Ατέρμονες συζητήσεις με τους τραπεζίτες, αποσπασματική προβολή αιτημάτων και καλλιέργεια αντιλήψεων που διαχωρίζουν τους τραπεζίτες σε «καλούς» και «κακούς», ανάλογα με την εθνικότητα και το χώρο που υπηρετούν. Με αυτούς κι άλλους τρόπους η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ βάζει εμπόδια στην οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων του κλάδου, και του συντονισμού της δράσης τους με άλλους κλάδους.
Ενδεικτικά η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ αποφάσισε να κάνει ενημερωτικές συγκεντρώσεις όπου θα μιλούν οι επικεφαλής και θα ακούν οι εργαζόμενοι, υπονομεύοντας την ανάγκη να γίνουν γενικές συνελεύσεις και να αποφασίσουν οι ίδιοι εργαζόμενοι. Προβάλλει αποσπασματικά αιτήματα, υπονομεύοντας τη δυναμική που μπορεί να έχει μόνο η διεκδίκηση ενός συνολικού πλαισίου αιτημάτων μέσα από ένα ενιαίο πρόγραμμα δράσης. Μιλά για αφελληνισμό του τραπεζικού συστήματος ή για δημόσιο έλεγχο των τραπεζών δημιουργώντας την αυταπάτη ότι ένας ντόπιος τραπεζίτης ή μια δημόσια τράπεζα δε θα εκμεταλλεύονται τάχα τους εργαζόμενους και δε θα ληστεύουν τα λαϊκά εισοδήματα.
Αυτή είναι η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ένα μεγάλο κομμάτι της (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και άλλες ποικιλώνυμες παρατάξεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού) στη χθεσινή συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου δεν υπερψήφισε την πρόταση των ταξικών δυνάμεων να υιοθετηθεί η πρόταση νόμου του ΚΚΕ η οποία προβλέπει άμεσα μέτρα ανακούφισης για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.