Παπαγεωργίου Βασίλης

Το 1995, με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, η διοίκηση της ΔΕΗ αρνήθηκε τις άδειες μητρότητας στις ανάπηρες εργαζόμενες μητέρες της ΔΕΗ, που δουλεύουν με μειωμένο ωράριο. Στη συνέχεια, το αμφισβήτησε και στις μητέρες με ανάπηρα παιδιά που εντάχτηκαν στο μειωμένο, πρακτική που συνεχίστηκε και επί των κυβερνήσεων της ΝΔ.

«Η βάρβαρη απόφαση πρέπει να καταργηθεί, είμαστε αποφασισμένοι», «Πληρώσαμε την ανάπτυξή τους, δεν θα πληρώσουμε και την κρίση τους», βροντοφώναξαν οι εργαζόμενοι και φορείς έξω από τα γραφεία της ΔΕΗ. Παλεύοντας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στο χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, για ενιαίο δημόσιο φορέα ενέργειας που θα εξασφαλίζει φθηνό ρεύμα στον ελληνικό λαό και εγγυημένα τα δικαιώματα των εργαζόμενων και ιδιαίτερα των γυναικών και των μητέρων των αναπήρων. Και πέτυχαν την κατάργηση της απαράδεκτης απόφασης.

Το 'χει κάνει συνήθειο ο υπουργός Υγείας τον τελευταίο καιρό, με τις αιφνιδιαστικές - όπως βέβαια τις χαρακτηρίζει ο ίδιος - επισκέψεις στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) των νοσοκομείων για να διαπιστώσει - κατά την έκφρασή του - «με τα ίδια μου τα μάτια, πώς λειτουργεί η εφημερία, κάτω από αυτές τις δύσκολες και πιεστικές συνθήκες». Και η διαπίστωση του υπουργού ήταν: «Πρέπει να πω, σε γενικές γραμμές, πέρα από τη διαπίστωση, ότι τα περιστατικά αντιμετωπίζονται, ότι το σύστημα υποδοχής στο συγκεκριμένο Νοσοκομείο πάσχει. Και χρειάζεται άμεσα να γίνουν παρεμβάσεις από τη Διοίκηση, ώστε τόσο οι ασθενείς όσο και οι συνοδοί τους ή οι συγγενείς τους, να αισθάνονται ότι το Νοσοκομείο, τους δέχεται, πάνω από όλα, με σεβασμό στην αξιοπρέπειά τους». Μετά από όσα είδαν τα ματάκια του και με την υπόδειξη προς τη διοίκηση για παρεμβάσεις, καθάρισε λοιπόν ο υπουργός με το χάλι της Υγείας. Οχι ότι η υποδοχή που διαπίστωσε είναι έξω από το χάλι, αλλά το μεγαλύτερο χάλι είναι η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας. Και πιο σωστά όχι χάλι αλλά συνειδητό χαράτσωμα των λαϊκών στρωμάτων. Φαίνεται γι' αυτό, για τις άλλες τις μεγάλες παρεμβάσεις που χρειάζονται σε επίπεδο πρωτοβάθμιας φροντίδας, δεν είπε λέξη. Αλλωστε, το σχέδιο νόμου που ετοιμάζει σε άλλη, χειρότερη κατεύθυνση κινείται: Προβλέπει ηλεκτρονικό βιβλιάριο Υγείας με πιστωτικό όριο. Δηλαδή, με ορισμό του ύψους των δαπανών που μπορεί καθένας να κάνει. Αν χρειάζεται παραπάνω, για να γίνει καλά θα πρέπει να 'χει η τσέπη του. Και τότε να δείτε υποδοχή που θα 'χουν οι άρρωστοι στα ΤΕΠ...

Πινγκ - πονγκ ανάμεσα στο υπουργείο Υγείας και στους προμηθευτές κατάντησαν τα νοσοκομεία.

Από τις αρχές του Απρίλη ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προμηθευτών Εμφυτεύσιμου Ορθοπεδικού Υλικού (ΠΑΣΥΠΟΥ) πήρε απόφαση για σταδιακή απόσυρση και διακοπής προμήθειας ορθοπεδικών υλικών από τα δημόσια νοσοκομεία. (Σήμερα θα γίνει απόσυρση από τον «Ευαγγελισμό» και το «Ασκληπιείο» της Βούλας). Και πάλι από τις αρχές Απρίλη το υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε ότι θα στείλει στα νοσοκομεία εγκύκλιο, την οποία έστειλε χτες, με το χρονοδιάγραμμα και τον τρόπο εξόφλησης των χρεών των νοσοκομείων, εμφανιζόμενο ως «συνεπές προς τις δεσμεύσεις του».

Οι προμηθευτές χαρακτηρίζουν «ορφανή» την εγκύκλιο και ότι δεν υπάρχει καμία σχετική διάταξη νόμου προς προώθηση.

