Τρίτη 30 Μάη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Γιατί τους ... εκθέτει;

Η «αναμόρφωση» του ασφαλιστικού συστήματος είναι - ως γνωστόν - ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για τον ΣΕΒ και ο νέος πρόεδρος της ΕΕ του Συνδέσμου, Ελ. Αντωνακόπουλος, σε συνέντευξή του στο «Βήμα» της Κυριακής, λέει σχετικά: «Πιστεύουμε ότι η αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος απαιτεί μια θαρραλέα πολιτική απόφαση και η εφαρμογή αυτής της απόφασης θα πρέπει να γίνει με τις μικρότερες δυνατές αναταράξεις. Γι' αυτό ο ΣΕΒ θα επιδιώξει να καταλήξει σε κοινές θέσεις με τους εργαζόμενους σε όσο το δυνατόν περισσότερα σημεία...».

Ισως να λείπει από τον νέο πρόεδρο της ΕΕ του ΣΕΒ η πείρα που έχουν οι παλιές «αλεπούδες» του Συνδέσμου και ίσως έτσι να εξηγείται ο τρόπος με τον οποίο εκθέτει τους «κοινωνικούς εταίρους» της ΓΣΕΕ, μιλώντας, από τη μια, για «θαρραλέα πολιτική απόφαση», που σημαίνει ότι το μαχαίρι θα μπει βαθιά, και από την άλλη ομολογώντας ότι ο όποιος... διάλογος, θα γίνει για να μειωθούν οι «αναταράξεις». Ισως πάλι οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων να τα θεωρούν όλα τόσο δεδομένα, που να μην αισθάνονται την ανάγκη να προστατέψουν τους... συνομιλητές τους.

Πάντως, μόνο για «κοινά σημεία» με τους εργαζόμενους δεν μπορεί να γίνεται σοβαρά λόγος, αφού επιδίωξη των μεν είναι να διαλύσουν την κοινωνική ασφάλιση και των δε να την υπερασπιστούν και φυσικά να τη βελτιώσουν.

Ενας είναι ο εχθρός...

Και ο πρόεδρος της ΕΕ του ΣΕΒ συνεχίζει ακάθεκτος στη ρότα «ένας είναι ο εχθρός, ο ανταγωνισμός!»: «Η βούληση για συνεργασία με τους εργαζόμενους στηρίζεται στην πεποίθηση ότι αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε έναν κοινό αντίπαλο που είναι ο ανταγωνισμός. Και στο βαθμό που μπορούμε να βρίσκουμε συναινετικές λύσεις στα ζητήματα που μας απασχολούν θα επιτυγχάνουμε κέρδη έναντι του κοινού αντιπάλου...».

Μάλιστα! Και μετά τι θα τα κάνουμε τα κέρδη, κύριε Αντωνακόπουλε; Θα τα μοιράζουμε μήπως; `Η μήπως μόνο ο εχθρός είναι... κοινός;

Αλλά πριν να φτάσουμε σ' αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα, ας θέσουμε ένα άλλο, πιο άμεσο και πιο απλό: Για να αντιμετωπίσουμε τον... ανταγωνισμό, λένε τα αφεντικά της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ο ΣΕΒ φυσικά ότι πρέπει να κάνουμε δυο βασικά πράγματα: Πρώτον, να μειώσουμε δραστικά τις κοινωνικές δαπάνες που στην ΕΕ καλύπτουν το 25% του ΑΕΠ, ενώ στις ΗΠΑ μόλις φτάνουν το 15%. Επίσης, να ρίξουμε αποφασιστικά το κόστος εργασίας που στην Ευρώπη φτάνει το 46%, ενώ στις ΗΠΑ μόλις 37%...

Και αυτό μαζί με τους εργαζόμενους θα το κάνετε μήπως, κύριε Αντωνακόπουλε; `Η μήπως συνεχίζετε να μπερδεύετε τους εργαζόμενους με τους «κοινωνικούς εταίρους» σας της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ;

Τα διλήμματα...

«Είναι προφανές, ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πρόβλημα που προμηνύει εθνική τραγωδία. Θα μπορέσουν να γίνουν οι Αγώνες; `Η θα ξεφτιλιστούμε και θα παραιτηθούμε από τη διοργάνωση;». Αυτά έλεγε ο Ι. Κ. Πρετεντέρης στο χτεσινό «Βήμα», δίνοντας τη συμβολή του στο δίλημμα, που έντεχνα καλλιεργείται τον τελευταίο καιρό και βάζει την ανάγκη διάφορων και πολύμορφων θυσιών, για να μην... ξεφτιλιστούμε.

