Ενώ το καλοκαίρι προχωράει, ο λαός της χώρας σε πολλές περιοχές βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπος με την πύρινη κόλαση, που αφήνει πίσω της καμένες δασικές εκτάσεις, καλλιέργειες, σπίτια, το βιος των ανθρώπων και ένα απέραντο μαύρο που κάνει τη ζωή κόλαση.

Η εγκληματική πολιτική της ανυπαρξίας μέτρων πρόληψης, της υποστελέχωσης της Δασικής Υπηρεσίας και της Πυροσβεστικής συνεχίζεται με τραγικές συνέπειες, και την ίδια ώρα συνεχίζονται τα διάφορα αφηγήματα από το αστικό κράτος, την κυβέρνηση και τοπικές διοικήσεις, αλλά και επιστήμονες που επιστρατεύονται στα αστικά ΜΜΕ, για «ακραίες καιρικές συνθήκες» και «κλιματική αλλαγή», για «το ιδιαίτερο ανάγλυφο των περιοχών» και την «ατομική ευθύνη».

Ολα αυτά που «βομβαρδίζουν» τον λαό στα κανάλια των μεγαλοεπιχειρηματιών και τη «δημόσια» ΕΡΤ, οι απευθείας συνδέσεις που περιγράφουν απλά την κάθε φορά καταστροφή - σαν να είναι ...πρωτόγνωρη - έχουν έναν στόχο: Να βγάλουν από το κάδρο τις ευθύνες του επιλεκτικά ανίκανου κράτους, που όταν είναι να προστατεύσει τον δασικό πλούτο, το βιος των ανθρώπων, δεν υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι, η πρόληψη, η αντιπυρική, αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία θεωρούνται κόστος. Οταν είναι όμως να επιδοτηθούν οι «αναξιοπαθούντες» εφοπλιστές, βιομήχανοι, μεγαλέμποροι, εκεί το χρήμα ρέει ...άπλετο. Για την πολεμική οικονομία και τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς βρίσκονται αμέσως 28 δισ. ευρώ. Για τις φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα δίνονται κάθε μέρα 500.000 εκατ. ευρώ, για να μη μιλήσουμε για το πρόσφατο σκάνδαλο - «οχετό» του ΟΠΕΚΕΠΕ και τις επιδοτήσεις των «ημετέρων».

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Είναι χαρακτηριστικές οι προειδοποιήσεις του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατ. Αττικής που λίγες ώρες πριν τη φωτιά της Πέμπτης σε Πικέρμι - Ραφήνα, είχε απευθύνει επιστολή προς την κυβέρνηση, τα αρμόδια υπουργεία, την Περιφέρεια και τους δήμους, με γενικό τίτλο: «Η επόμενη μεγάλη καταστροφή από πυρκαγιά είναι θέμα χρόνου».

Για δύο μέρες, Τετάρτη και Πέμπτη, έκαιγε η φωτιά στην Αχλιά Ιεράπετρας Λασιθίου και σε γειτονικές περιοχές, που έκανε στάχτη 12.000 στρέμματα και δεκάδες σπίτια, καταλύματα και θερμοκήπια, απανθράκωσε ζώα, απείλησε οικισμούς όπως Αγία Φωτιά, Αχλιά, Γαλήνη, Φέρμα και Κουτσουνάρι καθώς και ξενοδοχεία. 5.000 κάτοικοι και τουρίστες εγκατέλειψαν την περιοχή, ενώ υπήρξαν και κάποιοι που μεταφέρθηκαν με αναπνευστικά προβλήματα ή με ελαφρά τραύματα στο νοσοκομείο.

Από την πρώτη στιγμή, κλιμάκιο της ΚΟ Λασιθίου του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Ανδρέα Κοκοσάλη, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης με τη φωτιά και της βοήθειας των κατοίκων.

Επίσης σε ανακοίνωσή της η Τομεακή Επιτροπή χαιρετίζει την τεράστια λαϊκή κινητοποίηση και αλληλεγγύη των κατοίκων της περιοχής, που από την πρώτη στιγμή συγκέντρωναν τρόφιμα, νερά και είδη πρώτης ανάγκης, ενώ διέθεταν τα σπίτια τους προκειμένου να μείνουν κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και σημείωνε: «Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι μόνο ο λαός σώζει τον λαό με οργάνωση, αλληλεγγύη και αγώνα, τη στιγμή που το αστικό κεντρικό και τοπικό κράτος αντιμετωπίζει την πολιτική προστασία, την πρόληψη και την πυροπροστασία με τη λογική του "κόστους - οφέλους" αφήνοντας απροστάτευτο τον λαό και την περιουσία του».

