Βέβαια, ποιος δεν ξέρει, πως οι λέξεις σε όλη τη διάρκεια της ιστορικής τους διαδρομής δεν έχουν πάντα το ίδιο νόημα. Ανάλογα με το χρόνο και το χώρο, και προπαντός με τα άτομα, οι λέξεις αλλάζουν... αξία. Πότε υπερτιμούνται και πότε υποτιμούνται. Αλλο πράγμα είναι αξιοκρατία για τον χαρούμενο, για τον ασφαλή και άλλο για τον μίζερο και τον ανασφαλή. Αλλιώς αντιμετωπίζει την αξιοκρατία ο γενναίος και αλλιώς ο τρομοκρατημένος. Αλλιώς ο δίκαιος και αλλιώς ο άδικος.

Εμάς, όμως, δε μας ενδιαφέρει η στατιστική. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να πάμε πέρα από πρόσωπα, να αναζητήσουμε τη φιλοσοφική ερμηνεία της λέξης αξιοκρατία, γιατί εκεί βρίσκεται το ζουμί και η αξία της λέξης για τους πολίτες (με την... κλασική έννοια του όρου πολίτες). Να πάμε πέρα από τα προσωπικά - και την προσωπικότητα - του καθένα, γιατί, μένοντας σε συγκεκριμένες πράξεις, κινδυνεύουμε να μας καταπιεί η περιπτωσιολογία. Πρέπει να ανεβάσουμε το νήμα ψηλά. Να ξεμπερδεύουμε με τους συμβιβασμούς και τις σκοπιμότητες.

Η απαίτηση «να κυβερνάει ο καλύτερος», σύμφωνα με την ερμηνεία, που η φιλοσοφία δίνει στη λέξη αξιοκρατία, αναφέρεται σε όλους. Και σε αυτόν που επιλέγει, και σε αυτούς που επιλέγονται. Και - κυρίως - σε όλους όσοι υφίστανται τις επιλογές. «Κυβερνάει ο καλύτερος» δεν είναι αφηρημένη έννοια. Είναι μια σειρά λειτουργιών της κοινωνίας. Είναι πράγματα που πρέπει να αποδεικνύονται...

Μόνο η επιμονή μας στους όρους και στις έννοιες, ο αγώνας μας να τηρηθεί σωστά το «ερμηνευτικό λεξικό», να μην αλλάζουν ευκαιριακά περιεχόμενο οι λέξεις, μπορεί να αλλάξει το σκηνικό. Γιατί η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η κοινωνία μας, όπου το μέτρο και το άγευστο παγιώθηκε σαν ιδεολογία, δε γελοιοποιεί μόνο τις λέξεις και τις έννοιες, γελοιοποιεί την ίδια τη ζωή.

Ακόμα και με τα δικά τους κριτήρια, αυτό το «μόρφωμα», που παρουσιάστηκε σαν το νέο κυβερνητικό σχήμα, σαν το όργανο εκείνο, που θα ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του 21ου αιώνα, δεν καλύπτει ούτε στο ελάχιστο τις χαμηλότερες, έστω, απαιτήσεις τους για αξιοκρατία. Η δικαιολογία που ακούγεται, ότι στην ποιότητα του νέου Υπουργικού Συμβουλίου καθρεφτίζεται η προσωπικότητα του πρωθυπουργού, μπορεί να εξηγεί ψυχολογικά το ζήτημα, δεν απαντάει, όμως, στις απαιτήσεις που βάζει ο χώρος και ο χρόνος. Που απαιτούν οι ιστορικές στιγμές... Δεν απαλλάσσει κανέναν μας από τις ευθύνες του.

Η τήρηση της αξιοκρατίας είναι - και πρέπει να είναι - υποχρέωση των πολιτών...

* Για απόλυτη αξιοκρατία ο άνθρωπος θα μιλήσει μόνο όταν περάσει στην αταξική κοινωνία

