Το Προεδρικό Διάταγμα της κυβέρνησης για τις εργασιακές σχέσεις εισάγει τον απαράδεκτο θεσμό της μαθητείας, προσφέροντας πάμφθηνη εργατική δύναμη στο κεφάλαιο τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας από 15 έως 18 χρόνων, επεκτείνοντάς την εκτός από τα ΕΠΑΛ και τα ΕΠΑΣ και σε όλα τα Λύκεια και τα Γυμνάσια. Η προώθησή της υλοποιεί τη στρατηγική της ΕΕ και του μεγάλου κεφαλαίου, για να εναρμονιστεί το περιεχόμενο όλης της εκπαίδευσης στα συμφέροντα και τους στόχους των επιχειρήσεων. Αυτό είναι το αποκρουστικό πρόσωπο του «νέου σχολείου» που προπαγανδίζει η κυβέρνηση. Απαιτείται κοινό μέτωπο πάλης τώρα για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, που να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι την κερδοφορία των μονοπωλίων, για να κατακτήσουν η εργατική τάξη και ο λαός τα σύγχρονα δικαιώματά τους στη ζωή.

Η εργοδοτική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ καλεί «την πολιτεία να εγγυηθεί την ανάκαμψη και την ανάπτυξη με όρους ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης, να ανακαλέσει όλα τα μέτρα που έχει λάβει... που επιβλήθηκαν μονομερώς» σε βάρος των εργαζομένων, σύμφωνα με το μνημόνιο. Η ΓΣΕΕ μιλά για ανάπτυξη με όρους ισότητας μεταξύ κεφαλαίου και εργατών. Απάτη. Δεν μπορεί να υπάρξει ισότητα ανάμεσα σε εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενο. Με τα κυβερνητικά μέτρα δε διαφωνεί επειδή είναι αντεργατικά, αλλά μονομερή σε βάρος των εργαζομένων, λες και θα μπορούσε να μην είναι, όταν και σε περιόδους ανάπτυξης, και όχι τώρα με την κρίση, μονομερή ήταν τα αντεργατικά μέτρα. Η ΓΣΕΕ διαφωνεί με το Εργασιακό, όχι γιατί τσακίζει τους εργάτες, αλλά γιατί δεν ενισχύει την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή τον καπιταλισμό! Αντεργατική η πολιτική της. Ζητούσε στήριξη των συνδικάτων στην κυβέρνηση κόντρα στους κερδοσκόπους, που στηρίζει η κυβέρνηση. Δε θέλει απεργίες σε συνθήκες κρίσης. Αν αποφάσισε κάποιες το έκανε υπό την πίεση του ΠΑΜΕ. Για τη ΓΣΕΕ, οι καπιταλιστές δίνουν δουλειά στους εργάτες, άρα είναι κοινό συμφέρον η έξοδος από την κρίση σε όφελος των καπιταλιστών. Στήριξε τα προγράμματα σύγκλισης, τη συμμετοχή στην ΕΕ, στην ΟΝΕ ως ωφέλιμα για τους εργαζόμενους. Αφησε την εργατική τάξη απροετοίμαστη μπροστά στη σφαγή των κατακτήσεών της, στήριξε αυτή τη σφαγή. Τα μέτρα στο Εργασιακό και στο Ασφαλιστικό ήταν γνωστά από το μνημόνιο - σφαγέα αλλά δεν έκανε τίποτα να οργανώσει αγώνες πριν καν ανακοινωθούν τα νομοσχέδια, τα Προεδρικά Διατάγματα, για να τα εμποδίσει, όπως έκανε το ΠΑΜΕ. Εκανε «κοινωνικό συμβόλαιο» με τον ΣΕΒ για την έξοδο από την κρίση. Δεν οργάνωσε καμιά κινητοποίηση για τη Συλλογική Σύμβαση. Οι σημερινές αγωνιστικές κορόνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ δεν μπορούν να ξεπλύνουν με τίποτα τις πομπές της.