Η νέα διεύρυνση του ΝΑΤΟ, με τη δρομολογούμενη ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας, όχι μόνο δεν προμηνύει τίποτα θετικό στους λαούς για την «ασφάλεια» και τη «σταθερότητά» τους, αλλά ίσα - ίσα αποτελεί νέα σοβαρή κλιμάκωση της εντεινόμενης ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης.

Σε συνθήκες κλιμάκωσης της πολεμικής σύγκρουσης στην Ουκρανία, η εξέλιξη αυτή, που έσπευσε να χαιρετίσει και η ελληνική κυβέρνηση, συσσωρεύει και άλλο μπαρούτι πάνω από τα κεφάλια των λαών στην Ευρώπη και όχι μόνο.

Την ώρα που ο πόλεμος στην Ουκρανία μετατρέπεται όλο και πιο ανοιχτά σε μια ολομέτωπη αντιπαράθεση ΝΑΤΟ - Ρωσίας, η νέα ΝΑΤΟική επέκταση προς τα ρωσικά σύνορα αποτελεί στην πραγματικότητα κίνηση που προετοιμάζει και επιταχύνει την παραπέρα όξυνση της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης πέρα από τα σύνορα της Ουκρανίας, σε όλο το τόξο από τη Βαλτική Θάλασσα, την Ανατολική Ευρώπη, τη Μαύρη Θάλασσα, έως τα Βαλκάνια.

Τα ευρωατλαντικά επιτελεία - και μέσα σε αυτά και η συντριπτική πλειοψηφία των αστικών επιτελείων στη χώρα μας - καταγγέλλουν ως «φταίχτη» για αυτές τις εξελίξεις τη Ρωσία που εισέβαλε στην Ουκρανία και «άλλαξε ισορροπίες δεκαετιών» στην Ευρώπη, όπως ακριβώς η Μόσχα επιχειρεί να παρουσιάσει ως «δικαιολογημένη» την απαράδεκτη εισβολή της στην Ουκρανία, ως απάντηση στα αλλεπάλληλα κύματα διεύρυνσης του ΝΑΤΟ προς τα σύνορά της.

Πίσω από μια τέτοια συζήτηση του τύπου... «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα» βρίσκεται στην πραγματικότητα η ολομέτωπη κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών από όλες τις πλευρές, η διαρκής συσσώρευση καύσιμης ύλης που οδήγησε στον πόλεμο στην Ουκρανία και συνεχίζει να αυξάνεται, βάζοντας σε όλο και μεγαλύτερους κινδύνους τους λαούς.

Αυτή ακριβώς είναι η «νέα εποχή που αρχίζει» σύμφωνα με το σχετικό διάγγελμα του Φινλανδού Προέδρου, η «νέα εποχή» που βρωμάει μπαρούτι. Είναι αποκαλυπτική μια ματιά στον χάρτη, με τα 1.300 χιλιόμετρα των ρωσο-φινλανδικών συνόρων να αποτελούν τα μεγαλύτερα χερσαία σύνορα ευρωπαϊκής χώρας με τη Ρωσία. `Η μια ματιά στους «πανηγυρισμούς» ΝΑΤΟικών αξιωματούχων, όπως του Λετονού ΥΠΕΞ, που δήλωσε ότι «η Βαλτική Θάλασσα γίνεται θάλασσα του ΝΑΤΟ».

Αλλά και στις συνεχείς απειλές με τις οποίες απαντά η Μόσχα, «προειδοποιώντας» ότι «το επίπεδο στρατιωτικής έντασης θα αυξηθεί» και προαναγγέλλοντας νέα «στρατιωτικο-τεχνικά» μέτρα ενίσχυσης των δυνάμεών της και των εξοπλισμών στα δυτικά της σύνορα.

Εξίσου αποκαλυπτικές είναι οι «εγγυήσεις αμοιβαίας προστασίας» που υπέγραψε την περασμένη βδομάδα η Βρετανία με τη Φινλανδία, δεσμεύσεις άμεσης πολεμικής εμπλοκής σε περίπτωση επιθετικής αντίδρασης της Ρωσίας στο μεσοδιάστημα μέχρι την ένταξη του Ελσίνκι στο ΝΑΤΟ και την ενεργοποίηση του περιβόητου «άρθρου 5».

Αυτή η «νέα εποχή» κλιμάκωσης, ενίσχυσης και προετοιμασίας των ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων για την επικίνδυνη όξυνση της αντιπαράθεσης απλώνει τα μαύρα σύννεφά της σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα σε όλη τη Γη.

Από την προωθούμενη «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Βαλκανίων, που εντείνει ανταγωνισμούς και απειλεί να βάλει νέα φιτίλια στη γειτονιά μας, μέχρι το «παγκόσμιο ΝΑΤΟ», στο οποίο αναφέρθηκε πριν λίγες μέρες η Βρετανίδα ΥΠΕΞ, για «να προλάβουμε τις απειλές στον Ινδο-Ειρηνικό», δηλαδή για την εντεινόμενη αντιπαράθεση του ευρωατλαντικού μπλοκ απέναντι στην Κίνα, για την οποία αξιοποιούνται και νεότερες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπως η AUKUS, το σχήμα Quad και άλλες.

Σε αυτές τις συνθήκες, που «ακονίζονται μαχαίρια» σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, δεν είναι «δικαίωμα των λαών» ούτε «διασφάλισή» τους η ένταξη στο ένα ή στο άλλο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, η επιλογή του ενός ή του άλλου ληστή. Διέξοδο για τους λαούς δίνει μόνο η πάλη για την απεμπλοκή τους από τους σχεδιασμούς, τις λυκοσυμμαχίες και τους πολέμους των ιμπεριαλιστών.