ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 29 Νοέμβρη 1996
Σελ. /31
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΣΚΛΑΒΟΥΣ

Αν δεν ξεσηκωθούμε τώρα, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, εμείς, οι πολλοί, που χρόνια τώρα πληρώνουμε τα σπασμένα της αντιλαϊκής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας, για να θησαυρίζουν κάποιοι άλλοι, οι λίγοι. Αν συνεχίσουμε να δείχνουμε κατανόηση στα χοντρά ψέματα που λένε - οι κυβερνώντες και οι κάθε είδους συνοδοιπόροι τους στην πορεία προς το Μάαστριχτ, τη "σύγκλιση" και την ΟΝΕ - πως δήθεν η αντιλαϊκή πολιτική λιτότητας είναι μονόδρομος. Αν, με άλλα λόγια, συνεχίσουμε να σκύβουμε το κεφάλι σ' αυτούς που στην ουσία μας λένε ότι "σας κλέβουμε για το καλό σας". Τότε... Τότε είναι σίγουρο πως θα έρθουν ακόμη χειρότερες μέρες. Και δε θα αργήσει εκείνη η μέρα που - για να εξασφαλίσουμε τα αναγκαία προς το ζην - θα αναγκαστούμε να βγάλουμε στο μεροκάματο (ίσως και στη ζητιανιά) τις γιαγιάδες και τα εγγόνια τους. Δηλαδή τα παιδιά μας και τις μανάδες μας. Και ίσως ακόμη να αναγκαστούμε "να βγάλουμε και τη γυναίκα μας στο πεζοδρόμιο..."!!!

Κάποιοι πιθανόν να χαρακτηρίσουν τις παραπάνω εκτιμήσεις και επισημάνσεις υπερβολικές ή και κινδυνολογικές. Κι όμως, εκεί θέλουν να μας οδηγήσουν η κυβέρνηση και οι κάθε είδους θιασώτες της ακολουθούμενης αντιλαϊκής και καταστροφικής για τη χώρα μας πολιτικής. Θέλουν να μας οδηγήσουν σε συνθήκες μεσαίωνα. Σε συνθήκες δηλαδή, που τα παιδιά μας, αντί να πηγαίνουν στο σχολείο, θα αναγκαστούν να βγουν στο μεροκάματο μαζί με τις γιαγιάδες τους, για να "τσοντάρουν" στο ισχνό οικογενειακό εισόδημα, που θα έχει περικοπεί για να αυξηθούν τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών, το αποκάλυψε προχτές η ηγεσία του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ). Με τον γνωστό κυνισμό που τους διακρίνει, οι βιομήχανοι συνέστησαν προχτές στους εργαζόμενους - που δεν μπορούν να τα φέρουν βόλτα με την πολιτική της λιτότητας - να αναζητήσουν τη συμπλήρωση των οικογενειακών τους εισοδημάτων με τον εξής τρόπο: "Να δουλέψουν και τα παιδιά. Να δουλέψει η γιαγιά..."!***

Δεν είναι βέβαια καθόλου τυχαίο ότι οι βιομήχανοι δε θα έφταναν να διατυπώσουν τις ακραίες αυτές απόψεις, αν δεν ήταν τα χαϊδεμένα παιδιά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και συνδιαμορφωτές της συγκεκριμένης πολιτικής. Αν έχουν αποθρασυνθεί οι βιομήχανοι, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν μια οικονομική πολιτική που ικανοποιούσε τις αξιώσεις τους για ένταση της εκμετάλλευσης των μισθωτών. Η συγκεκριμένη οικονομική πολιτική, που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην περίοδο 1991-1996, αποδείχτηκε σε θερμοκήπιο για την αύξηση των κερδών τους. Φτάνει μόνο να θυμίσουμε τα στοιχεία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, σύμφωνα με τα οποία στην πενταετία 1991-1995, που οι πραγματικοί μισθοί των εργαζομένων μειώθηκαν επίσημα κατά 6,5% (και στην πραγματικότητα πολύ περισσότερο), τα επίσημα φανερά κέρδη των βιομηχάνων ΠΕΝΤΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗΚΑΝ. Και η ιστορία διδάσκει πως η αύξηση του ποσοστού του κέρδους των βιομηχάνων και άλλων μεγαλοεπιχειρηματιών τους "μεθά" και τους κάνει όλο και πιο προκλητικούς, πιο επιθετικούς σε κατακτήσεις των εργαζομένων και πιο επικίνδυνους.

Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ενώ εφαρμόζει μια πολιτική που κλέβει εισοδήματα από τις τσέπες των πλατιών λαϊκών στρωμάτων για να τα μεταφέρει στις τσέπες των μεγαλοεπιχειρηματιών, υποστηρίζει ότι μ' αυτή την πολιτική ..."αυξάνονται τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων". Και υποτιμώντας τον κοινό νου, προσπαθούν να μας δουλέψουν "ψιλό γαζί". Υποστηρίζουν πως με τον κρατικό προϋπολογισμό του 1997 δε θίγονται "οι μη έχοντες και μη κατέχοντες", ενώ στην πραγματικότητα επιχειρείται νέα επέλαση στα λαϊκά εισοδήματα με τις τσουχτερές αυξήσεις φόρων, την κατάργηση των φοροαπαλλαγών, τη δραστική περικοπή των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, την παραπέρα μείωση των μισθών και συντάξεων κλπ.

***

Κυβέρνηση και βιομήχανοι είναι έτοιμοι να ανοίξουν νέες "μαύρες τρύπες" στους προϋπολογισμούς των εργαζόμενων οικογενειών, με πρόσχημα την ανάγκη να κλείσουν οι "μαύρες τρύπες" του κρατικού προϋπολογισμού 1997, που κάθε χρόνο γίνονται όλο και μεγαλύτερες, καθώς - εκτός των άλλων - τα τρωκτικά του δημόσιου χρήματος είναι αχόρταγα.

Είναι βέβαιο, όμως, ότι αν κλιμακωθούν παραπέρα οι αγώνες των εργαζομένων και διαμορφωθεί ένα κοινό μέτωπο πάλης των μισθωτών, των συνταξιούχων, των αγροτών, των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, θα υπάρξουν κάποια αποτελέσματα.

Αν όμως υπάρξει εφησυχασμός και επανάπαυση. Αν δεν υπάρξει συνέχεια και κλιμάκωση των αγώνων, τότε η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην επιβολή των αντιλαϊκών μέτρων που έχει ετοιμάσει για το 1997, προβάλλοντας τους γνωστούς ισχυρισμούς ότι δήθεν "η οικονομία δεν αντέχει" ή ότι "θα χάσουμε το τρένο της σύγκλισης" κλπ. Οσο για τους βιομηχάνους, αυτοί όχι μόνο θα χειροκροτούν και θα στηρίζουν την κυβέρνηση και την πολιτική της, αλλά αν προχτές μας συνέστησαν να βγάλουμε στο μεροκάματο το παιδιά μας και τη γιαγιά τους, μεθαύριο θα μας υποδείξουν πολύ χειρότερα...

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

ΣΠΟΤ: Αν δεν υπάρξει συνέχεια και κλιμάκωση των αγώνων, είναι σίγουρο πως η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην επιβολή των πιο αντιλαϊκών μέτρων που έχει ετοιμάσει για το 1997, ενώ οι βιομήχανοι - που προχτές μας συνέστησαν να αντιμετωπίσουμε τη λιτότητα βγάζοντας στο μεροκάματο τα παιδιά μας και τη γιαγιά τους - μεθαύριο θα μας υποδείξουν πολύ χειρότερα...

ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΕΤΟΥ ΚΚΕ
Καλλιτεχνική παραπαιδεία

- Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή, σχετική με την "Ακαδημία Χορού" της κ. Σοφίας Παπανδρέου - Κατσανέβα. Τι υπαγόρευσε την ερώτηση του ΚΚΕ;

- Με την "Ακαδημία Χορού Σόφιας", όπως ονομάζεται η σχολή της κ. Κατσανέβα, επιχειρείται μια ακόμη φορά η αποδοχή από την κυβέρνηση και μονιμοποίηση των ιδιωτικών, δήθεν "πανεπιστημιακών", ιδρυμάτων από την πίσω πόρτα. Λέω από την πίσω πόρτα, γιατί η εν λόγω "Ακαδημία" εμφανίζεται σαν "παράρτημα" κάποιας, "ανώτατης" υποτίθεται, Ακαδημίας Χορού στη Βουλγαρία. Είναι σκόπιμο, ίσως, να θυμίσουμε ότι ανάλογες προσπάθειες έχουν γίνει κατά καιρούς κι από άλλα "κολέγια" και "πανεπιστήμια", που εμφανίζονται σαν παραρτήματα ιδιωτικών αγγλικών ή αμερικανικών πανεπιστημίων. Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να μπει ένα τέλος σ' αυτό το άθλιο εμπόριο, ενάντια στις ελπίδες και τα όνειρα των νέων ανθρώπων. Αυτοί που λένε ότι αγαπούν πραγματικά το χορό, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη μουσική και τις εικαστικές τέχνες, είναι τουλάχιστον υποκριτές, όταν ιδρύουν ιδιωτικές σχολές, τάχα εκφράζοντας με την ίδρυση της σχολής - επιχείρησής τους, την έγνοια τους για την εξέλιξη της καλλιτεχνικής παιδείας και των νέων ανθρώπων.

