Ο κουρνιαχτός που σήκωσαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ τις μέρες που η επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου για τον έλεγχο της τρόικας βρισκόταν στην Ελλάδα συνέβαλε εν πολλοίς στο να κρυφτούν από το λαό τα όσα αποκαλυπτικά περιλαμβάνει το πόρισμά της.

Η επιτροπή καταλογίζει ευθύνες στην τρόικα για το μείγμα διαχείρισης που πρότεινε, αλλά θεωρεί πως ήταν αναγκαία η συμβολή της, αφού η ΕΕ δε διέθετε δικό της μηχανισμό για να διαχειριστεί την κρίση. Η επιτροπή καταλήγει να προτείνει την ενίσχυση των μηχανισμών εποπτείας της ΕΕ στις οικονομίες των κρατών - μελών της και ενδεχόμενα τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, χωρίς όμως να αποκλείει τη συμμετοχή και του ΔΝΤ στη διαχείριση κρίσεων στο μέλλον.

Λέει, δηλαδή, ότι για να ξεπεραστεί η κρίση και να μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα την επόμενη πρέπει να ενισχυθούν οι μηχανισμοί ελέγχου των δημοσιονομικών και των διαρθρωτικών αλλαγών στα κράτη - μέλη, σε βάρος του λαού. Δηλαδή, όπως σημείωνε χτες ο «Ριζοσπάστης», η τρόικα πέθανε, ζήτω η μόνιμη εποπτεία! ...κάτι που άλλωστε προβλέπεται στις Συνθήκες της ΕΕ, όπως αυτή του Μάαστριχτ, που επιβάλλουν μνημόνια διαρκείας στους λαούς.

Κατά τ' άλλα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρονται γιατί η Συνθήκη του Μαάστριχτ δεν έχει εφαρμοστεί, ζώντας μάλλον σε άλλον πλανήτη, όπως σωστά διαπιστώνει σχόλιο στη σελίδα 2 του σημερινού φύλλου, κάνοντας ταυτόχρονα επίδειξη της προσήλωσής τους στον ευρωμονόδρομο...

Η ΝΔ πρόβαλε τη δήλωση που έκανε ο πρόεδρος της επιτροπής και εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Οτμάρ Κάρας, ότι στη συνάντηση με τον Αλ. Τσίπρα, ο τελευταίος «δεν είχε καθόλου προτάσεις για το τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα».

Απαντώντας, ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλέστηκε τον ευρωβουλευτή των «Σοσιαλιστών» και μέλος της ίδιας επιτροπής, Λίεμ Χοάνγκ - Νγκοκ, που είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τούς παρουσίασε «λεπτομερή οικονομική και κοινωνική ανάλυση και πολιτικές προτάσεις εγγράφως».

Η διαμάχη ανάμεσα στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να αφορά τον πυρήνα της στρατηγικής τους, είναι αντανάκλαση των αντιθέσεων που εκφράζονται μέσα στην επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου και κατ' επέκταση στο εσωτερικό της ΕΕ. Εκφράζει, ακόμα, αντιθέσεις ανάμεσα σε κράτη - μέλη της ΕΕ και το ΔΝΤ, κύρια ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία.

Αιχμή αυτής της διαπάλης είναι το μείγμα διαχείρισης που θα σταθεροποιήσει την καπιταλιστική οικονομία και θα την καταστήσει περισσότερο ανταγωνιστική, σε συνθήκες αναιμικής ανάκαμψης και ρευστότητας στο παγκόσμιο περιβάλλον. Από αυτή τη σκοπιά, είναι μια διαμάχη όχι μόνο ξένη, αλλά και εχθρική για το λαϊκό συμφέρον.

Μετά απ' όλα αυτά, αποκτά άλλη βαρύτητα η υποδοχή που επιφύλαξε στην επιτροπή η κυβέρνηση, αλλά και η διαβεβαίωση που - σύμφωνα με τον Οτμάρ Κάρας - έδωσε ο Αλ. Τσίπρας στην επιτροπή, ότι «θα μας στηρίξει στην έκθεσή μας»... καθώς και η επισήμανση του Νγκογκ ότι «πήραμε σοβαρά υπόψη τις προτάσεις του κ. Τσίπρα»!