Παρασκευή 20 Μάρτη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Προκαλεί (ξανά) και κοροϊδεύει το ΥΕΝ

Γρηγοριάδης Κώστας

Την ίδια ώρα που η ολομέτωπη επίθεση των ακτοπλόων εφοπλιστών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, σε βάρος των ναυτεργατικών δικαιωμάτων, ακόμα και του αυτονόητου δικαιώματος των εργατών της θάλασσας να παίρνουν το μισθό τους, ενώ τα νησιά βρίσκονται κάτω από τη μόνιμη απειλή της απομόνωσης, το ΥΕΝ χτες έστειλε μια «σκληρή» επιστολή προς τις εταιρείες που δεν καταβάλουν τα δεδουλευμένα στους ναυτεργάτες, απαιτώντας ενημέρωση! Την επιστολή υπογράφει ο β' υπαρχηγός του Λιμενικού Σώματος Γ. Γιαννημάρας και φέρει τη σφραγίδα της φιλοεφοπλιστικής πολιτικής. «Επισημαίνουμε -αναφέρει - ότι δε γίνεται ανεκτή και δεν μπορεί να υπάρξει παρέκκλιση από τη σύμφωνα και με τους όρους της οικείας Συλλογικής Σύμβασης Ναυτικής Εργασίας, άμεση εκπλήρωση των οικονομικών σας υποχρεώσεων προς τα μέλη πληρώματος των πλοίων σας (...) Δεν παραλείπεται να τονιστεί ότι η μη καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών σε εργαζόμενους και η παραβίαση των δρομολογιακών υποχρεώσεων των πλοίων επισύρει, μεταξύ των άλλων και ποινικές κυρώσεις και σχετικώς έχουν ενημερωθεί και επιληφθεί οι αρμόδιες Εισαγγελικές Αρχές. Κατόπιν αυτών αναμένουμε όπως άμεσα μας ενημερώσετε επί των συγκεκριμένων ενεργειών σας για την εκπλήρωση των υπόψη οικονομικών σας υποχρεώσεων». Τόσο προκλητική είναι η υποκρισία του ΥΕΝ. Ενώ θα έπρεπε με κάθε μέσο να έχει επιβάλει την πληρωμή των ναυτεργατών, αρκείται σε «συστάσεις» και χαϊδέματα, ζητώντας μάλιστα «ενημέρωση» (!), την ώρα που μόνο από τις καταγγελίες των ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και τους αγώνες των ναυτεργατών στις συγκεκριμένες εταιρείες, έχει βουίξει στην κυριολεξία ο τόπος.

Τα παράπονα του κεφαλαίου

Αδική κοινωνία! Που έχεις βάλει στο στόχαστρο τις επιχειρήσεις. Οι οποίες κάνουν ό,τι περισσότερο μπορούν για το κοινωνικό σύνολο. Ομως. Αχαριστία. Και πρώτα απ' όλα από τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις. Που κατηγορούν τις επιχειρήσεις, τις ενοχοποιούν για να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες. Περίπου αυτή ήταν η ουσία της τοποθέτησης του προέδρου του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλου, χτες στη Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων.

Ε, να τον πληροφορήσουμε ότι δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα. Οι εκάστοτε κυβερνώντες είναι τα καλύτερα φιλαράκια των επιχειρήσεων, ειδικά των μεγάλων. Ούτε ένα χατίρι δεν τους χαλάνε, κι αν καθυστερήσουν σε κάτι, για το καλό τους το κάνουν, για να περάσει την κατάλληλη στιγμή και να μην ξεσηκώσει τον κόσμο, καθ' ότι είναι και λίγο άπληστοι οι επιχειρηματίες και βιάζονται σε πολλές περιπτώσεις.

