α) Ενάντια στην ανεργία και τις ανατροπές των εργασιακών δικαιωμάτων.

Θα παλέψουν για:

- Την υπεράσπιση του δικαιώματος στην εργασία και τη λήψη ουσιαστικών μέτρων για την προστασία των ανέργων. Ενάντια στα προγράμματα «απασχολησιμότητας», και τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, γιατί απλά ανακυκλώνουν την ανεργία. Επίδομα ανεργίας ίσο με το 80% του βασικού μεροκάματου όσο διαρκεί η ανεργία. Να μην αρθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων.

- Την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων, για ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, για μείωση του εργάσιμου χρόνου, χωρίς μείωση αποδοχών.

- Την ενίσχυση του στεγαστικού προγράμματος του ΟΕΚ στο Ν. Λάρισας, με κατασκευή νέων εργατικών κατοικιών και άτοκα δάνεια για αγορά σπιτιών, αύξηση της επιδότησης ενοικίου σε ανέργους, χαμηλόμισθους και συνταξιούχους.

β) Για την προστασία των μικρομεσαίων ΕΒΕ.

Θ' αγωνιστούν για:

- Την εφαρμογή κλαδικών - περιφερειακών πολιτικών σε μια σειρά κλάδους με στόχο την προστασία των μικρομεσαίων και την αύξηση της απασχόλησης.

- Την κατάργηση της συνάφειας και κάθε μορφής αντικειμενικοποίησης της φορολογίας των μικρών επιχειρήσεων. Η φορολόγηση να γίνεται με βάση τα πραγματικά έσοδα και έξοδα βάσει παραστατικών και βιβλίων.

- Να παρθούν μέτρα κατά της ασύδοτης δράσης των μεγαλοκαταστημάτων. Απαγόρευση της επέκτασης των υπαρχόντων, της εγκατάστασης νέων, τήρηση του ωραρίου, αντιμετώπιση με βαριά πρόστιμα του αθέμιτου ανταγωνισμού.

- Κίνητρα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με κοινωνικό έλεγχο, για να μπορέσουν να συνεργαστούν σε συνεταιρισμούς. Δημιουργία βιοτεχνικού πάρκου με κρατική δαπάνη. Χαμηλότοκα δάνεια στις μικρές επιχειρήσεις.

- Να μην προχωρήσει η απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων, διεκδικούμε ένα ανθρώπινο ωράριο λειτουργίας που να τηρείται αυστηρά.

γ) Για τη σωτηρία των φτωχομεσαίων αγροτών και την αγροτική ανάπτυξη.

Θα παλέψουν:

- Κατά της πολιτικής της χρεοκοπίας και του ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς. Αντιπαλεύουμε την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ, την «Ατζέντα 2000» και τις συμφωνίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου που στρέφονται αποκλειστικά σε βάρος των μικροαγροτών.

- Να καταργηθούν άμεσα οι ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας και να εφαρμοστεί σύστημα τιμών και επιδοτήσεων στα αγροτικά προϊόντα που να εξασφαλίζει βιώσιμο αγροτικό εισόδημα.

- Να ληφθούν μέτρα για τη διάθεση όλης της αγροτικής παραγωγής με εξαγωγικές επιδοτήσεις, αλλά και προστασία από τις αθρόες εισαγωγές.

- Για την ανάπτυξη της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής, μέσω του παραγωγικού συνεταιρισμού, που πρέπει να έχει ιδιαίτερη στήριξη από την πολιτεία, φτηνά εφόδια και έργα υποδομής.

δ) Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, Δημόσια Δωρεάν Υγεία και Παιδεία για όλους.

Θ' αγωνιστούν για:

- Δημόσια υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, που θα περιλαμβάνει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις υπηρεσίες πρόληψης και αποκατάστασης Υγείας, τις παροχές και τις υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας. Την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων που έχουν ψηφίσει όλες οι κυβερνήσεις, την επιστροφή των κλεμμένων στα ασφαλιστικά ταμεία, τη μείωση των ορίων συνταξιοδότησης για εργάτες, αγρότες, επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες. Με 9.000 ένσημα πλήρη σύνταξη χωρίς όριο ηλικίας.