Την ίδια μέρα που δημοσιεύτηκε το άρθρο, ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Φλωρίδης, δήλωνε σε ημερίδα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες: «Οσο κι αν κοστίσουν τα έργα δεν είναι αυτό το μεγάλο γεγονός».

Σαν να λέμε, δηλαδή, το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο... Το μόνο που μονίμως «ξεχνούν» να πουν είναι ποιοι θα πληρώσουν και ποιοι θα εισπράξουν...

Οι... προοδευτικοί

«Η Ελλάδα μετέχει ισότιμα σε ένα εγχείρημα πολιτικής σκέψης και συντονισμού που συγκεντρώνει προοδευτικούς ηγέτες από τις πέντε ηπείρους του πλανήτη».

Κάπως έτσι τα παρουσιάζει τα πράγματα ο κ. Σημίτης στο προχτεσινό του άρθρο στο «Βήμα», σχετικά με την επερχόμενη συνεύρεση των «κεντροαριστερών» στο Βερολίνο. Τώρα, βέβαια, στη θέση «προοδευτικοί ηγέτες» βάλτε εσείς τα ονόματα αυτών των ηγετών (Κλίντον, Μπλερ, Ντ' Αλέμα, Σρέντερ κλπ.). Κατόπιν αυτού γίνεται απολύτως αντιληπτό τι νόημα έχει ο όρος «προοδευτικός» όταν εκφέρεται από τον κ. Σημίτη...

Τα μπέρδεψε...

«Τη λέξη "κοσμικό κράτος" μην την ξαναπείτε για την Ελλάδα, γιατί η Ελλάδα είναι βεβαίως κυρίαρχο κοσμικό κράτος, αλλά ποια είναι η ταυτότητα του Ελληνος; Ο Ελλην είναι Ελλην και ορθόδοξος πιστός».

Τάδε έφη χτες στο ραδιοσταθμό «Φλας» ο Μητροπολίτης Πειραιά Καλλίνικος. Και τα ερωτήματα παραμένουν: Τελικά για τον κ. Καλλίνικο, η Ελλάδα είναι ή δεν είναι κοσμικό κράτος; Και κάτι επιπλέον: Ο μη ορθόδοξος Ελληνας είναι ή δεν είναι Ελληνας;

`Η το ένα ή το άλλο

ΔΗΛΑΔΗ, αν καταλάβαμε καλά, τώρα εμείς πρέπει να είμαστε είτε «εκσυγχρονιστές», «ευρωπαϊστές» και να ταχθούμε υπέρ του Σημίτη είτε... «χριστιανο-πατριώτες» και να ταχθούμε υπέρ του Χριστόδουλου και του Παπαθεμελή;

Γιατί, όπως προβάλλεται το θέμα με τις ταυτότητες και με τις διαστάσεις που τεχνηέντως έχει πάρει, εκεί θέλουν να μας οδηγήσουν!

Κατά τα άλλα άπαντες υπερασπίζονται την... ελευθερία της γνώμης και την περιφρούρηση των «προσωπικών δεδομένων» των πολιτών. Ομως για το τι πραγματικά πιστεύουν οι πολίτες για όλα αυτά, κατά πόσο τους εκφράζουν οι δηλώσεις που γίνονται από εδώ και από εκεί, δε ρώτησε κανένας.

Οσο για αυτά που λέει ο Χριστόδουλος, ότι δηλαδή η κυβέρνηση είχε κρύψει προεκλογικά τις προθέσεις της για τις ταυτότητες κι αν το έλεγε θα έχανε τις εκλογές, τον διαβεβαιώνουμε ότι απέκρυψε τις προθέσεις της για πολλά άλλα πιο σημαντικά πράγματα.

Ας μας έλεγε πραγματικά τι σχεδιάζει π. χ. για το ασφαλιστικό και τι απεργάζονται τα επιτελεία της με την προσωπική επιμέλεια του πρωθυπουργού και τότε θα βλέπαμε τι εκλογές θα κερδίζανε και τι ψήφους θα παίρνανε.

ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ έτσι αυτή η ιστορία, δηλαδή οι εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία να περιστρέφονται γύρω από το τι θα γίνει με τον Αρη Σπηλιωτόπουλο, είναι βέβαιο ότι ο εκπρόσωπος Τύπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα χρειαστεί... έναν εκπρόσωπο Τύπου.

Με δεδομένη τη σαφέστατη παρέμβαση του προέδρου της ΝΔ Κώστα Καραμανλή στην ΚΕ του κόμματός του το Σαββατοκύριακο, θεωρούμε ότι... είναι ο καταλληλότερος για τη θέση και τον συνιστούμε ανεπιφύλακτα!

Οσο για τον Καρατζαφέρη, είναι φανερό ότι μετά τη διαγραφή του, έχει... πολύ άχτι να βγάλει. Τελικά, άμα είσαι βουλευτής σε αυτό το κόμμα, είναι καλό πράγμα να έχεις και ένα κανάλι. Ξεδίνεις...

Ο Κλίντον στο τιμόνι της «κεντροαριστεράς»

Στις 2 και 3 του Ιούνη στο Βερολίνο θα πραγματοποιηθεί διεθνής διάσκεψη με θέμα: «Προοδευτική διακυβέρνηση στον 21ο αιώνα». Πιθανόν μόνο τα ονόματα των συμμετεχόντων να τα λένε όλα. Συμμετέχουν λοιπόν, οι κ.κ. Μπιλ Κλίντον, Τόνι Μπλερ, Λιονέλ Ζοσπέν, Γκέρχαρντ Σρέντερ, Μάσιμο Ντ' Αλέμα, Κώστας Σημίτης και οκτώ άλλοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων. Ολοι αυτοί θα στεγαστούν κάτω από τη σκέπη της «κεντροαριστεράς» και θα επιχειρήσουν να συντονίσουν τις πολιτικές τους στα πλαίσια της «παγκοσμιοποίησης»...

Βεβαίως, οι προαναφερόμενοι έχουν δώσει ήδη το δείγμα γραφής της «κεντροαριστεράς», όταν πριν ακριβώς από ένα χρόνο πραγματοποιούσαν τη δολοφονική επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας. θα μπορούσαμε να μείνουμε σ' αυτό για να καταλάβουμε τι περιεχόμενο δίνουν στην «προοδευτική διακυβέρνηση στον 21ο αιώνα».

Επανειλημμένα ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης έχει δώσει το στίγμα αυτής της διάσκεψης, αλλά και της δικής του παρέμβασης.

Ας αφήσουμε στην άκρη τους πρωθυπουργικούς κομπασμούς περί δήθεν ισότιμης συμμετοχής σε διεργασίες παγκόσμιας εμβέλειας. Ο ίδιος γνωρίζει ότι όσο προχωρούν οι διαδικασίες της «παγκοσμιοποίησης» και της πολιτικής ολοκλήρωσης στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τόσο τα λαϊκά στρώματα όσο και η χώρα θα περιθωριοποιούνται.

Την παγκοσμιοποίηση τη θεωρούν οι εν λόγω κεντροαριστεροί ηγέτες κάτι σαν «φυσικό φαινόμενο». Πάνω σ' αυτή τη διαπίστωση οικοδομεί την επιχειρηματολογία του και ο ιθαγενής αντίστοιχος. Αποσιωπά, για παράδειγμα, ο πρωθυπουργός ότι αυτή η «παγκοσμιοποίηση» είναι μια πολιτική που χάραξαν οι ιθύνουσες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με τα δεδομένα που δημιουργήθηκαν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Είναι το προϊόν των πολιτικών σχεδιασμών που συμπυκνώθηκαν στον όρο «Νέα Τάξη» και αντανακλούν τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου, όπως αντανακλούν και τους παγκόσμιους συσχετισμούς σε βάρος των λαών. Ακριβώς γι' αυτό η «παγκοσμιοποίηση» είναι και αναστρέψιμη αφού η ανατροπή της συναρτάται από την πάλη των λαών.