Ποιος τους μειώνει τη φορολογία συστηματικά; Ποιος τους επέτρεψε να βάλουν χέρι σε τηλεπικοινωνίες, αερομεταφορές και ενέργεια; Ποιος πετσόκοψε τις κοινωνικές δαπάνες για να σπρωχτεί περισσότερο χρήμα στις επιχειρήσεις; Ποιος ανέτρεψε θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις, στο ωράριο, τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις; Οι φίλοι τους οι κυβερνώντες τα έκαναν αυτά και πολλά άλλα.

Οχι λοιπόν να παραπονούνται και οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Τι να πουν και οι εργαζόμενοι...

Εβαλαν τους μαθητές να τραγουδήσουν στην... τέως!

Εντονες διαμαρτυρίες από γονείς μαθητών του Μουσικού Λυκείου Παλλήνης, προκάλεσε το γεγονός ότι, χωρίς οι ίδιοι να έχουν ιδέα, τα παιδιά τους αξιοποιήθηκαν ως... χορωδία για την ψυχαγωγία της κυρίας Γλύξμπουργκ! Σύμφωνα με τις καταγγελίες των γονιών, το σχολείο είχε προγραμματίσει εκπαιδευτική επίσκεψη στην Εθνική Πινακοθήκη, για προχθές Τετάρτη. Ενώ λοιπόν, είχε ξεκινήσει κανονικά η ξενάγηση των μαθητών, παρουσία και της διευθύντριας της πινακοθήκης κ. Πλάκα, εμφανίζεται η... τέως, την υποδέχονται οι της πινακοθήκης με την προσφώνηση «μεγαλειοτάτη», παρακολουθεί όλη την ξενάγηση μαζί με τους μαθητές και στο τέλος η διευθύντρια έβαλε τους μαθητές να της τραγουδήσουν κιόλας (μουσικό γαρ, το Λύκειο)!

Φυσικά υπήρξαν μαθητές που δεν ανέχτηκαν αυτή την κατάσταση και αρνήθηκαν να τραγουδήσουν στην τέως, υπήρξαν κι άλλοι που αιφνιδιάστηκαν. Οι γονείς διαμαρτυρήθηκαν έντονα, καθώς τα παιδιά τους είχαν πάει για μια εκπαιδευτική επίσκεψη κι όχι για να ψάλουν ύμνους στη μοναρχία! Η διεύθυνση του σχολείου που ενημερώθηκε εκ των υστέρων για το περιστατικό το αποδοκίμασε, ερωτηματικά όμως προκαλεί στους γονείς γιατί δεν απέτρεψαν αυτή την εξέλιξη οι συνοδοί καθηγητές των μαθητών στην εκπαιδευτική επίσκεψη...

Τα περιμέναμε, θα αντιδράσουμε...

Το περιμέναμε και είχαμε προειδοποιήσει. Ολα, άλλωστε, έδειχναν ότι προς αυτήν την κατεύθυνση θα κινηθούν οι κυβερνώντες. Και να, λοιπόν, που η κυβέρνηση αποφάσισε και θέτει σε άμεση εφαρμογή νέα, νομοθετικά και άλλα, μέτρα για παραπέρα ένταση της αστυνομοκρατίας και της τρομοκράτησης του λαού. Η λήψη των νέων μέτρων ήταν προαποφασισμένη, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, κι αυτό που περίμεναν, για να τα πάρουν, ήταν να βρουν την καταλληλότερη αφορμή και να εκμεταλλευτούν τη βολικότερη συγκυρία.

Το «έδαφος» είχε στρωθεί εδώ και καιρό. Εν πρώτοις αξιοποιήθηκε, συστηματικά και μεθοδικά, η προβοκατόρικη δράση των διαβόητων «κουκουλοφόρων», οι οποίοι, το τελευταίο διάστημα, δρούσαν, σχεδόν, καθημερινά και, προκλητικά ανενόχλητοι, οργανώνοντας καταστροφικές και ληστρικές επιδομές στα μαγαζιά, ακόμα και επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, χωρίς να συλληφθεί κανένας. Και τώρα γίνεται πιο φανερό ότι η «περίεργη» ανοχή των αστυνομικών δυνάμεων για τη δράση αυτών των «κουκουλοφόρων» δεν ήταν ούτε «τυχαία», ούτε «ανύποπτη».

Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και η καλλιέργεια κλίματος «μεγάλης ανασφάλειας» και «παραλυτικής φοβίας» των πολιτών από την ποσοτικώς αυξανόμενη και ποιοτικώς βελτιούμενη κοινωνική εγκληματικότητα. Το τελευταίο διάστημα, τα ΜΜΕ έχουν μετατραπεί σε «Φρέντι Κούκερ» του τρόμου και σε «Φρανκεστάιν» του φοβικού συνδρόμου, προβάλλοντας, με τον ίδιο υπερβολικό τρόπο, κάθε λογής παρανομία, από τη «δραστηριότητα» των πορτοφολάδων και των διαρρηκτών, μέχρι την οργανωμένη δράση των ληστών, των απαγωγέων και των πληρωμένων δολοφόνων.

Βεβαίως, τα νέα αυταρχικά - αντιδημοκρατικά μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ - όπως και τα παλιότερα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - δεν έχουν κύριο στόχο την πάταξη της κοινωνικής εγκληματικότητας. Κύριος στόχος τους είναι η βίαιη αντιμετώπιση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, το οποίο, όπως εκτιμούν και οι κυβερνώντες, θα εντείνει την αγωνιστική δράση του, ενόψει της έντασης της καπιταλιστικής κρίσης, τις βαριές συνέπειες της οποίας πάνε να φορτώσουν στις πλάτες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Αλλωστε, οι κυβερνήσεις του δικομματισμού έχουν δώσει πολλά «δείγματα γραφής» για το πώς, πότε και εναντίον ποιων χρησιμοποιούν τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, καθώς και την αστική Δικαιοσύνη. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι εργάτες, οι αγρότες, οι μαθητές και οι φοιτητές, οι συνταξιούχοι, οι μετανάστες, που έχουν νιώσει πολλές φορές στο τομάρι τους τη βία των ροπαλοφόρων των ΜΑΤ και των ρομφαιούχων της Δικαιοσύνης.

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα χρειάζεται να αντιδράσει, άμεσα, μαζικά, δυναμικά και οργανωμένα, στα νέα μέτρα κρατικής καταστολής και τρομοκρατίας, απαιτώντας από την κυβέρνηση να τα πάρει, αμέσως, πίσω. Ταυτόχρονα, πρέπει να θέσει προ των μεγάλων ευθυνών του και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο προσποιείται, τώρα, πως διαφωνεί με τα κυβερνητικά μέτρα, αλλά τα ανάλογα προώθησε όταν ήταν στην κυβέρνηση και είναι σίγουρο πως τα ίδια, μπορεί και χειρότερα, θα κάνει αν ξαναέρθει στην κυβερνητική εξουσία...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Δεδομένες οι αντιλαϊκές επιλογές από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ από το ΠΑΣΟΚ! Αν είχαμε, λέει, πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, θα είχε πάει τώρα στις Βρυξέλλες και θα είχε πείσει τους πάντες για το θαυμάσιό του σχέδιο περί «πράσινης ανάπτυξης».

Οπότε ούτε κρίση θα μας έπιανε, ούτε μέτρα λιτότητας θα παίρνονταν, ούτε ανεργία θα είχαμε, ούτε τα μαγαζάκια θα έκλειναν. Ολα θα ήταν καλά και όμορφα...

Εμείς, πάλι, γιατί έχουμε την εντύπωση πως αν είχαμε πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου θα είχε πάει στις Βρυξέλλες και θα είχε συμφωνήσει στα ίδια ακριβώς μέτρα λιτότητας που συμφώνησε κι ο Κώστας Καραμανλής;

Είναι επειδή, έτσι, είμαστε κακόπιστοι; `Η, μήπως, γιατί αυτό ακριβώς γίνεται τα τελευταία 25 χρόνια, με τα δύο κόμματα να εναλλάσσονται στην εξουσία;

ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ γενικότερο χαμό προκύπτει και ο Γιώργος Σουφλιάς, προκειμένου να δηλώσει ότι πρέπει να δημιουργηθεί ...υπουργείο Περιβάλλοντος μέσα στο 2010!

