Τα υπάρχοντα, αρκετά περιστατικά και σημάδια και ιδιαίτερα το τελευταίο κρούσμα της επ' αυτοφώρω "σύλληψης" αστυνομικού με πολιτικά, σε σύσκεψη συνδικαλιστών, δεν αφήνουν κανένα πλέον περιθώριο αμφισβήτησης ότι η ασφαλίτικη μέθοδος παρακολούθησης της δράσης του εργατικού και γενικότερα του λαϊκού κινήματος είναι ζήτημα αιχμής στη λειτουργία του κράτους και στις σημερινές συνθήκες. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει την ικανότητά της να τα καταφέρει εξίσου αποτελεσματικά και σ' αυτό τον τομέα, ακολουθώντας τον κανόνα ότι η αντιλαϊκή πολιτική στην εφαρμογή της απαιτεί την επιβολή αυταρχικών τρομοκρατικών μεθόδων και τον εθισμό των εργαζομένων σ' αυτές. Μέσα σε συνθήκες κλιμακούμενης αντίδρασης, οι μηχανισμοί της Κρατικής Ασφάλειας προσαρμόζουν τη δράση τους για να ανταποκριθούν στις επιδιώξεις της πολιτικής ηγεσίας. Ηδη οι μηχανισμοί της έχουν την πολιτική κάλυψη για την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων των φορέων του εργατικού και του μαζικού λαϊκού κινήματος και όχι μόνο και συνδέονται με τους άμεσα κατασταλτικούς μηχανισμούς στο όνομα της προστασίας της "έννομης τάξης". Αλήθεια, από ποιον κινδυνεύει ο λαός; Το κλίμα διαμορφώνεται κατάλληλα εδώ και πολύ καιρό. Με τον "κοινωνικό αυτοματισμό" στις κινητοποιήσεις, τις εντολές στους εισαγγελείς για ποινικοποίηση των αγώνων, τις αιχμές για το ιδιώνυμο και το διαβόητο νόμο 509, τη με παρακρατικές μεθόδους δράση των κατασταλτικών μηχανισμών και την επίσημη κάλυψή τους, αλλά και τη συμφωνία Σένγκεν, η κυβέρνηση επιδιώκει την υποταγή του λαού. Γι' αυτό και δε χωράει ο παραμικρός εφησυχασμός και ανοχή σ' αυτή την πολιτική. Τον αντιδραστικό κατήφορο μόνο η λαϊκή δράση μπορεί να τον αντιμετωπίσει.