- Ενα δημόσιο, αναβαθμισμένο, δωρεάν σύστημα Υγείας που θα καλύπτει όλους τους πολίτες. Να καταργηθούν οι εισφορές για τον κλάδο Υγείας όλων των ασφαλισμένων και να αυξηθούν οι δαπάνες του κράτους για την Υγεία. Πλήρη στελέχωση και λειτουργία του ΠΠ Νοσοκομείου, όπως και του ΓΝΛ, των Κ.Υγείας και των ασφαλιστικών ταμείων (ΙΚΑ, ΤΕΒΕ, ΟΓΑ, κλπ).

- Αναβαθμισμένη, δημόσια, δωρεάν Παιδεία, για όλους. Κατάργηση κάθε οικονομικής επιβάρυνσης της λαϊκής οικογένειας για την Παιδεία. Αύξηση των δαπανών για τη δημόσια Παιδεία στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού. Κατάργηση της παραπαιδείας. Καθιέρωση ενιαίου 12χρονου υποχρεωτικού σχολείου. Κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων 2525/97 και 2640/98. Κάλυψη των αναγκών σε κτίρια και μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης στο νομό, κατασκευή νέων εστιών στα ΤΕΙ.

ε) Για αντιμονοπωλιακή φορολογική πολιτική.

Θα παλέψουν για:

- Μια αντιμονοπωλιακή φορολογική μεταρρύθμιση, προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.

- Αφορολόγητο όριο στα 15.000 ευρώ. Δραστική μείωση του συντελεστή ΦΠΑ και όλων των άδικων έμμεσων φόρων.

- Προοδευτική αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου, κατάργηση των φοροαπαλλαγών του.

- Μείωση των δημοτικών τελών στην προοπτική κατάργησής τους.

στ) Ενάντια στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και για την προώθηση αναπτυξιακών έργων.

Θ' αγωνιστούν για:

- Το σταμάτημα της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και των ΔΕΚΟ, για την επιστροφή στο Δημόσιο των επιχειρήσεων που έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Εναν σύγχρονο δημοκρατικό - παραγωγικό δημόσιο τομέα στην υπηρεσία του λαού, με αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό.

- Να προχωρήσουν με χρονοδιάγραμμα μεγάλα έργα υποδομής, όπως (Αχελώος - Κάρλα, φράγματα, αντιπλημμυρικά, οδικά, αξιοποίηση ορεινών όγκων και παραλίων του νομού, οδικός και σιδηροδρομικός άξονας Βόλου - Ηγουμενίτσας).

ΜΕ σταθερά βήματα και με επιτυχία προχωρούν στη Θεσσαλία οι προσπάθειες συντονισμού της αγωνιστικής δράσης όλων των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, για την επίλυση των κοινών προβλημάτων και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται. Ο αγωνιστικός συντονισμός επιχειρείται, κατ' αρχήν, να επιτευχθεί στο επίπεδο του κάθε νομού, με στόχο, στο αμέσως προσεχές διάστημα, η αγωνιστική, λαϊκή συσπείρωση να λάβει πανθεσσαλικό χαρακτήρα. Ηδη οι συνδικαλιστικοί και μαζικοί φορείς του Νομού Καρδίτσας καλούν τους φορείς των άλλων νομών σε πανθεσσαλική σύσκεψη στις 6 Μάρτη στον Παλαμά Καρδίτσας.

ΤΙΣ πρωτοβουλίες αναλαμβάνουν οι διοικήσεις των δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων που δρουν σε κάθε νόμο - Εργατικά Κέντρα, Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων, Ομοσπονδίες Επαγγελματοβιοτεχνών, Εμπορικοί Σύλλογοι - οι οποίες και καθορίζουν, από κοινού, ένα κοινό πλαίσιο διεκδίκησης των εργατοϋπαλλήλων, των μικρομεσαίων αγροτών, των επαγγελματοβιοτεχνών και των εμπόρων.

ΣΤΗ συνέχεια, αυτό το κοινό πλαίσιο συζητιέται διεξοδικά σε πλατιές συσκέψεις εκπροσώπων των διοικήσεων των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών σωματείων, συλλόγων κι άλλων μαζικών φορέων του κάθε νομού και, ακολούθως, ενημερώνονται, μέσα από τις προβλεπόμενες διαδικασίες, τα μέλη όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των άλλων μαζικών φορέων.

