ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Βιβλίο

«Λόγια» της γης και της ψυχής

«Λόγια από χώμα», του καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ Γιώργου Χουρμουζιάδη, ειπωμένα από τον ίδιο στις ομότιτλες εκπομπές του στο ραδιοσταθμό «9,58» της ΕΡΤ3 και τυπωμένα, σε ομότιτλο βιβλίο, από το ραδιοσταθμό σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Νησίδες» (τηλ. 024-23.277, 23283 και 031-263.363), με πρόλογο της διευθύντριας του «9,58», Βάνας Χαραλαμπίδου. Υπέροχα «Λόγια από χώμα», κυριολεκτικά και μεταφορικά. Λόγια από χώμα της γης, κυρίως της λιμνέας γης του Δισπηλιού, εκείνης της μαγικής, προϊστορικής «πολιτείας» του νερού, την οποία με άπειρη τρυφερότητα ψηλαφεί η αρχαιολογική σκαπάνη του Γιώργου Χουρμουζιάδη. Και λόγια από το «χώμα» της επιστημονικής γνώσης του, της υλιστικής, διαλεκτικής σκέψης του, του χρέους του ως δασκάλου, αλλά και της ευαίσθητης ψυχής του. Λόγια ενός «ποιητή» της αρχαιολογίας, «ποιητή» του λόγου και «ποιητή» και της ζωής - της αρχαίας, της σημερινής και αυριανής - αφού τη νοιάζεται και την υπηρετεί ακούραστα, τη μελετά βαθιά, αλλά και τη γεύεται ολόπλευρα. Λόγια που, σ' όποιον τα διαβάσει, δίνουν τριπλό κέρδος. Γνώση για το τι σημαίνει αρχαιολογική επιστήμη, πώς πρέπει να εφαρμόζεται, τι οφείλει να υπηρετεί. Συγκίνηση, με την ανθρωπιά τους. Και απόλαυση, καθώς είναι λογοτεχνικά πλασμένα, με λόγο πλούσιο και γοητευτικό. Αμεσο, καθάριο, αλλά και εξαιρετικά αισθαντικό, ιδιαίτερα με τον ποιητικό πρόλογό του, όπου ονομάζει τους μαθητές του - τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που συμμετείχαν στην ανασκαφή του Δισπηλιού. Ιδού λίγα από τα προλογικά «Λόγια από χώμα» του αρχαιολόγου Γ. Χουρμουζιάδη: «Η Ιστορία σ' την έχει στημένη στη γωνία της Λίμνης./ Κι ένας κύκνος τσιμπολογάει/ Τις φτέρνες των ψαράδων/ Το βράδυ όμως μετράμε τα ευρήματα/ Αποκρυπτογραφούμε ζεστές σταγόνες δουλειάς/ Περιγράφουμε τέχνεργα/ Οπως η αριμάνθη, ο πετράκανθος, το παράλμυθο/ Και μέσα στην αναλαμπή της στίλβης/ Πυρπολούνται οι στατιστικές των ονείρων». Και ιδού πώς νιώθει ο άνθρωπος Γ. Χουρμουζιάδης: «Και γω, στην πόρτα μιας ηλικίας κλαυθμών και οδυνών, δεξιώνομαι τους προπομπούς ενός τέλους (...)».

Ο Γ. Χουρμουζιάδης επιτελώντας - και με αυτά τα κείμενα - το χρέος του δασκάλου, με την ευρεία έννοια, με μοναδικά εκλαϊκευτικό τρόπο, με τα κατανοητά από όλους «λόγια» του, τα οποία τα συνοδεύει με εύγλωττες φωτογραφίες από την ανασκαφή στο Δισπηλιό, μας μαθαίνει πώς να ξεκινάει, πού γίνεται, πώς οργανώνεται, πότε επιτυγχάνει μια αρχαιολογική έρευνα. Ποια είναι τα στάδιά της. Ποιες οι λύπες, οι χαρές κι οι ομορφιές της.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Πρόσωπο

Eχούντ Μπάρακ

Τις πρώτες δύσκολες στιγμές του ως πρωθυπουργός περνά ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, καθώς δέχεται τη σφοδρή επίθεση, τόσο της ακροδεξιάς αντιπολίτευσης όσο και των δεξιών συγκυβερνώντων του, με αφορμή την προγραμματισμένη υλοποίηση της δεύτερης φάσης της αποχώρησης των ισραηλινών στρατευμάτων από τη Δυτική Οχθη.

Ο Εχούντ Μπάρακ δε φαίνεται διατεθειμένος να πράξει τίποτε παραπάνω από όσα προβλέπει η «ενδιάμεση» συμφωνία που υπέγραψε στο Σαρμ ελ Σέιχ, στις αρχές του Σεπτέμβρη, που δεν είναι παρά η ολική αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από ένα επιπλέον 2% της Δυτικής Οχθης και η μερική από άλλο ένα 3% των εδαφών. Αν και στις υπάρχουσες συμφωνίες δεν προβλέπεται, επί της ουσίας, καμία μεγάλη αλλαγή στο καθεστώς των εβραϊκών οικισμών στη Δυτική Οχθη, οι έποικοι δυσαρεστήθηκαν από την «υποχώρηση» του Ισραηλινού πρωθυπουργού να αποδεχτεί τη διάλυση 12 από τους 40 παράνομους οικισμούς και καμία αλλαγή στους εκατοντάδες «νόμιμους».

Παρά τις επιθέσεις, ο Μπάρακ εμφανίζεται αποφασισμένος να επιμείνει στην «ειρηνευτική διαδικασία», της οποίας άρχισε και ο τρίτος και κρισιμότερος γύρος διαπραγματεύσεων. Η ολοκλήρωση όλων των προγραμματισμένων αποχωρήσεων του ισραηλινού στρατού κατά τη δεύτερη φάση της «διαδικασίας» δε θα αφήσει τους Παλαιστινίους παρά με τον έλεγχο μόνο του 40% της Δυτικής Οχθης. Ολα τα υπόλοιπα εδάφη καθώς και τα κρισιμότατα ζητήματα του καθεστώτος της Ιερουσαλήμ και της οριστικής μορφής της παλαιστινιακής οντότητας και των συνόρων της, βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση στις ύστατες αυτές συνομιλίες. Και ο Ε. Μπάρακ, όπως όλοι οι προκάτοχοί του, δίνει τη δική του ερμηνεία στις αποφάσεις του ΟΗΕ, αρνούμενος ότι η απόφαση για αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από τα εδάφη που κατέλαβε το 1967 και το 1973, σημαίνει επαναφορά των συνόρων του Ισραήλ στα τότε όρια. Και φυσικά, οι εγγυήτριες της «ειρηνευτικής διαδικασίας» ΗΠΑ δε φαίνονται να ενοχλούνται από την «ερμηνεία» αυτή, σε αντίθεση με την «αυστηρότητα» που έχουν επιδείξει σε άλλες περιστάσεις. Κατά τα άλλα, η «ειρηνευτική διαδικασία» οδεύει προς ολοκλήρωση...

Ε.Μ.