Η Ελλάδα της πλουτοκρατίας, χειροκρότησε αυτές τις μέρες το πολιτικό υπηρετικό της προσωπικό, όταν το άκουσε να διατυπώνει τη στρατηγική του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, διά στόματος Σημίτη, τονίζοντας ότι «η εθνική στρατηγική για μια αναπτυγμένη Ελλάδα βασίζεται και προκύπτει από ένα σύνολο πολιτικών που είναι αλληλένδετες μεταξύ τους. Η πολιτική απασχόλησης είναι συναρτημένη με την εξωτερική πολιτική, η πολιτική παιδείας με την οικονομική και κοινωνική πολιτική. Δεν μπορούμε να επικροτούμε ή να απορρίπτουμε επιλεκτικά τη μια ή την άλλη πολιτική. Είναι κρίκοι της μιας και της ίδιας αλυσίδας που όλοι μαζί μάς φέρνουν πιο κοντά στο αποτέλεσμα»...

Η Ελλάδα της δουλιάς και του μόχθου από την άλλη, διαδηλώνει ενάντια στα αντιλαϊκά σχέδια της κυβέρνησης που με αποκαλυπτικό τρόπο εκφωνεί ο πρωθυπουργός, με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Οικονομικές πολιτικές νέας δεκάχρονης λιτότητας, κατάργησης εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αντιλαϊκές αλλαγές στην υγεία, στην παιδεία, στη δημόσια διοίκηση, στον τομέα των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών κ.ά. είναι μερικά από όσα - ως κρίκοι στην ίδια αλυσίδα - προγραμματίζονται. Πολιτικές δηλαδή που πλήττουν την εργατική τάξη, τη μικρομεσαία αγροτιά, τα μικροαστικά στρώματα των μεγάλων πόλεων, τη νεολαία.