ΣΕ κάθε στάδιο αυτής της δημοκρατικής διαδικασίας ενημέρωσης και συναπόφασης - μέχρι τώρα συσκέψεις έγιναν στους Νομούς Καρδίτσας, Λάρισας και Τρικάλων κι αναμένεται να γίνουν και στη Μαγνησία - αναπτύσσεται ένας πλούσιος και γόνιμος διάλογος, στον οποίο τονίζονται οι προτεραιότητες, εντοπίζονται ιδιαιτερότητες, κατατίθενται αντιρρήσεις, ενσωματώνονται νέες προτάσεις, διευκρινίζονται απορίες, συγκεκριμενοποιούνται αποφάσεις.

ΚΙ είναι αυτή η διαδικασία ένα συνεχές κάλεσμα προς τους εργαζόμενους της πόλης και του χωριού της Θεσσαλίας για αγωνιστική ενεργοποίηση και δράση. Κι είναι αυτή η προσπάθεια μια πρώτης τάξεως συνεισφορά στον αγώνα για τη Λαϊκή Συσπείρωση σε αγωνιστική κατεύθυνση, για τη συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου, που έχει ανάγκη ο τόπος μας και προσμένει ο λαός μας.

ΑΠΟ αυτή την εποχή η Θεσσαλία πρωτοπορεί και ανοίγει δρόμους. Ας αποτελέσει το παράδειγμα προς μίμηση για όλη τη χώρα.

Στη σύσκεψη της Λάρισας συμμετείχαν εκπρόσωποι 87 φορέων.

Συγκεκριμένα μετείχαν εκπρόσωποι των Εργατικών Κέντρων Λάρισας, Ελασσόνας και Φαρσάλων, του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ, της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων, της Ομοσπονδίας ΕΒΕ, του Εμπορικού Συλλόγου.

Επίσης, πήραν μέρος εκπρόσωποι της Νομαρχίας, 11 δήμων και 2 κοινοτήτων του νομού. Ανάμεσά τους οι αντιδήμαρχοι Λάρισας Π. Σάπκας και Β. Καραΐσκος, οι δήμαρχοι Γιάννουλης Δέσποινα Αράπκουλε, Νέσσωνα Ν. Γερογιάννης, Κοιλάδας Θ. Μπάρδας, Ολύμπου Κ. Σιαμάτρας, Κάτω Ολύμπου Ν. Βαλσαμόπουλος, καθώς και οι πρόεδροι των Κοινοτήτων Αμπελακίων Γ. Ζαχαριάδης και Βερδικούσιας Γ. Σάκκας.

Συμμετείχαν, ακόμα, ο πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Π. Μολυβδάς, ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Θ. Νταφούλης, ο πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Γ. Μπαλασούλης, καθώς και εκπρόσωποι της Κίνησης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», της Ενωσης Γονέων, του Συλλόγου Γυναικών, του Παραρτήματος Λάρισας της ΠΕΑΕΑ.

Επίσης, εκπρόσωποι της Τοπικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και των διοικήσεων 29 πρωτοβάθμιων εργατικών και συνταξιουχικών συνδικαλιστικών οργανώσεων που ανήκουν στη δύναμη του Εργατικού Κέντρου, καθώς και 9 σωματείων και συλλόγων επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων που ανήκουν στη δύναμη της Ομοσπονδίας ΕΒΕ.

Τέλος, συμμετείχαν εκπρόσωποι 10 πρωτοβάθμιων αγροτικών συλλόγων και συνεταιρισμών.

Ανάλογη ήταν η συμμετοχή στα Τρίκαλα. Ανάμεσα στους άλλους παραβρέθηκαν ο Νομάρχης Τρικάλων Ηλ. Βλαχογιάννης, νομαρχιακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, οι πρόεδροι και μέλη των διοικήσεων του Εργατικού Κέντρου, της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών, του Εμπορικού Συλλόγου, της Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών, της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων «Η Ανοιξη», της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων «Η Αλληλεγγύη».

