Η παραχώρηση κρατικής περιουσίας σε μονοπωλιακούς ομίλους στόχο έχει να διευκολύνει την αναπαραγωγή του κεφαλαίου μέσα από την επέκταση της δράσης του και σε νέους τομείς και κλάδους, στηρίζοντας και ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου στην ΕΕ. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο είναι αποπροσανατολιστική η αντιπαράθεση της κυβέρνησης με τα άλλα κόμματα, όπως τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ., για το ύψος, τις μορφές, τους τρόπους και τις προτεραιότητες αυτής της «αξιοποίησης». Αλλά και η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτή δε γίνεται υπό τον «δημόσιο έλεγχο και ευθύνη», αγνοώντας το ρόλο του αστικού κράτους ως θεματοφύλακα των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Οπως αυτή κι αν γίνει θα είναι σε βάρος των συμφερόντων, αλλά και της ικανοποίησης των σύγχρονων και διευρυμένων αναγκών του ελληνικού λαού.

Η πρόταση του ΚΚΕ και η λύση για το λαό απέναντι στην πτώχευση που τον οδηγούν κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ - πλουτοκρατία.

Βάρβαρα μέτρα ετοιμάζονται για το 2011 - 2015, όπως: Νέα μείωση μισθών στο Δημόσιο, χτύπημα επικουρικών ταμείων και ΒΑΕ στην Ασφάλιση, περικοπές επιδομάτων ανεργίας, ΕΚΑΣ, πολυτέκνων, ΑμΕΑ, μέσω σύνδεσής τους με εισοδηματικά κριτήρια, περικοπή ή μερική κατάργηση 980 φορολογικών απαλλαγών (ιατρικές δαπάνες, ενοίκια, δίδακτρα, τόκοι στεγαστικού δανείου κλπ.), ένταξη στον ανώτατο συντελεστή 23% του ΦΠΑ δεκάδων ειδών πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Αρα πιο μαζική εξαθλίωση. Ετοιμάζονται ιδιωτικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ για επενδύσεις αδιάθετων υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων (κρίση υπερσυσσώρευσης υπάρχει). Οι ιδιωτικοποιήσεις (θα αγοράσει φτηνά το κεφάλαιο) με τις αναδιαρθρώσεις (φτηνότατοι εργαζόμενοι) συνθέτουν το προσφορότερο πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ιδιωτικοποιούν ό,τι απέμεινε σε κρατική ιδιοκτησία (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, λιμάνια, αεροδρόμια, δημόσια γη, ακτές κλπ.). Την ίδια ώρα πυκνώνουν οι συζητήσεις για αναδιάρθρωση του χρέους, που σημαίνει απαξίωση, δηλαδή καταστροφή μέρους του κεφαλαίου. Η καταστροφή εργατικής δύναμης (αναδιαρθρώσεις, ανεργία), και κεφαλαίου είναι αντικειμενική προϋπόθεση για έξοδο του καπιταλισμού από την κρίση, όπως νομοτέλεια είναι η κρίση. Οι διαφωνίες στο αστικό πολιτικό σύστημα, εντός του ΠΑΣΟΚ, εκφράζουν οξύτατες αντιθέσεις μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου σε συνδυασμό με τις διεθνείς τους διασυνδέσεις, για το ποιοι όμιλοι θα χάσουν. Η απαξίωση θα γίνει στα ομόλογα που ήδη στην αγορά έχουν υποτιμηθεί κατά 30%. Αυτό έχει αντανάκλαση και στην παραγωγή. Οι ενδοΠΑΣΟΚικές διαφωνίες αντανακλούν και τη λαϊκή πίεση και δυσαρέσκεια. Ο,τι και αν γίνει, ο λαός πτωχεύει. Να οξύνουμε στο έπακρο τη δυσλειτουργία στο πολιτικό σύστημα. Ο λαός να αρνηθεί οργανωμένα και αποφασιστικά να υποστεί νέες θυσίες. Απεγκλωβισμός από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, συμπόρευση με το ΚΚΕ. Αντεπίθεση!