Λες και αυτό είναι το πρόβλημα της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, το ότι δεν είχαμε έως τώρα υπουργείο με συγκεκριμένη αρμοδιότητα...

Αυτοί που ρυπαίνουν θα είναι εκεί και θα μεγαλώνουν τα κέρδη τους σε βάρος της ζωής μας, όποιο κυβερνητικό σχήμα κι αν υπάρχει, σας διαβεβαιώνουμε.

ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ σκυλιά θα φέρει στο κέντρο της Αθήνας ο Χρ. Μαρκογιαννάκης, και οχήματα που θα ρίχνουν νερό στις διαδηλώσεις, και άλλα πολλά που μας τα ...φυλάει για έκπληξη.

Ετσι, τουλάχιστον, τα είπε στη Βουλή και πολύ φοβούμαστε ότι είναι αξιόπιστος. Γιατί, όταν πρόκειται για τους αγώνες των εργαζομένων, δε φείδονται εξόδων και μέσων.

Απλά, αναρωτιόμαστε τι έχει ακόμη το οπλοστάσιό τους! Γιατί οι άνθρωποι είναι προφανές ότι θεωρούν τον εαυτό τους ...σε πόλεμο.

Οποιος αμφισβητεί την πολιτική τους, πρέπει να πατάσσεται αποφασιστικά και άμεσα και, κυρίως, προτού συμπαρασύρει και άλλους μαζί του.


Γρηγοριάδης Κώστας

Εγχειριδιακή ... περατζάδα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στην αρχή προκάλεσε εντύπωση ο πανζουρλισμός που θέλησαν να δημιουργήσουν κάποιοι, γύρω από την περατζάδα που επρόκειτο να κάνει στη χώρα μας ο Αμερικανός οικονομολόγος Κρούγκμαν, ο οποίος, υποτίθεται, θα έδινε καίριες απαντήσεις για τα θέματα της κρίσης και τους τρόπους αντιμετώπισής της.

Μετά, υπήρξε η σκέψη ότι κάποιοι θέλησαν να επιστρατεύσουν τους τίτλους του (νομπελίστας κλπ.), για να ενισχύσουν την επιχειρηματολογία και τις παρεμβάσεις τους στην κατεύθυνση της διαχειριστικής προσέγγισης της κρίσης και των συνεπειών της.

Το βέβαιο είναι ότι ο Αμερικανός δεν πρόσθεσε κάτι το αξιόλογο στους διαλογισμούς και τις συζητήσεις που είχε στην Αθήνα. Είπε ότι είναι υπέρ και των ιδιωτικοποιήσεων και των κρατικοποιήσεων. Τάσσεται και υπέρ και κατά της συγκράτησης των ελλειμμάτων. Λέει και «ναι» και «όχι» στις υποτιμήσεις των νομισμάτων. Είναι υπέρ της αύξησης της κατανάλωσης, αλλά και υπέρ της στήριξης των τραπεζών.

Με δυο λόγια, παρουσίασε τις γνωστές εγχειριδιακές αντιλήψεις «χειρισμού» των δεδομένων που δημιουργούν η καπιταλιστική εξέλιξη και οι κρίσεις του συστήματος. Με δεδομένο ότι και πολλοί από εκείνους που παρακολούθησαν τις παρεμβάσεις δηλώνουν ότι άλλα περίμεναν και άλλο τους προέκυψε, τώρα, που ο Κρούγκμαν ήρθε, είδε και απήλθε, δημιουργείται το ερώτημα, μήπως, πίσω από τις εντυπώσεις, κάποιοι είδαν το όλο θέμα και ως μια καλή μπίζνα;

Οσα δε φτάνει η «Αυγή»...