Επίσης, εκπρόσωποι της ΕΛΜΕ, της Ενωσης Νοσοκομειακών Γιατρών, του Ιατρικού Συλλόγου, του Επιμελητηρίου, του Υπεραστικού ΚΤΕΛ, του Κτηνοτροφικού Συλλόγου, του Συνδικάτου Οικοδόμων, των Σωματείων Αυτοκινητιστών, Ραδιοηλεκτρικών, Αρτοποιών, Ψυκτικών, Ζαχαροπλαστών, Επιπλοποιών - Ξυλουργών, Κουρέων - Κομμωτών, Μηχανοσιδηρουργών, Εργαζόμενων στο Εργοστάσιο Γάλακτος, Μικροπωλητών Βιομηχανικών Ειδών, Εστιατόρων, κ.α.

Eurokinissi

Στη Λάρισα, ανάμεσα στους άλλους, μίλησαν ο Τάκης Τσιόγκας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ο Γ. Πατάκης, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων, ο Β. Κακαγιάννης, γραμματέας της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών, ο Γ. Χατζηπούλιος, γραμματέας του Εμπορικού Συλλόγου, ο Ν. Γερογιάννης, δήμαρχος Νέσσωνα, ο Ν. Βαλσαμόπουλος, δήμαρχος Κάτω Ολύμπου, ο Θ. Νταφούλης, πρόεδρος της ΕΛΜΕ, ο Μπάμπης Μπακούλας, νομαρχιακός σύμβουλος, ο Χαρ. Αρχοντής, δημοτικός σύμβουλος Αμπελώνα, ο Γ. Μπαλασούλης, πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης κ.ά. Ενώ στα Τρίκαλα, ανάμεσα στους άλλους, μίλησαν ο Κ. Αγγέλης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, ο Ηρ. Μπλουγούρας, πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου, ο Β. Αγγελάκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών, ο Φ. Σαλταγιάννης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων «Η Αλληλεγγύη», ο Σπ. Τσιοτινός πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων «Η Ανοιξη» κ.α.

Ημερήσιος Κήρυκας

Αναφέρθηκε ότι οι κυβερνήσεις ισχυρίζονται πως είναι αναγκαία αυτή η πολιτική για να υπάρξει ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία. Τονίστηκε, όμως, ότι αντί για μια ανάπτυξη που θα ήταν σε όφελος του λαού και του τόπου, βλέπουμε η κατάσταση να πάει από το κακό στο χειρότερο, ενώ τα μόνα που σταθερά γνωρίζουν ανάπτυξη είναι τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου σε όλους τους τομείς της οικονομίας.

Σημειώθηκε ότι η επιδείνωση της κατάστασης δεν είναι ούτε συγκυριακή, ούτε τυχαία, αλλά το αποτέλεσμα μιας συνειδητής πολιτικής που εφαρμόζουν χρόνια τώρα όλες οι κυβερνήσεις, γιατί εξυπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, φορτώνοντας μονίμως τα βάρη στις πλάτες του λαού.

Και επισημάνθηκε, δε, ότι, δυστυχώς για τα λαϊκά στρώματα, «πλάτη» για το πέρασμα αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής έβαλαν και βάζουν και οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες των ανώτερων συνδικαλιστικών οργανώσεων, που στηρίζουν τις πολιτικές της λιτότητας, των ανατροπών των εργασιακών σχέσεων, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που επιβάλλει περιορισμούς στην αγροτική παραγωγή, χαμηλές τιμές στα προϊόντα, την πολιτική της υποτιθέμενης «ελεύθερης αγοράς» που έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο μεγάλο τμήμα των ΕΒΕ.

Ημερήσιος Κήρυκας

Και επισημάνθηκε ότι σήμερα αποδείχνεται όλο και πιο καθαρά ότι όσο συνεχίζεται η εφαρμογή μιας τέτοιας αντιλαϊκής πολιτικής, όσο τα μονοπώλια θα έχουν το πάνω χέρι στην οικονομία, ανεξάρτητα από ποια κυβέρνηση είναι στην εξουσία, τα μεγάλα προβλήματα του λαού και του τόπου δεν μπορούν να λυθούν. Συνεπώς η θεωρία του «μονόδρομου» της ΟΝΕ είναι επινοημένη ακριβώς για να εμφανίζει ως αναγκαία και ρεαλιστική την πολιτική που συμφέρει το μεγάλο κεφάλαιο.

