Δίπλα σε όλα τα άλλα, η υλοποίηση μιας τέτοιας πρότασης θα οδηγήσει στην απώλεια δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας - δεδομένου ότι γίνεται λόγος και για «εξυγίανση» μονοπωλιακών/πολυεθνικών τραπεζικών ομίλων - και στην κατακόρυφη άνοδο της ανεργίας, η οποία σήμερα στις 27 χώρες της ΕΕ διατηρείται σταθερά πάνω από το 11% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.

Ειδικότερα, οι προτάσεις που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προβλέπουν, ως έσχατη λύση, ότι αν μια τράπεζα, πολυεθνική ή εθνικής εμβέλειας, οδηγείται σε πτώχευση, τον έλεγχό της αναλαμβάνει το κράτος, το οποίο θα πρέπει να την «εξυγιάνει». Τα «εργαλεία εξυγίανσης» που θα έχουν στα χέρια τους τα κράτη - μέλη είναι:

• Πώληση δραστηριοτήτων, όπου το κράτος πωλεί το σύνολο ή μέρος της υπό πτώχευση τράπεζας σε άλλη τράπεζα.
• Δημιουργία μεταβατικού τραπεζικού ιδρύματος, το οποίο συνίσταται στον προσδιορισμό των «υγιών» περιουσιακών στοιχείων και των βασικών λειτουργιών της τράπεζας και στο διαχωρισμό τους σε μία νέα τράπεζα (μεταβατική τράπεζα) που θα πωληθεί σε άλλον τραπεζικό όμιλο. Η παλιά τράπεζα, με τα επισφαλή περιουσιακά στοιχεία ή τις μη βιώσιμες λειτουργίες, εκκαθαρίζεται με τις κανονικές πτωχευτικές διαδικασίες.
• Διαχωρισμός των περιουσιακών στοιχείων της προβληματικής τράπεζας, με τα επισφαλή περιουσιακά στοιχεία να μεταβιβάζονται σε ένα «φορέα διαχείρισης», ενώ τα «υγιή» περιουσιακά στοιχεία και δραστηριότητες μεταφέρονται σε μεταβατική τράπεζα, πώληση δραστηριοτήτων κλπ.

Πρόκειται για προτάσεις - τομή σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των άλλοτε τραπεζικών κολοσσών που έπληξε και πλήττει η καπιταλιστική κρίση. Οι προτάσεις της Κομισιόν «κουμπώνουν» όμως και με αυτές που καταθέτει στο κυβερνητικό του πρόγραμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, διαβεβαιώνοντας μάλιστα ότι στόχος της λεγόμενης «εθνικοποίησης» των τραπεζών δεν είναι άλλος από την «εξυγίανσή» τους με λεφτά του λαού και η απόδοσή τους ξανά στο κεφάλαιο. Το σχέδιο της Κομισιόν είναι η «νέα αρχιτεκτονική του συστήματος», για την οποία έκανε λόγο σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Γ. Δραγασάκης.

Πρόκειται επίσης για πρόταση, η οποία επιταχύνει αντικειμενικά τη διαδικασία συγκεντροποίησης του ευρωπαϊκού τραπεζικού κεφαλαίου, ο έλεγχος του οποίου θα περάσει σε ακόμα λιγότερα χέρια. Οσοι καπιταλιστές - τραπεζίτες επιβιώσουν από τη διαδικασία αυτή θα πάρουν ως λάφυρο τα «υγιή» περιουσιακά στοιχεία των χρεοκοπημένων κεφαλαιοκρατών, θα ισχυροποιηθούν δηλαδή περαιτέρω, σε βάρος των άλλων τμημάτων του κεφαλαίου, αλλά κυρίως των ευρωπαϊκών λαών.