκλείω τίποτα. Η CΙΑ επιδιώκει πάντα να έχει σχέσεις με την ΕΥΠ...». Ακολουθούν σημαντικές αποκαλύψεις για τις σχέσεις CΙΑ- ΚΥΠ, όπως επίσης αποκαλύψεις για τη γνωστή υπόθεση Κρυστάλη κλπ. κλπ.

Αυτά για ορισμένους που προβαίνουν σε μια εμφανέστατα συντονισμένη προσπάθεια να αποκλείσουν την ανάμειξη μυστικών υπηρεσιών στην όλη υπόθεση...

Τι θα περιλαμβάνει;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως διαβάσαμε σε χτεσινή απογευματινή εφημερίδα, ομάδα αξιωματικών της ελληνικής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας θα μεταβεί στο Λονδίνο, ώστε να εκπαιδευτεί από ειδικούς στην εξάρθρωση της τρομοκρατίας αξιωματικούς της Σκότλαντ Γιαρντ. Θα περιλαμβάνει, άραγε, η εκπαίδευση και τις «ειδικές» μεθόδους, που χρησιμοποίησε η τότε βρετανική κυβέρνηση στην αντιμετώπιση του IRA, με την ψήφιση και του διαβόητου «αντιτρομοκρατικού νόμου»;

Απλώς, αναρωτιόμαστε...

Εις το όνομα της ... τρομοκρατίας

Και μια και μιλάμε, για την εγγλέζικη εκπαίδευση των Ελλήνων αξιωματικών, πρέπει να σημειώσουμε πως αποδείχτηκε εξαιρετικά επίκαιρη η ταινία «Εις το όνομα του πατρός» που (ξανα)είδαμε, από την τηλεόραση αυτή τη φορά, την Παρασκευή το βράδυ.

Εκεί να δείτε, πώς αποσπούνται οι «ομολογίες» (δηλαδή οι υπογραφές αποσπώνται και οι «ομολογίες» προστίθενται εκ των υστέρων), πώς ανυποψίαστοι άνθρωποι ρίχνονται οικογενειακώς στις φυλακές υψίστης ασφαλείας σαν «τρομοκράτες του ΙRΑ», πώς ακόμα και η μητέρα Τερέζα - όπως λέει με σκωπτική διάθεση ο νεαρός πρωταγωνιστής στην ταινία - μπορεί να φτιάχνει και να τοποθετεί βόμβες... εις το όνομα της «πάταξης της τρομοκρατίας»!

Οριστικά...

Το είχαμε μεριά, το κάναμε φόρτωμα... Που σημαίνει, πρώτα είχαμε μόνο την ΟΝΕ, τώρα έχουμε και την παγκοσμιοποίηση... Η τελευταία, λοιπόν, «μας καλεί να απλουστεύσουμε τις ρυθμίσεις στην αγορά της εργασίας», να «απελευθερώσουμε τις αγορές τηλεπικοινωνιών, ενέργειας και μεταφορών», να «προωθήσουμε τις μετοχοποιήσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις» και επίσης, «μέσα από τον κοινωνικό διάλογο, να δώσουμε οριστική λύση στο πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος»...

Αυτά γράφει, μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός αυτοπροσώπως σε άρθρο του στα χτεσινά «Νέα» και επειδή όλα είναι εντελώς ολοφάνερα τι σημαίνουν για τους εργαζόμενους της χώρας, θα σημειώσουμε απλώς εκείνο το «οριστική», που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός στη «λύση» του ασφαλιστικού, όπου επίσης δεν επαναλαμβάνεται καν εκείνο το χαριτωμένο «χωρίς να θιγούν ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα»...

Στην αρχή ακόμη...

Σε όλους όσοι είχε διαμορφωθεί η αυταπάτη ότι με την ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, τελειώνει και ο Γολγοθάς των μακρόχρονων πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας, κλπ., κλπ., αφιερώνουμε το παρακάτω απόσπασμα από το ίδιο άρθρο του Κ. Σημίτη, στα χτεσινά «Νέα»: «Η συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ δεν είναι η άφιξη στην Ιθάκη, είναι η αρχή μιας αισιόδοξης και ελπιδοφόρας πορείας για τη χώρα, την κοινωνία και τους πολίτες».

Οπως καταλαβαίνετε, πάντως, δε θα συνεχιστούν μόνο - και θα ενταθούν - οι αντιλαϊκές πολιτικές, αλλά και το ανέξοδο μοίρασμα ψεύτικων ελπίδων και υποσχέσεων. Μόνο το φως, στο τέλος του τούνελ, δεν πρόκειται ποτέ να δούμε όσο συνεχίζονται οι πολιτικές του «ευρω-μονόδρομου». Αλλωστε, όπως λέει και ο πρωθυπουργός, βρισκόμαστε στην αρχή ακόμη...

Οταν οι πολυεθνικές αποφασίζουν...

Η λέσχη των 45 μεγάλων ευρωπαϊκών πολυεθνικών, που συνέταξαν τη διαβόητη «λευκή βίβλο» για τις εργασιακές σχέσεις, η οποία υιοθετήθηκε από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και αποτελεί έκτοτε το «ευαγγέλιο» των εθνικών κυβερνήσεων, διατάσσει τώρα τη διάλυση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το νέο «ευαγγέλιο» που δημοσίευσε, κατ' αποκλειστικότητα, ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης», είναι εντελώς αποκαλυπτικό τόσο για το ύφος του, όσο κυρίως για τις προθέσεις του. Αποδελτιώνουμε: «Αυξήστε το κανονικό όριο συνταξιοδότησης... Σταματήστε να αυξάνετε το κόστος συνταξιοδότησης... Υποκινήστε μεγαλύτερο ανταγωνισμό μεταξύ αυτών που παρέχουν ιδιωτικές συντάξεις... Ενθαρρύνετε τα μεμονωμένα άτομα να αναλάβουν μόνα τους την ευθύνη για αποταμίευση για τη συνταξιοδότησή τους... Απομακρύνετε τα οικονομικά εμπόδια από τις επενδύσεις ιδιωτικών συντάξεων...».