Επίσης αναφέρεται σε καταγγελίες «που μεταφέρθηκαν από εργαζόμενους σε ξενοδοχεία και καταλύματα της περιοχής, ότι οι ιδιοκτήτες απαιτούσαν να παραμείνουν στα πόστα τους για να μην ανησυχήσουν οι τουρίστες! Για ακόμα μια φορά επιβεβαιώθηκε ότι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, των ξενοδόχων κ.λπ. δεν συμβαδίζουν με την προστασία της ζωής των εργαζομένων και του λαού!».

Και καταλήγει με κάλεσμα στα μέλη και τους φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ «να πρωτοστατήσουν ώστε τα σωματεία και οι σύλλογοι της περιοχής να προχωρήσουν στη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης και να οργανώσουν τη διανομή σε όσους έχουν ανάγκη.

Ταυτόχρονα, να διεκδικήσουν από το κράτος: «Διασφάλιση δωρεάν καταλυμάτων αξιοπρεπούς διαμονής για τους κατοίκους της περιοχής, τους εργαζόμενους που κατάγονται από άλλες περιοχές όπως και τους αλλοδαπούς εργαζόμενους που δεν έχουν κατοικία λόγω της πυρκαγιάς. Διασφάλιση του εισοδήματος για όλους τους εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και αγρότες της ευρύτερης περιοχής. Αμεση καταγραφή και 100% αποζημίωση των ζημιών σε σπίτια, θερμοκήπια, μελίσσια, επιχειρήσεις κ.λπ. Να κηρυχθεί ο δήμος Ιεράπετρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης».

Eurokinissi

Πάλι εικόνες καταστροφής στην Ανατολική Αττική

Στο σημείο βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή δυνάμεις του ΚΚΕ, βοηθώντας όπως μπορούσαν στην κατάσβεση της πυρκαγιάς.

Σε δηλώσεις του αργά το μεσημέρι ο δήμαρχος Κρωπίας, Δημήτρης Κιούσης, ανέφερε ότι η πυρκαγιά στο βόρειο μέρος του οικισμού πήγαινε καλύτερα αλλά υπήρχε αναζωπύρωση στο ανατολικό μέρος της Αλθέας. Σημείωσε ακόμα ότι υπήρχαν εστίες πάνω στο βουνό, οι οποίες μπορούσαν να γίνουν επικίνδυνες.

«Για μία ακόμα φορά οι κάτοικοι της Ανατολικής Αττικής βιώνουν στο πετσί τους τι θα πει επιτελικό κράτος, τι θα πει "όλα δουλεύουν εντάξει", τι θα πει "είμαστε έτοιμοι για τη νέα αντιπυρική περίοδο". Βρισκόμαστε για άλλη μια φορά μάρτυρες μιας πολιτικής που μπροστά στο κόστος που έχουν τα μέτρα για την πυροπροστασία, διαλέγουν να μην τα κάνουν, διαλέγουν να μην πάρουν μέτρα πυροπροστασίας. Εστω και στο "και πέντε" της αντιπυρικής περιόδου, η κυβέρνηση, η Περιφέρεια, οι δημοτικές αρχές να πάρουν όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα για να προστατεύσουν τη ζωή, την περιουσία του κοσμάκη και τον φυσικό πλούτο της περιοχής μας», δήλωσε ο Β. Ρεμπάπης, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Αττικής του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος Κορωπίου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Από την περιοδεία του κλιμακίου του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον βουλευτή Γ. Γκιόκα

Το κλιμάκιο βρέθηκε στις δασικές εκτάσεις που κάηκαν, σε οικισμούς όπου καταστράφηκαν σπίτια αλλά και καλλιέργειες, ενώ συνομίλησε με κατοίκους, συνεργεία του ΔΕΔΔΗΕ που έκαναν εργασίες αποκατάστασης και δυνάμεις της Πυροσβεστικής που παραμένουν στο σημείο.