Οκ. Σημίτης επικαλείται τις «κοινές αξίες» των συμμετεχόντων στη διάσκεψη του Βερολίνου. Αυτές είναι «οι αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αλλά και της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας ευθύνης όλων μας». Για κάθε μια από τις «αξίες» αυτές, η ανθρωπότητα έχει πληρώσει ήδη σκληρό τίμημα. Η άνευ προηγουμένου διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών χωρών του πλανήτη, η προκλητική συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια μερικών εκατοντάδων μεγιστάνων, η αλματώδης αύξηση της ανεργίας και της εξαθλίωσης στις αναπτυγμένες χώρες, η πείνα, οι λιμοί που μαστίζουν δισεκατομμύρια ανθρώπους, οι επεμβάσεις τύπου Γιουγκοσλαβίας, Περσικού, Σομαλίας κλπ. Ολα αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής της «κεντροαριστεράς», οι δυνάμεις της οποίας ασκούν κυβερνητική εξουσία σ' όλα τα νευραλγικά σημεία του κόσμου.

Και αν μένει ακόμη κάποια αμφιβολία για το ποιόν αυτής της ομήγυρης, για να την ξεδιαλύνουμε αρκεί να σας πούμε ότι εκπρόσωπος και ηγέτης της «παγκοσμιοποιημένης» πλέον «κεντροαριστεράς» θα είναι ο Μπιλ Κλίντον... Χρειάζεται τίποτα άλλο;


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Κοίτα να δεις ... ευαισθησία!

Ακου τώρα να δεις τι γίνεται, σε ποια κοινωνία ζούμε και πόση υποκρισία μας περιβάλλει! Οι στρατηγοί του ΝΑΤΟ - λέει η είδηση - αναγκάστηκαν να μεταθέσουν βορειότερα την απόβαση στην Κυπαρισσία (αυτή που γίνεται στα πλαίσια της ΝΑΤΟικής άσκησης «Dynamic Mix»), επειδή κοπάδια της χελώνας Καρέτα - Καρέτα αυτή την εποχή βγαίνουν στην παραλία, όπου αρχικά σχεδιαζόταν η απόβαση, για να αφήσουν τα αυγά τους...

Να κάνουμε, δηλαδή, το μακάβριο συλλογισμό, ότι, αν τα παιδιά, αν, γενικά, ο άμαχος πληθυσμός της Γιουγκοσλαβίας, ήταν Καρέτα - Καρέτα, μπορεί και να τη γλίτωναν από τα γεράκια του ΝΑΤΟ;

Μα (με όλη τη συμπάθεια για τις συμπαθείς χελώνες), για Καρέτα - Καρέτα μας πέρασαν;

Οι χειροκροτητές...

Η «Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση» του Ν. Μπίστη ανέκαθεν έδινε εξετάσεις κλακαδόρου στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Δε θα μπορούσε λοιπόν παρά να είναι η πρώτη που θα χειροκροτούσε την απόφαση για την απλοποίηση των ταυτοτήτων και θα τη χαιρέτιζε ως ένδειξη «προοδευτικού εκσυγχρονισμού» εκ μέρους του κυβερνώντος κόμματος. Ο λαλίστατος Ν. Μπίστης δε χάνει ευκαιρία να απονείμει εύσημα στο ΠΑΣΟΚ για την απόφασή του αυτή. Μάταια, όμως, θα περίμενε κανείς από έναν πολιτικό φορέα και τα στελέχη του, που αυτοτοποθετούνται στην «αριστερά», να «απλώσουν» το βλέμμα τους πέρα από το δάχτυλο που δείχνει το δέντρο και να δουν το δάσος. Να «σταθούν» στα μείζονα και άμεσα συσχετιζόμενα με την υπόθεση των ταυτοτήτων, τη Συνθήκη Σένγκεν και το ηλεκτρονικό φακέλωμα ή τουλάχιστον το διαχωρισμό κράτους - εκκλησίας. Η «Α.Ε.Κ.» από τις πρώτες βδομάδες της ζωής της, ως πολιτικής κίνησης, αποδεικνύει πως η «προγραμματική κριτική αντιπολίτευση» που επαγγέλλεται περιορίζεται στο χειροκρότημα...

... του κυβερνητικού εκσυγχρονισμού

...Βέβαια, καθείς εφ ω ετάχθη, αλλά το να εγκαλεί ο Ν. Μπίστης το ΚΚΕ και να το καταγγέλλει πως «αφήνει στο απυρόβλητο το εκκλησιαστικό κατεστημένο, με σκόπιμες ασάφειες, υπεκφυγές και μικρόψυχη άρνηση της θετικής κυβερνητικής πρωτοβουλίας», πάει πολύ. Ξεπερνά μάλλον κάθε όριο όταν, αναφερόμενος στο ΚΚΕ, μιλά για «χρόνιο εναγκαλισμό με νεοορθόδοξους και εθνικιστικούς κύκλους, που έχει επιφέρει ανήκεστο βλάβη στα προοδευτικά ανακλαστικά του», για «συντηρητικό στίγμα» και για «φλερτ με το εκκλησιαστικό κατεστημένο και τον αναχρονισμό».