Ο σ. Αλέκος έζησε με το νου, την ψυχή και το σώμα του αυτήν τη συγκλονιστική δεκαετία (1940-1950) και είχε το κουράγιο να περιγράψει τις προσωπικές εμπειρίες του σ' αυτούς τους αγώνες, κατά κανόνα, απ' την πρώτη γραμμή της μάχης. Η δράση του στις σχολές εκπαίδευσης και ανάδειξης στρατιωτικών στελεχών του λαού μας, στον ΕΛΑΣ και το ΔΣΕ, ήταν, απ' την αρχή ως το τέλος, συνυφασμένη με τις μάχες στην πρώτη γραμμή. Επρεπε λοιπόν να μιλήσει γι' αυτές τις εμπειρίες, να δώσει τα δικά του συμπεράσματα και κρίσεις. Η ανάγνωση του βιβλίου πείθει ότι ακριβώς αυτό γίνεται στις - κοντά 500 - σελίδες του βιβλίου του, με χαρακτηριστική αντικειμενικότητα και σταθερή πίστη στο ΚΚΕ και στο λαό μας και μια εκπληκτική λαϊκότητα που σε κάνει να νομίζεις, όχι ότι διαβάζεις κείμενό του, αλλ' ότι κουβεντιάζεις μαζί του. Ενώ, με καθαρές κουβέντες, δε διστάζει να περιγράψει σωστές αποφάσεις και νίκες. Είναι το ίδιο πειστικός όταν αναφέρεται σε λαθεμένους χειρισμούς και επιλογές τόσο στις πολιτικές αποφάσεις και στόχους του ΚΚΕ όσο και στην καθημερινή σκληρή πάλη με τον αντίπαλο. Σωστά διαπιστώνει ο σ. Χ. Φλωράκης, συμπολεμιστής με τον συγγραφέα στο ΔΣΕ, στο σύντομο πρόλογό του στο βιβλίο, ότι «ο σ. Αλέκος» στο βιβλίο του βρίσκεται «μακριά βέβαια απ' τη μανία της λαθολογίας».

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες του για μια σειρά πολιτικά και στρατιωτικά στελέχη του αγώνα. Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα η πληροφόρησή του για την κατάσταση στο στρατό μετά την απελευθέρωση (και ως τη σύλληψή του) και οι συγκεκριμένες απόψεις του για το πότε έπρεπε ν' αρχίσει η ένοπλη αντίσταση του λαού, αλλά και «από πού», για να μπει τέλος στον μονόπλευρο Εμφύλιο πόλεμο του μοναρχοφασισμού κατά των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και των κομμουνιστών, με νικηφόρα προοπτική.

Σε λίγες σελίδες του βιβλίου (14 περίπου) ο σ. Α.Π. παραθέτει διάφορα στοιχεία εκτός του ειδικού περιεχομένου του βιβλίου του, «κατ' οικονομίαν» και «επ' ευκαιρία». Δε βλάπτει. Το βιβλίο του θ' αποτελέσει ουσιαστική προσφορά στην ιστοριογραφία της πιο σημαντικής 10ετίας της χώρας μας στον περασμένο αιώνα, το νέο 1821, με τους διευρυμένους στόχους αυτής της πάλης.

Την περιγραφή των μαχών μπορούμε να παρακολουθήσουμε επίσης από 18 έγχρωμα καλοσχεδιασμένα σχεδιαγράμματα που - ακούραστα - προσφέρει ο συγγραφέας.

Οι «εμπειρίες» του σ. Αλέκου Παπαγεωργίου έρχονται αμέσως μετά την έκδοση του βιβλίου του σ. Αρίστου Καμαρινού για τον ΔΣΕ Πελοποννήσου και αποτελούν ένα χρυσό δίδυμο για τις βιβλιοθήκες μας, αφού - φυσικά - διαβαστούν.

Αθήνα 11/10/01

* Ταγματάρχης Νικ. Μανωλέσος, εκπαιδευτής Σχολής Ευελπίδων. Διοικητής του Τάγματος Μαθητών στη σχολή Ρεντίνας με καπετάνιο τον Αλ. Παπαγεωργίου.

Παλιότερη διαδήλωση Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες έξω απ' το υπουργείο Υγείας

Η ΣΕΦΣΑΚ οργανώνει πανελλήνια παναναπηρική συγκέντρωση την 1η του Νοέμβρη 2001 στην Ομόνοια, ώρα 11.30 π.μ. και στη συνέχεια θα γίνει πορεία προς το υπουργείο Υγείας. (Η συγκέντρωση θα γίνει μπροστά στο κατάστημα «Χόντος», πεζόδρομος Κοτοπούλη - Ομόνοια). Επίσης, ετοιμάζει τον αγωνιστικό γιορτασμό της 3ης του Δεκέμβρη, που είναι αφιερωμένη στα Ατομα με Ειδικές Ανάγκες.

Η ΣΕΦΣΑΚ κυκλοφόρησε διακήρυξη που φέρει τις παρακάτω υπογραφές για λογαριασμό φορέων:

Πέτρος Καραβασίλης (Πανελλήνια Ενωση Τυφλών). Ηλίας Κόρκας (Ειδικό Συμβούλιο Τυφλών Ελλάδας). Αθανάσιος Μπλόσκας (Ενωση Τυφλών Βόρειας Ελλάδας).

