Σε συνθήκες πολεμικού πυρετού, στις τέσσερις «ελευθερίες» του Μάαστριχτ (κίνησης προσώπων, κεφαλαίων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών) προστίθεται τώρα μία πέμπτη: Αυτή της ελεύθερης κίνησης στρατευμάτων και στρατιωτικού υλικού, σηματοδοτώντας την πλήρη στροφή της ΕΕ στην πολεμική οικονομία, που επεκτείνεται σε κάθε λειτουργία της ιμπεριαλιστικής ένωσης και των σχέσεων μεταξύ των κρατών - μελών.

Στόχος είναι η πιο γρήγορη μεταφορά στρατιωτικών δυνάμεων σε κάθε σημείο της ΕΕ - κυρίως στα σύνορα με τη Ρωσία - χωρίς εμπόδια και γραφειοκρατικές «αγκυλώσεις» από χώρα σε χώρα. Το «Στρατιωτικό Σένγκεν», όπως ονομάζεται, παρουσιάστηκε χτες από την Κομισιόν και εκτός από την ελεύθερη μετακίνηση στρατευμάτων και εξοπλισμού, προβλέπει την ανεμπόδιστη διακίνηση «στρατιωτικών πόρων» σε όλη την Ευρώπη, με στόχο τον «μετασχηματισμό» της πολεμικής βιομηχανίας.

Ο ενιαίος χώρος «στρατιωτικής κινητικότητας» σχεδιάζεται να ολοκληρωθεί έως το 2027, ακολουθώντας παράλληλη πορεία με την προετοιμασία για έναν γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στους ρυθμούς της οποίας κινούνται η αστική τάξη, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της σε όλη την Ευρώπη.

Βασικό χαρακτηριστικό αυτής της νέας κατάστασης είναι ότι μειώνεται στις 72 ώρες ο χρόνος προειδοποίησης προς τα κράτη - μέλη να διαθέσουν το έδαφός τους για τη διέλευση στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Η διαδικασία αυτή απαιτούσε μέχρι σήμερα έως και ενάμιση μήνα για ορισμένα κράτη, με πολύπλοκες διαδικασίες για να δοθεί άδεια. Το «μπάτε σκύλοι αλέστε» σε ό,τι αφορά τα «πήγαινε - έλα» ξένων στρατευμάτων από το έδαφος μιας χώρας είναι το νέο δόγμα στη «στρατιωτική κινητικότητα» της ΕΕ.

Κομβικό ρόλο σ' αυτόν τον πυρετώδη πολεμικό σχεδιασμό παίζει η αναβάθμιση των υποδομών, κυρίως δρόμων, λιμανιών και σιδηροδρομικών δικτύων, μοιράζοντας στους κατασκευαστικούς ομίλους ένα γενναίο μερίδιο από τους πολεμικούς προϋπολογισμούς της ΕΕ και των κρατών - μελών.

Η κατασκευή νέων υποδομών και η ενίσχυση παλιότερων (π.χ. δρόμοι, γέφυρες, λιμάνια) γίνονται για την ενίσχυση της «διπλής χρήσης» τους, για πολιτικούς και στρατιωτικούς σκοπούς. Τέτοια είναι για παράδειγμα η αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου της ΕΕ με εκσυγχρονισμό των γραμμών και του τροχαίου υλικού, ώστε να αποτελέσει «κόμβο» στη μεταφορά στρατιωτικού υλικού, όπως γίνεται ήδη από την Αλεξανδρούπολη προς τις χώρες της Ανατ. Ευρώπης.

Ενα νέο «Σύστημα Ενισχυμένης Αντίδρασης για την Ευρωπαϊκή Στρατιωτική Κινητικότητα» (EMERS) θα ελέγχει την πρόσβαση κατά προτεραιότητα για τις στρατιωτικές δυνάμεις σ' αυτές τις υποδομές. Την ίδια ώρα, έργα αναγκαία για τον λαό (αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, αντιπυρικής προστασίας και αποκατάστασης) απορρίπτονται ασυζητητί για λόγους «δημοσιονομικών αντοχών».

Σε αυτόν τον σχεδιασμό η χώρα μας διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο, έχοντας ήδη δοκιμαστεί στη μετακίνηση αμερικανικών και ευρωπαϊκών στρατευμάτων, στο πλαίσιο των μεγαλύτερων πολεμικών ασκήσεων του ΝΑΤΟ που έγιναν τα τελευταία χρόνια.

Εκτός από «πύλη εισόδου» του αμερικανικού LNG στην Ευρώπη, φιλοδοξία της αστικής τάξης και των κομμάτων της είναι να αποτελέσουν η χώρα, τα λιμάνια, οι δρόμοι και ο σιδηρόδρομος «πύλη διέλευσης» για τα στρατεύματα των Ευρωατλαντικών προς τα βορειοανατολικά, ειδικά στην περίπτωση μιας γενικευμένης ιμπεριαλιστικής σύρραξης. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να καταλάβει κανείς τους κινδύνους που κρύβει για τον λαό μια τέτοια εξέλιξη...

Δεν υπάρχει βήμα προς τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας σε ενεργειακά και πολεμικά σχέδια που να μην τη μετατρέπει ολοένα και περισσότερο σε στόχο για τα αντίπαλα στο ΝΑΤΟ ιμπεριαλιστικά κέντρα. Οι (υβριδικές και όχι μόνο) επιθέσεις των τελευταίων χρόνων σε στρατηγικές ενεργειακές υποδομές και σε δίκτυα μεταφοράς στρατιωτικού υλικού άλλων κρατών δείχνουν την προτεραιότητα που έχουν στη λίστα των στόχων, σε οποιαδήποτε φάση της πολεμικής σύγκρουσης.

Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να πείσει τον λαό ότι τα δικά του συμφέροντα μπορεί να εφάπτονται - πόσο μάλλον να ταυτίζονται - με αυτούς τους σχεδιασμούς.

Οι κίνδυνοι μεγαλώνουν και αυτό που θα κρίνει πραγματικά τις εξελίξεις είναι η δική του αποφασιστικότητα να σταθεί απέναντι. Να διαχωριστεί πλήρως από τα σχέδια της αστικής τάξης, των κομμάτων της και της ΕΕ, να παλέψει για να μπουν εμπόδια στο ξεδίπλωμά τους, δυναμώνοντας την οργάνωση και τη σύγκρουση για την ανατροπή της σάπιας εξουσίας τους, που σπέρνει πολέμους, φρίκη και όλεθρο παντού.