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε συνάντηση με την δήμαρχο του δήμου Ραφήνας - Πικερμίου, Δήμητρα Τσεβά-Μήλα, προκειμένου να ενημερωθεί για την κατάσταση που επικρατεί μετά τη φωτιά.

Ο Γ. Γκιόκας σε δήλωσή του σημείωσε:

«Για μια ακόμη χρονιά μετράμε καμένες εκτάσεις, μετράμε καμένα σπίτια δυστυχώς, και οι κάτοικοι της Ανατολικής Αττικής έρχονται αντιμέτωποι με την απειλή των πυρκαγιών.

Δυστυχώς, η Ανατολική Αττική είναι αθωράκιστη. Μια περιοχή με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, με πόλεις, με χωριά, με οικισμούς μέσα σε περιαστικά δάση, δίπλα σε βουνά, σε ρέματα, πολλά από τα οποία είναι ακαθάριστα με ευθύνη του κράτους.

Ενώ θα έπρεπε το κράτος να έχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πρόληψης, αντιπυρικής προστασίας και στήριξης της Πυροσβεστικής και των εργαζομένων σ' αυτήν, τίποτα από όλα αυτά δεν έχει γίνει, με τις γνωστές συνέπειες που βλέπουμε. Εστω και τώρα, κι επειδή το καλοκαίρι είναι μπροστά μας ακόμη, πρέπει να ληφθούν αυτά τα μέτρα, γιατί δεν πρέπει να κινδυνεύσει άλλο ο λαός μας».

Με σημαντική συμμετοχή πάνω από 20 φορέων, Σωματείων, εργαζομένων, εθελοντών και πολιτών και με πλούσια συζήτηση και προβληματισμό πραγματοποιήθηκε σύσκεψη φορέων στο ΕΚ Χίου για τις πρόσφατες τραγικές πυρκαγιές στα τέλη Ιούνη. Κατά τη διάρκειά της υπερψηφίστηκε από όλους πρόταση διεκδίκησης και αγώνα, η οποία εμπλουτίστηκε και από τις παρεμβάσεις, για άμεσα και μεσοπρόθεσμα μέτρα αποζημιώσεων, αποκατάστασης και πρόληψης. Καταλήχθηκε να γίνουν συγκέντρωση διεκδίκησης την Παρασκευή 11 Ιούλη, στις 7 μ.μ. στην πλατεία Βουνακίου, καθώς και πρωτοβουλίες και ετοιμότητα με συγκρότηση Επιτροπών πληγέντων σε συντονισμό με φορείς και σωματεία.

Ανάμεσα στα άμεσα αιτήματα που διεκδικούνται είναι:

- Αμεσα κυβέρνηση, Περιφέρεια και δήμος να προχωρήσουν σε καταγραφή όλων των ζημιών και αποζημίωση στο 100% των πληγέντων κτηνοτρόφων (κτηνοτροφία ένσταυλη και κοπάδια), μελισσοκόμων, αγροτών (κηπευτικών και βιολογικών προϊόντων, ελαιοκαλλιεργειών κ.λπ.), μαστιχοπαραγωγών, επαγγελματιών και κατοίκων. Ολες οι περιοχές να κηρυχτούν αναδασωτέες και να παρθούν μέτρα φυσικής αναγέννησης και προγραμματισμός τεχνητής αναδάσωσης.

- Να υπάρξει άμεσος σχεδιασμός αντιπλημμυρικών, αντιδιαβρωτικών έργων.

- Καμία σκέψη για επενδύσεις ΑΠΕ στα καμένα. Να ακυρωθεί τώρα η καρκινογόνα εξόρυξη αντιμονίου.

- Ενιαίος επιστημονικός σχεδιασμός πρόληψης - μελέτης πυροπροστασίας στο νησί ξεκινώντας από τις εναπομείνασες συστάδες ή πυρήνες δέντρων στα περιαστικά δάση. Ολοκληρωμένη δασική μελέτη με εξέταση της σύνθεσης της βλάστησης. Αμεσα μέτρα όπως δημιουργία νέων δεξαμενών αποθήκευσης νερού, κρουνών, καθαρισμών, δασών και ρεμάτων, αντιπυρικών ζωνών, υπογειοποίηση των καλωδίων του ΔΕΔΔΗΕ, συστήματα επιτήρησης με έμψυχο δυναμικό και μέσα.