Κάποιος, βέβαια, αυτοκτόνησε. Κάποιοι άλλοι μπήκαν στη φυλακή. Η κάθαρση, όμως, όπως πρέπει να γίνεται στις τραγωδίες -στην προκειμένη περίπτωση- δεν επήλθε ούτε πρόκειται να επέλθει. Το εμπόρευμα είναι άφθονο. Η κοινωνία παράγει χιλιάδες τρυφερά κοτοπουλάκια για μάδημα. Ποιος έμπορος θα άφηνε τέτοιο υλικό να πάει χαμένο. «Λίγες ώρες» με ένα παιδί αποφέρουν και 6.000 ευρώ. Και αν το εμπόρευμα επιστραφεί με κακώσεις «τσιμπήματα, μώλωπες, καψίματα από τσιγάρο...- τότε η τιμή φτάνει στις 2.000 ευρώ. Αν οι κακώσεις προσυμφωνηθούν τότε υπάρχει μια μικρή έκπτωση!

Και έρχονται οι ουδέτεροι -και χωρίς δικαιολογίες- αριθμοί και μας πνίγουν. Οπως και με τα ναρκωτικά έτσι και με την πορνεία, οι ηλικίες πέφτουν με ταχύτατους ρυθμούς. Στα 390 παιδιά που εντοπίστηκαν να εκδίδονται -μόνο στην Αθήνα, και μόνον όσα εντοπίστηκαν- 109 από αυτά ήταν μόλις 10 ετών, 114 από 11 έως 12 χρόνων, 120 μεταξύ 13 και 14 και 47 πάνω από 14 χρόνων. Τι να πει κανείς... έστω και με αυτούς τους -εντοπισμένους μόνον- αριθμούς. Γιατί, το πρόβλημα, βέβαια -το «ανεντόπιστο» πρόβλημα - είναι απείρως μεγαλύτερο. Και για να συμπληρωθεί η εικόνα: στις ηλικίες κάτω των 12 χρόνων τα αγοράκια που εκδίδονται είναι περισσότερα από τα κοριτσάκια.

Οποιος, λοιπόν, αποδέχεται αυτή τη φιλοσοφία θα πρέπει να ξέρει πως αποδέχεται και τη λογική της παιδικής πορνείας. Τη λογική της ανεργίας, της φτώχειας, του πολέμου. Τη λογική να πεθαίνουν εκατομμύρια παιδιά από αρρώστιες και ασιτία. Η ταραχή -δήθεν- των συνειδήσεων της καπιταλιστικής κοινωνίας με την παιδική πορνεία είναι -και αυτή- υποκριτική. Γιατί ο καπιταλισμός, έτσι ή αλλιώς, ασελγεί -γενικά και ασύστολα- πάνω στον άνθρωπο και στο παιδί. Και είναι επόμενο να ασελγήσει και ερωτικά πάνω στα παιδιά.

Καμιά έκπληξη...

Πραγματοποιείται σήμερα το πρωί στις 11 στο χώρο της θυσίας των Θεσσαλών κολίγων, ο γιορτασμός της 93ης επετείου του Κιλελέρ, που διοργανώνουν οι Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων των νομών της Θεσσαλίας, που ανήκουν στην «Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση», (ΠΑΣΥ). Ο φετινός γιορτασμός της αγροτικής εξέγερσης αποκτά και για τους αγρότες ιδιαίτερη σημασία, αφού συμπίπτει με το επικείμενο ξέσπασμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου των ΗΠΑ κατά του ιρακινού λαού, με στόχο τον έλεγχο των πετρελαίων και την παγκόσμια κυριαρχία της νέας τάξης. Ξεχωριστό είναι επίσης ότι ο γιορτασμός έρχεται σα συνέχεια των αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που αναπτύχθηκαν στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου, ενώ σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται και οι προσπάθειες συσπείρωσης των αγροτών της Θεσσαλίας με τα άλλα λαϊκά στρώματα της περιοχής για την από κοινού αντιμετώπιση των συνεπειών της εφαρμοζόμενης πολιτικής και των επερχόμενων νέων ακόμα πιο αντιλαϊκών μέτρων.

Μέσα από τους καθημερινούς αγώνες και την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, οι αγρότες γνωρίζουν τους πραγματικούς συμμάχους τους, ξεχωρίζουν τους άσπονδους φίλους τους, βγάζουν τα αναγκαία συμπεράσματα για διέξοδο και προοπτική στον αγώνα τους. Παράλληλα, όλο και πιο αποτελεσματικά διαλύονται οι όποιες αυταπάτες υπήρχαν για την κυβερνητική πολιτική, και τους στόχους των αναθεωρήσεων της ΚΑΠ και συμφωνίας του ΠΟΕ.