Τους αρμόδιους της «νέας» ΑΥΓΗΣ θα τους αθωώναμε, αν υποθέταμε πως διαβάζουν και δεν καταλαβαίνουν. Αφού καλοκαταλαβαίνουν, θέλουν να μην καταλαβαίνουν οι αναγνώστες τους... Ο λόγος αυτή τη φορά γίνεται για το ρεπορτάζ που έχουν για τα νέα μέτρα καταστολής της κυβέρνησης. Εκεί, λοιπόν, ένθετο και με χοντρά γράμματα υπότιτλου, έτσι που να χτυπάει στο μάτι του αναγνώστη τους, γράφουν: «Να υποβαθμίσει το θέμα προσπαθεί η Αλ. Παπαρήγα»... Φυσικά, ακόμα και από τις φράσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ που χρησιμοποιούν για το ρεπορτάζ τους, όχι μόνο δε φαίνεται καμιά υποβάθμιση αλλά διακρίνεται ο κίνδυνος να περάσει η στρατηγική αυταρχισμού που προσπαθεί να επιβάλει το κεφάλαιο σ' όλες τις χώρες της ΕΕ. Συγκεκριμένα δημοσιεύουν τα αποσπάσματα: «Θα αξιοποιηθούν για να διαμορφωθεί ένα κράτος καταστολής» και επίσης «είναι άλλο πράγμα η κριτική που κάναμε στους κουκουλοφόρους και άλλο πράγμα να αποδεχτούμε τέτοιους στρατηγικούς σκοπούς που έχει η κυβέρνηση, στρατηγικοί σκοποί που άλλωστε είναι θωρακισμένοι και στο πλαίσιο της ΕΕ»... Επειδή λοιπόν ακόμα και αυτά τα κουτσουρεμένα αποσπάσματα είναι ολοφάνερο το τι λένε και επειδή οι της «νέας» ΑΥΓΗΣ μάλλον καταλαβαίνουν πολύ καλά το περιεχόμενο, η κουτοπονηριά με το ενθετάκι ομολογεί εκτός από το σκόπιμο αποπροσανατολισμό που επιδιώκουν να κάνουν στους αναγνώστες τους, την πολύ φτηνή (και τεχνικά ξεπερασμένη) εμπάθεια της αλεπούς που όσα δε φτάνει τα λέει κρεμαστάρια...

... και οι οπορτουνιστικές προτάσεις

Πάντως αν η «νέα» ΑΥΓΗ ενδιαφέρεται πραγματικά να αποκαλύψει ποιο κόμμα με τις θέσεις και τις προτάσεις του ενισχύει και στηρίζει διά της πλαγίας οδού την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, ας προστρέξει στις θέσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις την προηγούμενη Τρίτη ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος, και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Φώτης Κουβέλης, έδωσαν συνέντευξη Τύπου αναφορικά με τη λειτουργία της Ελληνικής Αστυνομίας. Εκεί - ούτε λίγο, ούτε πολύ - αφού έσπειραν την αυταπάτη ότι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του αστικού κράτους μπορούν να λειτουργήσουν προς όφελος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων (!!) στη συνέχεια πρότειναν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί να ενσωματωθούν σε «πολυδύναμα αστυνομικά τμήματα με σκοπό τη στήριξη του πολίτη»! Με άλλα λόγια μια διμοιρία ΜΑΤ σε κάθε γειτονιά... Προφανώς από αυτή τη θέση «εμπνεύστηκε» και το ΠΑΣΟΚ που δήλωσε ότι οι «δυνάμεις ταχείας επέμβασης», που εξήγγειλε η κυβέρνηση, αφορούν μόνο στο κέντρο και δεν καλύπτουν όλες τις γειτονιές της Αθήνας και την υπόλοιπη χώρα. Ας αναρωτηθούν, λοιπόν, εκεί στην ΑΥΓΗ: Μήπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «αναβαθμίζει» το θέμα;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ενιαίος ταξικός αγώνας