Κανονικό μπαλάκι λοιπόν τα νοσοκομεία, που τα γονάτισαν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού με την οικονομική θηλιά της λιτότητας και μετακυλίοντας τα οικονομικά βάρη στα ασφαλιστικά ταμεία, κυρίως την τελευταία δεκαπενταετία, και τη νύφη την πληρώνουν οι ασθενείς από τα λαϊκά στρώματα. Αλλά και τα ίδια τα νοσοκομεία λειτουργώντας με τη λογική της ανταποδοτικότητας μετατρέπονται σε κρίκους της γενικευμένης εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών υγείας, που μεταφράζονται σε άγρια χαράτσια για τους ασφαλισμένους και τα ταμεία. Πάντως από όλη αυτή τη διαδικασία υπάρχουν οι μόνιμα κερδισμένοι που δεν είναι άλλοι - πέρα από τις πρόσκαιρες δυσκολίες - από αυτούς που τροφοδοτούν τα νοσοκομεία με φάρμακα και διάφορα υλικά. Για παράδειγμα το 42% των δαπανών υγείας των ταμείων πάνε για φάρμακα... Και είναι πολύ καλά τα λεφτά.

Αλλά γι' αυτή την κερδοφορία - και μάλιστα στην ώρα της ανάγκης - δεν μιλάει κανείς.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για την υπόθεση Παυλίδη μιλάμε φυσικά, που μονοπωλεί εν μέσω Πάσχα όλα τα μέσα ενημέρωσης.

Απαντες προσέξανε την τιμή αγοράς του σπιτιού της κόρης του πρώην υπουργού. Και κτηματομεσίτες, εκτιμητές και όλοι οι σχετικοί με την αγορά ακινήτων έγιναν πολύτιμοι σύμβουλοι.

Να κάνει 150.000 ευρώ; Να κάνει 230.000, να κάνει μήπως περισσότερο; Να δόθηκαν και «μαύρα» χρήματα;

Ομως, το ότι ένα απλό δρομολόγιο πλοίου κάποιου εφοπλιστή κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο (ως επιδότηση) 15.000 ευρώ δεν εντυπωσίασε κανέναν. Κι ας προκύπτει από τα στοιχεία της υπόθεσης.

Το ότι οι εφοπλιστές στο Αιγαίο έχουν επιδοτηθεί με 250.000.000 ευρώ τα τελευταία 7 χρόνια (κι αυτό από τα στοιχεία της υπόθεσης προκύπτει) δεν έκανε κανένα ...τηλεοπτικό φρύδι να σηκωθεί και κανένα «τηλεπαράθυρο» να αγανακτήσει.

Και φυσικά κανείς απ' αυτούς δεν μπήκε στον κόπο να σκεφθεί μήπως με αυτά τα χρήματα (λέμε μήπως) θα μπορούσε ένας δημόσιος φορέας να αγοράσει καράβια ολόκληρα και να κάνει δρομολόγια με γνώμονα το τι χρειάζονται οι νησιώτες.

Κατά τ' άλλα τα πάντα συμβαίνουν για το συμφέρον του τόπου, για τη νομιμότητα και την αγωνία για τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. `Η, με άλλα λόγια, η υποκρισία ξεπερνά κάθε όριο.

ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ καταναλωτές σε όλες τις αγορές ανακάλυψαν στα ρεπορτάζ τους τα κρατικά κανάλια ενόψει Πάσχα. Εκπληκτικό εύρημα...

Φανταζόμαστε πως τις επόμενες μέρες θα ανακαλύψουν και κάποιους που ευχαριστούν δημόσια το υπουργείο Ανάπτυξης για τους ελέγχους που έκανε στην αγορά.

Οπως και για τις θαυμάσιες συμφωνίες με τους βιομήχανους και τις πολυεθνικές προκειμένου να κρατηθούν χαμηλά οι τιμές.

Με τη συμμετοχή των ενόπλων δυνάμεων στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά το κόσμο μετράει το κύρος της χώρας ο Κ. Καραμανλής. Το διακήρυξε ο ίδιος κατά την επίσκεψή του στη φρεγάτα «Ψαρά» που μόλις επέστρεψε από τη Σομαλία. Η επιτυχία της επιχείρησης, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, αναδεικνύει δύο πράγματα: Πρώτον, την «ετοιμότητα του ελληνικού Ναυτικού να ανταποκριθεί σε κάθε αποστολή που αναλαμβάνει, όσο δύσκολη και αν είναι, τόσο στις ελληνικές όσο και πιο μακρινές θάλασσες», εκφράζοντας έτσι την ετοιμότητα της κυβέρνησης να στέλνει τα ελληνικά πολεμικά πλοία στα πέρατα της Γης για χάρη των εφοπλιστικών και ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Δεύτερον, η επιχείρηση στη Σομαλία «ενισχύει και το διεθνές κύρος της χώρας», γιατί όπως υποστήριξε με αυτό τον τρόπο η Ελλάδα αναδεικνύεται «σε παράγοντα ειρήνης, ασφάλειας και συνεργασίας». Τα επόμενα λόγια του όμως έδειξαν πολύ καθαρά για ποια ειρήνη και ασφάλεια μιλάει: «Το δείξαμε στις κρίσεις του Λιβάνου και της Γάζας», τόνισε. Τι ξέχασε να πει ο πρωθυπουργός; Οτι η ελληνική συμμετοχή ήταν απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και το μακέλεμα των λαών στις δύο αυτές περιοχές. Οχι μόνο φιλειρηνική δεν ήταν η ελληνική συμμετοχή, αλλά στο πλευρό των θυτών και των πολεμοκάπηλων. Μπορεί αυτό να την ανεβάζει στα μάτια των ιμπεριαλιστών, αλλά καταδικάζεται από τον ελληνικό λαό και όχι μόνο.