Επίσης, τη διακήρυξη υπογράφουν οι παρακάτω συνδικαλιστές: Τσαρτσανίδης Στάθης, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αναπήρων Πολιτών. Χουρδάκης Χαράλαμπος, πρώην μέλος του ΓΣ της ΕΣΑΕΑ. Καλόγερος Σπυρίδων, μέλος ΔΣ του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών (ΠΑΣΠΑ). Γεωργακόπουλος Χρήστος και Σκορδίλης Σπυρίδων, μέλη του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τυφλών (ΠΣΤ). Σακκογιάννης Γεώργιος και Θεοδωρόπουλος Κωνσταντίνος, πρώην μέλη του ΔΣ του ΠΣΤ. Καμακάρης Μάριος, πρώην μέλος του ΔΣ του ΠΑΣΠΑ.

Από το χώρο των γονέων υπογράφουν ο Γιαννακάκης Εμμανουήλ και η Τσούμπα Γεωργία.

Η ΣΕΦΣΑΚ διεκδικεί:

• Τη νομοθετική κατοχύρωση των αναπηρικών επιδομάτων σε μορφή κοινωνικής σύνταξης, που σε καμία περίπτωση δε θα συνδέεται με εισοδηματικά κριτήρια. Το ύψος των επιδομάτων θα διασφαλίζει την αξιοπρέπεια και την αποτελεσματική συμβολή στην εξάλειψη των συνεπειών και των αναγκών που δημιουργεί η αναπηρία.
• Την επέκταση των επιδομάτων σε κατηγορίες αναπήρων που δεν το παίρνουν και αύξηση στα επιδόματα κατηγοριών όπως αυτά της νοητικής υστέρησης, του αυτισμού, των πολλαπλά αναπήρων κλπ.
• Τη σταθερή, συνεχή και ουσιαστική αύξηση των κοινωνικών δαπανών για δημόσια δωρεάν για όλους Υγεία, Πρόνοια, Εκπαίδευση.
• Τη δωρεά παροχή των απαραίτητων τεχνικών βοηθημάτων για όλους τους αναπήρους.
• Να προχωρήσει γρήγορα και σε βάθος ο διαχειριστικός και οικονομικός έλεγχος της ΕΣΑΕΑ και των οργανώσεων-μελών της και να αποδοθούν οι όποιες ποινικές και αστικές ευθύνες υπάρχουν.
• Θέσπιση θεσμικού πλαισίου ανάλογου του 1264/82, που να εκκαθαρίζει τις αναπηρικές οργανώσεις από τους ανάπηρους- μαϊμούδες, θα επιβάλλει τη μία ψήφο για κάθε ανάπηρο, ενάντια στις διπλοεγγραφές και τις διπλοψηφίες και ενιαίο εκλογικό σύστημα, που να διασφαλίζει τη γνήσια αντιπροσώπευση όλων των τάσεων σε όλα τα όργανα.

Πρόσφατα η ηγεσία της ΕΣΑΕΑ πήρε την απόφαση να προτείνει στην κυβέρνηση την παρακράτηση 1,5% απ' τα επιδόματα των ΑμΕΑ για τη δήθεν απρόσκοπτη λειτουργία του αναπηρικού κινήματος.

Η ΣΕΦΣΑΚ ζητά απ' την κυβέρνηση με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο να μην υλοποιήσει την κατάπτυστη πρόταση της ΕΣΑΕΑ, με την οποία αρπάζει χρήματα των αναπήρων. «Οι σύγχρονοι αναπηροπατέρες, τονίζει, λειτουργώντας ως δυνάστες του αναπηρικού χώρου, δε διστάζουν να βάλουν χέρι και στα επιδόματα των αναπήρων, ενώ μεγάλος αριθμός ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και το επίδομα αποτελεί τον μόνο καθημερινό πόρο ζωής».

Η ηγεσία της ΕΣΑΕΑ, αμετανόητη, κατηγορεί όσους αντιτίθενται στο χαράτσι ως εκφραστές του συντηρητισμού και προσπαθεί να νομιμοποιήσει την απόφαση μέσα από πανελλαδική συνδιάσκεψη φορέων, που οργανώνει την 1.12.2001 στην Αθήνα.

Παπαβασιλόπουλος Κώστας, ταμίας του Ειδικού Συμβουλίου Τυφλών Ελλάδας: «Ως άτομα και ως φορείς δεν μπορούμε να δεχτούμε μια Συνομοσπονδία-μαϊμού (ΕΣΑΕΑ), που η ηγεσία της ζητάει φορολόγηση από τους ομοιοπαθείς της, απομυζώντας μας τα πενιχρά επιδόματα που δίνει το κράτος για την αντιμετώπιση της αναπηρίας μας. Θα παλέψουμε να σταματήσει ο κατήφορος στον οποίο έχουν οδηγήσει αυτοί οι άνθρωποι τους φορείς και ζητάμε την άμεση παρέμβαση του υπουργού Υγείας.