- Δημιουργία Πυροσβεστικών Κλιμακίων (ΠΚ) ιδιαίτερα στην Αμανή και αναβάθμιση του ΠΚ Αρμολίων. Ειδική πρόνοια στις περιοχές Natura.

Συνεχίζοντας να στέκεται στο πλευρό των βιοπαλαιστών αγροτών της Κωπαΐδας, η Επιτροπή Περιοχής Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ διοργανώνει μεγάλη εκδήλωση με θέμα «Λειψυδρία: Πρόβλημα ή πρόσχημα για τη μετατροπή του νερού σε πανάκριβο εμπόρευμα και εργαλείο συγκέντρωσης της γης;» την Παρασκευή 11 Ιούλη στην Αλίαρτο Βοιωτίας, στις 8 μ.μ. στο κτίριο του πρώην Οργανισμού Κωπαΐδας.

Στην εκδήλωση θα παρευρεθεί και θα παρέμβει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Θα μιλήσουν ο Κώστας Μπασδέκης, μέλος της ΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», και ο Λάμπρος Μεϊμάρης, γεωλόγος. Θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις από φορείς αγροτών και της Τοπικής Διοίκησης.

Ο Γ. Ζάχαρης, αγρότης από τον Αγ. Δημήτριο, μας δείχνει το αρδευτικό σύστημα, που έχει καλυφθεί από τα καλάμια

Αυτή είναι η αμείλικτη πραγματικότητα που επικρατεί στον κάμπο της Κωπαΐδας. Μια ζοφερή κατάσταση την οποία συνδιαμόρφωσαν η χρόνια εγκατάλειψη και η έλλειψη αναγκαίων έργων υποδομής, μαζί με την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων, των περιφερειακών και δημοτικών διοικήσεων, που οδηγούν στο ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών.

Το λεκανοπέδιο της Κωπαΐδας αποτελεί μια ενιαία ευρεία έκταση, με πολύ μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες, που βρίσκεται στην περιοχή της βόρειας Βοιωτίας. Δημιουργήθηκε από την αποξήρανση της εποχικής λίμνης Κωπαΐδας, με έργα που ξεκίνησαν το 1882 και ολοκληρώθηκαν το 1931 από την αγγλική εταιρεία «Λίμνη Κωπαΐδας ΑΕ». Το 1953 εξαγοράστηκε από το ελληνικό Δημόσιο και τμήμα της έκτασης διανεμήθηκε σε ακτήμονες. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκε ο Οργανισμός Κωπαΐδας, με σκοπό την προγραμματισμένη καλλιέργεια, τη βελτίωση και συμπλήρωση των έργων και των εγκαταστάσεων. Ο Οργανισμός καταργήθηκε το 2014 και η ευθύνη της Κωπαΐδας πέρασε στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.

Απροσπέλαστοι δρόμοι για τους αγρότες

Ο αγώνας επιβίωσης των βιοπαλαιστών αγροτών στον κάμπο της Κωπαΐδας έγινε ακόμα πιο δύσκολος τα τελευταία δύο χρόνια. Η ανομβρία έφερε στην επιφάνεια με τον χειρότερο τρόπο την τραγική κατάσταση του υφιστάμενου αρδευτικού δικτύου, που κλείνει σχεδόν έναν αιώνα ζωής και εδώ και αρκετά χρόνια έχει αφεθεί στην τύχη του. Ανέδειξε επίσης την έλλειψη σύγχρονων έργων υποδομής για τη διασφάλιση της άρδευσης σε μια περιοχή με πλούσιο υδάτινο δυναμικό, η οποία εξάλλου πριν τα έργα αποξήρανσης συγκέντρωνε τέτοιες ποσότητες νερού και μετατρεπόταν σε λίμνη.

Το 2024 ήταν καταστροφική χρονιά για εκατοντάδες αγρότες στα χωριά Κωπαΐδας. Σε μια έκταση πάνω από 100.000 στρέμματα υπήρξε αδυναμία άρδευσης, που οδήγησε σε μεγάλη καταστροφή της παραγωγής, με οδυνηρές συνέπειες για το εισόδημά τους. Ο κίνδυνος επανάληψης αυτής της κατάστασης και τη φετινή χρονιά προκάλεσε δυναμικές κινητοποιήσεις των αγροτών, με πιέσεις και παρεμβάσεις στην κυβέρνηση, αλλά και κινητοποίηση σχεδόν 90 μέρες με τα τρακτέρ τους στο διοικητήριο της Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας στη Λιβαδειά.