Μ' άλλα λόγια, «αποφασίζομεν και διατάσσομεν το τέλος της κοινωνικής ασφάλισης»!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο εφιάλτης της φτώχειας

Μπορεί στην Ελλάδα των παραμονών της ένταξης στην ΟΝΕ η εξαθλίωση και η φτώχεια να έχουν εξοστρακιστεί από το λεξιλόγιο των κρατούντων, αυτό όμως κάθε άλλο παρά σημαίνει πως δεν υπάρχει. Οσο κι αν επιδιώκουν, μέσω των συστημάτων διαμόρφωσης της κοινής γνώμης που διαθέτουν, να προβάλουν μόνο ό,τι λαμπυρίζει και είναι φανταχτερό, εκατομμύρια συμπολίτες μας ζουν στο οικονομικό περιθώριο και στο σκοτάδι της καθημερινής ανέχειας. Η κατάσταση, μάλιστα, είναι τόσο σοβαρή, που ακόμα και μελέτες δημόσιων οργανισμών, όπως είναι το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών, δεν μπορούν να παραβλέψουν την τραγική πραγματικότητα, που βιώνει ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.

Τα στοιχεία, όπως και να διαβαστούν, είναι αποκαλυπτικά. Τουλάχιστον ένας στους τέσσερις Ελληνες δεν είναι σήμερα σε θέση, με βάση το εισόδημα που διαθέτει, να καλύψει τις πλέον στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης. Σύμφωνα με τη μέθοδο της «Γιούροστατ», στην κατηγορία των σύγχρονων πενήτων συγκαταλέγεται το 24% των Ελλήνων. Σύμφωνα με μια άλλη, που στηρίζεται στην απεικόνιση της φτώχειας, με βάση την αγοραστική δύναμη σε δραχμές, το ποσοστό αυτό είναι πάνω από 27%. Η κυβέρνηση και οι θιασώτες των...«μονοδρόμων», ας διαλέξουν ποιο ποσοστό ισχύει. Εμείς υποστηρίζουμε ότι στην πραγματικότητα, και με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, το ποσοστό αυτό είναι αισθητά μεγαλύτερο.

Αρκεί μόνο να παρατηρήσει κανείς τους δείκτες, βάσει των οποίων ο πολίτης θεωρείται «φτωχός» ή ξεφεύγει από την κατηγορία αυτή. Τους εργένηδες, λοιπόν, η στατιστική τούς συμπεριλαμβάνει στους φτωχούς, αν έχουν μηνιαίο εισόδημα μέχρι 91.000 δραχμές, τα ζευγάρια μέχρι 136.000 δραχμές, τις οικογένειες με ένα παιδί μέχρι 176.000 κ.ο.κ.

Το πώς είναι δυνατόν να θεωρείται ότι όσοι στην Ελλάδα του 2000 έχουν εισόδημα μερικά χιλιάρικα πάνω από τα παραπάνω όρια, έχουν ξεφύγει από τα όρια της εξαθλίωσης, είναι ένα ερώτημα στο οποίο, πέρα από τη Στατιστική, μόνο το θράσος των κυβερνώντων και των εκπροσώπων της άρχουσας τάξης μπορεί να δώσει απάντηση. Αυτοί, δηλαδή, που ως κυβέρνηση εκπονούν προγράμματα και εφαρμόζουν πολιτικές, ώστε οι μεγαλοεπιχειρηματίες να έχουν εξασφαλισμένο «εισόδημα» εκατοντάδων δισεκατομμυρίων και τρισεκατομμυρίων.

Αυτή είναι η εικόνα του σύγχρονου κόσμου και της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας. Μια εικόνα, όπου αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς ο πλούτος των ολίγων, με κεφάλαια και εισοδήματα που αποσπώνται από όλο και μεγαλύτερα τμήματα των λαών. Η ανεργία, η φτώχεια, η ανέχεια και η υποκατανάλωση των πολλών, η λεηλασία των εισοδημάτων τους, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εντεινόμενη υπερσυσσώρευση των κεφαλαιοκρατών. Η μεγαλύτερη εκμετάλλευση και οικονομική αφαίμαξη του συνόλου των εργαζομένων αποτελούν το μέσο και το εργαλείο για την ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίων και κερδών. Αυτή ακριβώς την τάση προσπαθεί να ενισχύσει η χρηματιστηριακή και οικονομική ολιγαρχία με την «παγκοσμιοποίηση» και ό,τι αυτή συνεπάγεται για το μέλλον των λαών και τις προοπτικές νέων συνθηκών κερδοφορίας για το κεφάλαιο.

Τρόμος ενόψει

Τους νόμους

θα αλλάξουνε

κι όποιος

ζητάει κάτι,

να φύγουν

οι «προστάτες» μας,

ας πούμε,

απ' την πλάτη

θα θεωρείται

...έγκλημα

φριχτό

πως διαπράττει!

* * *

Τους νόμους

θα αλλάξουνε

κι όποιος

στα... άκρα φτάνει

«Κάτω το ΝΑΤΟ»,

λέγοντας

και «Εξω

οι Αμερικάνοι»,

ως «τρομοκράτης»

πάραυτα

θα στέλνεται

στην κάννη!

* * *

Τους νόμους

θα αλλάξουνε,

όχι

δεν θα περάσει,

ο... τρομοκράτης

ο λαός

θα αναλάβει

δράση!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