Μια τέτοια έρευνα παρουσίασε το περασμένο Σάββατο η «Καθημερινή». Η οποία κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η διατήρηση χιλιάδων θέσεων εργασίας εναπόκειται στην απόφαση των εργαζομένων. Στο αν θα επιλέξουν ή όχι την «ακαμψία στην αγορά εργασίας», όπου ως «ακαμψία» βαφτίζεται η υπεράσπιση κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Ωστόσο, πουθενά δεν αναφέρεται το περιεχόμενο των ερωτημάτων της έρευνας και σε ποιον απευθύνονται. Η λογική πάντως στην οποία πατάει είναι αυτή που μόνο ένας επιχειρηματίας έχει (π.χ. έχω 10 εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση και για να μειώσω το «εργασιακό κόστος» ή τους κρατάω με ημιαπασχόληση ή απολύω τους 7, τους 6, τους 5). «Επιστήμη» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της κερδοφορίας και της μικρότερης ζημιάς για το κεφάλαιο. Και την επικαλούνται για να κάνουν πιο πειστικά τα εκβιαστικά αντεργατικά τους διλήμματα προκειμένου να τους υποτάξουν στην πολιτική τους δηλαδή στο να πληρώσουν αυτοί τις συνέπειες της κρίσης. Με μέτρα που έχουν προαποφασιστεί από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου, για να επιβληθούν παντοτινά. Γι' αυτό ας κλείσουν τ' αυτιά τους στους επιστημονικοφανείς εκβιασμούς των καπιταλιστών. Αντίσταση, αντεπίθεση. Να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία που τη δημιούργησε.

Με ανέξοδες καταγγελίες και δράσεις για το θεαθήναι (μηνυτήρια αναφορά, προσφυγή στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, κ.ά.) αποφάσισε να αντιδράσει, κατόπιν εορτής, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας στα ΕΛΤΑ (ΠΟΣΤ), στην προωθούμενη από την κυβέρνηση πώληση της κερδοφόρας θυγατρικής εταιρείας «Ταχυμεταφορές». Και λέμε κατόπιν εορτής, γιατί η κυβέρνηση «μαγείρευε» από το 2006 το διαγωνισμό, χωρίς να «ανοίξει ρουθούνι», με την πλειοψηφία της ΠΟΣΤ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) σε πλήρη ...αγρανάπαυση. Και, ω του θαύματος, δύο μέρες πριν ανακοινώσει επίσημα η κυβέρνηση ότι κηρύχθηκε άγονος ο διαγωνισμός για την πώληση των «Ταχυμεταφορών», η πλειοψηφία της ΠΟΣΤ παραχώρησε συνέντευξη για να προειδοποιήσει την κυβέρνηση ότι οι ταχυδρομικοί είναι έτοιμοι να κάνουν απεργίες, ακόμα και τις μέρες του Πάσχα. Ακόμα και εντελώς «αθώες» να είναι αυτές οι συμπτώσεις, έχει σημασία να επισημανθεί ότι η πλειοψηφία της ΠΟΣΤ δε διαφωνεί επί της ουσίας της ιδιωτικοποίησης, αλλά για τις «αδιαφανείς μεθοδεύσεις» που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία διακατέχεται από «άκρατο νεοφιλελευθερισμό».

Εμείς, απλά, να υπενθυμίσουμε ότι την απόφαση «αποκρατικοποίησης» των «Ταχυμεταφορών» την πήρε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το Σεπτέμβρη του 2003. Από τότε μέχρι σήμερα, η πλειοψηφία της ΠΟΣΤ αρκείται σε ορισμένους λεονταρισμούς, ενώ όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο συμφωνεί, αλλά βάζει και πλάτη για να περάσει η αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Να, γιατί η Δημοκρατική Συνεργασία Εργαζομένων ΕΛΤΑ καταγγέλλει την ουσιαστική σύμπλευση κυβέρνησης - διοίκησης και πλειοψηφίας ΠΟΣΤ στην πολιτική ιδιωτικοποίησης των Ελληνικών Ταχυδρομείων. Να, γιατί καλεί τους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα και να γυρίσουν την πλάτη στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.