Στη διάρκεια των αγώνων, οι αγρότες ήρθαν σε επαφή με εργαζόμενους και άλλα λαϊκά στρώματα και διαπίστωσαν ότι είναι κοινές οι πολιτικές που τους περιθωριοποιούν και γι' αυτό κοινή πρέπει να είναι η δράση για την αντιμετώπισή τους.

Το βασικότερο συμπέρασμα που πρέπει πρέπει να βγει από τις κινητοποιήσεις όλου του τελευταίου χρόνου, τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση της ΠΑΣΥ, είναι ότι από κοινού οι αγρότες με τα άλλα λαϊκά στρώματα θα πρέπει να συμβάλλουν στη δημιουργία των πολιτικών προϋποθέσεων για να εφαρμοστεί μια φιλοαγροτική πολιτική, με βασικά χαρακτηριστικά:

• Την ολόπλευρη ανάπτυξη της γεωργίας - κτηνοτροφίας, αλιείας, χωρίς ποσοστώσεις και πρόστιμα συνυπευθυνότητας,
• Την ανάδειξη του παραγωγικού συνεταιρισμού σα βασικού μοχλού ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας.
• Την πολύπλευρη κρατική στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης με βασικά έργα υποδομής, με επιχειρήσεις παραγωγής γεωργικών εφοδίων και μηχανημάτων με αποτελεσματική προστασία της αγροτικής παραγωγής και του κεφαλαίου από κάθε φυσικό κίνδυνο, κ.ά.
• Την αλλαγή του συστήματος τιμών και επιδοτήσεων, έτσι ώστε να εξασφαλίζει βιώσιμο αγροτικό εισόδημα.
• Την ανθρώπινη αντιμετώπιση των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων των αγροτών όπως της Υγείας, της σύνταξης, της Παιδείας και του Πολιτισμού.

Στις 6/19 Μάρτη του 1910, ημέρα Σάββατο, πριν καλά - καλά ξημερώσει οι κολίγοι απ' άκρη σ' άκρη της Θεσσαλικής γης, με μαύρες και κόκκινες σημαίες, ξεκίνησαν έχοντας ως προορισμό το μεγάλο αγροτικό συλλαλητήριο της Λάρισας. Βασικό τους αίτημα ήταν η απαλλοτρίωση των τσιφλικιών και το μοίρασμά τους στους αγρότες.

Πρώτοι μπήκαν στην πόλη της Λάρισας οι κολίγοι του Δήμου Κρανώνος. Ακολούθησαν οι κολίγοι από τους δήμους Συκουρίου και Ογχήστου και μετά οι κολίγοι απ' άλλα χωριά. Ο στρατός είχε κινητοποιηθεί από τα μεσάνυχτα και οι αρχές της πόλης στο σύνολό τους βρίσκονταν επί ποδός πολέμου.

Οι κολίγοι των απομακρυσμένων περιοχών της Λάρισας θα έρχονταν στην πόλη με το πρωινό τρένο το οποίο και περίμεναν από πολύ νωρίς στους σταθμούς του Κιλελέρ (σημερινή Κυψέλη) και του Τσουλάρ (σημερινή Μελία).

Στο Κιλελέρ οι κολίγοι επιβιβάστηκαν στο τρένο χωρίς να βγάλουν εισιτήριο και οι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι - ύστερα από διαταγή του διευθυντή των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων, που έτυχε να ταξιδεύει με κείνη την αμαξοστοιχία - τους ζήτησαν να αποβιβαστούν. Η αποβίβαση έγινε χωρίς αντίσταση. Ο διευθυντής όμως θέλησε να δώσει και συνέχεια βρίζοντας χυδαία τους κολίγους. Τα αίματα άναψαν, οι κολίγοι αγρίεψαν. Τότε εκείνος ζήτησε από τον αξιωματικό στρατιωτικής δύναμης, που βρισκόταν στο τρένο και πήγαινε στη Λάρισα για το συλλαλητήριο, να αντιμετωπίσει ένοπλα τους αγρότες. Ο καραβανάς υπάκουσε. Διέταξε ευζώνους και φαντάρους να πυροβολήσουν το πλήθος. Δύο από τους αγρότες, ο Αθ. Νταφούλης και ο Αθ. Μπόκας, έπεσαν νεκροί. Πολλοί άλλοι πληγώθηκαν. Το αίμα έβαψε τον κάμπο...