Οι αγρότες έχουν φτάσει σε απόγνωση από τη χρόνια εγκατάλειψη των υποδομών

Με τον αγώνα τους οι αγρότες κατάφεραν να φέρουν ορισμένα αποτελέσματα, όπως η τοποθέτηση μικρών μηχανών άντλησης στην Υλίκη, τα οποία ωστόσο αποδείχθηκαν ημίμετρα, που σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζουν την επάρκεια νερού για την φετινή αρδευτική περίοδο.

Την τραγική κατάσταση που επικρατεί και τον αγώνα που δίνουν οι αγρότες της περιοχής να διασφαλίσουν νερό για τις καλλιέργειές τους διαπίστωσε ο «Ριζοσπάστης», που βρέθηκε στον κάμπο της Κωπαΐδας και μίλησε με αγρότες της περιοχής.

Ξεναγός στο οδοιπορικό ήταν ο Γιώργος Ζάχαρης, αγρότης από το χωριό Αγιος Δημήτριος, που μαζί με συναδέλφους του πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις του χειμώνα, ενώ συνεχίζει να παλεύει για να φτάσει το νερό στις καλλιέργειες.

Ολα γύρω μαρτυρούν την εγκατάλειψη. Το άλλοτε πρωτοπόρο αρδευτικό δίκτυο διακρίνεται μόνο εξαιτίας της πυκνής βλάστησης, των καλαμιών και των δέντρων που έχουν φυτρώσει, δείγμα ότι δεν έχει καθαριστεί εδώ και πολλά χρόνια.«Αυτός ο τόπος θα μπορούσε να είναι η Γη της Επαγγελίας», λέει με χαρακτηριστικό παράπονο ενώ κινούμαστε μέσα στους απροσπέλαστους αγροτικούς δρόμους. «Πώς θα κινηθούν τρακτέρ με καρότσες φορτωμένες μπάλες τριφύλλι σε αυτούς τους δρόμους; Ηδη υπήρξαν ανατροπές, ακόμα και στον κεντρικό δρόμο», μας λέει ο Γιώργος. Μας εξηγεί ότι ακόμα και τώρα η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας επιχειρεί με επικοινωνιακά τεχνάσματα να δείξει ότι κάτι γίνεται: «Διοχετεύουν νερό στο κανάλι εκτόνωσης, ώστε να φαίνεται ότι υπάρχει επάρκεια, ενώ στην πραγματικότητα το νερό αυτό δεν φτάνει ποτέ στο δευτερεύον δίκτυο. Υπάρχουν συνάδελφοι που απλώνουν εκατοντάδες μέτρα σωλήνες και με αντλίες μεταφέρουν το νερό στα χωράφια τους, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο το κόστος». Συμπληρώνει δε ότι ούτε το νερό που έρχεται πρόσθετα από το κανάλι του Μόρνου δεν φτάνει στις καλλιέργειες του Αγίου Δημητρίου και των γύρω χωριών.

Λίγο πιο κάτω συναντάμε τον γιο του, Γιάννη, ο οποίος έχει σπουδάσει τεχνολόγος Τροφίμων και αποφάσισε να παραμείνει στις καλλιέργειες. «Υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών μας. Από τη μία χαίρομαι, και από την άλλη φοβάμαι για το τι του ξημερώνει». Επίγνωση της κατάστασης έχει και ο ίδιος ο Γιάννης: «Το ξέρω ότι μας χτυπάνε από παντού, ότι δεν τους ενδιαφέρει να στηρίξουν τους μικρούς και πραγματικούς αγρότες. Το κόστος παραγωγής εκτοξεύεται κάθε χρόνο, οι τιμές για τον παραγωγό μένουν ίδιες. Ομως θα το παλέψουμε».

Συνεχίζουμε και καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής χτυπά συνεχώς το τηλέφωνο, με συναδέλφους του Γιώργου να ρωτούν το ίδιο πράγμα: «Τι θα κάνουμε; Το νερό από τον Μόρνο δεν φτάνει στα κανάλια, πού χάνεται;». Η ίδια συζήτηση και στις συναντήσεις με συναδέλφους αγρότες που βρίσκονται καθημερινά στο πόδι προκειμένου να διασφαλίσουν νερό για τις καλλιέργειές τους. Την ίδια στιγμή, μάλιστα, οι εγκληματικές ευθύνες κυβερνήσεων και περιφερειακών αρχών για τη μη διασφάλιση επάρκειας νερού άρδευσης στην περιοχή οδηγούν στην ανάπτυξη της αντιπαλότητας και στη διάσπαση μεταξύ των χωριών, καθώς το νερό δεν φτάνει για όλους.

