Η αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους επανήλθε έντονα στο προσκήνιο, σε συνδυασμό με την προετοιμασία των νέων ακόμη πιο επώδυνων αντεργατικών αντιλαϊκών μέτρων με το λεγόμενο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Το ΚΚΕ και ο «Ριζοσπάστης», επανειλημμένα, έχουν αποκαλύψει πως το μνημόνιο δεν έγινε κυρίως για το χρέος και τα ελλείμματα, αλλά για να περάσουν στρατηγικά μέτρα, ιδιωτικοποιήσεων, ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και επιστροφής σε ένα σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Είναι μέτρα καταστροφής της εργατικής δύναμης για ξεπέρασμα της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. Η κρίση για να ξεπεραστεί σε όφελος του κεφαλαίου απαιτεί καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, άρα πρώτ' απ' όλα μείωση μισθών, χτύπημα ασφαλιστικών δικαιωμάτων, άκρατη εμπορευματοποίηση Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, τεράστια αύξηση της ανεργίας, αύξηση του απλήρωτου χρόνου δουλειάς με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων κ.λπ. Ταυτόχρονα, απαιτεί και καταστροφή μέρους του κεφαλαίου. Αυτό πάνε να κάνουν με την αναδιάρθρωση του χρέους («κούρεμα»), ελεγχόμενη θα την κάνουν για να μειώσουν τις απώλειες κεφαλαίου των τραπεζών, που έχει αντίκτυπο και στην υπόλοιπη οικονομία. Αυτό οδηγεί στις οξύτατες αντιπαραθέσεις για την αναδιάρθρωση. Ο,τι και αν γίνει, τη νύφη πληρώνει ο λαός. Γι' αυτό εγκατάλειψη ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, οργάνωση, λαϊκή συμμαχία, συμπόρευση με το ΚΚΕ.