Ενισχύονται οι μεγάλες επιχειρήσεις, φτωχαίνει και ο μικρός επαγγελματίας. Χιλιάδες αλουμινοκατασκευαστές ζουν αυτή την αλήθεια στο «πετσί» τους εδώ και πάρα πολλούς μήνες. Οι εταιρείες προϊόντων αλουμινίου, οι προμηθευτές τους δηλαδή, αυξάνουν τις τιμές και αλλάζουν τα δεδομένα των οικονομικών συναλλαγών. Εκεί που έκαναν πιστώσεις, ζητούν μετρητά. Οσο για τα χρονικά περιθώρια εξόφλησης των εταιρειών, όλο και τα μειώνουν. Είναι δύσκολες οι συνθήκες για τους μικρούς επαγγελματίες του χώρου.

Ακόμη και το, ισχνό στη πράξη, πρόγραμμα για το «Εξοικονόμηση κατ' οίκον», μετατράπηκε σε μια αγωνιώδη διαδικασία για τους επαγγελματίες. Γιατί πολλοί είναι οι υποψήφιοι πελάτες τους, που στο πλαίσιο του προγράμματος τους λένε: «Φτιάξε μου τη δουλειά, βάλε τα υλικά και θα πληρωθείς μόλις η τράπεζα δώσει τα λεφτά».

Καθαρές κουβέντες. Με αυτή την πολιτική του μνημονίου, προκοπή δε θα δουν και να μην έχουν αυταπάτες. Χρειάζεται άλλη πολιτική κόντρα στις μεγάλες επιχειρήσεις.

Αλλά πώς να γίνει αυτό, όταν συνεχίζεται ακόμη και τώρα η «παράδοση» της συμμετοχής της Ομοσπονδίας (ΠΟΒΑΣ) στην Ελληνική Ενωση Αλουμινίου και μάλιστα με αναβαθμισμένη συμμετοχή, καθώς πλέον στο ΔΣ συμμετέχει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας.

Τα αντιτιθέμενα συμφέροντα αλουμινοκατασκευαστών και βιομηχάνων θέλουν να τα επισκιάσουν όσοι τοποθετούν και τις δυο πλευρές στην ίδια θέση. Τα πράγματα είναι απλά. Καλυτέρευσε η θέση των μικρών επαγγελματιών από τις «αγκαλιές» με την Ενωση Αλουμινίου ή χειροτέρεψε; Αυτό είναι το μοναδικό κριτήριο. Η απάντηση είναι όχι. Και οι μόνοι που κάνουν κάτι γι' αυτό είναι οι αγωνιστικές δυνάμεις των ΕΒΕ, η ΠΑΣΕΒΕ και οι συνδικαλιστές του κλάδου που δεν το βάζουν κάτω...