Το νέο βιβλίο του αντιστασιακού χαράκτη και συγγραφέα, Γιώργου Φαρσακίδη, «Σε άνιση μάχη», παρουσιάσθηκε χτες το απόγευμα σε εκδήλωση της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, που έγινε στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης. Στον ίδιο χώρο, θα λειτουργεί μέχρι την Κυριακή 1η Απρίλη έκθεση φωτογραφιών και ντοκουμέντων για την πάλη του λαού, από το Μεσοπόλεμο, μέχρι το 1947. Στη χτεσινή εκδήλωση, που έγινε παρουσία του συγγραφέα, διαβάστηκαν αποσπάσματα του βιβλίου, τα χίλια πρώτα αντίτυπα του οποίου δόθηκαν από τον Γ. Φαρσακίδη στο ΚΚΕ.

«Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και την ένταξή της στο ελληνικό κράτος. Η Θεσσαλονίκη και η ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση και ανάπτυξη του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας (Φεντερασιόν, καπνεργάτες κ.ά.). Οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές μάζες της περιοχής μας, με τους αγώνες τους άφησαν σημαντική παρακαταθήκη στις σημερινές και μελλούμενες γενιές.

Προσέφεραν ταυτόχρονα διαχρονικά στο κίνημα ένα μεγάλο αριθμό αγωνιστών, στελεχών του κομμουνιστικού κόμματος, του ταξικού κινήματος των εργατών, αγροτών και μικροεπαγγελματιών, της ΟΚΝΕ, του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, του ΔΣΕ, των σκληρών χρόνων της παρανομίας, της αντιδικτατορικής πάλης. Η μεγάλη προσφορά σε στελέχη αγωνιστές αποδεικνύει τους ακατάλυτους δεσμούς που ανέπτυξε το ΚΚΕ με το λαό. Αποκαλύπτει, παράλληλα, το αγωνιστικό δυναμικό που διέθετε ο εργαζόμενος λαός της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής.

Μόνο ένας λαός με αγωνιστικές παραδόσεις και αγωνιστική συνείδηση μπορεί να διαθέσει μαζικά τα καλύτερα παιδιά του, άντρες και γυναίκες, στο κίνημα. Να τα εξοπλίσει κοινωνικά, πολιτικά και ηθικά με τα υψηλότερα και αγνότερα ιδανικά, με τις αξίες της ανιδιοτελούς προσφοράς, του αγωνιστικού ήθους, της αλληλεγγύης, της αυτοθυσίας.

Η συνάντηση του αυθεντικού αγωνιστικού λαϊκού πνεύματος με τις αξίες, τα ιδανικά και την οργάνωση του ΚΚΕ διαμόρφωσε τη «δρακογενιά», για την οποία μας μιλά στο βιβλίο του ο Γιώργος Φαρσακίδης. Η γραφή του Φαρσακίδη, επηρεασμένη από τη ζωγραφική του τέχνη, είναι ένα ψηφιδωτό γεμάτο από γεγονότα και ηρωικές στιγμές του λαού μας και του ΚΚΕ. Σε αυτό το ψηφιδωτό, οι ψηφίδες είναι πρόσωπα που συνθέτουν τη «δρακογενιά». Πάνω από 65 ονόματα, 65 ιστορίες, 65 αγωνιστές, μορφές ηρωικές, βγαλμένες από τα σπλάχνα του ελληνικού λαού, που έδωσαν τη ζωή τους για ν' ανθρωπέψει ο άνθρωπος.

Το ταξίδι της μνήμης του ξεκινά από τους τόπους της εξορίας των Ελλήνων κομμουνιστών στο Μεσοπόλεμο και τα γεγονότα του Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη, με φόντο τον Ισπανικό Εμφύλιο. Παραθέτει μαρτυρίες για τη σκληρή καθημερινότητα και τις συνθήκες που αντιμετώπιζαν οι πολιτικοί εξόριστοι στον Αϊ-Στράτη το 1941-1943, αλλά και για την περιπετειώδη απόδρασή τους. Επόμενος σταθμός η ίδρυση, το Μάη του 1941, της αντιστασιακής οργάνωσης Ελευθερία στη Θεσσαλονίκη, με πρωτοβουλία του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ.

