Τις τελευταίες μέρες έχει σηκωθεί πολύς ντόρος για τις παραλίες της Αττικής που έχουν παραδοθεί σε επιχειρηματίες και έχουν επιβάλει εισιτήριο. Για μια οικογένεια αυτό σημαίνει 30 και 40 ευρώ για μερικές ώρες ξεκούρασης σε κάποια κοντινή παραλία, ανάγκη που είναι επιτακτική, δεδομένου ότι έχει αυξηθεί ο αριθμός των εργατικών οικογενειών που δεν πάνε διακοπές και αναζητούν διέξοδο στις παραλίες του Σαρωνικού και της Ανατολικής Αττικής. Ετσι, τα ταμεία των επιχειρηματιών, που εκμεταλλεύονται τις παραλίες, γεμίζουν. Σε αυτές τις επιχειρήσεις -που διαφημίζονται δεόντως από δελτία ειδήσεων καναλιών και ιστοσελίδες στο διαδίκτυο για τις... υψηλές παρουσίες που φιλοξενούν- δουλεύουν νέοι και νέες με μισθούς κυριολεκτικά πείνας. Με 40 βαθμούς Κελσίου, 18άρηδες, που παλεύουν για το μεροκάματο, χτυπάνε 10ωρα κάνοντας πότε το σερβιτόρο, πότε το παιδί για τις ξαπλώστρες, πότε τον καθαριστή της παραλίας, δουλειές ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης. Και πληρώνονται 20 και 25 ευρώ μεροκάματο χωρίς ασφάλιση και με ωράριο σπαστό, δηλαδή μερικές ώρες το πρωί και μερικές το απόγευμα. Τέτοιες εργασιακές σχέσεις, όπως αυτή που αναφέραμε, είναι γενικευμένες και θεσμοθετημένες... Και το λέμε αυτό γιατί αστικά ΜΜΕ εστιάζουν στην αισχροκέρδεια και τις παρανομίες των επιχειρηματιών αλλά δε λένε κουβέντα για τη ...νόμιμη καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων των νέων.