«Ξέρεις τι είναι τον χειμώνα να πλημμυρίζεις, να έχεις από πάνω τον Παρνασσό, να έχεις τις πηγές των Χαρίτων στον Ορχομενό, να έχεις τη λίμνη Υλίκη και για δυο μήνες που διαρκεί η αρδευτική περίοδος να τσακωνόμαστε για το νερό;», μας λέει αφοπλιστικά ο Θανάσης, τον οποίο συναντάμε στον δρόμο.

Σε αντίστοιχο πνεύμα και οι κουβέντες των υπόλοιπων αγροτών. «Είμαι 45 χρόνια στην Κωπαΐδα, τέτοιο χάλι δεν υπήρξε ποτέ», μας λέει ο Χρήστος, που μαζί με τον γιο του, Χριστόφορο, κουβαλάνε καύσιμα για τις γεννήτριες των αντλιών που χρησιμοποιούν για να μεταφέρουν το νερό στα χωράφια τους.

Σταθμός μας στο οδοιπορικό στην Κωπαΐδα ήταν και η περιοχή Βασιλικών - Παρορίου, στα σύνορα Βοιωτίας και Φθιώτιδας, όπου βρίσκονται γεωτρήσεις της ΕΥΔΑΠ ΑΕ, τις οποίες η εταιρεία σχεδιάζει να θέσει σε λειτουργία προκειμένου να αντιμετωπιστεί πιθανό πρόβλημα ύδρευσης στην Αττική.

«Αν γίνει αυτό, μέσα σε ελάχιστα χρόνια το συγκεκριμένο τμήμα του κάμπου θα ερημοποιηθεί, θα κατέβει τόσο ο υδροφόρος ορίζοντας που ακόμα και οι πηγές των Χαρίτων θα στερέψουν», μας εξηγεί ο Γιώργος, σημειώνοντας ότι οι ποσότητες του νερού που θα δώσουν οι γεωτρήσεις για την ύδρευση της Αθήνας είναι σταγόνα στον ωκεανό, ενώ την ίδια στιγμή χάνονται τεράστιες ποσότητες από το διάτρητο κανάλι του Μόρνου.

Το πρόσχημα της κλιματικής αλλαγής, που επικαλούνται η κυβέρνηση και η Περιφέρεια ώστε να κρύψουν τις ευθύνες τους για την έλλειψη αναγκαίων έργων, σχολιάζει στον «Ριζοσπάστη» ο γεωλόγος Λάμπρος Μεϊμάρης:

«Η περιοχή διαθέτει πλούσιο υδατικό δυναμικό, με πηγές που τροφοδοτούν την επιφανειακή απορροή του ποταμού Βοιωτικού Κηφισού και τη λίμνη Υλίκη. Ομως σε δυσμενείς υδρολογικά χρονιές παρατηρούνται φαινόμενα λειψυδρίας, όου κατά την υγρή περίοδο το νερό πλεονάζει και καταλήγει στη θάλασσα, ενώ κατά την ξηρή περίοδο παρατηρείται έλλειψη του αναγκαίου νερού. Η κλιματική αλλαγή, που επικαλούνται ότι ευθύνεται για την κατάσταση, δεν οδήγησε στον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και σε ουσιαστικά έργα, με καθαρισμούς των τάφρων, κατασκευή τεχνικών έργων για αποθήκευση του νερού κ.ά., αλλά αποτελεί πρόσχημα για να δικαιολογήσει την έλλειψη προγραμματισμού και των απαραίτητων έργων, τα οποία θεωρούμε ότι μπορούν να λύσουν το πρόβλημα όταν παρουσιάζεται».

Και προσθέτει ότι «αποσπασματικά μέτρα, χρονικά περιορισμένα, που λαμβάνονται μετά τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των αγροτών, δεν λύνουν το πρόβλημα, το οποίο ξαναπαρουσιάζεται πιο οξυμένο, με αποτέλεσμα τη μειωμένη έως και κατεστραμμένη αγροτική παραγωγή».