Εργαλείο κλιμάκωσης της φοροληστείας, της πολεμικής προετοιμασίας και εμπλοκής. Αυτό είναι ο κρατικός προϋπολογισμός του 2026, που συζητιέται από σήμερα στις Επιτροπές της Βουλής.

Ο προϋπολογισμός προβλέπει εκτόξευση της φοροληστείας στα 73,5 δισ. ευρώ και των ματωμένων πλεονασμάτων πάνω από τα 11 δισ. Το 95% των φόρων - κυρίως τους έμμεσους - θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Με προμετωπίδα τη «δημοσιονομική σταθερότητα» και τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, πίσω από κάθε έσοδο και δαπάνη του προϋπολογισμού βρίσκεται για άλλη μια χρονιά η πολιτική που λογαριάζει ως κόστος τις ανάγκες του λαού και ως «ευκαιρία» για το κεφάλαιο την παραπέρα εμπορευματοποίησή τους, όπως το νερό, την προστασία από φωτιές, σεισμούς, πλημμύρες, την Υγεία, την Παιδεία, τις συντάξεις, την Πρόνοια.

Είναι «κοροϊδία στο τετράγωνο» η ανακύκλωση των χρεοκοπημένων κυβερνητικών εξαγγελιών περί «μείωσης της φορολογίας» και «αυξήσεων στις συντάξεις» κάτω και από τον επίσημο πληθωρισμό.

Οπως είναι κοροϊδία και η αντιπαράθεση που σηκώνουν τα άλλα αστικά κόμματα για τον προϋπολογισμό. «Τεμαχίζουν» δαπάνες και περικοπές και προσθαφαιρούν ψίχουλα σ' αυτά που δίνει η κυβέρνηση, για να θολώσουν τη μεγάλη εικόνα της αντιλαϊκής ανάπτυξης που υπηρετεί και της προετοιμασίας για πόλεμο, στρατηγικές επιλογές που έχουν και τη δική τους στήριξη και υπογραφή.

Αυτά προσπαθούν να κρύψουν κάτω από δήθεν εναλλακτικές συνταγές διαχείρισης για έναν «δίκαιο», «δημοκρατικό» και εσχάτως ...«πατριωτικό» καπιταλισμό.

Τη συνενοχή τους με την κυβέρνηση, τη σύγκλιση στους ίδιους στρατηγικούς στόχους και στην ίδια δημοσιονομική - οικονομική πολιτική επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία της Eurostat, σύμφωνα με τα οποία το μέσο εισόδημα βρίσκεται 5% χαμηλότερα σε σχέση με 20 χρόνια πριν!

Ολα αυτά δεν «έτυχαν»... Αποτελούν τη μια όψη του κρατικού προϋπολογισμού, που συνθλίβει διαχρονικά τις λαϊκές ανάγκες για να στηρίξει τα κέρδη του κεφαλαίου.

Στην άλλη όψη «βρέχει» ξανά χρήμα με ουρά, επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές στους μεγάλους ομίλους, ειδικά στα μονοπώλια του πολέμου, για την αύξηση της παραγωγής όπλων και για μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα του SAFE.

Ο λαός θα συνεχίσει να ματώνει για πολεμικές δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ που στηρίζουν τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και για εξοπλισμούς που στέλνονται στον Ειρηνικό, στην Ουκρανία και την Ερυθρά. Προβλέπονται επίσης:

300 εκατ. ευρώ «δωράκι» στους εφοπλιστές για το «πρασίνισμα» του στόλου τους, ενώ ετοιμάζονται να κολυμπήσουν στο δολάριο από την ενεργειακή συμφωνία με τις ΗΠΑ για μεταφορά LNG και απολαμβάνουν ήδη πάνω από 50 φοροαπαλλαγές. Στον αντίποδα, ο λαός βυθίζεται στην ενεργειακή φτώχεια και γίνεται στόχος των άγριων ανταγωνισμών.

Νέα «μπιλιετάκια» στα νοικοκυριά για να απολαύσουν οι βιομήχανοι σταθερές τιμές στο ρεύμα. Για τον λαό η ενεργειακή φτώχεια ήρθε για να μείνει και επεκτείνεται ολοένα και περισσότερο.

Συνέχιση των «αναβαλλόμενων φόρων» στους τραπεζικούς ομίλους, που καταληστεύουν και ξεσπιτώνουν τον λαό.

Επίσπευση της αποπληρωμής δανείων του κράτους, ώστε οι επιχειρηματικοί όμιλοι να έχουν πρόσβαση σε φτηνότερο δανεισμό.

Υπάρχουν όμως και άλλα που δεν λέγονται, αποτυπώνονται όμως στα νούμερα του προϋπολογισμού. Τέτοια είναι η ένταση της εκμετάλλευσης με τη 13ωρη δουλειά - λάστιχο, η εντατικοποίηση με τις εκατόμβες στους χώρους δουλειάς, τα δεκάδες αντεργατικά μέτρα, που αποτελούν «θεμέλιο» της προσπάθειας να κλείσει «το επενδυτικό κενό» και να βρεθεί άλλος «αναπνευστήρας» για την οικονομία, μετά τη λήξη και του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης.

Αποτυπώνεται τέλος η «μεγάλη εικόνα» των «αβεβαιοτήτων» στην Ευρωζώνη, που ταλαντώνεται σε ρυθμούς ύφεσης, με ένταση των ανταγωνισμών και «φορτσάρισμα» της πολεμικής προετοιμασίας, προμηνύοντας νέες θυσίες χωρίς τέλος για τον λαό, στα πεδία της καπιταλιστικής κρίσης και των ιμπεριαλιστικών μαχών.

Σε αντίθεση με τα ψέματα ενός ακόμα προϋπολογισμού, περί «ανάπτυξης που υπηρετεί τη βελτίωση της ζωής των πολιτών», επιβεβαιώνεται ότι για να κερδίσει ο λαός πρέπει να χάσει το κεφάλαιο, δυναμώνοντας τη σύγκρουση με τη στρατηγική που τσακίζει τις ανάγκες του. Σε αυτόν τον δρόμο αξίζει ο λαός να κάνει κάθε θυσία.