Στα νέα αντιασφαλιστικά σχέδια οι εργάτες πρέπει να απαντήσουν με οργάνωση και αντεπίθεση |
-- Τη διαχρονική ληστεία των αποθεματικών των Ταμείων από το καπιταλιστικό κράτος για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου. Οι εισφορές των εργαζομένων έγιναν το «καύσιμο» της μεταπολεμικής καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η λεηλασία των αποθεματικών με τις άτοκες καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδας, μέσα από τον χρηματιστηριακό τζόγο, τα «δομημένα» κ.λπ. είναι η ακτινογραφία της λεηλασίας του λαϊκού μόχθου, υπέρ μιας δράκας καπιταλιστών. Το «κούρεμα» των κρατικών ομολόγων που είχαν τα Ταμεία έδωσε τη χαριστική βολή.
-- Τη γιγάντωση της εισφοροδιαφυγής των επιχειρήσεων σε μεγέθη που κανένα σύστημα Ασφάλισης δε θα μπορούσε να σταθεί, ακόμα και με τις μίζερες συντάξεις και παροχές που δίνει στη συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων το δικό μας Ασφαλιστικό. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα, που ο κόμπος έφτασε στο χτένι, η εισφοροδιαφυγή και οι εισφοροαπαλλαγές των καπιταλιστών στερούν από το ΙΚΑ το ποσό των 6 δισ. ευρώ κάθε χρόνο. Ποσό δηλαδή που ξεπερνά τα αποθεματικά του.
Και ακριβώς αυτή η κατάσταση που δημιούργησαν διαχρονικά οι αστικές κυβερνήσεις ήταν το άλλοθί τους για να κρατούν τις συντάξεις σε επίπεδα πείνας και τις παροχές στα κατώτερα επίπεδα. Στη βάση αυτών των προβλημάτων ξεδιπλώθηκε και η αντιασφαλιστική επίθεση των τελευταίων χρόνων. Μια επίθεση που δεν ανακόπτεται, αλλά αμέσως μετά τις εκλογές θα πάρει νέες αντιλαϊκές διαστάσεις.
Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του έχουν ήδη έτοιμες τις «λύσεις». Νέες μειώσεις συντάξεων, κύριων και επικουρικών, τους επόμενους μήνες. Στην ΕΕ, με την «Πράσινη Βίβλο για τις συντάξεις», σχεδιάζεται αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, παραπέρα ενίσχυση των ιδιωτικών ασφαλιστικών προγραμμάτων, απόσυρση του κράτους από τη χρηματοδότηση και τη στήριξη της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης. Και αυτά τα σχέδια δεν πρέπει να περάσουν. Και δε θα περάσουν μόνο με ένα δυνατό και οργανωμένο εργατικό κίνημα που θα μάχεται για αποκλειστικά δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση στο ύψος των σύγχρονων αναγκών και δε θα παζαρεύει το «μικρότερο κακό», που στην επόμενη στροφή θα γίνεται ακόμα πιο επώδυνο.