Οι φορείς του εργατικού κινήματος και της Λαϊκής Συμμαχίας, ταυτόχρονα με την προσπάθεια οργάνωσης της πάλης και διεκδίκησης, παίρνουν πρωτοβουλίες για τη στήριξη όσων βιώνουν με το χειρότερο τρόπο το φόρτωμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στις πλάτες τους. Ο λαός δεν έχει ανάγκη την υποκριτική ελεημοσύνη όσων με το ένα χέρι στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική και με το άλλο του δίνουν ψίχουλα. Η αλληλεγγύη που προέρχεται από το υστέρημα του συναδέλφου, του γείτονα, μέσα από το σωματείο, τη λαϊκή επιτροπή, είναι που βοηθά τον άνεργο, τον εργαζόμενο να σταθεί στα πόδια του, να σηκωθεί όρθιος, να εμπιστευτεί τη δύναμη της οργανωμένης πάλης, να ενταχθεί στον αγώνα κόντρα στο κεφάλαιο και την πολιτική που τον εξαθλιώνει.