Το ΚΚΕ είχε ανέκαθεν ξεκάθαρη θέση και πάγιο αίτημά του ήταν και είναι ο πλήρης διαχωρισμός Εκκλησίας και κράτους. Στην περίπτωση των ταυτοτήτων, ως όφειλε, αποκάλυψε τις πραγματικές διαστάσεις του όλου θέματος και μίλησε, πρώτα και κύρια, για την «ταμπακέρα». Κάτι που αποφεύγει να κάνει ο κ. Μπίστης, αφήνοντας στο απυρόβλητο την απαράδεκτη σύμφυση κράτους και Εκκλησίας και, κυρίως, τη σχέση ανάμεσα στις νέου τύπου ταυτότητες και το ηλεκτρονικό φακέλωμα παγκόσμιας εμβέλειας, που προβλέπεται από τη Συνθήκη Σένγκεν. Προφανώς αυτό το τελευταίο δεν ενοχλεί έναν ακραιφνή «εκσυγχρονιστή» και δεν το θεωρεί θέμα «σημαντικό για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα», αφού συμπεριλαμβάνεται στον «ευρω-μονόδρομο».

Σύμμαχοι της εργοδοσίας

Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ έδωσε το «σήμα» με την υπογραφή της κατάπτυστης Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ελάχιστες μέρες μετά, η διοίκηση της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων αποφάσισε να στείλει στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας όλες τις συμβάσεις που υπογράφει ο κλάδος.

Αποφάσισε, δηλαδή, να μη διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι αυξήσεις και λύσεις στα θεσμικά τους αιτήματα, αλλά να περιμένουν να αποφασίσουν άλλοι γι' αυτούς! Πολύ περισσότερο, η πλειοψηφία της διοίκησης θεωρεί αναμενόμενο ότι οι όποιες αυξήσεις δοθούν, δε θα ξεπερνούν τα πλαίσια της ΕΓΣΣΕ!

Μετά από όλα αυτά ήταν αναμενόμενη, στη χτεσινή συνεδρίαση της διοίκησης, η επίθεση που δέχτηκαν οι σύμβουλοι της ΔΑΣ επειδή πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στην παραβίαση του ωραρίου στο «VILLAGE PARK» και επειδή σωματεία του κλάδου έθεσαν, με πρωτοβουλία τους, το διεκδικητικό τους πλαίσιο στους εργοδότες, πέρα από την υποτακτική στάση της πλειοψηφίας...

Καλύτερους σύμμαχους δε θα μπορούσαν να βρουν οι εργοδότες, από τέτοιους εκπροσώπους εργαζομένων...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αναστρέψιμη πραγματικότητα

«Hπαγκοσμιοποίηση δεν είναι δίλημμα, είναι μια μη αναστρέψιμη πραγματικότητα». Το παραπάνω θέσφατο περιλαμβάνεται στο άρθρο του πρωθυπουργού, που δημοσιεύτηκε την Κυριακή στο «Βήμα», με αφορμή τη συμμετοχή του τελευταίου στη σύνοδο των «κεντροαριστερών» στο Βερολίνο. Είναι προφανές ότι η διαπίστωση την οποία θέλει «αξιωματικά» να επιβάλει ο κ. Σημίτης μέσα από την εν λόγω φράση, πάσχει. Πάσχει από το μόνιμο πρόβλημα όλων εκείνων των «αξιωμάτων» που η ιστορία τα ξεπέρασε. Τα ξεπέρασε και τα εναπέθεσε στον κάλαθο των αχρήστων, επειδή ακριβώς οι φορείς της ήθελαν να υπηρετήσουν την κάθε φορά κρατούσα άποψη. Την άποψη που λέει ότι τα πράγματα είναι και θα παραμείνουν αναλλοίωτα, στο διηνεκές. Με αυτή την έννοια, η εκτίμηση του κ. Σημίτη δεν είναι πρωτότυπη. Ανέκαθεν οι κυρίαρχες τάξεις και οι εκπρόσωποί τους διακατέχονταν από το σύνδρομο της «αιωνιότητας». Ακόμα και τότε, στις οδυνηρές - γι' αυτές τις τάξεις - στιγμές της ανατροπής τους, εκείνες συνέχιζαν να μιλούν για το «μη αναστρέψιμο» της εξουσίας τους.

