Η συγκρότηση επαγγελματικού - μισθοφορικού στρατού, στα πλαίσια των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, υπό τη μορφή των λεγομένων Επαγγελματικών Οπλιτών (ΕΠ.ΟΠ.) είναι μια εξέλιξη που εντάσσεται στην όλη διαδικασία της μετεξέλιξης και της μετατροπής των Ενόπλων Δυνάμεων σε απόλυτο παράρτημα των πολυεθνικών αποσπασμάτων επιβολής της «νέας τάξης».

Η διαδικασία αυτή προωθείται μέσω της λεγόμενης Αμυντικής Στρατηγικής Αναθεώρησης (ΑΣΑ), δηλαδή του νέου στρατιωτικού (και όχι αμυντικού) δόγματος, που έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται και σηματοδοτεί την πλήρη αλλοτρίωση του υποτιθέμενου εθνικού χαρακτήρα των Ενόπλων Δυνάμεων και την παράδοσή τους στη νέα δομή του ΝΑΤΟ.

Η στρατολόγηση μισθοφόρων, σε καμία περίπτωση δε σχετίζεται με τις ανάγκες της εθνικής άμυνας, αλλά υπαγορεύεται από τα δεδηλωμένα σχέδια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών για τη δημιουργία πολυεθνικών, ευέλικτων και ταχυκίνητων δυνάμεων, οι οποίες θα στελεχώνονται από προσωπικό με σχέση επαγγελματικής εξάρτησης, από την οποία και μόνο θα εκπορεύεται η πειθαρχία τους, ώστε να μπορούν να φέρουν σε πέρας αποστολές επιβολής της «νέας τάξης», αποστολές παγκόσμιου αλλά και εσωτερικού κατασταλτικού μηχανισμού.

Παράλληλα με τη συγκρότηση του επαγγελματικού στρατού, ανοίγει η προοπτική και της πλήρους κατάργησης της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Πρόκειται για μια αντιδραστική μεταρρύθμιση, που περιβάλλεται με το «φιλολαϊκό» περιτύλιγμα της μείωσης έως κατάργησης (σε αρκετές ΝΑΤΟικές χώρες έχει ήδη γίνει) της θητείας των στρατευσίμων νέων. Με την αλλαγή αυτή, ο στρατός ξεκόβει πλήρως από το λαό, απομονώνεται και μετατρέπεται σε ένα μηχανισμό απόλυτα κλειστό, έναν ξεκάθαρα επιθετικό για τις ανάγκες της ολιγαρχίας μηχανισμό. Εναν τέτοιο ρόλο δεν μπορούν, από τη φύση τους, να τον παίξουν στρατεύσιμοι νέοι.

Χαρακτηριστικό του είδους της αποστολής του Στρατού που σχεδιάζεται, είναι ότι πουθενά, στα κείμενα και στις μελέτες που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα, δεν αναφέρεται ξεκάθαρα πως σ' αυτήν περιλαμβάνεται η προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και των συνόρων του ελληνικού κράτους, καθώς τέτοιες έννοιες δεν υπάρχουν πλέον στο λεξιλόγιο του ΝΑΤΟ. Γίνεται λόγος, γενικά και αόριστα, περί «διεξαγωγής νικηφόρου πολέμου περιορισμένης ή γενικής κλίμακας». Αντίθετα, υπάρχει εξειδίκευση των αποστολών του στρατού με βάση το νέο «αντιτρομοκρατικό» δόγμα του ΝΑΤΟ. Η αντιμετώπιση των λεγομένων «ασύμμετρων απειλών», όπου περιλαμβάνεται και η τρομοκρατία, αποτελεί πλέον «εθνική απειλή».

Με τον τρόπο αυτό, οι Ενοπλες Δυνάμεις οδηγούνται στο να «αλληθωρίσουν» και προς το εσωτερικό, βάζοντας στο στόχαστρό τους τον ίδιο τον ελληνικό λαό, όταν κριθεί ότι αποτελεί παράγοντα «αποσταθεροποίησης» του συστήματος. Υπενθυμίζεται ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις έχουν αναλάβει ρόλο και στην ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και για το σκοπό αυτό έχει συγκροτηθεί στο ΓΕΕΘΑ και ειδικός κλάδος εσωτερικής ασφάλειας, όπου υπάγονται περισσότεροι από 7.000 αξιωματικοί και οπλίτες κυρίως από τις Ειδικές Δυνάμεις.

