Πέρυσι τέτοια εποχή ζούσαμε τον απόηχο των εξαγγελιών του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για το 2025. Το πακέτο υπολογιζόταν τότε στα 1,5 με 2 δισ. ευρώ και περιλάμβανε μεταξύ άλλων μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ για ορισμένες κατηγορίες φορολογούμενων, μείωση ασφαλιστικών εισφορών, κάποιες αλλαγές στη φορολογία για τα λαϊκά στρώματα, μικρές αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κ.ά. Από την περσινή ΔΕΘ είχε ανακοινωθεί επίσης η αύξηση στον κατώτατο μισθό η οποία δόθηκε την περασμένη άνοιξη.

Διαβάζοντας τις εφημερίδες εκείνης της εποχής παθαίνεις «ντεζαβού» με τα πρωτοσέλιδα, που προσπαθούν να πείσουν ότι «το πλεόνασμα γυρνάει στους πολίτες» και ότι «από τα μέτρα επωφελείται όλη η κοινωνία». Εννοείται βέβαια ότι στο πακέτο και εκείνης της ΔΕΘ το βασικό μενού ήταν τα μέτρα για τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, με κρατικά και ευρωπαϊκά κονδύλια, αντεργατικές μεταρρυθμίσεις κ.λπ.

Από τότε «έτρεξαν» 12 ολόκληροι μήνες και πλέον υπάρχουν όλα τα δεδομένα για να κάνει ο λαός ταμείο. Για τους ομίλους δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη: Τα μέτρα απέδωσαν και με το παραπάνω, αφού οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο συνεχίζουν να καταγράφουν κέρδη ρεκόρ, όπως και το ίδιο το χρηματιστήριο από τα κεφάλαια που εισρέουν.

Στον αντίποδα, παρά τις «ελαφρύνσεις» των φόρων και τις «αυξήσεις» των μισθών για τις οποίες κόμπαζε η κυβέρνηση, 8 στα 10 νοικοκυριά δηλώνουν ότι δεν είδαν καμία βελτίωση στην οικονομική τους κατάσταση και ότι αντίθετα η αγοραστική τους δύναμη συρρικνώθηκε κι άλλο, εξαιτίας της ακρίβειας...

Πολλά νοικοκυριά μάλιστα πλήρωσαν από την άλλη τσέπη τις όποιες αυξήσεις στο εισόδημα, αφού άλλαξαν φορολογική κλίμακα και φορολογήθηκαν περισσότερο. Σε έρευνες γνώμης, μόνο το 6% έχει κάποιες προσδοκίες ότι κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο την τρέχουσα χρονιά. Ιδια και απαράλλακτη είναι η εικόνα για φέτος, και είναι βέβαιο ότι τον Σεπτέμβρη θα πάθουμε το ίδιο «ντεζαβού».

Η εξήγηση δεν είναι δύσκολη... Τα «πακέτα» που ανακοινώνουν οι κυβερνήσεις από τη ΔΕΘ δεν απευθύνονται στον λαό, αλλά στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους: Αυτοί έχουν λαμβάνειν από όσα ανακοινώθηκαν στη ΔΕΘ, τόσο σε «ζεστό» χρήμα, με διάφορα επενδυτικά και άλλα προγράμματα, όσο και σε μέτρα διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δράσης.

Αυτά χρηματοδοτούνται από τα ματωμένα πλεονάσματα, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επικαλείται τους «δημοσιονομικούς κόφτες» της ΕΕ, ώστε να ξεκόψει κάθε συζήτηση για ουσιαστική στήριξη του λαϊκού εισοδήματος. Γι' αυτό και το μόνο που απομένει στον λαό είναι ένα αίσθημα κοροϊδίας και εμπαιγμού. Για τον ίδιο λόγο, όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τα κόμματα της συστημικής αντιπολίτευσης περιορίζονται σε μια βολική κριτική περί «ψίχουλων», ενώ ως κυβέρνηση έδιναν τα ίδια.

Η τάση αύξησης της φτώχειας του λαού είναι η άλλη όψη της πολύμορφης στήριξης στο μεγάλο κεφάλαιο από κράτος και κυβερνήσεις, κάτι που παρουσιάστηκε με λεπτομέρειες και στη φετινή ΔΕΘ. Είναι το απαραίτητο «συμπλήρωμα» της έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Γι' αυτό και η απάντηση πρέπει να φτάνει μέχρι την αμφισβήτηση αυτής της βάρβαρης κανονικότητας, που είναι σιδερένιος νόμος στον καπιταλισμό και θα καταλυθεί μόνο με την ανατροπή του. Εκεί πρέπει να στοχεύει και να κατευθύνεται κάθε σύγχρονος αγώνας για την ανακούφιση του λαού, χωρίς κανέναν εφησυχασμό και προσδοκία απ' όσα εξαγγέλλουν κάθε φορά οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου από τη ΔΕΘ.