«Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε την πρόταση για σύσταση εξεταστικής επιτροπής (...) ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να γίνει ώστε να ικανοποιηθεί η πάνδημη απαίτηση του ελληνικού λαού για αποκατάσταση της δικαιοσύνης και, συνακόλουθα, να αρχίσει να αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη των πολιτών στο πολιτικό σύστημα». Αυτή είναι η απολογία και συγχρόνως ομολογία σε χτεσινό non paper που κυκλοφόρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν ήταν στις επιδιώξεις του η ανακατωσούρα, λέει, απεναντίας στόχος του ήταν το στήσιμο μιας διαδικασίας - κολυμβήθρας του Σιλωάμ όπου να αναβαπτιστεί ένα αμαρτωλό πολιτικό σύστημα και μετά επικαλούμενο την υποτιθέμενη αυτοκάθαρσή του να συνεχίσει να χειραγωγεί το λαό.

Λέγοντας αμαρτωλό βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εννοεί σε καμία περίπτωση σαν αμαρτία την πολιτική που αυτό το πολιτικό σύστημα υλοποίησε με αφοσίωση και έφερε το λαό εδώ που βρίσκεται σήμερα χάριν της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται στο γεγονός ότι κάποια πρόσωπα βούτηξαν όχι δάχτυλο, αλλά κουτάλα στο μέλι που φρόντιζαν να παράγει ο λαός και να το σφετερίζονται οι κηφήνες. Εκεί αποκλειστικά εστιάζει και αναπτύσσει μια ρητορική με όρους ηθικής, αποκόπτοντας φαινόμενα διαφθοράς από ένα σύστημα που αποτελεί σκάνδαλο από μόνο του, εντός του οποίου αυτά αναπτύσσονται.

Γι' αυτό και διαμαρτύρεται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι «η διατήρηση αυτής της νοσηρότητας αποσταθεροποιεί παραπέρα τη δημοκρατία σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για το μέλλον της Ελλάδας». Εννοώντας ότι δεν αρκεί η στάχτη που ο ίδιος ρίχνει στα μάτια του λαού, πρέπει να βρει μιμητές και βοηθούς στην προσπάθεια.