Πέραν των άλλων, η Συντονιστική Επιτροπή δημιουργήθηκε γιατί μέσα από τις δοτές πλειοψηφίες των συλλόγων και σωματείων των αναπήρων δε λύνεται κανένα πρόβλημα, αντίθετα δημιουργούνται νέα. Οι ανάπηροι πρέπει να αγωνιστούν για να μπορέσουν να πάρουν το τιμόνι στα χέρια τους από εκείνους που με διάφορα κομματικά και άλλα τερτίπια κατάφεραν να βγουν στην εξουσία και να δρουν με τον τρόπο που δρουν στο αναπηρικό κίνημα».

Θεοδωρόπουλος Κωνσταντίνος («Παρέμβαση Αναπήρων Πολιτών»): «Η συγκρότηση της Συντονιστικής Επιτροπής έγινε με σκοπό την προάσπιση των επιδομάτων, που λαμβάνουν οι ανάπηροι, καθώς και για την προάσπιση της δωρεάν δημόσιας Πρόνοιας, επαγγελματικής αποκατάστασης και εκπαίδευσης. Η ρύθμιση που προτείνει η ΕΣΑΕΑ αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών. Επιπλέον δε τα επιδόματα που καταβάλλονται στους ανάπηρους δεν εμπίπτουν σε καμιάς μορφής φορολογία. Επίσης, η ΕΣΑΕΑ βαρύνεται από τις ελεγκτικές αρχές του υπουργείου Οικονομικών, για σειρά διαχειριστικών και ποινικών παραβάσεων, και γι' αυτό της έχει ασκηθεί ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος από την Εισαγγελία Αθηνών. Τέλος, θεωρούμε επιβεβλημένο, επειδή οι "οργανώσεις" αυτές λειτουργούν με κρατική χρηματοδότηση, να ψηφιστεί νόμος-πλαίσιο που θα διέπει τη λειτουργία τους, αντίστοιχο με αυτόν που διέπει τις εργατοϋπαλληλικές οργανώσεις, που θα εγγυάται τον έλεγχο και τη διαφάνεια».

Εκλογές για την ανάδειξη Διοικητικού Συμβουλίου, Εξελεγκτικής Επιτροπής και αντιπροσώπων για την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΕΣΑΕΑ) θα γίνουν την Κυριακή 11 Νοέμβρη 2001 στον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Τυφλών (ΠΣΤ).

Οι εκλογές θα γίνουν στην Αθήνα στα γραφεία του Συνδέσμου (Βεραντζέρου 31) και στα οκτώ παραρτήματα σε όλη τη χώρα, στα γραφεία των τοπικών ενώσεων. Στη Θεσσαλονίκη, οι εκλογές θα γίνουν στο χώρο της Σχολής Τυφλών Θεσσαλονίκης.

Κάλεσμα για την υπερψήφιση του αγωνιστικού ψηφοδελτίου συνεργασίας απευθύνει η «Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση - Συνεργαζόμενοι» (ΕΣΚ - Σ). «Αυτό που εμείς θέλουμε να στείλουμε ως μήνυμα σε αυτές τις εκλογές είναι ότι, εκτός απ' το συμβιβασμό, την περιθωριοποίηση, τη μίζερη ζωή, υπάρχει και ο δρόμος του αγώνα για αξιοπρέπεια, για μια ζωή με δικαιώματα για τους ανάπηρους και τους τυφλούς, για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση», επισήμανε στο «Ρ» ο Χρήστος Γεωργακόπουλος, μέλος του ΔΣ του ΠΣΤ και της ΣΕΦΣΑΚ.

«Η συνάντηση τόσων αγωνιστών, συνέχισε, παλιών και νέων, στο συνδυασμό της "ΕΣΚ Συνεργαζόμενοι" είναι ένα από τα ελπιδοφόρα μηνύματα της τελευταίας περιόδου. Δείχνει ότι η ίδια η ζωή έπεισε πολλούς ότι δεν πάει άλλο. Γι' αυτό οι τυφλοί, με αξιοπρέπεια, θα στηρίξουν το ψηφοδέλτιο του αγώνα, όπως με ιδιαίτερη χαρά και αγωνιστική ανάταση υποδέχτηκαν τη συγκρότηση της ΣΕΦΣΑΚ».