Δείγμα αυτής της αλλαγής του χαρακτήρα και της αποστολής των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η δημιουργία μισθοφορικού σώματος που θα στελεχώνεται από τους λεγόμενους επαγγελματίες οπλίτες. Δε διστάζουν λοιπόν να βγάζουν και ντελάληδες για να στρατολογήσουν νέους. Διαφημίζουν τα πλεονεκτήματα που θα έχουν όσοι νέοι επιλέξουν να γίνουν αναλώσιμο υλικό στις ΝΑΤΟικές πολεμικές μηχανές. Ωστόσο, παρ' όλη την προβολή και τα «κίνητρα» που δίνονται η ανταπόκριση των νέων, μέχρι τώρα, ήταν πολύ κάτω από τις προσδοκίες της ηγεσίας του υπουργείου Αμυνας. Επειδή, μάλιστα, στην πρώτη προκήρυξη, πριν από περίπου ένα χρόνο, οι νέοι που προσήλθαν ήταν οι μισοί, σε αριθμό, από τις περίπου 6.000 θέσεις που είχαν προκηρυχτεί, το υπουργείο Αμυνας προχώρησε σε αλλαγή του σχετικού νόμου, δίνοντας, ανάμεσα στα άλλα, και τη δυνατότητα πρόσληψης ατόμων που δεν έχουν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις.

Οι νέοι αντιδρούν λοιπόν στη στρατολόγησή τους ως μισθοφόροι σφαγείς λαών και πολύ σωστά πράττουν. Πρέπει να γυρίσουν την πλάτη σ' αυτή την υπόθεση και να εκφράσουν ακόμη πιο αποφασιστικά την αντίθεσή τους στην πολιτική της δημιουργίας μισθοφόρων. Η πατρίδα δεν υπερασπίζεται με μισθοφόρους.

Να σημειωθεί ότι σήμερα περισσότερα από 2.500 στελέχη όλων των βαθμών (κυρίως επαγγελματίες οπλίτες και υπαξιωματικοί) από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις βρίσκονται σε ΝΑΤΟικές αποστολές στο εξωτερικό (Κοσσυφοπέδιο, Αφγανιστάν, Βοσνία, Αλβανία, ΠΓΔΜ και αλλού). Οι σχεδιαζόμενες μεταβολές στο ανθρώπινο δυναμικό θα οδηγήσουν το 2006 σε στρατιωτικό προσωπικό για τον Στρατό Ξηράς ύψους 89.000. Στον αριθμό αυτό συμπεριλαμβάνονται και 25.000 επαγγελματίες οπλίτες που θα προσληφθούν μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Ετσι, λοιπόν, έντονα διαφωνώ με την πρόταση που ακούστηκε, να διενεργηθεί ειδικός έρανος και με τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν να αγοραστεί η επίμαχη οστεοθήκη και να μεταφερθεί στην Αθήνα. Διαφωνώ, βέβαια, και με τη δεύτερη άποψη, που επίσης ακούστηκε, να αγοραστεί κατευθείαν από την Ολυμπιακή Επιτροπή ή την οικογένεια της κ. Αγγελοπούλου, στη χειρότερη περίπτωση, και να μεταφερθεί στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως.

Εμείς έχουμε τα δικά μας προβλήματα να λύσουμε. Και προβλήματα υψίστης σημασίας και παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Προβλήματα που σχετίζονται με τις τύχες του κόσμου. Ηταν ή δεν ήταν ομοφυλόφιλος ο Φίλιππος; Αυτό, μάλιστα, είναι ζήτημα προς διερεύνηση. Γιατί, άλλο πράγμα να κατεβαίνει ένας στρατηλάτης από τη Μακεδονία και να μην αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμά του και άλλο να τα κάνει όλα αυτά ένας ομοφυλόφιλος! Και αν δεχτούμε την εκδοχή, που προσπάθησαν να επιβάλουν στο πρόσφατο συνέδριο στη Θεσσαλονίκη Εγγλέζοι πράκτορες, ότι, βέβαια και ήταν ομοφυλόφιλος ο Φίλιππος και μάλιστα ομοφυλόφιλος που καταγίνονταν με όργια, τότε μπαίνει αμέσως ζήτημα για τη γνησιότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ερχεται ο κόσμος ανάποδα δηλαδή!