Δυο βασικά συμπεράσματα προκύπτουν από την ανακοίνωση, προχτές, της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης: Το πρώτο είναι ότι όλοι οι εργαζόμενοι βράζουν στο ίδιο καζάνι. Ανεξάρτητα από κλάδο και ειδικότητα, ανεξάρτητα από το αν απασχολούνται στον ιδιωτικό ή το δημόσιο τομέα. Αν στις μεγαλοεπιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα οργιάζουν η εκ περιτροπής εργασία, η μείωση μισθών και οι απολύσεις, στο δημόσιο τομέα τα αντίστοιχα αντεργατικά μέτρα μεταφράζονται σε «πάγωμα» μισθών και συντάξεων, σε μείωση του εισοδήματος και μετατροπή του μισθού σε άθροισμα επιδομάτων, σε παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Κοινός παρονομαστής σε όλα τα αντιδραστικά μέτρα, που παίρνουν το κεφάλαιο και το κράτος - εργοδότης, είναι η κρίση και η ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι συνέπειές της χωρίς να πληγεί η κερδοφορία του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Το δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει έχει να κάνει με τη γραμμή πάλης, που μπορεί με αποτελεσματικότητα να βοηθήσει στην άμυνα της εργατικής τάξης απέναντι στην εντεινόμενη επίθεση και, σε μια πορεία, να τη βγάλει στην αντεπίθεση, να την κάνει ακόμα πιο ικανή να αποσπάει κατακτήσεις και να ανατρέπει τη σε βάρος της κατάσταση. Τι αποδείχτηκε όλα αυτά τα χρόνια; Οτι η γραμμή της συναίνεσης στο συνδικαλιστικό κίνημα, του κοινωνικοεταιρισμού, της διαμόρφωσης αιτημάτων στα όρια του «εφικτού» για το κεφάλαιο, άφησε ανοχύρωτη την εργατική τάξη μπροστά στην εργοδοτική επέλαση, που παίρνει ολοένα και πιο αντιδραστικά χαρακτηριστικά. Οδήγησε σε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, που έδωσαν την ευκαιρία στο κεφάλαιο να κερδίσει σημαντικό έδαφος στο πεδίο της ταξικής πάλης, να γίνεται ολοένα και πιο επιθετικό.

Αυτή η γραμμή, οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που την προωθούν και τη στηρίζουν, πρέπει να καταδικαστούν από τους εργαζόμενους. Είναι η γραμμή, που δίνει σήμερα τη δυνατότητα στο κεφάλαιο, στην κυβέρνηση και τα κόμματά του να αναπαράγει άθλια ιδεολογήματα περί «ρετιρέ» και χαμηλόμισθων - χαμηλοσυνταξιούχων, σε μια προσπάθεια να διασπάσει τους εργαζόμενους. Είναι η γραμμή, που αφήνει χώρο στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να εμφιλοχωρήσουν δηλητηριώδεις απόψεις, που θέλουν να συγκαλύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης, να σπρώξουν τους εργατοϋπάλληλους στον γκρεμό της συναίνεσης και στην εκβιαστική αποδοχή νέων θυσιών, προκειμένου να επανέλθει το κεφάλαιο σε τροχιά υπερκερδοφορίας.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα του ενιαίου, καθολικού αγώνα της εργατικής τάξης με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Αν υπάρχει ένας δρόμος να ακυρωθούν οι προσπάθειες της εργοδοσίας και των κομμάτων της να φορτώσουν την κρίση στους εργάτες, αυτός δεν είναι άλλος από το δρόμο της πάλης με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Το δρόμο, που καθιστά πρώτιστο, άμεσο καθήκον την αποδυνάμωση των κομμάτων των πολυεθνικών και του ευρωμονόδρομου, τη συντριπτική ήττα του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού σε όλα τα μέτωπα, την ενίσχυση του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα. Μ' αυτήν τη στρατηγική στόχευση, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δίνουν τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 2 Απρίλη και των απεργιακών συγκεντρώσεων που θα διοργανώσουν οι ταξικές δυνάμεις σε όλη τη χώρα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