Θα πρέπει να πούμε, κατ' αρχήν, ότι η όλη συζήτηση περί της παγκοσμιοποίησης, όταν διεξάγεται με τους όρους που επιβάλλονται από τους οπαδούς και τους υπηρέτες της, μονίμως «ξεχνά» να αναφέρει τα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης παγκοσμιοποίησης. Με δυο λόγια, ουδέποτε αναφέρεται ότι εδώ μιλάμε για την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση. Οτι από αυτή τη διαδικασία κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν. Συνεπώς, όταν ο κ. Σημίτης θίγει το συγκεκριμένο θέμα, δεν το κάνει από τη σκοπιά της σωστής διαπίστωσης ότι, σήμερα, βιώνουμε μια τρομακτική έκρηξη των παραγωγικών δυνάμεων, ότι η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης έχει ως αποτέλεσμα μια πρωτοφανών διαστάσεων κοινωνικοποίηση της παραγωγής. Αλλά δεν έχουν αυτά στο μυαλό τους όσοι γίνονται κήρυκες του «μη αναστρέψιμου». Εκείνο που επιδιώκουν είναι να περάσουν στους λαούς την άποψη πως όσοι σήμερα ελέγχουν (οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια) την τρομακτική δύναμη που απορρέει από την επιστημονικό-τεχνική επανάσταση, θα είναι οι ίδιοι που θα χρησιμοποιούν, θα αξιοποιούν, θα κατέχουν αυτή τη δύναμη, με μια λέξη θα «εξουσιάζουν», και σήμερα και αύριο και στον αιώνα τον άπαντα...

Εκείνο που παρουσιάζει σαν μόνιμο «δεδομένο» ο κ. Σημίτης, δεν αποτελεί «αντικειμενικό» γεγονός. Ο κ. Σημίτης απλώς εύχεται να μην αλλάξουν τα πράγματα, και για να μην αλλάξουν, για να εμποδιστεί η διαδικασία της αλλαγής και της ανατροπής της σημερινής καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, επιστρατεύει τη θεωρία που λέει ότι «τίποτα δε γίνεται, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει». Η θεωρία αυτή απευθύνεται κυρίως στα θύματα της παγκοσμιοποίησης. Οι ιμπεριαλιστές θέλουν να πείσουν τα θύματά τους, τους λαούς, ότι το καθεστώς της εκμετάλλευσης είναι «αθάνατο» και άρα δεν έχει κανένα νόημα να αγωνίζονται εναντίον του. Αν όμως ίσχυε κάτι τέτοιο, η ανθρωπότητα θα βρισκόταν ακόμα στο δουλοκτητικό καθεστώς.

Ηπαγκοσμιοποίηση την οποία υμνεί ο κ. Σημίτης και η οποία δεν είναι άλλη από την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα της «νέας τάξης», όχι μόνο είναι δυνατό να αλλάξει, αλλά, αυτή η δυνατότητα, είναι και ιστορικά επιβεβαιωμένη. Οι εκμεταλλευτές ξέρουν ότι η κυριαρχία τους δεν είναι «θέλημα Θεού». Είναι γέννημα των συσχετισμών δύναμης σε ταξικό επίπεδο. Η πολιτική δράση της εργατικής τάξης θα ανατρέψει τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης, θα θέσει το ζήτημα της εξουσίας και ταυτόχρονα θα θέσει στο περιθώριο της ιστορίας τους παγκόσμιους δυνάστες της ανθρωπότητας.

Ο λογιστής

Πέντε χρόνια

ο Κωστής

στους αφέντες

λογιστής,

τους κρατάει

τα βιβλία

με την άνομη

τη λεία

και τα κέρδη τους

αυξάνει

με τις τράκες

που μας κάνει!

*

Πέντε χρόνια

στη σειρά

κόλπα κάνει

πονηρά

σε εμάς εγγράφει

«κούρες»

και στους λίγους

λοβιτούρες

κι όσο πάνω

τούτος μένει,

θα 'μαστε όλοι

χρεωμένοι!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