Σκέφτομαι με τρόπο, τώρα που τέλειωσαν οι εκλογές και θριάμβεψε η δημοκρατία, τώρα που η Ελλάδα έγινε μπλε με πράσινες αποχρώσεις, τώρα που τα προβλήματα θα λύνονται αυτόματα από τα exit poolς, την κ. Γεννηματά και την κ. Μπακογιάννη, τώρα που εμείς οι πολίτες δε θα έχουμε τι να κάνουμε και θα πλήττουμε ανεπανόρθωτα, να τραβήξουμε, λέει, την κουβέντα κατά το... βαθύ παρελθόν. Να ψάξουμε αν πράγματι οι Φοίνικες φορούσαν καλτσόν!

Το Ευρωπαϊκό Λόμπι Γυναικών, είναι το μεγαλύτερο δίκτυο μη κυβερνητικών γυναικείων οργανώσεων στην Ευρώπη με τρεις χιλιάδες οργανώσεις - εθνικές και ευρωπαϊκές. Το Ελληνικό Τμήμα του Λόμπι περιλαμβάνει 45 γυναικείες οργανώσεις και πριν λίγες μέρες έδωσε συνέντευξη Τύπου, με αφορμή την πρόσφατη γενική συνέλευση του Ευρωπαϊκού Λόμπι, την αλλαγή καταστατικού που έγινε σ' αυτή τη συνέλευση, αλλά και τις προτεραιότητες που βάζουν οι ελληνικές οργανώσεις, ενόψει της ανάληψης από τη χώρα μας της προεδρίας το Α΄ εξάμηνο του 2003: Η νέα συνθήκη, οι δρομολογούμενες σημαντικές αλλαγές στην Ευρώπη, η διεύρυνση που πρόκειται να γίνει, αποτελούν ευκαιρία για συγκεκριμένες παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες που πρόκειται να στηρίξει το ελληνικό τμήμα με παραστάσεις, έγγραφες προτάσεις, συγκεντρώσεις και υπομνήματα προς όλα τα ευρωπαϊκά και εθνικά όργανα και κυβερνήσεις.

Ανάμεσα στις προτεραιότητες που βάζει το ελληνικό τμήμα του Λόμπι: Η απασχόληση και καταπολέμηση της ανεργίας, ιδίως των νέων γυναικών, όπου η χώρα μας έχει τη θλιβερή πρωτιά μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, η ίδρυση νέων βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών και η αύξηση της γονικής άδειας, η καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και της φτώχειας, η καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, η ισότιμη συμμετοχή και αντιπροσώπευση των γυναικών σε όλα τα θεσμικά εθνικά και ευρωπαϊκά όργανα.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στην αλλαγή καταστατικού που πραγματοποιήθηκε στην τελευταία γενική συνέλευση του Ευρωπαϊκού Λόμπι Γυναικών - προς το συντηρητικότερο. Μια εξέλιξη που εγκυμονεί ανησυχίες, καθώς δημιουργείται κίνδυνος για μια ενδεχόμενη κεντρική άσκηση εξουσίας, η οποία θα αποφασίζει ερήμην ουσιαστικά των 3.000 οργανώσεων που σ' αυτή την περίπτωση δε θα μπορούν να ενεργούν αποτελεσματικά για την προάσπιση των συμφερόντων της πλειοψηφίας των γυναικών.

Πώς έχει ακριβώς το πρόβλημα; Εως σήμερα υπήρχε ένα άτυπο προεδρείο του Ευρωπαϊκού Λόμπι, που σε επείγουσες περιπτώσεις, όταν έπρεπε να ληφθεί κάποια απόφαση για θέματα που έθετε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έπαιρνε θέση και σε συνέχεια ενημέρωνε τις υπεύθυνες των εθνικών οργανώσεων, που αντιδρούσαν ανάλογα. Τώρα, το άτυπο αυτό προεδρείο και οι τοποθετήσεις που έκανε όταν υπήρχε επείγον θέμα θεσμοθετούνται και μπορεί να παίρνει αποφάσεις σαν εκτελεστικό όργανο. Ετσι όμως δημιουργείται ο κίνδυνος να ενεργεί μόνο του, χωρίς να ρωτάει τα μέλη - οργανώσεις του Λόμπι. Αλλά τότε τι θα αντιπροσωπεύει το Λόμπι; Να σημειώσουμε εδώ ότι είχε γίνει στο παρελθόν δυο φορές προσπάθεια για αλλαγή του καταστατικού και καθώς η προσπάθεια δεν είχε ευοδωθεί, τέθηκε εκβιαστικά το δίλημμα είτε να ψηφιστεί η αλλαγή του καταστατικού όπως έχει, χωρίς τροπολογίες, ή καθόλου!

