Ακρως αποκαλυπτικά ήταν τα γεγονότα της βδομάδας που πέρασε, για την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής και τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης. Ηταν επίσης χαρακτηριστικά, για την ένταση των επερχόμενων εξελίξεων, προκειμένου ο στόχος για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ το 2001 να γίνει "εφικτός". Η αναγκαία πολιτική που απαιτείται για την εξασφάλιση των προϋποθέσεων επίτευξής του, φαίνεται ότι προωθείται "διά πυρός και σιδήρου", αφού οι εργαζόμενοι δε θα ανεχτούν να γίνουν υποζύγια για την υλοποίηση αυτής της αντιδραστικής πολιτικής. Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων, ιδιαίτερα στην Ιονική, αντιμετωπίζονται με την απειλή της εφαρμογής του "κράτους του νόμου" και με την ένταση της βίας από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, προκειμένου να εμποδιστεί μια γενικευμένη λαϊκή απόκρουση αυτής της πολιτικής.
Αλλωστε, η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για την πορεία στην ΟΝΕ, αποκάλυψε, αφ' ενός, την αγωνία της άρχουσας τάξης για την ενεργητική συμμετοχή της στο ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό άρμα, για την ακόμη πιο σίγουρη διασφάλιση των κερδών και της εξουσίας της. Ηταν χαρακτηριστική η τοποθέτηση των κομμάτων της, ότι "αν χαθεί η ευκαιρία και τώρα, χάνονται τα πάντα, αφού θα απομονωθεί η χώρα από το παγκόσμιο γίγνεσθαι". Αφ' ετέρου, επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά την ενιαία στρατηγική των κομμάτων που αποδέχονται την επιλογή του κεφαλαίου για την προσαρμογή στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ανεξάρτητα από διαφορές στην κριτική και την τακτική τους, προς την κυβέρνηση, η πολιτική διέξοδος που προτείνουν καταγράφεται με σαφήνεια υπέρ της ΟΝΕ.
Στα πλαίσια αυτής της πραγματικότητας, η ένταση των αντιπαραθέσεων στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ, έρχεται να καταδείξει, τόσο την επίδραση της δυσαρέσκειας της βάσης του, όσο και την προσπάθεια της ηγεσίας να θέσει εμπόδια στον απεγκλωβισμό και τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων, μέσα από την προοπτική της έντασης των αγώνων, σε μια πορεία σύγκρουσης και ρήξης με την πολιτική της άρχουσας τάξης και των πολιτικών εκπροσώπων της.
Σελίδες 6-9
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Υποκριτικές κορόνες από τους καταστροφείς της φύσης
Ο γιορτασμός της Παγκόσμιας Μέρας Περιβάλλοντος, πριν δύο μόλις μέρες, ακολούθησε για άλλη μια φορά την πεπατημένη των προηγούμενων ετών. Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ έβγαλαν από τις ντουλάπες τους τα σχετικά ντοκιμαντέρ και σε κάποια βραδινά "τραπέζια" μάς βομβάρδισαν με συζητήσεις κυβερνητικών παραγόντων (αρμόδιων ή όχι δεν έχει σημασία, αφού όλοι τα ίδια περίπου λένε) και ορισμένων μαϊντανών, που έχουν στο... πέτο τους την "πράσινη κονκάρδα" και ζουν από τον κρατικό κορβανά, εκπονώντας γενικώς κι αορίστως προγράμματα (τα οποία δε θα διαβάσει και πολύ περισσότερο δε θα υλοποιήσει ποτέ κανείς). Και περνούν αυτοί καλά και οι κυβερνώντες καλύτερα, μια και έχουν εξασφαλίσει την υποστήριξή τους, όταν και όποτε χρειάζεται...
Το ΚΚΕ δε θα κουραστεί να επαναλαμβάνει ότι το μεγάλο ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ξεχωριστά από τα υπόλοιπα, μεγάλα προβλήματα του τόπου και των εργαζομένων και την ίδια τη φύση του εκμεταλλευτικού κοινωνικού συστήματος.
ΣΕΛ.
48 -
49