Το τρένο αγκομαχώντας έφτασε στο σταθμό Τσουλάρ, όπου κι εκεί βρίσκονταν συγκεντρωμένοι κολίγοι για το συλλαλητήριο, αλλά δε σταμάτησε να τους πάρει. Νέα ένταση. Η οργή των κολίγων στο κατακόρυφο. Οι τσολιάδες από τα παράθυρα πυροβολούν και πάλι. Δύο ακόμη αγρότες ξαπλώνονται στη γη και πολλοί ακόμη τραυματίζονται. Το αίμα κυλάει άφθονο...

Η είδηση της αιματοχυσίας δεν άργησε να φτάσει στους συγκεντρωμένους στη Λάρισα. Οι σκλάβοι της γης διαμαρτύρονται, φωνάζουν εναντίον των δολοφόνων, ζητούν γη και δικαιοσύνη. Οι δυνάμεις καταστολής χτυπούν στο ψαχνό. Χύνεται και πάλι αίμα, γίνεται μάχη σώμα με σώμα και οι αγρότες βγαίνουν νικητές. Ο νομάρχης, ο αστυνόμος και ο φρούραρχος βλέποντας πως δεν είναι εύκολη υπόθεση η επιχείρηση καταστολής των αγροτών, ύστερα από πολύ ώρα μάχης, διατάσσουν το στρατό να σταματήσει το πυρ.

Το συλλαλητήριο θα καταλήξει με την έγκριση του παρακάτω ψηφίσματος που στάλθηκε τηλεγραφικώς στην Αθήνα, στην κυβέρνηση και τη Βουλή:

«Απας ο γεωργικός λαός Λαρίσης συνελθών πανοικεί σήμερον Λάρισαν ίνα εκφράση βαθύν πόνον και πικρόν παράπονον διά τη μη υποβολήν και επιψήφισην του νόμου περί απαλλοτριώσεως των τσιφλικίων και προικοδοτήσεως γενναιοτέρας του Γεωργικού Ταμείου

Α π α ι τ ε ί

α) Την άμεσον επιψήφισιν του νομοσχεδίου περί απαλλοτριώσεως των τσιφλικίων και διανομήν των Ζαππείων κτημάτων.

β) Τη γενναιοτέραν προικοδότησιν του γεωργικού ταμείου διά της διαθέσεως του όλου φόρου των αροτριώντων κτηνών και παντός ό,τι νομίζει η Κυβέρνησις καλύτερον.

γ) Εκφράζει τη βαθείαν λύπην και οδύνην του διά την εκ μέρους των αρχών της Πολιτείας άδικον επίθεση κατά του φιλησύχου και νομοταγούς λαού, ης θύματα υπήρξαν άοπλοι και λευκοί σκλάβοι της Θεσσαλίας».

Μετά το μακελειό της 6ης Μάρτης του 1910 η κυβέρνηση του Στ. Δραγούμη οργάνωσε δίκες κατά των αγροτών. Η δίκη για τα αιματηρά γεγονότα στο Κιλελέρ, το Τσουλάρ και τη Λάρισα - με κατηγορούμενους 25 αγρότες και αγροτιστές - έγινε στη Λαμία.

Οι κατηγορούμενοι αγρότες αθωώθηκαν. Ο αγώνας τους δεν πήγε χαμένος. Το αγροτικό κίνημα μετά το Κιλελέρ φούντωσε σε όλη την Ελλάδα και λίγα χρόνια αργότερα ο Βενιζέλος αναγκάστηκε να δημοσιεύσει διάταγμα για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών.

Σήμερα, σχεδόν έναν αιώνα μετά, το Κιλελέρ μένει εκεί, φάρος φωτεινός για να τους δείχνει το δρόμο της νίκης, για τους αγρότες που αντιμετωπίζουν καινούρια οξυμένα προβλήματα, με βασικότερο τον κίνδυνο να ξεκληριστούν από τη γη τους.