Μια διαδικασία απαράδεκτη και πρωτοφανής που απέκλειε κάθε συζήτηση. Τελικά, η αλλαγή καταστατικού έγινε με οριακή πλειοψηφία μιας ψήφου και έτσι τα τέσσερα μέλη του προεδρείου - τρεις γυναίκες ουσιαστικά- θα μπορούν να αποφασίζουν για χιλιάδες Ευρωπαίες!

Αυτό, όπως ήταν αναμενόμενο, δημιούργησε αντιδράσεις. Η Μίκα Ιωαννίδου που εκπροσωπεί το ελληνικό τμήμα στο νέο ΔΣ του Ευρωπαϊκού Λόμπι μίλησε για «διορθώσεις» και είπε ότι «ζητήσαμε να ξαναμπεί το ζήτημα», «χρειάζεται να γίνει συντονισμένη κίνηση και όχι μόνο από τη χώρα μας» και «με το νέο ΔΣ θα το παλέψουμε - θα γίνουν συμμαχίες». Η Εφη Καλλιγά, μέλος της νέας τετραμελούς ελληνικής αντιπροσωπείας στο Ευρωπαϊκό Λόμπι Γυναικών τόνισε τον ενδεχόμενο κίνδυνο να μην πληροφορείται η Γενική Συνέλευση για τα τεκταινόμενα, ώστε να αντιδρά έγκαιρα και έδωσε έμφαση στη δυνατότητα που υπήρχε μέχρι σήμερα να πληροφορούνται οι γυναικείες οργανώσεις πριν από τους άλλους τι μαγειρεύεται στα κοινοτικά όργανα και να αντιδρούν αποτελεσματικά. «Εχει μεγάλη σημασία, είπε, να ενεργούμε όλες μαζί απέναντι σ' έναν κοινό στόχο».

Με το νέο καταστατικό, το προεδρείο (πρόεδρος Ολλανδή, αντιπρόεδρος Γαλλίδα, μια Πορτογαλέζα και μια Σουηδή) θα συνέρχεται έξι φορές το χρόνο, ενώ το ΔΣ τρεις. Στο παρελθόν, όπως ανέφερε η Εφη Καλλιγά, όταν οι ευρωπαϊκές οργανώσεις χτυπούσαν τον ίδιο στόχο είχαν κατορθώσει πολλά όπως λ.χ. να μην καταργηθεί η Επιτροπή Ισων Δικαιωμάτων για την κατάσταση των γυναικών. Οι ευρωβουλευτές είχαν «κατακλυστεί» τότε από χιλιάδες φαξ διαμαρτυρίας και η απόφαση κατάργησης της επιτροπής πάρθηκε πίσω...

Το «Ευρωπαϊκό Λόμπι Γυναικών», φαίνεται πως ενδιαφέρεται για παρεμβάσεις σε θεσμικό επίπεδο σχετικά με κάποιες αρνητικές συνέπειες για τις γυναίκες από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Μόνο που επειδή οι δυνάμεις που αποδέχονται τη συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ενωση αντικαθιστούν τη διεκδικητική δράση με το «διάλογο», στα πλαίσια που καθορίζει η εφαρμοζόμενη πολιτική, θέλουν τη δράση των «μη κυβερνητικών οργανώσεων» στη λογική της εκτόνωσης των αντιδράσεων στα πλαίσια του «εφικτού», ή ακόμη και συμμέτοχες στην ευρωπαϊκή πολιτική και έχουν τον τρόπο να το πετύχουν. Το παράδειγμα των αρνητικών αλλαγών στο καταστατικό του «Λόμπι» αυτό δείχνει. Μόνο που έρχεται μάλλον σαν φυσική συνέπεια του τρόπου δράσης ανάλογων οργανώσεων στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της πολιτικής της.