- Δεν είναι λίγοι αυτοί που, από χρόνια, εμπορεύονται την "καλλιτεχνική παιδεία", ελλείψει σχετικής κρατικής παιδείας, έστω και ανώτερης, αν όχι ανώτατης, βαθμίδας.

- Σήμερα, το φαινόμενο αυτό έφτασε σε εξοργιστικό βαθμό. Ανεξέλεγκτα λειτουργούν εκατοντάδες ιδιωτικές σχολές θεάτρου, μουσικής, χορού, κινηματογράφου. Και τα τελευταία δύο χρόνια ήρθαν να προστεθούν και άλλα ιδιωτικά "κέντρα" και "εργαστήρια" καλλιτεχνικής παιδείας, που κάνουν επιχορηγούμενα ή μη "σεμινάρια". Είναι ζήτημα, αν από όλες αυτές τις σχολές που λειτουργούν και των οποίων ο τζίρος ξεπερνάει τα 8 δισ. το χρόνο, υπάρχουν κάποιες κι αν υπάρχουν είναι ελαχιστότατες, που να πληρούν, έστω, τους όρους λειτουργίας που θέτει το ανεπαρκές, ισχύον νομικό καθεστώς.

- Το ερώτημα είναι, κατά πόσον το αρμόδιο υπουργείο Πολιτισμού γνωρίζει, θέλει ή όχι να γνωρίζει την κατάσταση της καλλιτεχνικής παιδείας και κατά πόσον θέλει ή όχι να εφαρμόζει το ισχύον νομικό καθεστώς.

- Νομίζω ότι η κατάσταση στο χώρο της ιδιωτικής "καλλιτεχνικής" λεγόμενης παιδείας είναι και παραείναι γνωστή στην κυβέρνηση. Πιστεύω πως το ΥΠΠΟ, αλλά και το υπουργείο Παιδείας συνειδητά αδιαφορούν, επομένως και ενθαρρύνουν την παραπαιδεία. Ενθαρρύνουν την προσπάθεια στρεβλής μόρφωσης και εκμετάλλευσης των νέων και των οικογενειών τους. Τους βολεύει αυτό. Γιατί ο αμαθής, ο ημιμαθής ή ο στρεβλά μορφωμένος καλλιτέχνης, γίνεται ευκολότερα υποχείριο, αν όχι και "εργαλείο" του συστήματος για τη χειραγώγηση των εργαζομένων και ιδιαίτερα της νεολαίας και κερδοφόρο, για το μεγάλο κεφάλαιο, "μέσο παραγωγής". Το ΚΚΕ επανειλημμένα - και με ερωτήσεις - έχει θέσει το θέμα της καλλιτεχνικής παιδείας στη Βουλή. Αλλά αυτό που συναντά είναι η μόνιμη αδιαφορία της κυβέρνησης. Αδιαφορία που ανοίγει ακόμα περισσότερο την όρεξη στους επιχειρηματίες που θησαυρίζουν μέσω της Τέχνης.

Α. Ε.

χερακια

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ το αδιέξοδο στη Νέα Δημοκρατία. Σε εξέλιξη προσπάθεια συνεννόησης Βαρβιτσιώτη - Σουφλιά προκειμένου να βρεθεί μία κοινά αποδεκτή πρόταση για τον τρόπο διεύρυνσης του συνεδρίου (σελίδα 5).

ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ κατέληξαν οι ολονύχτιες διαπραγματεύσεις της γαλλικής κυβέρνησης με τους απεργούς ιδιοκτήτες φορτηγών. Οι κεντρικές οδικές αρτηρίες της χώρας παραμένουν αποκλεισμένες, τα αποθέματα καυσίμων έχουν, σχεδόν, εξαντληθεί, οι ελλείψεις στα τρόφιμα είναι πλέον γεγονός για τις μεγαλύτερες πόλεις της Γαλλίας. Οι απεργοί προειδοποιούν ότι θα παραμείνουν στους δρόμους μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους (σελίδα 11).

ΤΗΝ ΕΜΜΟΝΗ ΤΟΥ να καταθέσει άμεσα στη Βουλή το νομοσχέδιο για την περιφερειακή ανασυγκρότηση της χώρας, που εντείνει τον ήδη ασφυκτικό έλεγχο του κράτους στην περιφέρεια και βάζει την ταφόπλακα στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, έκανε χτες σαφή ο υπουργός Εσωτερικών (σελίδα 22).

ΠΟΙΝΙΚΗ δίωξη σε βάρος παντός υπευθύνου της ΕΥΔΑΠ για τις ευθύνες τους στην πλημμύρα της 6ης Οκτωβρίου, από την οποία επλήγησαν επιχειρήσεις και κατοικίες, ασκήθηκε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά (σελίδα 24).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