Ο ηρωισμός των μελών του ΚΚΕ ξεδιπλώνεται μέσα από προσωπικές μαρτυρίες, που ανασυνθέτουν την αγωνιστική πορεία και τη θυσία πολλών από αυτούς στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι πολλές πληροφορίες που αφορούν την περίοδο μετά τη Βάρκιζα και μέχρι το 1947. Οι αναμνήσεις αγωνιστών της "δρακογενιάς", αλλά και του ίδιου, σε συνδυασμό με προσωπικές φωτογραφίες του, μας προσφέρουν μια ενδιαφέρουσα εικόνα τόσο της συνοικίας του Φαρσακίδη, στο Ντεπώ, όσο και ολόκληρης της Θεσσαλονίκης λίγο πριν τον Εμφύλιο και στα πρώτα χρόνια του.

Στο βιβλίο του συναντάμε πληροφορίες για την κομματική δουλειά μέσα στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, για την οργάνωσή του σε μαχητική τριάδα της Στενής Αυτοάμυνας που είχε συγκροτήσει το ΚΚΕ, ενώ παράλληλα τον βρίσκουμε να συνομιλεί για μαρξιστική φιλοσοφία στο πλαίσιο κύκλου αυτομόρφωσης για τη μελέτη του Διαλεκτικού Υλισμού.

Μέσα στις 124 σελίδες του βλέπουμε και τον εαυτό μας, τις επόμενες γενιές των κομμουνιστών. Γίναμε κομμουνιστές και παραμείναμε κομμουνιστές κάτω από αντίξοες συνθήκες γιατί "πατήσαμε πάνω σε πλάτες γιγάντων" και είδαμε τον κόσμο, καταλάβαμε τον κόσμο καλύτερα. Η πορεία της παρέας του Ντεπώ, στην πανελλαδική προβολή της, απεικονίζει την ηρωική διαδρομή του ΚΚΕ, στη σχεδόν ενός αιώνα προσφορά στο λαϊκό μας κίνημα.

Το Κόμμα μας σήμερα, πατώντας πάνω στα στέρεα θεμέλια της "δρακογενιάς", μελετάει και διδάσκεται από την Ιστορία του. Εξετάζει κριτικά και βγάζει συμπεράσματα από τη στρατηγική εκείνης της περιόδου. Πατάει γερά στο έδαφος της εποχής μας. Εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Προσδιορίζει το χαρακτήρα της επανάστασης, όχι με κριτήριο τον υπάρχοντα συσχετισμό δυνάμεων, αλλά από την ωρίμανση των υλικών προϋποθέσεων για το σοσιαλισμό. Από δω καθορίζεται η αναγκαιότητα και η επικαιρότητά του.

Πάνω σε αυτά τα θεμέλια πατάει στέρεα, παρεμβαίνει σήμερα στις πολιτικές εξελίξεις και αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή να μη μας γυρίσουν στο Μεσαίωνα. Ξεσκεπάζει τη συμφωνία και τη συμπαιγνία του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, εκπροσώπων των επιχειρηματιών και της ΕΕ. Αποκαλύπτει την αδιέξοδη πολιτική των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και των νέων δορυφορικών σχημάτων και αναχωμάτων.

Είμαστε στην πρώτη γραμμή και καλούμε το λαό να αντιπαλέψει και να ανατρέψει τις επαίσχυντες συμφωνίες. Λύση υπάρχει. Ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ στο λαό έχει θυσίες, που όμως οδηγούν στο ξέφωτο. Και είναι λιγότερες από εκείνες που υφίσταται και θα υποστεί, αν δεν βάλει ο ίδιος τέλος. Αυτό απαιτεί να πάρουν οι εργαζόμενοι την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους.

Εγγύηση γι' αυτήν την προοπτική είναι μόνο η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, που καλεί το λαό να την κάνει δική του υπόθεση. Τα γρανάζια δεν γυρνούν από μόνα τους. Η λαϊκή εξουσία και η λαϊκή οικονομία είναι εργαλεία που μπορούν να λειτουργήσουν στα χέρια των εργαζομένων σε όφελός τους».